Σκέφτηκα να κάνουμε ένα νήμα, για την παρουσίαση των ανέκδοτων τραγουδιών του Γιάννη Παπαϊωάννου, από τον Γρηγόρη Βασίλα, έτσι ώστε όσο βγαίνουν στο youtube, να τα έχουμε κάπου μαζεμένα.
Έχω βρει δύο ως τώρα. Ο καθένας όσο βρίσκει μπορεί να συμπληρώνει.
Και τα δύο είναι από το κανάλι της Foteini Karagiorgou.
Για να βλογήσουμε και λίγο τα γένια μας… Μπουζούκι στα δεξιά της κοπέλας παίζει ο ξάδερφος και κολλητός Παναγιώτης Γαλάνης!
Ε αφού είπαμε και τα του οίκου του Χρήστου, ας πούμε και για τους άλλους μουσικούς πέραν του Γρηγόρη Βασίλα που είναι υπεύθυνος για την επιμέλεια και την ενορχήστρωση των κομματιών :
Φίλιππος Παχνιστής (πιάνο / φωνή)
Μάνος Καλπάκης (μπουζούκι / μπαγλαμά)
Βερόνικα Δαβάκη (φωνή)
Γιώργος Νικόπουλος (κιθάρα / φωνή)
Γιώργος Βεντούρης (κοντραμπάσο)
Καλο! Αλλα να το κανουμε και για τα ανεκδοτα τραγουδια του Τουντα! Απο τον Γ. Βασιλα …
Πήρε τ’ αφτί μου αυτές τις μέρες μια διαφήμιση στο ραδιόφωνο. Ο Βασίλας μαζί με άλλους σπουδαίους συνεργάτες παρουσιάζουν ανέκδοτα τραγούδια Παπαϊωάννου και Τούντα, δε θυμάμαι πού και πότε.
Μάλιστα εοιμαζόμουν ν’ ανοίξω ειδικό νέο νήμα γι’ αυτή τη συνταρακτική είδηση, αλλά τελικά δεν πρόκειται για κάτι άγνωστο ως φαίνεται.
Ανέκδοτα Τούντα θυμάμαι κι εγώ να υπάρχουν, και να έχουν κάπου παρουσιαστεί. Αν είχα εντυπωσιαστεί, θα το θυμόμουν κι αυτό.
Η εκδηλώσεις είναι στο Δημοτικό θέατρο Πειραιά.
Για περισσότερα δείτε παρακάτω
Μάλιστα. Ενδιαφέρουσα φαίνεται η όλη διοργάνωση. Αν είχα τη δυνατότητα να πάω (είμαι σε άλλη πόλη), αλλά μόνο στη μία βραδιά, θα διάλεγα τη δεύτερη, α’ μέρος άρπες, β’ μέρος Τούντας.
Στο δελτίο τύπου μού άρεσε η παράγραφος «Ρεμπέτικο=Πειραιάς». Δίνει μια οπτική των πραγμάτων που ενώ δεν είναι πρωτοφανής, δε θυμάμαι να την έχω δει αλλού έτσι ξεκάθαρα διατυπωμένη. Ελπίζω βέβαια να ανταποκρίνεται σε κάποια πραγματικότητα κι όχι απλώς στους ευσεβείς πόθους κάποιου που έγραψε το κείμενο. (Το λέω αυτό γιατί θυμάμαι ιστορίες από τη Σύρα όπου δεν έγιναν τα ίδια κι έχει μείνει παράπονο, ακόμα κι από τους ίδιους τους Συριανούς, ότι η Σύρα δεν αναγνωρίζει τον Βαμβακάρη…)
Αντίθετα δε μου άρεσε που είναι προχειρογραμμένο, χωρίς μια δεύτερη ματιά. Ο Πάππος κι ο Ζευγώλης αβάφτιστοι είναι, δεν έχουν ονόματα; Γραμματοσειρές αλλάζουν μες στη μέση, αυθαιρεσίες του αυτόματου διορθωτή (μισό - γραμμένα, και ξανά παρακάτω μισό - κατεστραμμένα…) που δεν τις έλεγξε άνθρωπος-διορθωτής, κλπ. Ιστοσελίδα του Δημοτικού Θεάτρου Πειραιά είσαι ρε φίλε, δεν είσαι το σημείωμα πάνω στο ψυγείο!
(Οι συγκεκριμένοι δύο μουσικοί ήταν αβάφτιστοι και στη ραδιοφωνική διαφήμιση. Είναι ν’ αρχίσεις να υποψιάζεσαι ότι δεν είναι ο Μανώλης κι ο Γιάννης αλλά τίποτε άσημα ξαδέρφια τους, που γρατζουνάνε κι αυτοί λίγο οργανάκι…)
Τα περί Δημοτικού Θεάτρου τα έχομεν αναγγείλει εδώ: