Φιλε Στεφανε,δεν λεω σε καμια περιπτωση οτι μονο το ΚΚΕ κανει εκδηλωσεις με ρεμπετικα τραγουδια αλλα η εκδηλωση απεχει φωτος απο το γλεντι,γλεντι γινεται και στην ταβερνα,γλεντι γινεται και στα μπουζουκια με την λογικη που το βαζεισ εσυ.Αυτο που εχει πραγματικη αξια ειναι η μελετη,η αναλυση, η ιστορικη αναδρομη και τοσα αλλα που συνθετουν την μουσικη οντοτητα του ρεμπετικου.Τωρα για τα τραγουδια και αν το ΚΚΕ πρωτοστατησε,ΠΡΟΦΑΝΩΣ εισαι προκατειλλημενος.ΠΡΟΦΑΝΩΣ κανεις πως δεν γνωριζεις,επισης αν θεωρεις οτι στα ιστορικα ντοκουμεντα δεν βρισκεται η αληθεια μπορω να σου δωσω πολλα τηλεφωνα πραγματικων αγωνιστων που τα εζησαν και μαλιστα πολλοι απο αυτους δεν ηταν καν μελη του ΚΚΕ ή ηταν και δεν ειναι τωρα,απλα θελει υπομονη γιατι ειναι πανω απο 80 χρονων οι περισσοτεροι.Με ενα φιλικα δεν μπορεις να σβησεις την ειρωνια σου.Δεν ειναι αυτο το θεμα του ποστ βεβαια…
'Εγινε αυτό που φοβόμουν.
Προφανώς και δεν είμαι προκατειλημένος, αν ήμουν, θα το έλεγα, καθώς επίσης και ΠΡΟΦΑΝΩΣ και δεν γνωρίζω. Μιλάω πάντα φιλικά διότι είμαι εκ φύσιν μου έτσι και δεν νοιώθω να με χωρίζει κάτι από τους συνανθρώπους μου. Καθώς επίσης δεν ειρωνεύομαι αλλά ρωτάω να μάθω. Αλλά μάλλον είμαι αρκετά καλοπροαίρετος καθότι διακρίνω μια ετοιμοπολεμότητα. Καθένας δικαιούται να πιστεύει ό,τι επιθυμεί αλλά κανείς δεν έχει το δικαίωμα να οικειοποιείται κάτι που ανήκει εξ ολοκλήρου σε μερίδα κοινωνίας, ανεξάρτητη κομμάτων στο σύνολο της. Το ρεμπέτικο γεννήθηκε και άνθησε αν δεν απατώμαι σε γλέντια και σε ταβέρνες.
Και θα επιμείνω να μάθω ποια ρεμπέτικα τραγούδια υμνήσανε του αγώνες που πρωτοστάτησε το ΚΚΕ καθώς και ποιοι ήταν αυτοί οι αγώνες καθώς ΔΕΝ ΓΝΩΡΙΖΩ.Ειλικρινά και πολύ καλοπροαίρετα, θα περιμένω να μάθω.
Το Αναπλι η αλλιως Ακροναυπλια,φυλακη,εξορια οπου φυλακιστηκαν και βασανιστηκαν χιλιαδες μελη και στελεχη του ΚΚΕ.Γεντι Κουλε,φυλακη στην Θεσσαλονικη,οπου φυλακιστηκαν και βασανιστηκαν εκατονταδες μελη και στελεχη του ΚΚΕ.Ικαρια,μερος εξοριας οπου φυλακιστηκαν χιλιαδες μελη και στελεχη του ΚΚΕ.Ολα αυτα φιλε Στεφανε δεν εγιναν τυχαια.Δεν τους βαζαν φυλακη επειδη ηταν κακοι ανθρωποι,κατι εκαναν,οργανωναν την παλη.Για αυτα τα συγκεκριμενα 3 μερη υπαρχουν τα παρακατω τραγουδια…Αντιλαλουν οι φυλακες,Νυχτωσε χωρις φεγγαρι,Καποια μανα αναστεναζει.Σε αυτα αναφερονται ξεκαθαρα,υπαρχουν και αλλα τραγουδια οπου αναφερονται πλαγιως.Συννεφιασμενη Κυριακη,Κανε λιγακι υπομονη,Οι φαμπρικες,ειναι μονο λιγα απο αυτα…Δεν θελω να μπω σε μια τετοια διαδικασια γιατι υπαρχουν παρα πολλα και η λιστα δεν ειναι καθολου καλη λυση.
