…
Ναι, ο Θόδωρος Δερβενιώτης έφυγε χθες από τα εγκόσμια.
Το τελευταίο αντίο θα του το πούμε, αύριο ΤΡΙΤΗ, 7 Δεκ. στο Α΄ Νεκροταφείο, στις 4 το απόγευμα
Τον ΘΟΔΩΡΟ ΔΕΡΒΕΝΙΩΤΗ θα τον θυμομαστε παντα
για τις υπεροχες μουσικες του, το ηθος του,
την εκπαιδευτικη του προσφορα σαν δασκαλος
στη δικη του Μουσικη Σχολη και την εν γενει προσφορα
και παρουσια του στο λαϊκο τραγουδι.
Απο τις μουσικες του τι να πρωτοθυμηθει κανεις,
τις μεγαλες επιτυχιες : Αλλα μου λεν’ τα ματια σου, Ενα σφαλμα εκανα,
Παρε τα χναρια, Ισως, Ενα πιατο αδειο στο τραπεζι, Το διαβατηριο, Στο τραινο Γερμανιας Αθηνων, Καθενας με τον πονο του, Εκανα το δακρυ μου μελανι, Στις φαμπρικες της Γερμανίας, Περασε ενας χρονος, Κερνα με, Τα χρυσα κλειδια, Σουχω ετοιμη συγγνωμη και πολλα αλλα,
τα κλασσικα ρεμπετικα : Κανε κουραγιο αγαπη μου, Καταστροφες και συμφορες, Φευγω μανουλα μου γλυκεια, Ανοιξε μανα ανοιξε, Κλαψε μανα κλαψε με,
Να καει το πελεκουδι, Ενας μπαγλαμας μουρμουρης
και αλλα παρα πολλα με κυριωτερο τραγουδιστη τον ΚΑΖΑΝΤΖΙΔΗ.
Επισης τα δικα μου αγαπημενα και “αδικημενα”
αριτουργηματα : Αποψε μανα σε συλλογιεμαι,
Γειτονια μου αγαπημενη, Τα καλα παιδια, ολα με τον ΣΤΕΛΙΟ
και ακομα το “Διωξε μανουλα τους γιατρους” ενα απο τα δυσκολοτερα τραγουδια που εχει πει ο ΚΑΖΑΝΤΖΙΔΗΣ και εγινε μεγαλη επιτυχια το '60, '61
η αποθεωση του ουσακ, του παραπονιαρικου ζεϊμπεκικου και της ατελειωτης φωνης του ΣΤΕΛΙΟΥ που ο ΔΕΡΒΕΝΙΩΤΗΣ σαν μεγαλος μουσικος ηξερε να αξιοποιει.
Καλο ταξειδι κυρ ΘΟΔΩΡΕ
Ένα θετικό είναι ότι πρόλαβε να χαρεί μια μεγάλη συναυλία προς τιμήν του την περασμένη χρονιά (ή μήπως δύο χρόνια?).
Και δεύτερο θετικό είναι ότι πάρα πολύ δύσκολα θα ξεχαστεί το έργο του γιατί είναι πολύ σημαντικό.
Προβληματίστηκα αν θάπρεπε να “αξιολογήσω”, ψηφίζοντας με άριστα, το μήνυμα του ΓΙΩΡΓΟΣ Β. ή να δηλώσω ρητά ότι με “κάλυψε” πλήρως. Κάνω το δεύτερο. Συνυπογράφω. Να θυμηθώ μόνο και τα τραγούδια του που μας δώσανε μια ανάσα λαϊκού τραγουδιού στη δεκαετία του '80 : Σούχω ετοιμη συγγνώμη, Θα φύγω πρώτος, Ξαφνικά, και τα άλλα που έδωσε στον Μητσιά. Γιατί με όλους αυτούς του ανθρώπους έχω την εντύπωση ότι στα χρόνια μας δεν τους άφησαν να μας πουν περισσότερα ;
Σήμερα στις 10 το βράδυ παίζω ένα δίωρο αφιέρωμα στον κυρ Θόδωρο, που αφορά όχι μόνο την καλλιτεχνική του πλευρά αλλά και την …κοινωνική. Οποιος βρίσκεται σε μέρος που “πιάνει” 902, ας το ακούσει.
Ως τακτικός - κατά το δυνατόν - ακροατής της εκπομπής σας, δικαιούμαι, νομίζω, να συγχαρώ γενικώς αλλά και για τη συγκεκριμένη εκπομπή για τον Δερβενιώτη και για την επιλογή των τραγουδιών. Ευχαριστούμε.