Δεν ξέρω προσωπικά τι γνώριζε ο Παγιάτης και ποιός του το έμαθε. Κανείς μας δεν γνωρίζει.
Αυτό που συζητάμε ειναι οτι πραγματεύεται μια ιδέα την οποία δεν βρίσκω συμβατή με τα φαινόμενα που προσπαθεί να περιγράψει. Συγκεκριμένα: το ρεπερτόριο που αφορά το βιβλίο, θεωρω πως εξηγείται μελωδικά με δομές: 3χ 4χ 5χορδα. Κατανοόντας την ιδέα της δομής, η αποκωδικοποίηση κάθε τρόπου και σύνθεσης γίνεται πιο βατή. Φυσικά η βιωματική μετάδοση παρακάμπτει αυτούς τους μηχανισμούς αλλα η μέθοδος του Παγιάτη δεν είναι βιωματικη μετάδοση, είναι ένα αναλυτικό εργαλείο. Σε αντίθεση λοιπόν με πιο πρόσφατες πηγές που αναγνωρίζουν την τροπική φύση του ρεπερτοριου και προσφέρουν τρόπους κατανόησης, ο Παγιάτης αρκείται στον ορισμό κάθε τροπου μόνο ως κλίμακα.
Αυτό απο μόνο του δείχνει οτι δεν γνώριζε αρχές τροπικής μουσικής όπως θα γνώριζε πχ ένας ψάλτης ή ένας μακαμίστας.
Δεν μπορώ εγώ μόνος μου να ορίσω τι είναι έγκυρο και τι όχι αλλά ο αριθμός πηγών που έμμεσα απορρίπτουν τον Παγιάτη αναλύοντας τροπικά, με βοηθούν να διαμορφώσω άποψη: Η μουσική είναι τροπική, θεωρώ λάθος να εξηγείται κλιμακοκεντρικά.