Πρός όλους τους άμεσα εμπλεκόμενους (συν και εγω) φόρουμ για την μουσική είναι. Οχι το indymedia.Ούτε κάποιο άλλο πολιτικό φόρουμ.
Είναι κρίμα γιατί και όσοι υπερασπίζονται, και όσοι διαφωνούνε το κάνουν να φανεί οτι γίνεται με άσχημο τρόπο εφόσον γίνεται εδω.
Συνιστώ την καφετέρια σα καλύτερη λύση για να βρείτε τους αγώνες. Το ίντερνετ δεν είναι επαναστατικό μέσο. Μην ψάχνουμε να διοχετεύσουμε οτι κρατάμε καλά κλεισμένο.
Μέσο προπαγάνδας του καιρού μας, ναι είναι.
Θα ήθελα να πω πολύ την άποψη μου αναλυτικότερα, αλλά τονίζω δεν έχει νόημα να γίνεται.
Φιλε Νικο γι’ αυτο ανοιξε αυτο το post και δεν εγινε καν με πρωτοβουλια δικια μου.Θα ηθελα παρα πολυ να την κανουμε και απο κοντα αυτη τη κουβεντα και θα ηταν επικοδομιτικοτερη και πιστευω θα εβγαινε ενα συμπερασμα.Μερικες φορες αλλος ειναι ο τονος που θελεις να δωσεις προφορικα και αλλος περνάει στον γραπτο λογο και αυτο το μαραφετι δεν μπορει να εξυπηρετησει ευκολα τον διάλογο.Παντως δεν βλεπω τον λογο να μην συζηταμε επ αυτου…
Προσωπικα πιστευω το μονο σιγουρο αν δεις αντικειμενικα τα πραγματα, ειναι οτι κατα πλειοψηφια οι καλλιτεχνες, και περισσοτερο οι μουσικοι (λογω της της μεγαλης απηχησης στον λαο) χρησιμοποιηθηκαν απο την πολιτικη μονο και μονο για δικο τους οφελος. Η πολιτικη εχει διαφθειρει τα παντα οντας και η ιδια διεφθαρμενη. Ολοι ειμαστε σκεπτομενα οντα και το καλυτερο που εχουμε να κανουμε ειναι με αυτο τον νου να διακρινουμε μονο τα ουσιωδη ειτε ειναι φεστιβαλ του καθε κινηματος ειτε ειναι εκπομπη του καθε σαχλα μεγαλοκαναλιου που σκοπο εχει μονο το κερδος, και το μυνημα "τι καλα περνουμε εδω στην εξοχη" αλλα παρολα αυτα επιλεκτικα, εχει κατι αξιολογο. Οσο για την προηγουμενη δημοσιευση του φιλου Γιανν’ς δεν νομιζω να ειναι εκτος θεματος το οτι το "αντιλαλλουν οι φυλακες " πρωτοηχογραφηθηκε απο εναν συνθετη που αν δεν κανω λαθος, ειχε δηλωσει τις δεξιες του πεποιθησεις, και δεν νομιζω να αναφερονταν στους φυλακισμενους της αριστερας. Χωρις καμμια διαθεση αντιπαραθεσης… Στρατος.
Για να καταθέσω κι εγώ την άποψη μου.
