Ρεπερτόριο ρεμπέτικων τραγουδιών σε ταβερνάκια: Φτωχό ή επαναλαμβανόμενο;

Παιδιά, νομίζω πως το ζήτημα δεν είναι καν το ποιά τραγούδια θα παίξουμε, αλλά το πως, με ποιά αισθητική, ήθος (μουσικό) και ποιότητα.
Κατ’ εμέ τα κριτήρια για την επιλογή του ρεπερτορίου πρέπει να είναι:
1)Τι μας αρέσει να παίζουμε
2)Τι συμφωνία έχουμε κάνει με τον καταστηματάρχη
3)Οι δυνατότητες της ορχήστρας: τί μπορούμε να παίξουμε καλά.
Θα σταθώ όμως στο 2ο. Οι καταστηματάρχες πολλές φορές πιστεύουν ότι το μαγαζί πρέπει να έχει το χ ρεπερτόριο, ώστε να χορεύει ο κόσμος, να ακούγονται οι επιτυχίες, να μην παίζεις άγνωστα τραγούδια, να βάλεις και κανά 20 λεπτο ποτ πουρί νησιώτικα (και κανά Βαζαίο-Γιαννούλη), έ, κι άμα σου ζητήσουν και κανά βαρύ ζειμπέκικο του Νότη (όχι του Μαυρουδή), να το παίξεις. Κι όλα αυτά στην προνομιακή τιμή των π.χ. 30-50ευρώ μεροκάματο για 5-6 ώρες κι αν σ’αρέσει… Αν εξαρχής ο μαγαζάτωρ είναι λίγο ποιο ψαγμένος και σου έχει πει “παίξε αυθεντικά ρεμπέτικα ή ό,τι γουστάρεις”, τότε έχεις το ρόλο να πρέπει να προστατεύσεις αυτό που κάνεις. Και πάλι θα έρθει ο άλλος για να σου ζητήσει την Πριγκιπέσσα. Γενικά μια καλή ιδέα είναι αφού την ερμηνεύσεις να πεις “ακούστε τώρα και μια άλλη πριγκιπέσσα” και να ρίξεις το άσμα του Τούντα ώστε να επανέλθεις στο σωστό δρόμο…

Μπαμπη το εχουμε κανει και αυτο με τον Τουντα!Κ εμειναν σαν χαζοι…Γενικα συμφωνω σε ολα αυτα που λες.Ναι ο καταστηματαρχης παιζει σημαντικο ρολο.Δεν παιζει τον μοναδικο ομως.

Φυσικά υπάρχει και η περίπτωση ο καταστηματάρχης να θέλει όλα αυτά που λέει ο Μπάμπης (Notis κλπ.) αλλά, επειδή ακριβώς δεν είναι ψαγμένος, να μην το έχει διατυπώσει με σαφήνεια. Να του πεις “εμείς παίζουμε προπολεμικά” και να σου πει “α, τέλεια, προχωράμε”, και μετά ν’ αρχίσει να σου ζητάει το κάθε άσχετο…

Πάντως το να αναλάβει κανείς να κάνει αυτή τη δουλειά σημαίνει κατά τη γνώμη μου ότι διατίθεται να κάνει και όσους συμβιβασμούς ξέρει εκ των προτέρων ότι περιέχονται στο πακέτο. Συμβιβασμός σημαίνει: παίζω κάτι που δε θα ήθελα ούτε να το παίξω ούτε να το ακούσω, και μάλιστα το παίζω όσο καλύτερα μπορώ και με κέφι. Παίζω την Πριγκιπέσα βαριεστημένα και σαν αγγαρεία (σαν για να σου υποδείξω να κάνεις καλύτερες παραγγελιές) δεν είναι συμβιβασμός, είναι η επανάσταση της γκρίνιας.

Και για να μην το παιξεις κανοντας την επανασταση της γκρινιας απλα δεν το παιζεις λεγοντας ευγενικα “Δεν το ξερω”.

