Τί είπες τώρα ρε συ theos1960 ? ? ?
Με τρέλανες.
Κοματάκι δύσκολο αυτό που μου ζητάς αλλά, μέχρι να βρώ τον χρόνο, δοκίμασε την online μετάφραση στο http://babelfish.altavista.com/ .
Πήγαινε στο Translate a Web page - βάλε την διεύθυνση του άρθρου - διάλεξε γλώσες (απο αγγλικά σε ελληνικά) και πάτα το Translate .
Η μετάφραση στα ελληνικά θα έχει πολλά συντακτικά λάθη, αλλά ελπίζω να πάρεις μιά πρώτη γεύση απο το άρθρο.
Μέχρι να βρώ τον χρόνο . . .
Φιλικά Γιώργος.
Γιώργο, προς Θεού μην κάτσεις να κάνεις μετάφραση στο άρθρο! :112:
Πικρόχολο χιούμορ έκανα παραπάνω…
Ακριβώς όπως συμβούλεψες, πήρα ήδη μια μυρουδιά… μερικά σημεία βέβαια στην αυτόματη μετάφραση μεταφράζονται κουφά! 
ευχαριστώ και καλό μήνα!
Θοδωρής
καλησπερα απο το νεο μελος
αν και οι πληροφοριες συνολικα ειναι παραπανω απο χρησιμες
(διαβασα τα παντα που εχουν γραφτει στις κατασκευες) αλλα
ακομα εχω μερικες αποριες που ευελπιστω να βρουν απαντηση
και ελπιζω το θεμα εδω να μην απεχει πολυ απο τα παρακατω
λοιπον αν και νεος στο οργανο (1 χρονο) μ επιασε να φτιαξω κι εγω ενα
τζουρα σκαφτο με διαστασεις σκαφους 12χ17χ28 και χορδη 62αρα
εβαλα λοιπον μονοκοματο μαδερι οξυα (μπρατσο και σκαφος)
καπακι ελατο με ταστιερα εβενο και σχημα μουζουκιου
το αποτελεσμα εμφανησιακα ειναι πανω απο το μετριο αν και αβαφτο ακομα ,αλλα το οργανο ειναι ακομα βαρυ 1170 gr κι επισης τσιριζει
το παχος του σκαφους ειναι περιπου 8mm και του καπακιου 3mm
ως εκ τουτου ακομα παιδευομαι με τον ηχο στον καβαλαρη και στο καπακι
αλλα και γυαλοχαρτιζοντας το σκαφος μπας και αδυνατισει αφου βιαστικα να το τελειωσω
για να το γλυκανω λοιπον λιγο
το ερωτημα λοιπον ειναι τι κοκκαλο μπαινει στον καβαλαρη
(εβαλα ενα κομματι απο μηρο αιγας απο ενα παλιο μαχαιρι):230:
αλλα κυριως το μεγεθος της οπης στο καπακι ποσο ρολο παιζει??
το καπακι ειναι 17χ28 και η οπη οβαλ 6,5 μηκος και 4 πλατος σε cm
συγνωμη για το μακροσκελες και ευχαριστω προκαταβολικα για τις
οποιες πληροφοριες
Φίλε αλαβου,
Από τις διαστάσεις και το βάρος που αναφέρεις, μπορώ πρώτα πρώτα να συμπεράνω πως σαν πρωτόπειρος έχεις αφήσει στο όργανο που έφτιαξες πολύ ξύλο, τόσο στό σκάφος όσο και στο καπάκι , με αποτέλεσμα να έχεις πολλές ψιλές συχνότητες, αρκετό sustain, αλλά μικρό και τσιριχτό ήχο .
Άσε πρός το παρόν τον καβαλλάρη και προσπάθησε να αφαιρέσεις μάζα και από το σκάφος αλλά και από το καπάκι ( μιά και έχεις μικρό μήκος χορδής, δεν έχεις μεγάλες τάσεις και μπορείς άνετα να φτάσεις μέχρι και τα 2,5 εκ. με ασφάλεια ).
Όσο γιά το μέγεθος της ηχητικής τρύπας, γιά να πάρεις πρώτα μιά θεωρητική ιδέα, μελέτησε από κάποιο βιβλίο ακουστικής το κεφάλαιο γιά τα αντηχεία Helmholtz.
