Αγαπητοί φίλοι,
άκουσα το υπέροχο ζειμπέκικο “Μ’αργιλέ και μπαγλαμάδες” με τον Στελλάκη Περπινιάδη, στο οποίο φαίνεται ως στιχουργός ο ίδιος. Συνθέτης φαίνεται κάποιος Ι. Τσομπανόπουλος.
α) Γνωρίζουμε στοιχεία για τον συνθέτη; (Μελωδικά, στην εισαγωγή, το κομμάτι κινείται έντονα στα χνάρια του Σαν εγύριζα απ’την Πήλο)
β) Δεν πολυκαταλαβαίνω τους στίχους λόγω μέτριας ηχητικής ποιότητας. Ειδικά σε κάποιο σημείο ο Στελλάκης μπερδεύει λέξεις, δεν βγάζω άκρη… Μπορεί κάποιος να με βοηθήσει;
Εύχομαι σε όλους τους φίλους καλή ξεκούραση και πνευματική ανάσταση κι ανάταση…
Μπάμπη, από τον κατάλογο του Μανιάτη ο Ι. Τσομπανόπουλος φέρεται ως στιχουργός.
Συνθέτης - όπως και ερμηνευτής - ο Στ. Περπινιάδης, στοιχεία του τραγουδιού: COLUMBIA ΕΛΛΑΔΟΣ DG-6118 (1934).
Το όνομα του Τσομπανόπουλου άγνωστο και σε μένα.
Και από τον κατάλογο του Μανιάτη δεν φέρεται ως στιχουργός, ή συνθέτης έστω, άλλων τραγουδιών.
Οντως αυτο που λες Μπαμπη εισαι σωστος,μοιαζει αρκετα,και μαλιστα ειναι σιγουρο οτι ο Παπαζογλου ειναι μεσα στο στουντιο και η ορχηστρα ειναι η γνωστη με τον Μαργαρωνη κανονακι.Ο επομενος δισκος ειναι το θρυλικο 6119 ‘‘τεχνιτης και κατεργαρης’’ και αν θυμαμαι καλα το 6117 ειναι κομματι που ακουγεται παλι η φωνη του Παπαζογλου ‘‘οταν το πινω το κρασι’’,δεν εχω τον καταλογο μπροστα μου και δεν ειμαι σιγουρος,δεν αποκλειεται να ειναι καποιο χαρισμενο του Βαγγελη Παπαζογλου τραγουδι σε αλλο ονομα για σκοπους εξυπηρετησεως
Όχι Μιχάλη, δυστυχώς. Ακόμα κι εκείνος μπερδεύτηκε, για να μην πούμε ότι και ο ίδιος ο Βαγγέλης Παπάζογλου, που δεν κράτησε ποτέ του «αρχείο» των ΄(χιλιάδων) τραγουδιών που σκάρωνε ακατάπαυστα πάνω σε ό,τι κομματάκι χαρτί του βρισκόταν πρόχειρο (αν δεν έβρισκε άγραφο χαρτάκι μπορεί να γύριζε το μισογραμμένο χαρτάκι τα πάνω κάτω, για να εκμεταλλευτεί το άγραφο κομμάτι) και που τα χάριζε, αν ρωτιόταν δεν θα μπορούσε να απαριθμίσει πλήρη κατάλογο. Ο Γιώργης παρέθεσε στα βιβλία του, τα περισσότερα ασχολίαστα, όλα τα χαρτάκια με στίχους ή μουσική που βρήκε, αφήνοντας σ’ εμάς τα συμπεράσματα.
αυτοι που ειναι στον συλλογο του βαγγελη παπαζογλου δεν θα βγαλαν καποια ακρη? δεν εχουν εκει αυτα τα αρχεια? στο βιβλιο της κυρα αγγελας λεει μεσα τι γινοταν τοτε με τα τραγουδια και τους δισκους, οποτε ειμαστε υποψιασμενοι για πολλα πραγματα. παντως αυτο το κομματι καθεται ατακα πανω στο αραμπιεν ντουζενι… τυχαιο αραγε…??
