Γνωρίζει κανείς ποια επιστημονική ομάδα ανέλαβε να φτιάξει τον “φάκελο”, για την unesco;
Εδώ:
Αναγκαία διευκρίνιση: Ως μέλος της διαχειριστικής ομάδας του φόρουμ συγχώνευσα σήμερα δύο θεματικές ενότητες με παρεμφερή θέματα και ίδιους τίτλους: στο προϋπάρχον θέμα με τίτλο «Αστική λαϊκή μουσική και ΟΥΝΕΣΚΟ», με 40 δημοσιεύσεις (#1 - #40), συγχώνευσα ένα καινούργιο θέμα με τρεις δημοσιεύσεις (#41 -#43) και ακριβώς τον ίδιο τίτλο. Το παλαιότερο θέμα δημιουργήθηκε πριν τριάμισυ περίπου χρόνια για να σχολιαστεί μία πρόταση για αναγνώριση από την UNESCO τεσσάρων μουσικών οργάνων ως διακριτού ελληνικού πολιτιστικού προϊόντος, με μία συζήτηση που ξεκίνησε και ολοκληρώθηκε τον Μάρτιο του 2014. Η συζήτηση συνεχίστηκε ξανά μετά από σχεδόν τρία χρόνια, με καινούργιο αλλά παρεμφερές θέμα: την εγγραφή του Ρεμπέτικου τραγουδιού (ως ιδιαίτερου μουσικού είδους) στο «Εθνικό ευρετήριο άυλης πολιτιστικής κληρονομιάς» της UNESCO.
Το να έρχεται η Unesco να κατοχυρώνει το Ρεμπέτικο ή κάποια άλλη πολιτισμική- κοινωνική έκφραση δεν αλλάζει κάτι στην ουσία του.
Ο συμβολισμός όμως όλου του project της άυλης πολιτιστικής κληρονομιάς είναι σημαντικός:
Σε μια παγκοσμιοποιημένη ανθρωπότητα, πολλές πολιτισμικές εκφράσεις και πρακτικές αλέθηκαν στο μύλο της παγκοσμιοποιημένης κυριαρχίας, με αποτέλεσμα πολλές να φολκοριοποιηθούν και άλλες να εξαφανιστούν αφού τα κοινωνικά δεδομένα άλλαξαν ριζικά από τότε που δημιουργήθηκαν και εξελίχθηκαν.
Από την μια λοιπόν υπάρχει η παγκοσμιοποίηση (που εκφραστής της είναι και ο ΟΗΕ που υπάγεται η Unesco) και από την άλλη ο ίδιος παγκοσμιοποιημένος οργανισμός “διαφυλάτει” την εκάστοτε εθνική - τοπική πολιτιστική κληρονομιά, δίνοντας την εντύπωση ότι ενδιαφέρεται για την διαφορετικότητα της έκφρασης, ότι υπάρχει τοπική- κοινοτική- εθνική έκφραση κλπ κλπ… όταν στην ουσία υπάρχει μόνο το περιτύλιγμα της όποιας τοπικής διαφορετικότητας. Την ουσία την καταπίνει η λεγόμενη παγκοσμιοποίηση.
Έτσι βλέποντας εμείς, ο Τούρκος, ο Μαροκινός κλπ κλπ την διαφορετικότητα μας στους καταλόγους της Unesco μπορεί και να πιστεύουμε ότι είμαστε διαφορετικοί…αλλά στην ουσία κυβερνόμαστε παγκόσμια από κάποιους που μας βλέπουν ίδιους… και ας μας βάζουν ξεχωριστά στον κατάλογο.
Αυτά τα περιληπτικά σχετικά με την άυλη πολιτιστική κληρονομιά της Unesco.
Από πού κι ως πού; Ο ΟΗΕ παραμερίστηκε εντελώς από τη δεκαετία του 90 και μετά, την εποχή της παγκοσμιοποίησης δηλαδή, και γεμίσε ο κόσμος μονομερείς επεμβάσεις διαφόρων τοπικών και μη δυνάμεων με τους κατα καιρούς συμμάχους τους.
Τα παραπάνω προκύπτουν από το γεγονός ότι πρόκειται για ένα παγκόσμιο οργανισμό που ως τελικό στόχο, πίσω απο τα διάφορα ωραία, είναι ο έλεγχος εθνών και ανθρώπων. Στους κόλπους του εντάσσονται, εκτός από την Unesco που αφορά τα πολιτιστικά και εκπαιδευτικά θέματα, διάφοροι οργανισμοί όπως: το γνωστό και αγαπητό για τις “αγαθοεργίες” του σε πολλά έθνη: INF (Διεθνές Νομισματικό Ταμείο), το FAO (Οργανισμός Τροφίμων και Γεωργίας των Ηνωμένων Εθνών) που ελέγχει και αποφασίζει ποιες καλλιέργειες θα γίνονται με ποιο τρόπο, για το τι είναι μεταλλαγμένο τι βιολογικό, ποιες τροφές, ποια βότανα, κτλ.
Το ότι στρατιωτικά είναι αυτό που περιγράφεις είναι γεγονός, αν και αρκετές φορές έχει δώσει πράσινο φως για επεμβάσεις για κυρώσεις και πιέσεις που παίζουν το ρόλο τους στην υπόθεση της παγκόσμιας κυριαρχίας.
Προσωπικά η κατοχύρωση κάποιας πολιτισμικής έκφρασης δεν με ενδιαφέρει. Αλλά πιστεύω ότι είναι σημαντικό να δούμε τον λόγο που γίνεται αυτό. Συμβολικά και πρακτικά. Εκτός και αν είναι τόσο αργόσχολοι και θέλουν να καταγράψουν παγκόσμιες πολιτισμικές εκφράσεις σκοτώνοντας τον χρόνο τους και για να δικαιολογήσουν τα λεφτά που παίρνουν. Που δεν τον νομίζω…