(Πελτέκης) Μπουζούκϊα με 9 δόγγας!
(Δύο κέντρα αναψυχής) … τα αμίμητα Σμυρναίϊκα τραγούδια
Μαθαίνουμε, σιγά σιγά… Από Τουρκικά και Αραβικά, τα Σμυρναίικα έγιναν Σμυρναίϊκα.
Καλαίσθητη ελληνοαμερικάνικη καταχώριση της Columbia από το 1917 (ΕΘΝΙΚΟΣ ΚΗΡΥΞ 31/8/1917) με παρουσίαση της ΚΟΥΛΑΣ και της ορχήστρας της:
2 «Μου αρέσει»
Περί το 1918 ο Σακελλαρίδης έγραψε το τραγούδι “Η κόρη των κυμάτων”, το οποίο φαίνεται πως παίχτηκε και ακούστηκε πάρα πολύ, μέχρι “αηδίας” θα λέγαμε. Εδώ έχουμε την ευφυέστατη αντίδραση του Ζ. Παπαντωνίου (ΠΑΤΡΙΣ 26/6/1918), που σκαρώνει ένα αμίμητο στιχούργημα, το οποίο δεν φείδεται και λέξεων όπως “φακλάνα”…
2 «Μου αρέσει»
Απίστευτο το στιχούργημα! Τύφλα να ΄χουν όλα, μα όλα τα δημοσιευμένα ποιήματά του που έτυχε να έχω διαβάσει (που δεν είναι και πολλά….). Και μου λύνει (ίσως) την απορία, από πού εμπνεύστηκε κάποιος αείμνηστος κουμπάρος του αείμνηστου πατέρα μου ένα στίχο που συμπεριέλαβε σε κάποιο του προπολεμικό πρόχειρο στιχούργημα που κληρονόμησα τακτοποιημένο σε χαρτόκασα γάλακτος. Έγραφε, περιγράφοντας κάποιες αψιλίες της κρίσης του 29:
Ουκέτι Φοίβος έχει καλύβην, ου παράν ουρέουσαν.
Βέβαια το καλύτερο το ξεφουρνίζει αρχή-αρχή: είναι ο τίτλος του όλου κειμένου (κόρος = ο κορεσμός, το όχι άλλο κάρβουνο).
Εδώ το τραγούδι:
https://www.vmrebetiko.gr/item/?id=5205
Με μια πρώτη πρόχειρη ακρόαση δεν πολυπιάνω τους στίχους, αλλά δε μου φαίνεται να είναι ακριβής παράφραση η παρωδία του Παπαντωνίου.
Αμ και ως “αρσενικό” του “κόρη” δεν έχει τη φάση του;
Ε βέβαια, ωραία έμπνευση είναι. Οι στίχοι όμως είναι περισσότερη δουλειά, χωρίς θυσίες στην ποιότητα.
Από το βιβλίο του Α. Γεράκη “Ο γιος της καρμανιόλας” (Νέα Υόρκη 1919) 2-3 ενδιαφέρουσες σελίδες, μια που γίνεται λόγος για καταστήματα δίσκων και για το οργανοποιείο Σταθόπουλου:
5 «Μου αρέσει»
Ενδιαφέρον ρεπορτάζ του τι ακουγόταν στην παραλία της Σμύρνης λίγο πριν την καταστροφή (ΣΥΝΑΔΕΛΦΟΣ 28/6/1922)
3 «Μου αρέσει»
Ρεπορτάζ από θερινό κέντρο ως προς τις αντιδράσεις του κοινού στο ξένο και στο ντόπιο άσμα , προκειμένου να αναδειχθεί το “σκότος στο οποίο παραπαίομεν από απόψεως μουσικής μορφώσεως” (ΠΡΩΤΕΥΟΥΣΑ 27/5/1923)
3 «Μου αρέσει»
Εδώ νομίζω έχουμε μια πληροφορία που μάλλον δεν την ξέραμε (τουλάχιστον στη μονογραφία του Κουνάδη, “Οι φωνές του ρεμπέτικου: Μαρίκα Παπαγκίκα”). Η Παπαγκίκα πριν ανοίξει το δικό της μαγαζί εμφανιζόταν στον “Απόλλωνα” (ΕΘΝΙΚΟΣ ΚΗΡΥΞ 9/10/1924):
3 «Μου αρέσει»