Γιάνν’, μην κοιτάς που επιμένω: το δίκιο σου το βλέπω πολύ καλά, γιατί έχω περάσει από αυτήν ακριβώς τη θέση. Εμάς τότε ένα κλασικό ανεπιθύμητο σουξέ ήταν το “Με παράσυρε το ρέμα” και όταν μας το γύρευαν παριστάναμε ότι καταλάβαμε την Πλημμύρα (που έχει ένα στίχο κοινό και είναι παλιότερη), δηλ. ακριβώς όπως με τις δύο Πριγκιπέσσες.

Αλλά επειδή ακριβώς αυτή η πλευρά μού είναι γνωστή, κοιτάω περισσότερο την άλλη πλευρά, του πελάτη. Λοιπόν, αν πεις μια φορά ευγενικά “δεν το ξέρω”, έχει καλώς. Αν όμως αυτό επαναληφθεί για 2-3 τραγούδια που θα μπορούσε κανείς εύκολα να προβλέψει ότι θα του τα γυρέψουν, εκεί αρχίζει ο μουσικός να μη φαίνεται και πολύ καλός επαγγελματίας. Ουσιαστικά μου απαντάς ότι αν συμβιβασμός είναι αυτό που περιγράφω, τότε δεν είσαι διατεθειμένος να τον κάνεις. Δε γίνεται έτσι όμως. Εγώ όταν οδηγάω από το κέντρο προς το σπίτι μου προτιμώ μια συγκεκριμένη διαδρομή που δεν είναι ούτε η πιο σύντομη ούτε η πιο εύκολη, αλλά τη συμπαθώ. Φαντάζεσαι όμως να λειτουργούσαν έτσι οι ταξιτζήδες;

Στην Σαλονίκη τα ταβερνάκια είναι πλέον χαρακτηρισμένα !

'Οταν ο ιδιοκτήτης προσλαμβάνει μουσικούς, ξέρει ότι το κοινό
που θα ανοίξει την πόρτα του, θα έρθει για ν`ακούσει ρεμπέτικα.
Αυτό συμβαίνει διότι δεν είναι πολλά τα ρεμπέτικα στέκια και
όταν ζητηθεί από τον πελάτη (που συμβαίνει κάποιες φορές)
κάτι άλλο, μη συμβατό, απαντά ευγενικά ο μουσικός δεν το λέμε
ή δεν το ξέρουμε και κυλά το πρόγραμμα ανενόχλητο !

Λίγο πολύ υπάρχει μια ποικιλία καταστημάτων για όλα τα γούστα
και μη ξεχνάμε και τις μεγάλες πίστες όπου συγκεντρώνονται
οι περισσότεροι νεολαίοι, καθώς επίσης και τα “χοροπηδάδικα”,
ταβέρνες με φαγητό, μικρή ορχήστρα και πίστα, όπου ακούς
κάποια πασίγνωστα χορευτικά ρεμπέτικα (με παράσυρε το ρέμα),
καθώς και άλλα λαϊκά συνήθως τραγούδια (και πιο σύγχρονα).

Τελειώνοντας, θα συμπληρώσω, πως ρεμπέτικα τραγούδια
μπορεί κάποιος να ακούσει και σε νεανικά στέκια (καφενεία)
από νέα άτομα, σπουδαστές ως επί το πλείστον, οι οποίοι
ξέρουν κάποιο όργανο και είναι λάτρεις του ρεμπέτικου,
που για να το τραγουδήσεις, πρέπει να το αγαπήσεις .-

τελικά για κάποιους οι συνθέτες και τα κομμάτια κρίνονται από το ακροατήριο που έχουν, και όχι από την αξία τους. κρίμα…

Αυτο καταλαβες;

Δεν έχει πάντα άδικο ο κόσμος!

