Καλησπέρα σε όλους!
Ευχαριστώ πολύ Fiorentino.
Ναι εγώ το διάλεξα, όπως και στον Μπαγλαμά αντίστοιχα.
Είναι όντως πολύ σπάνιο, έως “μη διαθέσιμο” και δεν υπάρχει απόθεμα εμπορικά εκμεταλλεύσιμο Βραζιλιάνικου Παλίσανδρου (Dalbergia nigra) γενικότερα στην παγκόσμια αγορά τα τελευταία χρόνια.
Αυτό συμβαίνει καθότι έχει απαγορευτεί η κοπή του από το 1992, οπότε και μπήκε στη λίστα CITES.
Έτυχε και ήμουν μαζί με τον Χρήστο (Σπουρδαλάκη) πριν λίγα χρόνια, όταν και βρήκε την συγκεκριμένη προμήθεια Βραζιλιάνικου Παλίσανδρου, από ένα ξένο προμηθευτή ξύλων για οργανοποιούς ο οποίος έδινε ένα stock κοπής του 1947 αν δεν κάνω λάθος.
Η παλαιότητα και το είδος κοπής ήταν εντυπωσιακές. Η ποσότητα αυτή ήρθε στην Ελλάδα με πιστοποιητικά (άδεια εισαγωγής CITES) που προσδιόριζαν την νόμιμη διακίνησή του για εμπορικούς σκοπούς. Αντίγραφα αυτών δίνει με κάθε όργανο και Χρήστος όταν το παραδίδει στον πελάτη με τα οποία και πιστοποιείται και η γνησιότητά του ξύλου.
Είναι πράγματι κάτι μοναδικό και ιδιαίτερο στον ήχο και ακολουθείται συγκεκριμένη διαδικασία κατασκευής και ωρίμανσης.
Όσον αφορά στο ξηραντήριο που αναφέρω παραπάνω, προκειμένου να αντλήσουμε τη μέγιστη ηχητική απόδοση από τα ξύλα ενός οργάνου είναι αναγκαίο η υγρασία να είναι πολύ χαμηλή (φυσικά μέσα σε κάποια πλαίσια).
Τόσο η συντήρηση της ξυλείας όσο και η όλη κατασκευή πρέπει να συντελείται σε ελεγχόμενα χαμηλή υγρασία. Αυτός είναι και ο λόγος της ύπαρξης του λεγομένου “ξηραντηρίου”
Ο πελάτης μπορεί να επισκέπτεται το εργαστήριο και να βλέπει την πορεία κατασκευής και τις συνθήκες ωρίμανσης αυτής στο ξηραντήριο.
Ηχητικό θα ανεβάσω προσεχώς με μικρόφωνο για να αναδεικνύεται πιστά ήχος του.
Για ουσιαστική συζήτηση, απορίες και ερωτήματα σε σχέση με τα παραπάνω και τις συνθήκες και μεθόδους κατασκευής όποιος επιθυμεί αξίζει να καλέσει τον Χρήστο και να πάει μια βόλτα από εκεί και να μάθει για όλα (μοριακή δομή και πυκνότητα του Παλίσανδρου)
Καλό βράδυ σε όλους και καλή Κυριακή.