Οι προαναφερθείσες φυλακές έτυχε να κλείσουν και άλλους κρατούμενους. Δεν βλέπω τον λόγο όπου πρέπει να χαρακτηριστούν ως φυλακές αριστερών. Τα τραγούδια που αναφέρθηκαν (Αντιλαλουν οι φυλακες,Νυχτωσε χωρις φεγγαρι,Καποια μανα αναστεναζει) δεν βλέπω λόγο ώστε να δικαιολογηθεί ο ισχυρισμός πως γράφτηκαν για τους αγώνες της αριστεράς και όχι για τον αγώνα της Ελλάδας να απελευθερωθεί από τον Γερμανικό ζυγό. Ειδικότερα, το “Αντιλαλούν οι φυλακές” είναι γραμμένο το 1936 όπου δεν νομίζω να υπήρχαν τόσο μαζικές διώξεις αριστερών. Τα υπόλοιπα τραγούδια που αναφέρονται δεν βρίσκω λόγο να υποθέσω πως αναφέρονται αποκλειστικά στην αριστερά και όχι εν γένει στον λαό εκτός και αν αυτά τα δυο ταυτίζονται τόσο πολύ. Και τον Γενίτσαρη στείλανε στη Νιό, και τον Δελιά αλλά δεν ήταν σίγουρα αριστεροί. Ο ίδιος ο Μάρκος Βαμβακάρης είχε δηλώσει ανοιχτά την προτιμησή του στον τότε “Βασιλιά” μας. Δεν μπορώ να καταλάβω πως η σύνδεση τέτοιων κοινωνικών τραγουδιών είναι τόσο άμεσα και κυρίως αποκλειστικά με την αριστερά και όχι με την κοινωνία που παλεύει κάθε μέρα με την ζωή, όπως κι αν έρθει αυτή.
Και να συμπληρώσω πως η απέχθειά μου, και το δηλώνω ανοικτότατα, περιλαμβάνει όποιον “εργάζεται” στα “Παλιά Ανάκτορα” καθώς και σε όποιον θέλει να πιάσει εκεί δουλειά, στέλνοντας μου βιογραφικό κάθε 4 χρόνια. Ακόμα, αντιπαθώ όσους κάνους φασαρία διαφωνόντας με όλα αλλά δεν προτείνουν τίποτα εφαρμόσιμο και βελτιωτικό, ακόμα και μένα όταν το κάνω αντιπαθώ. Επίσης, αντιπαθώ όποιον οικειοποιείται κάτι που ανήκει εξίσου σε όλους και ιδιαιτέρως όταν το εκμεταλλεύεται, ιδιαίτερα όταν υπάρχει προφανές όφελος και σκοπός.
Επίσης, θα ήθελα να μάθω ποιά ήταν αυτή η άποψη της αριστεράς το 40,50,60 που αργότερα έγινε ρεμπετικότερη των ρεμπετών. Κύριε Γιάννη, αν έχετε την καλοσύνη, μια και ήταν η αφορμή για να ανοιχτεί καινούργιο θέμα.
Αυτά. Μπορεί να λέω και βλακείες αλλά, με λογικά και ορθά επιχειρήματα, πείθομαι σαν παιδάκι με σοκολάτα.
και φυσικά υπάρχουν δεκάδες άλλα τραγούδια που περιγράφουν τους αγώνες τους λαού, ή την εργατική τάξη, πλαγίως ενίοτε (μην ξεχνάμε τη λογοκρισία).
Και ποιος χώρος πρωτοστάτησε σε αυτούς τους αγώνες, όταν οι αστικές δυνάμεις την είχαν ήδη κοπανήσει ή συνεργαστεί με τους ναζί? Δεν ξύπνησαν ξαφνικά όλοι και είπανε “ας αντισταθούμε”. Υπήρξαν διεργασίες. (Παρεπιπτόντως, σαν σήμερα ιδρύθηκε το ΕΑΜ). Δεν εκπροσωπώ, απλά για την ιστορία: χωρίς το ΚΚΕ, όλα αυτά θα ήταν σαν τζατζίκι χωρίς σκόρδο.
