ΓΕΙΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ.Ευχαριστω εκ των προτερων και μπενω στο θεμα.Εχω ενα γιο 9 χρονων και μαθαινει βιολι κοντα ενα χρονο.Ενω δειχνει να του αρεσει,αδυνατει να συγκεντρωθει στη σωστη θεση που πρεπει να κραταει για να μπορει να παιξει,σε αντιθεση με την κατανοηση που δειχνει στις νοτες των κομματιων που του δινονται για εξασκηση στο σπιτι.Και ρωταω:μηπως να σταματησουμε ή να του δωσουμε και αλλο περιθωριο.
Η θέση του βιολιού είναι δυστυχώς απο τις ποιό δύσκολες και αφύσικες για το σώμα, ειδικά στα αρχικά στάδια. Δεν ξέρω όμως πως να σας απαντήσω. Τον γιό σας τον ρωτήσατε αν θέλει να παίξει βιολί ή κάτι άλλο;Με τον δάσκαλο/δασκάλα είστε ευχαριστημένοι;
Ευχαριστω για την απαντηση.Ο μικρος διαλεξε μονος του βιολι,πιστευω παρασυρωμενος απο τον Νορβηγο νικητη της EYROVISION.Οσο για το δασκαλο δεν ειμαι σιγουρη.
Δεν είναι εύκολο να σας πει κάποιος γνώμη. Σαν δάσκαλος(με μικρή εμπειρία) έχω διαπιστώσει οτι κάποιοι αισθάνονται άνετα με το βιολί και κάποιοι με άλλα όργανα ή άλλες ασχολίες.Σίγουρα δεν είναι για τα γούστα όλων. Δεν είμαι σίγουρος οτι έχει νόημα να επιμείνετε ιδιαίτερα αν και χρειάζεται κάποια επιμονή απο πλευράς δασκάλου στα πρώτα βήματα, προκειμένου να μπουν κάποιες βάσεις όσο το παιδί είναι ακόμα μικρό(συνήθως ξεκινάνε απο 6 χρονων, κάποια με σύστημα suzuki πολύ ποιό μικρά).
Τα πρώτα βήματα είναι δύσκολα, το μόνο που μπορούν οι γονείς να κάνουν είναι να ενθαρρύνουν τα παιδιά και να βρίσκουν καλούς δασκάλους, πράγμα το οποίο, είμαι σίγουρος, κάνετε ήδη. Αν αποφασίσει να παίξει κάποιο άλλο έγχορδο, οι βάσεις του βιολιού θα βοηθήσουν.
Καλή τύχη, αν χρειάζεστε κάτι άλλο, μπορείτε να μου στείλετε ΠΜ
Αλέξανδρος
Φίλη Mairi,
έχω κι εγώ μια απορία, πώς ενώ δείχνει να του αρέσει το όργανο και δείχνει κατανόηση στις νότες των κομματιών που του δίνονται για εξάσκηση, δυσκολεύεται τόσο πολύ να συγκεντρωθεί στην σωστή θέση;
Μήπως μελετάει με κανονικό βιολί 4/4 που είναι μεγάλο για την ηλικία του, με αποτέλεμα να τον δυσκολεύει;
Αν κάποιος δεν τον δει ή δεν τον ακούσει από κοντά, δεν μπορεί να βγάλει συμπέρασμα που οφείλεται το πρόβλημα και ν’ απαντήσει.
Πάντως ο δάσκαλος παίζει σημαντικό ρόλο και ειδικά στα πρώτα στάδια. Δεν ξέρω όμως ο ίδιος τι λέει γι’ αυτό κι αν είναι ο κατάλληλος.
Με συγκηνητε με το ενδιαφερον σας αλλα νιωθω πως πρεπει να δωσω καποιες πληροφοριες.Το παιδι ειναι αριστεροχειρας,εξασκητε σε βιολι 3/4,ο δασκαλος ειναι νεαρος 25-30 χρονων και ειναι τα μαθηματα σε ωδειο.Επισης ο δασκαλος δεν μου εμπνεει να εχει πειρα διδασκαλιας σε παιδια και το λεω αυτο γιατι απο το πρωτο διαστημα δεν εδειξε την αναλογη σταση σε ενα παιδι σχετικα βαρυ… μαλλον και το λεω γιατι και στο σχολειο ετσι ειναι θελει λιγο παροτρηνση παραπανω.Πιστευετε πως τα μαθηματα στο σπιτι θα ηταν καλυτερα.
ΑLέΚο, μιας και το έθιξες πές μας και μερικά πράγματα για τη μέθοδο Suzuki, αν θές
{Σημείιωση - προσωπική εκμυστήρευση δημόσια :
Δεν ξέρω, αλλά νιώθω απειλούμενος μη φάω καμ1 “ροπαλιά” από καν1 συντονιστή ως δήθεν εκτός θέματος !