Φίλε αλεβου, καλώς όρισες και καλό κουράγιο!
Λοιπόν κι εγώ το πρώτο μου σκαφάκι το έκανα, λόγω ανασφάλειας, αρκετά παχύ 8mm, ομοίως και το καπάκι 2,5 και κάτι χιλιοστά. Είχα όμως πολύ καλό ηχητικό αποτέλεσμα μετά τη διαμόρφωση του καβαλάρη σύμφωνα με τις υποδείξεις του Νίκου. Η διαφοροποίησή μου σε σχέση με το δικό σου οργανάκι είναι στο μέγεθος (26Χ15Χ11), στη διάμετρο της οπής και στο ξύλο (μουριά σκάφος, μπράτσο πλατάνι αυτό δε το τελευταίο υποβλήθηκε σε δύο δίαιτες…).
Τώρα σκάβω, χαλαρά, ένα «γόνατο» και αυτή τη φορά το αντηχείο μου θα το κάνω όσο μπορώ λεπτό, 2.5 με 3 mm, με λεπτό καπάκι για να δω πως αυτό θα επιδράσει στη διαμόρφωση του ήχου.
Ακολούθησε τις συμβουλές του Νίκου, αφαιρώντας περιττό ξύλο και πιστεύω θα δεις διαφορά. :089:
Υ.Γ.
Σʼ ευχαριστούμε Νίκο μας που πάντα πρόθυμα και υπομονετικά φροντίζεις να μας ξεστραβώνεις… να είσαι καλά!:088:
Ο Νίκος χαλάει την πιάτσα! Αμα τον πάρουν χαμπάρι οι μαστόροι, θα τον …πελεκήσουν!
:090:
Προτείνω να γράφει με ψευδώνυμο π.χ. Νίκος Αταχτόπουλος!:019:
Άρη,
μ`έχουν πάρει χαμπάρι και από παλιότερα, μη φοβάσε και πάντα ήταν στις προθέσεις ( και τις απειλές ) κάποιων:080: να …με πελεκήσουν. Τι να κάνουμε όμως, εγώ ποτέ δεν πίστεψα στην παλιά, συντεχνιακή άποψη της οργανοποιίας ! Αλλοίμονο αν η τέχνη του καλού οργανοποιού βασίζονταν μονάχα σε επτασφράγιστα « μυστικά ». Τόχω ξαναπεί, όσοι τα πιστεύουν αυτά, είναι βαθιά νυχτωμένοι !
Theos,
το ψευδώνυμο που προτείνεις, έχει στο παρελθόν χρησιμοποιηθεί ( σε αντιδιαστολή με το δικό μου ), σε σεμινάριο γιά τα βερνίκια και τα φυσικά υλικά της οργανοποιίας, από τον καθηγητή Γιώργο Ταυλαρίδη γιά τον συνάδελφο ( στην οργανοποιία ! ) και φίλο …Χριστόδουλο Ξηρό ! Αιτία τα - πάντα πετυχημένα - καλαμπούρια που εκτόξευε σε ανύποπτο χρόνο και αποτελούσαν ένα ευχάριστο διάλειμμα στο πολύωρο σεμινάριο.
Όσο για ψευδώνυμο…άσε, προτιμώ το κανονικό μου.
Για το κόκκαλο: Απο κόκκαλα γελάδας, μέχρι ελεφαντόδοντο και κόκκαλα μαμούθ. Οπότε και αυτό που έβαλες μέσα είναι.
Το σημαντικό είναι οτι . . .
Άν το κόκκαλο είναι ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ σκληρο - σάν σίδερο,
τότε θα αναδεικνύονται οι ψηλές συχνότητες (Θα γίνεται πιό πρίμος ο ήχος - με έλειψη χαμηλών συχνοτήτων).
Άν το κόκκαλο είναι ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ μαλακό - σάν λάστιχο,
τότε θα θάβονται οι ψηλές συχνότητες (Θα γίνεται πιό μουντός / μπάσος ο ήχος με έλειψη ψηλών συχνοτήτων).