Αλλά και στην τελική, ο αριστερός δεν θέλει να ξεχωρίσει από τον κόσμο αλλά να ενώσει τον κόσμο, όπως έλεγε και ο ποιητής της Ρωμιοσύνης. Επομένως, είτε για τους λαϊκούς αγώνες μιλάν τα τραγούδια, είτε για αριστερούς αγωνιστές είτε για το μόχθο και την καθημερινότητα του χ ανθρώπου στο μεσοπόλεμο, το ίδιο μου κάνει.
Όσον αφορά την αντίθεση με το ρεμπέτικο γενικά κατά τη διάρκεια της Κατοχής, αυτό έχει άλλες ρίζες: πρόκειται για αντίθεση κυρίως με το λούμπεν στοιχείο, μέρος του οποίου περιγραφόταν στα ρεμπέτικα, και έτσι έμεινε μια μεγάλη ιστορική παρεξήγηση μέχρι τις μέρες μας. Πάντως, το ρεμπέτικο τραγούδι, σωστά γράφτηκε πριν, είναι βιωματικό, περιγραφικό.
Για τον τίτλο του topic, έχει συζητηθεί πολλάκις και έχουν τεκμηριωθεί πολλές γνώμες. Σεβαστές όλες, φτάνει να είναι τεκμηριωμένες.
Ας μην βγούμε εκτός θέματος όμως.
Το μόνο που θέλω να σχολιάσω είναι το εξής: δεν υπάρχει ανώτατο επιτρεπτό χρονολογικό όριο για την μνήμη, δηλ. δεν έχει σημασία πόσα χρόνια έχουν περάσει από το χ ή ψ γεγονός για να το τιμάς. Από τη στιγμή που το “γίγας στους γίγαντες κτλ” εκφράζει ένα σημαντικό μερίδιο κόσμου, θα τραγουδιέται όσα 90χρονα και αν περάσουν. Θα τιμάται η Εθνική Αντίσταση, όσα χρόνια κι αν περάσουν από τον Β’ ΠΠ. (Χώρια που είναι και βίωμα για πολλούς παλαιότερους). Με την ίδια λογική που ψάλλεται και ο Εθνικός Ύμνος, κι ας έχουν περάσει ~180 χρόνια από την ελληνική επανάσταση και την ίδρυση του νεοελληνικού κράτους. Η λήθη είναι μεγάλη παγίδα. Το να κρατάς κάποια χαρακτηριστικά ίδια τόσα χρόνια, δε σημαίνει προσκόλληση στον προηγούμενο κύκλο. Το καινούριο οφείλει να κρατά ότι καλύτερο από το παλιό για να εδραιωθεί, δεν είναι αυτοφυές.
Φιλικά
Συμφωνώ απόλυτα για τους αγώνες του λαού με μια απορία και ένα γεγονός.
Ο Στέλιος ο Καρδάρας ήταν ένα παλικάρι από την Κοκκινιά που σάλταρε στα γερμανικά φορτηγά στα πλαίσια της αντίστασης των Ελλήνων κι όχι του ΚΚΕ μεμονωμένα. Γεγονός. Εκ γνώσης.
Απορία: Τελικά, ο Βελουχιώτης, αρχικά μέλος του ΚΚΕ, είχε διαγραφεί από το ΚΚΕ ή όχι? Δεν γνωρίζω και ρωτώ να μάθω.
Το “Ένας λεβέντης έσβησε” είναι σε στίχους Νίκου Μάθεση και μουσική Μανώλη Χιώτη(την πρώτη φορά) και Μιχάλη Γενίτσαρη την δεύτερη. Σίγουρα, κανένας τους δεν ήταν αριστερός. Νομίζω πως είναι ένα τραγούδι εφάμιλλο του Διγενή, δηλαδή ύμνος σε έναν αγωνιστή. Ας μην βαζουμε ταμπέλες ρε παιδιά.
