Το ξέρετε ότι ένας Θεσσαλονικιός, ο Αλέξιος Ροτσκος έχει κατασκευάσει το… άηχο μπουζούκι?
Είναι μια αποκλειστικά δική του πατέντα.
Εκτός αυτού, φιάχνει και φοβερά μπουζούκια.
Αν θέλετε περισσότερα γι αυτόν, μπείτε στην ιστοσελίδα του www.xiloihos.com
Καλωσόρισες.
Μάλιστα. Αηχο μπουζούκι με μαγνητη… Πολλοί το σκέφτηκαν, κάποιος όμως έπρεπε να το πατεντάρει.
Εμείς πάντως πετύχαμε ίδιο με μια πατσαβούρα στις χορδές πλάϊ στον καβαλάρη.
Εδώ στην Πτολεμαίδα υπάρχει ένα τέτοιο μπουζούκι σε ένα μαγαζί που πουλάει μουσικά όργανα.Σε χρώμα μάυρο.Πολύ ροκ μου φάνηκε.Δεν ρώτησα τιμή.Αλλά θα ήθελα να δω ποιος εφετζης θα πάει να το πάρει.Πάντως αν θα το έπερνα,θα το κρεμούσα στον τοίχο για ομορφιά.
Το τερπνόν μετά του ωφελήμου σα να λέμε…
Παντως εγω οταν ειδα για πρωτη φορα σε αφισα στο δρομο ενα παρομοιο οργανο -να το βαστα γνωστος μπουζουκτζης- με διπλο μπρατσο (το ενα κιθαρας και το αλλο μπουζουκιου) κοντεψα να τρακαρω απο τα γελια.
Για τιμονι αυτοκινητου καλο ειναι για μπουζουκι δε ξερω ρε παιδια εμενα με ποιανουν τα γελια
Που την είδες την ομορφιά παληκάρι μου??? Ούτε για μπλακ χιούμορ δεν μου κάθεται.:079::108::112:
Δεν έχεις άδικο τελικά.Και πάλι θα το κρεμούσα : 1) Για παραδειγματισμό 2) Προς γνώση και συμμόρφωση.
Νομίζω είναι πατεντιά για το σπίτι έτσι κι αλλιώς…οι γκρινιάρηδες γείτονες θα ενέπνευσαν την κατασκευή του.
Προφανώς και δεν είναι "πατεντιά’ του συγκεκριμένου οργανοποιού. Όργανα μελέτης υπάρχουν σε πάρα πολλά είδη οργάνων. Όπως στο πιάνο, στην κιθάρα, στο βιολί ακόμα και στα ντραμς.
Τις περισσότερες φορές στα όργανα μελέτης υπάρχει ήχος (ο ήχος των χορδών χωρίς ηχείο) για να ακούγεται από τον μουσικό χωρίς να ενοχλούνται οι γύρω από τις ασκήσεις αυτού που μελετά. Όμως υπάρχουν και όργανα μελέτης που δεν ακούγονται και είναι μόνο για ασκήσεις των δακτύλων.
Καλώς, ευχαριστώ για την πληροφορία, δεν το 'ψαξα κιόλας, αυθόρμητο post
Ωραία, ωραία. Προοδεύει ο κόσμος. Άντε σιγά-σιγά να βγεί και άηχη κλανιά να μην μας παίρνουν χαμπάρι και οι γύρω γύρω. :108:
Άοσμη ήθελες να πείς, Ισαάκ! Η ενόχληση δεν είναι ηχητική…
παιδια υπαρχει μπουζουκι που να ειναι εντελως αθορυβο? παλι αυτο τσικι τσικι θα ακουγεται απο τις χορδες.και εγω βαζω δυο χαρτοπετσετες να ακουμπανε οι χορδες αλλα δυο φορες που το δοκιμασα η 2 χρονων μπουμπουκα μου ξυπνησε και αρχισε να κλαει.ριχτε καμια ιδεα ρε παιδια!!!:112:
Δεν ξέρω αν υπάρχουν αθόρυβα 100%.