Το ρεμπέτικο ρεπερτόριο, άμα το εξαντλήσουμε σε χασάπικα και ζειμπέκικα, το μόνο σίγουρο είναι, ότι θα κουράσουμε και θα κουραστούμε. Συνήθως στα ταβερνάκια παίζουμε, χωρίς να έχουμε κατά νου την εναλλαγή ρυθμών και δρόμων. Δεν φτάνει όμως μόνο αυτό. Όταν παίζουμε σ’ ένα μαγαζί, στα πρώτα 5 τραγούδια, πρέπει να είμαστε σε θέση να πιάσουμε τον σφυγμό των ανθρώπων που ήρθαν να μας ακούσουν. Αν για παράδειγμα δεν είναι ειδήμονες, θα πρέπει να στραφούμε στα γνωστά ρεμπέτικα τραγούδια. Τα άγνωστα τραγούδια, πρέπει να ξέρουμε πότε θα τα βάλουμε και σε τι “δοσολογία”. Αλλιώς τη κάτσαμε τη βάρκα…
Αν όλα αυτά μπορούμε να τα τηρήσουμε, δεν θα υπάρξει καμμιά ανάγκη να μας υποδείξουν οι μαγαζάτορες τι είδος μουσικής πρέπει να παίξουμε. Αυτοί συνήθως, βλέποντας το κόσμο πεσμένο --και χωρίς να είναι σε θέση να ξέρουν το γιατί-- επεμβαίνουν, προτρέποντας σε άλλα είδη και είναι φυσικό να το κάνουν. Αν εμείς όμως δουλέψουμε σωστά και σε όλο το εύρος του ρεμπέτικου, είμαι σίγουρος, πως δεν θα έχουμε πρόβλημα.

υγ. συνήθως στα προβλήματα, μας φταίνε όλοι και όλα πλην του εαυτού μας…

Πολύ σωστή παρατήρηση Αλκη! Ενα από τα ταλέντα ενός μουσικού είναι να πιάνει το σφυγμό των θεατών. Το πόσο βέβαια μπορεί να τους φέρει στα νερά του είναι μια άλλη υπόθεση, δηλαδή το πόσο νερό μπορεί να βάλει στο κρασί του για να τους κάνει να διασκεδάσουν. Προσωπικά πιστεύω ότι το ρεμπέτικο και το λαϊκό έχουν όλα τα τραγούδια για να ικανοποιήσουν όλα τα γούστα.

Υ.Γ. Τον Μάλαμα τον εκτιμώ και τον θεωρώ μεγάλο καλλιτέχνη, παρ όλη την ατυχή πορεία που είχε η Πριγκιπέσα.

Δεν έχει σχέση βέβαια με το θέμα, αλλά χαίρομαι που είπε ο Διόνυσος κάτι για τον Μάλαμα. Αρπάζω την ευκαιρία να πω, πως ο Μάλαμς είναι δημιουργός απ΄τους λίγους που έχουμε σήμερα. Κατά τη γνώμη μου κορυφαίος. Ασχετα απ΄τον αν αρέσει σε κάποιον ή όχι, νομίζω ότι αξίζει τον σεβασμό όλων μας και σχολιασμοί απαξιωτικοί όπως αυτοί του Γιάννη είναι τουλάχιστον ατυχείς!

Που ειδες τον απαξιωτικο σχολιασμο;Μου φαινεται καποιοι εδω μεσα βρισκουν ευκαιρια για τσακωμο.Εγω λεω οτι δεν μου αρεσει και τον θεωρω αναξιο λογου.Εσυ πες οτι σου αρεσει και οτι ειναι μεγαλος δημιουργος. “εχει επιβληθει ως μοδα στην λογικη που λεει ο πικινος,ψευτοκουλτουρα και διανοηση του πωπου,φουλαρι και σταρακι,lifestyle κτλ,μια στο “ρεμπεταδικο”,μια στο κλαμπακι,μια στον Κιαμο και μια στον Μαλαμα.”…Το οτι εχει επιβληθει δεν ευθυνεται αποκλειστικα ο ιδιος αλλα εχει σιγουρα μεριδιο ευθυνης.Κατα τα αλλα δεν μου ειπε κανεις σε ποιο σημειο εχω λαθος.Αντιπαραθεση για την αντιπαραθεση ετσι για να λεμε.Απο αυτο δημιουργουνται εντασεις.

Αλκη εχεις δικιο ετσι ειναι…Βεβαια εχει διαφορα για εναν που το κανει για 30 χρονια οπως εσυ και αλλο για εναν που μπηκε πριν λιγα χρονια στο κουρμπετι.Ξαναλεω δεν ειχαμε σχεδον ποτε προβλημα με τον μαγαζατορα αλλα ειχαμε βραδιες που και γνωστα να παιζαμε “χιτακια” δεν υπηρχε καμια ανταποκριση.Εκει τι κανεις;Ποσο το ανεχεσαι;Αυτο που κανουμε συνηθως ειναι να παιξουμε μεχρι 12.30-1 τα γνωστα χιτακια κ μετα να παιζουμε ο,τι γουσταρουμε.Προφανως το εχει καταλαβει κ ο ιδιοκτητης τι γινεται…

Εδώ:

Καμμία διάθεση για τσακωμό! Είμαι πολλά χρόνια μέλος και δεν έχω τσακωθεί ποτέ με κανένα! Ούτε με σένα θα τσακωθώ φίλε Γιάννη!