Και θα συμφωνήσω για την λήθη. Απόλυτα.
Αν θεωρεί κάποιος τον εαυτό του “αδικημένο αριστερό”, αν τη βρίσκει σε “προοδευτικά αντι-απαγορευτικά φεστιβάλ” και θέλει να το κραυγάξει, αν κάποιος έχει διάφορες απορίες (καλοπροαίρετες-από αγνή άγνοια) για την ιστορία του εργατικού-λαϊκού κινήματος, ας βρει αλλού βήμα. Υπάρχουν μιλιούνια στο ίντερνετ.
Το θέμα να παραμείνει στα πλαίσια του τίτλου.
Αυτό ακριβώς. Οπότε να αποσαφηνιστεί η σχέση αριστεράς και ρεμπέτικου γιατί πλέον, αρχίζω αμφιβάλλω αν υπάρχει. Επίσης, να παρατηρήσω πως, τυχαία, σε κάθε περίπτωση που θίγεται η αριστερά και το ΚΚΕ ειδικότερα μέσα από κάποιο θέμα, υπάρχει μια ιδιαίτερη “κινητικότητα”, ένα “όλοι στις επάλξεις”. Δεν θα ήθελα να πιστέψω πως κάποιοι ξεχνούν πως το φόρουμ είναι περί ρεμπέτικου. Τέλος, δεν βλέπω κάποιο λόγο να μην εκφράσω τις απορίες μου για την ιστορική σύνδεση αριστεράς - ρεμπέτικου σε ένα θέμα με τίτλο “Αριστερά και Ρεμπέτικο” εκτός κι αν το φόρουμ είναι ιδεολογικό τσιφλίκι κάποιου οπότε σέβομαι το ιδιοκτησιακό καθεστώς κύριε Καραγιώργο, μιας και αναφερθήκατε σε μένα.
Αυτά. Μπορεί να λέω και βλακείες αλλά, με λογικά και ορθά επιχειρήματα, πείθομαι σαν παιδάκι με σοκολάτα. Stefanakos
Όχι μόνο ΔΕΝ λες ʽʼβλακείεςʼʼ αλλά έχεις ΄΄ χτυπήσει΄΄…. kέντρο stefanako!
Όμως, Πάνο, τα “πλαίσια του τίτλου” οριοθετούν ένα θέμα το οποίο αναπόφευκτα προεκτείνεται βαθιά σε ιστορικές και ιδεολογικές εκτιμήσεις, ερμηνείες και αντιπαραθέσεις. Τα πλαίσια του τίτλου κάνουν αναπόφευκτες τις αντιπαραθέσεις για όλα αυτά που λες, κι αυτό δεν είναι κακό. Το κακό είναι όταν οι αντιπαραθέσεις αρχίζουν και τελειώνουν στους χαρακτηρισμούς, στα προτηγανισμένα συμπεράσματα και στην έκφραση των προκαταλήψεων του καθενός, κι από αυτό δεν γλυτώνει κανείς όποια κι αν είναι η πολιτική του τοποθέτηση, αν δεν αντιπαλεύει με τον εαυτό του τέτοιου είδους ευκολίες. Όταν τέτοιου είδους ευκολίες αντιπαλεύονται, τότε -αντίθετα με ό,τι γράφτηκε πιό πάνω- το ίντερνετ και το συγκεκριμένο σάιτ, είναι όχι απλώς κατάλληλο αλλά “ιδανικό” μέσο διαλόγου. Στην αντίθετη περίπτωση δεν υπάρχει καν διάλογος παρά μόνο “ποδοσφαιρική” αντιπαράθεση, που δεν τιμά ούτε το θέμα ούτε τους συμμετέχοντες.
Κατά τα άλλα επιφυλάσσομαι επί της ουσίας σε άλλο ποστ.
