κοντεύει το νέο μου “μωράκι”! 
Είχα δίκιο τελικά, που σου’πα και μεγάλωσες τα ψηφία στο Serial No.:090:
Μπράβο ρε Θοδωρή. Έχεις πάρει καλή φόρα βλέπω.
(Γιά πές μας άν θές, και τίποτα “τεχνικά χαρακτηριστικά” - ξύλα, μήκος, βάρος κλπ)
Φιλικά, Γιώργος
Γιώργο το τζουραδάκι αυτό (γόνατο) αργεί λόγω παντελούς έλλειψης ελεύθερου χρόνου! Θα έχει μήκος χορδής 58 εκ. και είναι πανάλαφρο (δεν έχω ζυγαριά δυστυχώς…),
Τα ξύλα είναι όμοια (υπόλοιπα) με το προηγούμενο: σκαφάκι σκαφτό λεπτό από παλιά μουριά, μπράτσο από παμπάλαιο στριφτάρι αργαλειού (πεθεράς) μάλλον πλατάνι δεν είμαι βέβαιος, καράουλο καρυδιά από παλιά καρέκλα, ταστιέρα έβενος και καπάκι έλατο. Προσπαθώ να χρησιμοποιώ όσο πιο παλιά ξύλα γίνεται (και με μηδαμινό κόστος…)
Καταπληκτικη φορμα!
Συγχαριτηρια φιλε μου!
Καποια στιγμη, θελω να μου δωσεις τις διαστασεις, να τις μεγενθυνω αναλογικα για ενα τριχορδο.
Τελικά φίλε μου το μεράκι σου καθεφτίζεται μέσα από αυτό το πανέμορφο οργανάκι που φτιάχνεις μπράβο και πάλι μπράβο.
Πασχάλης
Φίλε μου το μόνο που μετράω είναι το μήκος χορδής και τα τάστα, τίποτα άλλο!
όλο το υπόλοιπο το κάνω με το μάτι και το ένστικτο… δηλαδή απλά προκύπτει!
τι διαστάσεις να σου δώσω, πάρε καλλίτερα μια φωτο από το σκαφάκι και χρησιμοποίησέ την…:089:
Υ.Γ. Σας ευχαριστώ όλους για τα καλά σας σχόλια και υπόσχομαι συνέχεια…
μπράτσο από παμπάλαιο στριφτάρι αργαλειού (πεθεράς) μάλλον πλατάνι δεν είμαι βέβαιος,
Θόδωρε, το οργανάκι είναι όμορφο,μπράβο!
Μην βιαστείς να το τελιώσεις άλλωστε όσο περισσότερο χρόνο ξοδεύεις στην κατασκευή ενός οργάνου τόσο καλύτερο γίνεται.
Μια ερώτηση:Γιατί χρησιμοποιεις ξύλα απ τον αργαλειό;Μπορείς και από άλλες πηγές να βρεις εξίσου αποκατεστημένη ξυλεία.
Γιά πές καμιά ιδέα . . .
Φιλικά, Γιώργος.
Παλιές οικοδομές.
Γιάννη, έχεις πολύ δίκιο και συμφωνώ μαζί σου για το χρόνο… όπως πολύ σοφά έγραψε κάπου ο Ν. Φρονιμόπουλος “η οργανοποιία είναι μια τέχνη δύσκολη, θέλει υπομονή και επιμονή”. Από υπομονή έχω μπόλικη από επιμονή περισσότερη (ξερό κεφάλι), αλλά δεν έχω καθόλου χρόνο να διαθέσω …αν προσέξεις λεπτομερώς το οργανάκι θα δεις μικρολαθάκια και ατέλειες της βιασύνης…
Τον αργαλειό δυστυχώς τον είχε φάει η εξέλιξη πολλά χρόνια πριν και το στριφτάρι είχε ξεμείνει και το διέσωσα από το τζάκι… Πάντως για τεχνικούς, οικονομικούς και κυρίως οικολογικούς λόγους προσπαθώ να αξιοποιώ παλιά ξύλα που διασώζω από το κάψιμο ή τη χωματερή. :088:
Ένας μπάρμπας μου στο χωριό μου (πρωην λυκειάρχης, φιλόλογος) έχει στήσει στο κατώι του σπιτιού του ένα εκπληκτικό λαογραφικό μουσείο στο οποίο βέβαια η είσοδος είναι δωρεάν σε όλους ανεξαιρέτως.Εκεί έχει στημένους λειτουργικούς αργαλειούς και αντικειμενα των 2 τελευταίων αιώνων σε άρτια κατάσταση.Αξίζει όποιος βρεθεί στη Σπάρτη να το επισκεφθεί.Είναι πολύ φιλόξενος και με διάθεση να δώσει στοιχεία για το κάθε έκθεμα.
Φίλε ΓΙΑΝΝΗ επειδή κατεβαίνω στο κτήμα του αδελφού μου στην ΠΛΥΤΡΑ ,που ακριβώς είναι το ΜΟΥΣΕΙΟ ; Θα ήθελα κάποια στιγμή να το δώ.
Στη Μαγούλα, 5 λεπτά απ΄ το κέντρο της Σπάρτης προς Καλαμάτα.
Μόλις κατέβεις να επικοινωνήσουμε.Ευκαιρία να τα πούμε από κοντά.
Πάντως αξίζει τον κόπο,έχει κάνει φοβερή δουλειά .Το μόνο που λέιπει από τη συλλογή του είναι όργανα.
Γιάννη, μήπως έχεις προσέξει αν έχει στη συλλογή του τα χειροπρίονα δύο ατόμων “κόφτρα” (πριόνι - κορδέλλα για υλοτομία μεγάλων δένδρων) και πριόνι “καταράκτη” (είναι πριόνι σε ξύλινο ορθογώνιο πλαίσιο με το οποίο έσχιζαν τα ξύλα σε σανίδες)? Υπήρχαν αυτά τα δύο εργαλεία στο κατώι του πατρικού μου στο χωριό, νομίζω υπάρχουν ακόμη και ευχαρίστως τα δωρίζω σε μια τέτοια συλλογή. :063:
Θοδωρή Κόφτρα έχει σίγουρα, πριόνι καταράκτη δε νομίζω.
Αν και λιγο αργα…αναφερω.Το πριονι που λες λεγεται κουρασταρι, και ο παπους μου το ανεφερε συχνα.Μιλαμε για τρομερη κουραση αυτο το πραμα.και τα ξυλα για να τα σχισουν εσκαβαν λακο,ο ενας ηταν απο πανω κι ο αλλος απο κατω κι εκοβαν.Βαλε τωρα να δεις οτι ο κατω ετρωγε στη μαπα και το πριονιδι, αλλα και τον ιδρωτα του πανω.Ασε ουτε στον εχθρο μας