Mαλλον ο γκεμπελισμος ειναι τεχνη που μαθαινεται ευκολα…Η λογικη του κοψε ραψε…
1)Τον θεωρω αναξιο λογου και ειναι προσωπικη μου αποψη.Εσυ τι θες;Να μου την αλλαξεις;
2)Οντως εχουν γραφτει κουβεντες και κουβεντες για μεγαλους καλλιτεχνες της λαϊκης μουσικης.Γιατι να μην πουμε για τον Μαλαμα;
3)Εχεις καποια αλλη εικονα;Το 70% των φοιτητων που ειναι κ το μεγαλυτερο κομματι του ακροατηριου του ετσι συμπεριφερεται.Ειμαι 24 χρονων,μολις τελειωσα την σχολη μου και οι παρεες μου το ιδιο.Επειδη θα βρεθουν στην ιδια ηλικια με εμενα να που “εγω δεν ειμαι ετσι κτλ κτλ” μιλαω για τον κανονα!!!Κ ο ΚΑΝΟΝΑΣ αυτος ειναι…
Δεν θα πω τιποτε αλλο.Δεν μου αρεσει ο Μαλαμας τι να κανουμε.Αν ενοχλει καποιους αυτο,που δεν το καταλαβαινω γιατι τους ενοχλει,τουλαχιστον ας μη μου δινουν σημασια.Εγραψα κατι,οποιος θελει να το διαβασει ολοκληρο.Εδω μεσα εχουν γραφτει απαξιωτικοι χαρακτηρισμοι για καλλιτεχνες που ουτε καν κοιταει ο Μαλαμας.Δεν θα ξανασχοληθω με τον κυριο Σωκρατη.Και που ειπα 5 αραδες ηταν επειδη εγινε λογος για ενα τραγουδακι του…

Γιάννη έχεις δίκιο. Λάθος μου που ασχολήθηκα μαζί σου.

Η σχέση του Σωκράτη με τα ρεμπέτικα είναι η πάνω απο μια εικοσαετία δουλειά του σε ρεμπετάδικα και λαικά μαγαζιά σαν κιθαρίστας.Δεν ξύπνησε ενα πρωι φίρμα. Αγωνίστηκε πάρα πολύ για να πετύχει αυτό που πέτυχε. Και κατ εμέ το αξίζει και με το παραπάνω.

Σε ότι αφορά την πριγκηπέσσα μιλάμε για ένα κομμάτι που έγινε γνωστό 4 με 5 χρόνια αφ ότου κυκλοφόρησε. Αυτό για μένα κάτι λέει. Τώρα το ποιός το είπε μετά και γιατί θα πώ μόνο ότι ένα κομμάτι αφ οτου κυκλοφορησει είναι αυτόνομο. Κάνει την δική του πορεία ασχετα με τον δημιουργό. Μπορείς να μου πείς θα έπρεπε να απαγορευσει στο ταδε η στον δεινα να το τραγουδήσει. Αν μου πεις ενα σοβαρό λογο γιατι να το κανει αυτο, μαζί σου.

Τώρα σε ότι αφορά τα προγράμματα στα μαγαζιά άποψη μου είναι ότι περισσοτερο σημασια έχει το πως θα πεις κάτι παρα το τι θα πείς. Πόσο δηλαδή μπορείς να υποστηρίξεις το γούστο σου χωρίς να αγνοείς το ακροατήριο. Αν δηλαδή αρχίσεις ξαφνικά και μιλάς ιταλικά σ έναν κινέζο δεν φταίει ο κινέζος που δεν σε καταλάβαίνει. Αν όμως σιγά σιγά του μαθαίνεις μερικές ιταλικές λέξεις και του αρέσουν σε λίγο καιρό θα μπορείτε να συνεννοειστε και στα ιταλικά.