Sorry, με όλο το θάρρος και την ειλικρίνεια που πρέπει να μας διακατέχει, φίλες και φίλοι μου}
δήθεν εκτός θέματος δεν υπάρχει. Ή είναι εκτός θέματος ή δεν είναι. Εάν είναι λοιπόν εκτός θέματος δεν χρησιμοποιούμε ρόπαλα. Απλά σβήνουμε το μήνυμα για την εύρυθμη λειτουργία του ποστ που αναπτύσεται από τα μέλη του Φόρουμ. Αν είναι τόοοσο πολύ δύσκολο να το καταλάβεις λυπάμαι.
Για την ηλικία του, τα 3/4 βιολί μάλλον εντάξει θα του είναι. Το όργανο όμως ίσως να χρειάζεται κάποιες ανάλογες ρυθμίσεις, από κάποιον μάστορα σαν αριστερόχειρας πού είναι, π.χ. καβαλάρης, υποσιάγονο, κλπ.
Προσωπικά πάντως θα έδινα περισσότερη βαρύτητα στον κατάλληλο κι έμπειρο δάσκαλο και λιγότερη στο που θα γίνονται τα μαθήματα.
Παρεμβαίνω και εγώ ο πλήρως άσχετος προς το θέμα, αλλά μην ξεχνάμε ότι βρισκόμαστε σε μια μικρή πόλη, όπου οι δυνατότητες να βρεθούν πολλοί δάσκαλοι για να διαλέξουμε αυτόν που μας κάνει, είναι εκ των πραγμάτων περιορισμένες…
Κάποτε πέρασα και εγώ τους προβληματισμούς της ΜΑΙΡΗΣ με τον δικό μου γυιό.Μέχρι τα 5 έτη του έκανε μουσικοκινητική αγψγή με το σύστημα ΟΡΦ (παλαιότερο του ΣΟΥΖΟΥΚΙ).Κάποια στιγμή το παιδί εκδήλωσε ενδιαφέρον για το βιολί,και ξεκίνησε μαθήματα στο ίδιο ωδείο με έναν πολύ καλό βιολονίστα.Στο έτος επάνω ο συγκεκριμένος μουσικός ,σταμάτησε την συνεργασία του με το συγκεκριμένο ωδείο,(λόγω φόρτου εργασίας),και έστειλε αντί αυτού,μια νεώτερή του βιολονίστρια,καλή μουσικό είναι η αλήθεια.Είχε όμως η κοπέλλα άλλο σύστημα διδασκαλίας,και δύο χρόνια που έκανε ο μικρός μαζί της,έφτασε στο σημείο να σκέφτεται να σταματήσει το βιολί.Δεν έφταιγε΄ούτε η κοπέλα, ούτε ο μικρός.Έφταιγε η μεταξύ τους χημεία.Μετά την πάροδο των δύο ετών,ξεκινήσαμε με άλλον καθηγητή,“άλλης” προσέγγισης.Ο γυιός μου τώρα είναι 16 χρονών,και βρίσκεται στη δεύτερη μέση,και προχωρεί.Είμαι λίγο φλύαρος, αλλά αυτό που βγαίνει είναι,δεν αλλάζουμε δάσκαλο εύκολα , γιατί τα παιδιά αποκτούν εξαιρετκή ευκολία ,στο “αυτός δεν μου κάνει”,και σίγουρα δεν αλλάζουμε δασκάλους σαν τα πουκάμισα.Όταν όμως βλέπουμε να χάνεται ο στόχος,γιατί το παιδί έχει σταματήσει να διασκεδάζει και να ενδιαφέρεται, τότε μια άλλαγή δασκάλου είναι μονόδρομος.Αυτό όμως θα το εκτιμήσεις εσύ ΜΑΙΡΗ,γιατί ξέρεις καλύτερα από τον καθένα το παιδί σου.Σου εύχομαι για το παιδί σου τα καλύτερα.
