Η δυσκολία που εγώ συνάντησα για αν το βγάλω τότε στο μπουζούκι (δεν είμαι και κανάς δεξιοτέχνης ούτως ή άλλως…) ήταν η ταχύτητα στις τρίλιες και κυρίως η μαντολινίστικη πενιά… Για κάποιον που παίζει με ανοιχτές αλά Μάρκος, δεν πρέπει να είναι ό,τι πιο εύκολο… Ε, για βιολονίστα σίγουρα είναι πιο εύκολα τα πράγματα!
Πάντως από την δεκαετία που μας πέρασε έχουμε αρκετούς καταξιωμένους καλλιτέχνες στο μαντολίνο ,κυρίως απ’ την Κρήτη δε , που όμως έχουν καταγράψει αξιόλογο έργο δε , Κονταξάκης ,Μιχάλης Σταυρακάκης , Λουκιανός των Ανωγείων για να αναφέρουμε μερικούς … Όλοι έχουν προσθέσει το λιθαράκι τους στην ελληνική μουσική μέσω του μαντολίνου .Επίσης μη λησμονούμε τα ρεμπέτικα που γράφτηκαν με μαντολίνο όπως η γκαρσόνα , το καλοκαίρι , εσούρωσα κι απόψε και αλλά που μου διαφεύγουν . Πάντως ένας μαντολινάρης ή μαντολινιέρης που ψάχνεται μπορεί να εμπλουτίσει το ρεπερτόριό του με πολλά ελληνικά κομμάτια (Θεοδωράκη Χατζιδάκι νομίζω θα ήταν και λίγο δεδομένο ) .Σαν όργανο έχει καταστεί παγκόσμιο και παίζεται σχεδόν παντού .Σίγουρα όχι όπως στην χρυσή του εποχή αλλά καλά βαστεί .Και με πολλά σχήματα σχέδια και χρώματα για την ποικιλία ! κουρουπωτό , πλακέ ,f style , a style , kentucky style , oval style ,pear style κλπ . Έτσι γιατί ο άνθρωπος όπως με όλες τις αισθήσεις πρώτα βλέπει και μετά ακούει …
1 «Μου αρέσει»