Ισοροπία κάπου στήν μέση λοιπόν.
Για το μέγεθος της οπής: Ρίξε μιά ματιά εδώ . . .
http://hyperphysics.phy-astr.gsu.edu/hbase/waves/cavity.html
Χοντρικά να έχεις υπόψη σου ότι . . .
Το εμβαδόν της τρύπας δεν έχει να κάνει με το εμβαδόν του καπακιού,
αλλά με τον όγκο του αέρα, που περιέχει το σκάφος του οργάνου.
Όσο πιό μικρή η τρύπα - τόσο χαμηλωνει η συχνότητα του αντηχείου.
Όσο πιό μεγάλη η τρύπα - τόσο ανεβαίνει η συχνότητα του αντηχείου.
Φιλικά, Γιώργος.
Ο κύριος Φρονιμόπουλος πολύ καλά κάνει και βοηθά αυτούς που ενδιαφέρονται να φτιάξουνε κανα οργανάκι, και με την ευκαιρία τα συγχαρητήρια μου Νίκο, εξάλλου δεν υπάρχουν μυστικά στην κατασκευή μουσικών οργάνων (νομίζω).
Αγαπητέ Jojos, ταπεινή μου γνώμη είναι να μην δίνεις συμβουλές ακόμη,
εγώ στη θέση σου θα έδινα συμβουλές μετά από 20 χρόνια (και χωρίς παρεξήγηση έτσι?)
…?
Φίλε μου totis, κατ’αρχήν, δεν μπαίνει θέμα παρεξήγησης.
Μετά, είδες πουθενά να κάνω τόν συμβουλάτορα παντογνώστη, ή τον ξερόλα ? ? ?
Αδαής και άπειρος έχω δηλώσει στο forum, και ρωτάω γιά να μαθαίνω.
Αυτά που είπα παραπάνω στον φίλο αλεβού δεν προέχονται, ασφαλώς, απο την πολύχρονη εμπειρία μου.
ΑΠΛΗ ΦΥΣΙΚΗ ΕΙΝΑΙ, και επειδή τον τελευταίο καιρό τυχαίνει να μελετάω Ακουστική - Ταλαντώσεις, Συχνότητες, κλπ. - ένα απο τα πρώτα πράγματα που έχω μάθει είναι οτι “το φάσμα των συχνοτήτων που μεταφέρονται μέσα απο ένα υλικό - εξαρτάται άμεσα απο την σκληρότητα του”.
Πράγμα που έξω απο την μαθηματική του απόδειξη, που μπορείς να την αναζητήσεις σε οποιοδήποτε βιβλίο Φυσικής περι ακουστικών ιδιοτήτων των υλικών, το έχω διαπιστώσει, με τα ματάκια μου, πειραματικά - με την χρήση αναλυτών φάσματος.
Γιά ποιό λόγο λοιπόν θεωρείς οτι έπρεπε να περιμένω 20 χρόνια πριν πω στον φίλο αλεβού ότι, αυτό που διαφοροποιεί (ακουστικά) τα κόκκαλα, δεν είναι η ράτσα του ζώου που προέρχονται, αλλά η σκληρότητά τους και μόνο ? ? ?
Ή μήπως νομίζεις οτι έπρεπε να περάσουν 20 χρόνια, πριν του δώσω το link γιά τα αντηχεία Helmholtz ? ? ?
Ειλικρινά, δεν σε καταλαβαίνω . . .
Φιλικά, Γιώργος.
Ομοίως απόρησα κι εγώ, η σύστασή σου φίλε totis πρός τον jojos, μάλιστα πριν την τελευταία σου επεξεργασία, γεννά ερωτηματικά…
Κατά τη γνώμη σου οι συμβουλές που έδωσε ο jojos είναι λάθος? αν είναι έτσι εξήγησέ μας γιατί, να καταλάβουμε και εμείς… αν είναι σωστές που είναι το μεμπτόν?