Σχετικά με την Σουζούκι, δεν είμαι ο κατάλληλος άνθρωπος να μιλήσω αναλυτικά για αυτό, δεν έχω διδαχθει και δεν έχω διδάξει παιδιά που προέρχονται απο αυτό το σύστημα. Γενικά μιλώντας, είναι ένα σχετικά νέο σύστημα διδασκαλίας μουσικών οργάνων που ξεκίνησε απο κάποιον Ιάπωνα βιολιστή και παιδαγωγό. Το σύστημα έχει κάποιες φορές εξαιρετικά αποτελέσματα αλλα έχει και κάποια σημεία τα οποία δεν συμφωνούν με τον παραδοσιακό τρόπο διδασκαλίας μουσικών οργάνων. Το κύριο ζήτημα είναι οτι τα παιδιά μαθαίνουν να παίζουν όργανα πριν μάθουν οτιδήποτε για την μουσική. Παίζουν κυρίως με το αυτί, ακολουθώντας μια μάλλον μηχανική προσέγγιση. Σαν αποτέλεσμα,το παίξιμο παραμένει “μηχανικό” και στα επόμενα στάδια, και οι δυσκολίες αναγνωσης παρτιτούρας είναι πολλές, ειδικά όταν το παιδί έχει την τεχνική ικανότητα να παίξει δύσκολο ρεπερτόριο. Απο τα λίγα πο έχω δει:ναι, το Σουζούκι είναι εξαιρετικό αλλα (κατα την γνώμη μου) βάζει όλους τους μαθητές στο ίδιο …τσουκάλι.Ολοι παίζουν ακριβώς ίδιο ρεπερτόριο, έχουν ακριβώς ίδια στάση και κρατάνε το δοξάρι με ίδιο τρόπο. Προσωπικά, θα προτιμούσα η τεχνική ανάπτυξη να συμβαδίζει με την καλλιτεχνική όσο γίνεται. Προτιμώ επίσης να ενθαρρύνω τους μαθητές μου να είναι δάσκαλοι των εαυτών τους, ακόμα και αν διαφωνώ με τις επιλογές τους (αυτό είναι μεγάλη παγίδα, πρέπει ο δάσκαλος να ξέρει πότε να σταματά να διδάσκει).
Σχετικά με τα υπόλοιπα: Τα 3/4 βιολί μου ακούγεται λογικό. Το ότι είναι αριστερόχειρας δεν είναι καταστροφή. Και εγώ αριστερόχειρας είμαι. Το καλό με τα παιδιά είναι οτι: αν δεν τους πουμε οτι κάτι είναι δύσκολο…δεν το ξέρουν.
Οι νέοι δάσκαλοι δεν είναι πάντα κακοί. Πολλές φορές οι άνθρωποι έχουν κάποια φυσική μεταδοτικότητα απο μικρή ηλικία. Φυσικά η εμπειρία μετράει αλλα, πιστεύω οτι, αν και ένας καλός νέος δάσκαλος θα γίνει καλύτερος, ενας μέτριος, που δεν θέλει να ασχοληθεί ιδιαίτερα, θα είναι πάντα μέτριος.
ΠΙστεύω επίσης οτι κανένας δάσκαλος δεν είναι καλός για όλους τους μαθητές. Η επαφή δασκάλου-μαθητή είναι πολύ προσωπική και ιδιαίτερη.
Οπως λέει και ο κύριος Ν.Πολίτης, ειδικά στα μικρά μέρη δεν έχουμε πάντα επιλογές. Θα έλεγα όμως οτι, γενικά μιλώντας:Η εκμάθηση της μουσικής πρέπει να είναι μια ευχάριστη και δημιουργική ενασχόληση που βοηθά τα παιδιά να αναπτύξουν τις ικανότητές τους σε πολλούς τομείς και αυτός ίσως να είναι ο κύριος λόγος που το μάθημα της μουσικής συμπεριλαμβάνεται στα σχολεία. Ακόμα και αν λοιπόν το μουσικό περιβάλλον δεν είναι τέλειο,πιστεύω οτι όλοι οι μαθητές, λίγο πολύ επωφελούνται απο την μουσική και αυτό ίσως είναι το σημαντικότερο.
Πάλι πολλά λέω όμως…
Κάτι τελευταίο: Σήμερα στο στούντιο, διαπιστώσαμε οτι καθήσαμε στην ορχήστρα, με την σειρά 4 αριστερόχειρες. 2 βιολία,1 βιολά και 1 τσέλλο. εντελώς τυχαία…:241:
Aγαπητέ P (υποθέτο επώνυμο) να ξέρεις ότι (όσο κι αν είναι τυχόν δύσκολο να το αντιληφθείς) την ίδια “ροπαλοαίσθηση” αισθάνονται και άλλα μέλη του φόρουμ. Απλώς δεν μιλάνε. Πράγμα που ασφαλώς και μας λυπεί.
Υ.Γ. Ο απόλυτα αξιωματικός τρόπος έκφρασης (“ή είναι ή δεν είναι”) προδίδει, απλώς, μονοκρατορική/αντιδιαλεκτική αντίληψη του σκέπτεσθαι. Σβήσε λοιπόν ότι δήθεν χαλάει την “εύρρυθμον λειτουργίαν”.
Ευχαριστώ ΑΛΚ.