Τις εξυπνάδες πολλοί τις αγάπησαν, τους εξυπνάκηδες -δυστυχώς- ουδείς.
Ισχύει ό,τι έγραψα στο προηγούμενο ποστ.
ΥΓ - Στέφανε, είμαι φουριόζος, θα σου στείλω πμ αργότερα.
Στέφανε,
Μάλλον --άθελά σου προφανώς-- σου διαφεύγει η λογοκρισία, καθώς και ότι το ΚΚΕ μέχρι το ‘74 ήταν παράνομο.
Στο τραγούδι "σ’ ένα βράχο φαγωμένο" του Καλδάρα η φράση “των ανθρώπων η οργή” αντικαταστάθηκε από το…“μιας γυναίκας η οργή” επειδή παρέπεμπε στους αγωνιστές εξόριστους!!!
Σε μια εποχή που αν δήλωνες κεντρώος σε κατηγορούσαν για κομμουνιστή πως θα ήταν δυνατόν να βγουν λαικά-ρεμπέτικα τραγούδια που να εξυμνούν αγώνες παράνομους και απαγορευτικούς σύμφωνα με το τότε σύστημα;;
Ο Μπαγιαντέρας έγραψε τραγούδια για το ΕΑΜ. Τα οποία φυσικά για ευνόητους λόγους δεν γραμμοφωνήθηκαν ποτέ.
Ο Γενίτσαρης έγραψε τραγούδι για τον Άρη. Θα ήταν ποτέ δυνατόν να “χτυπηθεί” σε δίσκο;; Και μάλιστα σε μια εποχή που οι κομμουνιστές ήταν αντιμέτωποι με θανατικές ποινές από τα βασιλικά στρατοδικεία;;
Αλήθεια ρωτάς να μάθεις ποιοι είναι οι αγώνες που πρωτοστάτησε το ΚΚΕ;; Το ΕΑΜ δηλ. ποιός το ίδρυσε;… ο Τσαλδάρης;;;
Στη φασιστική δικτατορία του Μεταξά οι κομμουνιστές ήταν μόνιμοι τρόφιμοι των φυλακών. Έτσι άνευ λόγου;;
Την ΓΣΕΕ ποιος την ίδρυσε; Τι ήταν τότε ο επικεφαλής της–Μήτσος Παπαρήγας-- που βρέθηκε δολοφονημένος στην Ασφάλεια Αθηνών;; Μήπως κομμουνιστής;;
Στους αγώνες του εργατικού κινήματος ποιοί άραγε πρωτοστάτησαν;; Επειδή θέλω και γω να μάθω ας απαντήσει όποιος ξέρει…
Είπα ότι δεν θα ασχοληθώ με την ουσία. Ο κυριότερος λόγος γι΄ αυτό είναι ότι, αυτό που ο καθένας θέλει να δεί σε μιαν εικόνα το βλέπει και το ωραίο είναι ότι ένας άλλος, που θέλει να δεί το αντίθετο στην ίδια εικόνα, και αυτός το βλέπει.
Εξυμνεί τους αγώνες του Λαού ο στίχος της “Συννεφιασμένης Κυριακής”, που αποδεδειγμένα δεν θα είχε γραφτεί, αν κάποια χειμωνιάτικη Κυριακή ο Λαρισαϊκός δεν είχε χάσει το μάτς. Χρειάστηκε να περάσουν δεκαετίες για να χτυπηθούν σε δίσκο ο “Στέλιος Καρδάρας” και ο “Βελουχιώτης”, από τη μιά γιατί βέβαια, υπό συνθήκες λογοκρισίας δεν μπορούσε να γίνει αυτό αλλά από την άλλη, επειδή οι συγκυρίες το έφεραν ώστε ο Γενίτσαρης να έχει κίνητρα να ηχογραφήσει τραγούδια την εποχή που ηχογραφήθηκε το μεγαλύτερο κομμάτι τους. Ο ίδιος βέβαια, στους πασίγνωστους Σαλταδόρους περιλαμβάνει το στίχο
Βενζίνες και πετρέλαια, εμείς τα κυνηγάμε
γιατί έχουνε πολλά λεφτά και μόρτικα γλεντάμε.