Φίλε Jojos σου ζητώ συγνώμη δεν ήθελα να σου την πω,
πριν πολύ λίγο καιρό διάβασα ότι σου μπήκε η αρρώστια με την κατασκευή μουσικών οργάνων. Κι εγώ έχω αυτή την τρέλα και βλέπω πόσο δύσκολο και πολύπλοκο είναι να φτιάξει κανείς ένα σωστό οργανάκι με καλό ήχο, η παραμικρή λεπτομέρεια αλλάζει τα πάντα.
Ποτέ δε μου πέρασε από το μυαλό να δώσω σε κάποιον συμβουλές.
Σωστότερο είναι όπως είπα να γράφει κάποιος παλιός γνωστός επαγγελματίας π.χ. Φρονιμόπουλος …και. .και…
Αυτό ήθελα μόνο να πω. και πάλι συγνώμη δεν ήθελα να γίνει θέμα.
Έχεις απόλυτο δίκιο, φίλε totis, και οσον αφορά την “νεότητα” μου στήν κατασκευή μουσικών οργάνων, και οσον αφορά την αναζήτηση του καλού ήχου.
Ξεκίνησα με “γκάζια” πολλά να φτειάξω ένα τρίχορδο, και επειδή πιάνουν τα χέρια μου αρχικά σκεφτόμουνα ότι είναι ζήτημα κάποιων εβδομάδων.
Στήν πορεία όμως, προσπαθώντας να καταλάβω τι πρέπει να κάνω ακριβώς, κατάλαβα οτι δεν είναι τόσο απλό . . . Για την ακρίβεια, είναι τόσοι πολοί οι παράγοντες που καθορίζουν τίς ιδιότητες (μηχανικές και ακουστικές) ενός μουσικού οργάνου, που καταντάει χαοτικό.
Άλλαξα ρότα λοιπόν, και πρώτ’απ’όλα ξεκίνησα να μελετάω την Ακουστική και τις εφαρμογές της στα μουσικά όργανα (οι γνώσεις φυσικής απο τα χρόνια που σπούδαζα, επιτέλους κάπου βοηθάνε), ενώ πρόσφατα ξεκίνησα την κατασκευή δύο μπαγλαμάδων, γιά πρακτική εξάσκηση.
Το καλύτερο όμως είναι ότι -ευχαριστώ θεούλη μου- βρέθηκα κοντά σε ένα “παλιό γνωστό επαγγελματία” με αρκετό μεράκι, και διάθεση αναζήτησης.
“Φιλοσοφικές” μου αναζητήσεις της τάξης, πόσα καμάρια τί μεγέθους και πού, μέγεθος και θέση του καβαλάρη, μέγεθος και θέση της τρύπας, ιδιοσυχνότητες του οργάνου κλπ. έχουν πέσει πάνω στό τραπέζι, και έχουμε ξεκινήσει μιά “αναζήτηση στο άγνωστο, με βάρκα τον Τρικούπη”. . .
Τί πάει να πη δηλαδή καλός ήχος ? Πώς ορίζεται αυτό ? Και άμα το ορίσουμε κάπως, πώς κατασκευάζεται ένα μουσικό όργανο με την ιδιότητα αυτή (του καλού ήχου) -[b] ενώ ταυτόχρονα είναι ευκολόπαιχτο, και δέν έχει μηχανικά προβλήματα (σκευρώματα κλπ) ? ? ?
[/b]Ερωτήματα στα οποία δεν ξέρω άν θα φτάσoυμε να έχουμε κάποτε απτές απαντήσεις, αλλά αυτό δεν θα με σταματήσει στό να το ψάχνω - και να φτειάχνω .
Τέλος πάντων με έπιασε λογοδιάροια, να ζητήσω και γώ με την σειρά μου συγνώμη, άν φάνηκα υπερφίαλος (ή κάτι άλλο). Πίστεψέ όμως δεν είχα την παραμικρή πρόθεση. Απλώς θεώρησα καλό να απαντήσω (κάτι απο αυτά τα λίγα που ξέρω και κατέχω) στις απορίες του φίλου αλεβού. That’s all.
Φιλικά, Γιώργος.
Στον ΟΤΕ παλαιότερα, υπήρχαν κάτι “τεχνιταράδες” που έκρυβαν στα συρτάρια τους τα δήθεν μυστικά, γιατί έτσι νόμιζαν ότι κατοχυρώνουν τη θέση τους. Μάλιστα λέγονται ιστορίες ότι κάποιοι σκεπαζόντουσαν με σεντόνια για να μη βλέπουν οι άλλοι πως γίνεται μια ρύθμιση σε κάποιο μηχάνημα.