Για περιορισμό θορύβου αυτό που ξέρω είναι ότι εγώ προτιμώ απ’ την ενδογενή παρέμβαση (πατέντες στο όργανο), την εξωγενή- μεταβολή του περιβάλλοντος (να κλείσω καμιά πόρτα, να πάω να παίζω σε απόμερο μέρος του σπιτιού, ή να μερακλώσω τους γείτονες να το ρίξουμε όλοι μαζί έξω) :127:
Μάλλον η λύση είναι να κόψεις το πέξιμο. Γιατί να παρατήσεις την κόρη είναι πλέον κομματάκι αργά:019::019:. Και σε κανα 3 χρόνια που θα πάει στα νήπια ξανααρχίζεις.:019:
Καταλαβαίνω ότι υπάρχουν απροσπέραστα προβλήματα με τη φασαρία, αλλά και πως να γίνει. Αν δεν ακούς αυτά που παίζεις μην παίζεις καθόλου. Φίλε sakis μάλλον παίξε όταν δεν θα κοιμάται η κουκλίτσα σου, μήπως και αγαπήσει και τις πενιές σου γιατί το τσικι τσικι δεν πρόκειται να της αρέσει!:089:
Κάποτε, ΚΑΘΑΡΑ ΔΕΥΤΕΡΑ, κατέβηκα σαν ξενητεμένη νησιώτισσα στην Μίκρα, κι όπου βαρκούλα, ρωτούσα αν είχαν αχινούς…
Με κοιτούσαν όλοι καχύποπτα σαν να τους ζητούσα χασίσι…
“Κοπέλα μου, φυλακή θες να μας πας” με ρώτησε ένας παλιός ψαράς Θεσσαλονικιός, γελώντας.
Κάποτε πήγα στην Αθήνα, κατέβηκα στη Λαϊκή, και δεν μπορούσα με τίποτα να το χονέψω πως τα ραδίκια πωλούνται!!!
Τα Καλοκαίρια, όταν χτυπάω τα χταποδάκια, μαζεύονται όλοι οι τουρίστες γύρω μου και
παρακολουθούν εξτασιασμένοι, προσπαθώντας να κατανοήσουν την τεχνική προετοιμασίας
του χταποδιού.
Όταν, πάντα, στο τέλος δοκιμαζω απολαμβάνοντας ένα ομώ πλοκάμι, εξαφανίζονται όλοι διά
μαγείας κρατώντας το στομάχι τους.
Γιατί πάλι νιώθω πως έρχομαι από άλλο πλανήτη?
Πάντως το μήνυμα τό 'πιασα.
“Θου Κύριε το στόματί μου”:084:
Η πείρα της μάνας…
΄Αλλες μανάδες βάζουν ραδιόφωνο για να συνηθίζουν τα παιδιά τους στον θόρυβο.
Ζήσε φυσιολογικά, παίζε απαλά, σιγοτραγούδα κι όλας, και γέμιζε με νότες τα όνειρά της.
Στο εγκυώμαι, δε θα μπορεί να κοιμηθεί αν δεν ακούει τις πεννιές σου. Θα σε λατρέψει…
΄Ετσι μεγάλωσα τα παιδιά μου… Ο μικρός μάλιστα, πριν καν γίνει ενός έτους, μόλις καθόμουν
να ξαποστάσω, έσερνε αγκωμαχόντας την θήκη με το μπουζούκι για να του παίζω…
Πίστεψέ με.
Με πρόλαβες ΚΑΤΕΡΙΝΑ. Τα ίδια θα έγραφα και εγώ. Άλλωστε, μπουζουκάκι παίζεις δεν παίζεις νταούλι !!!
Επειδή το μπράβο είναι λίγο. Πραγματικά το έπιασες το θέμα και από τη σωστή του πλευρά, αλλά και με μια ζωντάνια προσωπικής εμπειρίας.
Πραγματικά είναι πολύ καλό να έχεις τη δυνατότητα να κάνεις κάτι τέτοιο. Προσωπικά στερούμε τέτοιας εμπειρίας και δεν βιάζομαι να την αποχτήσω.