(επί Κατοχής γλεντάμε, σημείωση δική μου). Ό τι θέλουμε, αυτό βλέπουμε και μάλιστα, μερικές φορές βλέπουμε και πράγματα που εκείνος που έγραψε κάποιο στίχο δεν τα είχε δει γράφοντάς τον. Αλλά τα φύλλα του Ριζοσπάστη όπου ο Αλ. Ξένος επιτίθεται με πάθος στον Φ. Ανωγειανάκη, όταν αυτός ψέλλισε κάποιον καλό λόγο για τα ρεμπέτικα, δεν τα αμφισβήτησε κάποιος.
Δήλωσα ήδη ότι είμαι Αριστερός, όχι “αριστερός” και φυσικά όχι “αριστερούλης”. Δεν είμαι (αν και υπήρξα) Κομμουνιστής.
ούτε εγώ θα μπω στην ουσία, παρ’ό,τι θέλω πολλά να πω επί του θέματος, τόσες μέρες. αλλά ξέρω τί θα αντιμετωπίσω, όπως κάθε φορά που έστω και ελάχιστα θίγεται το κκε. μιλάω πιο πολύ για να μην πέφτει το βάρος στον στέφανο -ο οποίος στο μαγαζί κάθε φορά έκανε ολόκληρο αφιέρωμα στα ρεμπέτικα της κατοχής, σ’αυτόν βρήκατε να την πέσετε;! φωτεινή εξαίρεση και πάλι ο άγης, όσο για σας κ. καραγιώργο, τουλάχιστον διευκρινήστε πως δεν μιλάτε ως συντονιστής… άμα είναι να διαβάσω ριζοσπάστη ξέρω που να τον βρώ, και τον διαβάζω τακτικά (σοβαρά μιλάω).
θα συνεχίσουμε την κουβέντα σε κανένα ταβερνάκι, ή ακόμα καλύτερα στο δρόμο -θερμό χειμώνα να έχουμε!
Φυσικά κάποιοι από τους δημιουργούς του ρεμπέτικου ήταν συνειδητά αριστερών/αντικαθεστωτικών πεποιθήσεων (Γενίτσαρης, Μάθεσης, Καλδάρας, Μπαγιαντέρας…). Λογικό είναι, λοιπόν, να έχουμε και συνθέσεις για αριστερούς, αντιστασιακούς, αργότερα εξορίες κτλ.
Όμως το ζήτημα είναι εάν μπορούμε το ρεμπέτικο να το θεωρήσουμε συνολικά “αριστερό πολιτικό τραγούδι”. Και η απάντηση νομίζω είναι μάλλον όχι. Το ρεμπέτικο τραγούδι δεν είναι σύνολο τραγουδιών που δημιούργησαν αριστερών πεποιθήσεων ανθρώποι, οι οποίοι θέλησαν να γράψουν τραγούδια ιδεολογίας, προπαγάνδας, ταξικά τραγούδια. Απλά, όπως είναι φυσικό για μια λαϊκής μορφής δημιουργία, ανάμεσα στα τραγούδια συμπεριλαμβάνονται ΚΑΙ κάποια εργατικά, αντιστασιακά κτλ.
Αυτή είναι η άποψή μου, χωρίς να θέλω να μπω σε προσωπική αντιπαράθεση με κανέναν.
θα συμφωνήσω απόλυτα μαζί σου. Όμως, η αντιπαράθεση ξεκίνησε από άλλα κριτήρια…
Στις 3 Μάη του 1933,η κυβέρνηση “της ηνωμένης αντιπολιτευσης” (Τσαλδάρη,Κονδύλη,Μεταξά) υπό τον Παναγή Τσαλδάρη αποφασίζει τον εγκλεισμό των κομμουνιστών στις φυλακές της Ακροναυπλίας.