Γιάννη, ο Μάλαμας είναι ένας πολύ καλός συνθέτης-μουσικός χωρίς να σημαίνει ότι μ’ αρέσει το είδος του.

Δε νομίζω Γιάννη ότι ενοχλεί κανέναν το γεγονός ότι δε σου αρέσει ο Μάλαμας, αν και μπορούμε να συζητάμε επί ώρες και να μην βγάζουμε κανένα συμπέρασμα για τα κριτήρια που έχει ο καθένας. Όταν εκφράζεσαι όμως απαξιωτικά για τον καλλιτέχνη, τότε σίγουρα θα υπάρξει και απάντηση. Καλό θα είναι να μην εκτοξεύονται λόγια που δημιουργούν έριδες (αυτό με το γκεμπελισμό δε χρειαζόταν γιατί είναι φανερό ότι δεν υπήρχε τέτοια πρόθεση).

Εμένα η πριγκιπέσα μου αρέσει. Έχει κάτι το ιδιότυπο. Δεν έχω παρακολουθήσει την πορεία του Μάλαμα, αλλά έχω την αίσθηση ότι είναι ένας σεμνός καλλιτέχνης που δεν προκαλεί με τις συνεργασίες του (σύμφωνα με το δικό μου γούστο πάντα). Δεν μπορώ να τον χαρακτηρίσω ανάξιο λόγου, να τον εξομοιώνω δηλαδή με καλλιτέχνες που όταν τους ακούω κλείνω το ραδιόφωνο. Κατανοώ ότι σε κάποιους μπορεί να μην αρέσει. Άλλο όμως μου αρέσουν τα τραγούδια του καλλιτέχνη τάδε και άλλο η αξία του (που αν δεν είμαστε καλά πληροφορημένοι δύσκολα κάνουμε σωστές κρίσεις).

Δε μπορώ να καταλάβω γιατί τσακώνεστε για τις προτιμήσεις του κάθε ανθρώπου.Ο οποιοσδήποτε μπορεί να πει τη γνώμη του για τον καθένα πάντα κόσμια όμως. Δεν θα αλλάξουμε τη γνώμη κανενός αλλά θα αποτρέψουμε και αφορισμούς σε καλλιτέχνες.
¨ όσο για το ρεπερτόριο η γνώμη μου είναι ότι δυστυχώς στη δουλειά του μουσικού και ενώ πληρώνει ο άλως θα πρέπει να κάνεις παραχωρήσεις…Αν όμως μπορείς να αποφύγεις κάτι με τρόπο που δε θα προσβάλει αυτόν που στο ζήτησε οκ.

Δημητρη και Αλκη και αδμινορα και Ροκι δεν διαφωνω σε τιποτα απο αυτα που λετε(εγραφα ενω γραφατε).Στο κομματι περι ρεμπετικου και οτι δεν εχει σχεση ναι εκανα λαθος καθως δεν το ηξερα οτι ηταν σε ταβερνακια.Απλα εμενα προσωπικα δεν μου αρεσει.Αυτο και τελος.Ολη αυτη η ιστορια που ανοιξε, και κακως την συνεχισα, το παραδεχομαι δεν εχει νοημα…Καλως ή κακως ο Μαλαμας εμενα δεν μου αρεσει,αυτο ηθελα να πω…Δεν νομιζω το φορουμ να διεκδικει καμια ομοιογενεια στα γουστα των μελων του…Ειμαστε και εκτος θεματος…Επισης ακουγα Μαλαμα σε μεγαλο βαθμο,δεν ειναι οτι ποτε δεν τον παρακολουθησα απλα τωρα δεν μου αρεσει…Κ σε τουλαχιστον 5 συναυλιες του εχω παει και δισκους του εχω…Κ δεν με χαλαει οταν πινω το κρασακι μου η την μπυριτσα μου να ακουγεται η Μουσικη του Σωκρατη,απο το να ακουγονται κοινα σαχλοτραγουδα…Αυτα ειναι προφανη αλλα διαφερουν απο το μου αρεσει…Κ μπλακ μεταλ να ακουσω δεν με χαλαει σε ενα μεταλ μπαρ αλλα δεν θα βαλω και σπιτι μου…