Αντίστοιχα πολλοί οργανοποιοί που συνάντησα μου διηγήθηκαν ότι στην αρχή της καριέρας τους, όταν πήγαιναν σε παλαιότερους μαστόρους να ρωτήσουν κάποια τεχνική λεπτομέρεια, όχι μόνο δεν τους έλεγαν αλλά έκλειναν και την πόρτα του εργαστηρίου να μη δούν ούτε τα εργαλεία που χρησιμοποιούσαν.
Το κακό είναι ότι ακόμα και σήμερα δεν έχουν καταλάβει πως οι καιροί έχουν αλλάξει ανεπιστρεπτί και έτσι συνεχίζουν την ίδια τακτική. Όμως η τεχνική γνώση στις μέρες μας είναι πολύ πιό εύκολα προσβάσιμη.
Τις τελευταίες ημέρες ψάχνω λίγο πιό λεπτομερώς τα site των διάσημων κατασκευαστών κιθάρας (Martin, Taylor, Santa Cruz, Larrivee κ.α). Όλοι, μα όλοι οι σοβαροί κατασκευαστές, δίνουν πολλές (και μερικές φορές λεπτομερείς) τεχνικές λεπτομέρειες για τα όργανα που κατασκευάζουν. Για παράδειγμα στο site της Taylor υπάρχουν πολλά video (σημαντικής διάρκειας) που περιγράφουν λεπτομερώς τα διάφορα στάδια κατασκευής. Στο δε site της Larrivee, o Matthew Larrivee δίνει αρκετές πληροφορίες για το πως κάποιος μπορεί να γίνει οργανοποιός (με λίστα από σχολές, βιβλιογραφία κτλ). Καλεί δε τους ενδιαφερόμενους να μαθητεύσουν στο εργοστάσιο της εταιρείας του.
Κάποτε ίσως το καταλάβουν και οι δικοί μας.
και όμως φίλε totis, εκτός από την πολύτιμη βοήθεια των έμπειρων οργανοποιών του forum, πιστεύω και η εμπειρίες από την αναζήτηση των ερασιτεχνών έχουν την αξία τους.
Ο καθένας στην πορεία του μέσα στην περιπέτεια της οργανοποιίας κάνει κάποια λάθη, ανακαλύπτει διάφορα, βγάζει χρήσιμα συμπεράσματα.
Μάλιστα θα πρότεινα να δημοσιεύονται ακόμη και φωτο με τα λάθη μας, ώστε να διδαχθούμε όλοι από αυτά. Η ανταλλαγή θετικών αλλά και αρνητικών εμπειριών μεταξύ μας μπορεί να αποδειχθεί ιδιαίτερα χρήσιμη στην κατανόηση και κατάκτηση αυτής της όμορφης τέχνης!:089:
Να και ένα (βιωματικό) ανεκδοτάκι για να χαλαρώσουμε:
Τί να πω ρε theos… εγώ ακόμα και δω, στη χώρα της άθλιας μπύρας, σε όλα τα μπαρ βρίσκω. Μη σου πω ότι σε λίγο θα γίνω μέτοχος της stella artois uk. :019:
Θοδωρή, το μόνο όργανο που ξέρω να μοιάζει σε αυτό που ζητάς είναι ο “διπαράλληλος κανόνας” που χρησιμοποιούν οι ναυτίλοι. Αυτός φυσικά βρίσκεται σε μαγαζιά που πουλούν ναυτικούς χάρτες κλπ.
Πάνο, Στελλά λέγεται, όχι Στέλλα, (γαλλο-) βελγική ήταν πριν γίνει πολυεθνική. Και έκανε χρήση (τότε) του αρτεσιανού νερού, που είναι λέει καλό για μπίρες και αναβλύζει και μόνο του αν κάνεις μιά τρύπα στο χώμα (αρτεσιανόν φρέαρ). Με τρύπα στο νερό πάντως δεν γίνεται τίποτα.