ΕΔΩ ΕΙΝΑΙ Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΦΩΝΗ ΤΗΣ ΣΩΤΗΡΙΑΣ ΤΟ 1980:
Φιλοι υπαρχουν παρα πολλα τραγουδια.Σαφως και δεν ειναι αποτελει την μοναδικη θεματολογια του ρεμπετικου τραγουδιου αλλα ειναι ενα κομματι της και σε αυτο αναφερονταν το ποστ.Επισης δεν μπορουμε να διαγραψουμε την ιστορια,αυτο που γινεται τωρα ειναι η αλλοιωση της,δεν το λεω για τους χρηστες του φορουμ,γιατι μου ειναι δυσκολο να καταλαβω πως εκτελεστηκαν χιλιαδες κομμουνιστες,πως βρεθηκαν σε βασανιστηρια και εξοριες αν δεν ηταν το κομμα τους οργανωτης και πρωτοπορια του αγωνα,της παλης για την ελευθερια.Το ξαναλεω σαφως και το ΚΚΕ ηταν επιφυλακτικο σε συγκεκριμενες ιστορικες στιγμες λογω των ναρκωτικων που ηταν και ειναι πολεμιος,δεν μπορουσαν αλλωστε να κανουν αλλιως οταν υπηρχαν χιλιαδες λαου,οχι μονο κομμουνιστες,αναμεσα τους και πολλοι καλλιτεχνες που βρισκονταν στο βουνο και πολεμουσαν και την ιδια στιγμη καποιοι ανενοχλητοι καθονταν στους τεκεδες και επιναν ναρκωτικα,χαιδευοντας τα αυτια τους η αστυνομια και τα Ες Ες.Αν ειμαι καπου λαθος η παραλογιζομαι παρακαλω να μου εξηγηθει με επιχειρηματα.
Οπως αναφερθηκε και απο αλλους το ζητημα της λογοκρισιας επαιζε πολυ σημαντικο ρολο στην καταγραφη των στιχων.Για παραδειγμα την ιδια στιγμη που δεν μπορουσες καν να αναφερεις την λεξη ΚΚΕ πηγαινοντας μια βολτα με τους φιλους σου,πως θα μπορουσε ενας συνθετης να την βαλει στα τραγουδια του.Επισης ο Βασιλης Τσιτσανης ηταν ΕΑΜιτης ας μην το ξεχναμε.Ο Βαγγέλης Σωφρονίου, ο Νίκος Μάθεσης, ο Μπαγιαντέρας, ο Δερβενιώτης και άλλοι ήταν οπαδοί και ψηφοφόροι του ΚΚΕ. Μάλιστα ο πρώτος ήτανε γνωστός και με το παρατσούκλι «Βαγγελάκης ο κομμουνιστής». Ο τελευταίος υπέστη διώξεις, φυλακίσεις, εξορίες για το λόγο αυτό. Ο Γενίτσαρης, ο Μαρίνος Γαβριήλ, ο Τσιτσάνης, ο Χιώτης, ο Καλδάρας, ο Μπακάλης, ο Σπύρος Καλφόπουλος, ο Κούλης Σκαρπέλης, ο Ορφέας Κρεούζης, ο Παναγιώτης Μιχαλόπουλος, η Λιλή η Θεσσαλονικιά, ο Στέλιος Καζαντζίδης, ο Κώστας Παπαδόπουλος και πολλοί άλλοι υπέστησαν διώξεις για πολιτικούς λόγους.
Και κατι τελευταιο ο Αρης Βελουχιωτης διαγραφηκε απο το ΚΚΕ αλλα εξακολουθησε να ειναι αρχιστρατηγος του ΕΛΑΣ,κατι που αποτελουσε ΕΠΙΛΟΓΗ του ΚΚΕ.