Λοιπόν, ποιός άλλος θα μας πει κάτι για την μέθοδο SUZUKI ; Υπάρχει άτομο που έχει άμεση εμπειρία από τη λειτουργία και την αποτελεσματικότητά της ;
Εάν έχεις άποψη περί της εύρυθμης λειτουργίας του φόρουμ τόσο διαφορετική από εκείνη των συντονιστών του, ώστε να αισθάνεσαι ένα ρόπαλο πάνω απ’ το κεφάλι σου, ο μοναδικός δρόμος που μπορεί να σου ανοιχτεί είναι αυτός της αποχώρησης. Εμείς θα συνεχίσουμε να κάνουμε τη δουλειά μας, έτσι όπως την ξέρουμε και την εξασκούμε χρόνια τώρα. Φυσικά, το ίδιο ισχύει στον ίδιον ακριβώς βαθμό και για όλους όσοι (τυχόν) αισθάνονται και εκείνοι το ρόπαλο να τους απειλεί, γιατί με κανένα τρόπο δεν θα θέλαμε να γίνουμε αίτιοι σοβαρού τραυματισμού κανενός.
Ευχαριστω ολους σας για ακομα μια φορα.Εχω καλυφτει απο της απαντησεις σας και μπαινω στην αναμονη να δω τη εξελιξη θα εχει το παιδι εντος τριμηνου.Για οποια νεα υπαρχουν θα σας κρατω ενειμερους.
Νίκο Πολίτη, δεν σκοπεύω να σταθώ εμπόδιο στη (συντονιστική) εξουσία σας.
Συνεχίστε στον “μοναδικό δρόμο”, όπως λες.
Κι εγώ όμως δεν πρόκειται να αυτολογοκριθώ. Θα συνεχίσω να μιλάω ελεύθερα. Χωρίς φόβο και χωρίς πάθος.
Πάντως εκείνο το (…έξυπνο) “με κανένα τρόπο δεν θα θέλαμε να γίνουμε αίτιοι σοβαρού τραυματισμού κανενός”,
πέρα από το οφθαλμοφανές του υπονοούμενο, μέλει να αποδειχθεί και στην πράξη.
Καληνύχτα σε όλους και καλό ξημέρωμα.
Δεν τίθεται κανένα θέμα “εμποδίου εξουσίας” απλά από άτομα της δικής σου μόρφωσης (γενικότερα) και γνώσης (ειδικότερα) περί μουσικής, έχουμε την αξίωση σαν παρέα να βοηθάνε την κουβέντα και όχι να κάνουν chat με διάφορες σαχλαμαρίτσες.
Προς όλους:
Τα μηνύματά μας πρέπει να είναι σχετικά με το θέμα και για την προώθηση της κουβέντας και μόνο. Δεν υπάρχει καμία προσπάθεια λογοκρισίας για κανέναν._
Και αυτό το δείχνει το φόρουμ δίνοντάς μας την δυνατότητα των προσωπικών blogs. Οτιδήποτε άσχετο με τα θέματα του φόρουμ και με ενδιαφέρον για μας, το αναρτούμε εκεί.
Το μόνο που κάνουμε εμείς οι συντονιστές λοιπόν, είναι να κρατάμε την παρέα σε ένα πλαίσιο με συγκεκριμένους κανόνες, που ήδη έχουμε όλοι αποδεχθεί με την εγγραφή μας.
Αν μάς ενοχλούν οι παρατηρήσεις τότε ας μην δίνουμε το δικαίωμα να μάς τις κάνουν.
Την καλημέρα μου σε όλη την παρέα αυτής της γωνιάς του αχανούς internet.
υ.γ. Γιάννη, ότι άλλο μήνυμα εκτός του θέματος ας σταλεί με π.μ. παρακαλώ.
Δημήτρη, ασφαλώς και δεν τίθεται κανένα θέμα (σαχλαμαριτσών).
Να σας πω ενα πραγματικο περιστατικο-ανεκδοτο για τι μεθοδο Suzuki να ελαφρυνουμε λιγο και την ατμοσφαιρα.
Σε ενα ωδειο στην Κρητη που δουλευε η αδερφη μου, διδασκε μια δασκαλα βιολι σε μικρα παιδια με αυτη τη μεθοδο.
Στο τελος λοιπον της χρονιας, στην καθιερωμενη εκδηλωση, εγραφε το προγραμμα οτι θα παιξουν βιολι μαθητες της
μεθοδου Suzuki. Το εφερε και η τυχη και ενα απο τα παιδακια ητανε γιαπωνεζακι.
Και ακουει η αδερφη μου ενα μπαμπα που καθοτανε πισω της να λεει:“Ε, αυτος μαλλον θα ειναι ο Suzuki”!!!
καλόοοο, Μarmar(ω)γυναίκα από τας Αθήνας !