Ο Μπάμπης ήταν σωστός εξ αρχής, τόσο με τα στοιχεία όσο και με το ένστικτό του. Το τραγούδι φέρεται ως σύνθεση του Τσοπανόπουλου ή Τσομπανόπουλου. Οι στίχοι είναι στο όνομα του Στελλάκη. Ο κατάλογος του Μανιάτη, τουλάχιστον στο εξέλ που ανέβηκε πρόσφατα, αναφέρει τα στοιχεία όπως τα λέει ο Μπάμπης. Ελένη, σε ποια έκδοση είδες να γράφονται ανάποδα; Μιλάς για την τυπωμένη; Έτσι όπως τα λέω πάντως γράφεται και σε καρτέλα ηχογράφησης που έχω δει οπότε δεν υπάρχει περίπτωση λάθους.
Ο Τσο(μ)πανόπουλος ήταν βιολιστής και συνεργάτης του Παπάζογλου στο πάλκο. Υπάρχει μάλιστα διαφημιστική αφίσα που έχει δημοσιεύσει ο Κουνάδης με τα ονόματα των Παπάζογλου, Περπινιάδη, Μαργαρώνη και Τσοπανόπουλου. Αυτό το γεγονός, συν το ύφος του κομματιού, συν η εγγύτητα με άλλες Παπαζογλικές ηχογραφήσεις υποδηλώνουν ότι μπορεί να είναι άλλο ένα από τα πολλά χαρισμένα τραγούδια του Βαγγέλη (το τραγούδι ηχογραφήθηκε αμέσως μετά την Ντερβίσαινα και το Γαλατά μανέ σε ερμηνεία της Αγγέλας Παπάζογλου).
Κατά τη γνώμη μου, ο σύλλογος είναι καλύτερο να μιλά με μελέτες, εκδόσεις και άλλα παρόμοια. Και πράγματι, ως μέλος του συλλόγου βλέπω ότι γίνεται προσπάθεια να μπει μια τάξη αλλά είναι εξαιρετικά δύσκολο σε ορισμένες περιπτώσεις. Κάποια κενά δεν πρόκειται να συμπληρωθούν ποτέ. Είναι δύσκολο έως αδύνατο για κάποιον (είτε είναι σύλλογος είτε είναι ιδιώτης) να βγει επισήμως μέσω κάποιας έκδοσης και να αμφισβητήσει το πνευματικό δικαίωμα που απολαμβάνει νομίμως ο δωρολήπτης του τραγουδιού. Πρέπει έστω να υπάρχουν μαρτυρίες περί των χαρισμένων στις οποίες να μπορεί να παραπέμψει κανείς. Μην ξεχνάμε ότι ήταν επιλογή του Βαγγέλη να χαρίσει τα τραγούδια. Τελοσπάντων, όλα εν ευθέτω χρόνω φαντάζομαι.
Κάτσε, αν έχεις επαρκή στοιχεία ότι κάποιο τραγούδι στο όνομα άλλου είναι του Παπάζογλου, και δημοσιεύσεις αυτά τα στοιχεία μαζί με το συμπέρασμά σου, αυτό θίγει τα δικαιώματα των απογόνων του φερόμενου συνθέτη, οι οποίοι μέχρι τώρα εισέπρατταν;
Άλλο η οικονομική διάσταση της ιστορίας και άλλο η ταύτιση των πραγματικών συνθετών.
Δε νομίζω ότι έχασαν τα δικαιώματά τους όσοι έχουν υπογράψει, για δικά τους, τραγούδια που είναι απολύτως αποδεδειγμένο ότι είναι παραδοσιακά ή ξένα κλπ., εκτός αν κάποιος κίνησε σχετική διαδικασία (βλ. Ντιρλαντά: ο Γκινής πήγε τον Σαββόπουλο στο δικαστήριο, δεν κινήθηκε η δικαιοσύνη από μόνη της). Πόσο μάλλον σε μια τέτοια περίπτωση όπου ο πραγματικός συνθέτης το χαρίζει σκοπίμως σε άλλον.
Εννοούσα τις περιπτώσεις όπου το μόνο που έχεις είναι το ύφος του τραγουδιού. Εκεί θέλει προσεκτική εξέταση κι ακόμα προσεκτικότερη διατύπωση. Φυσικά αν έχεις στοιχεία, τα παραθέτεις κι όλα καλά.
Κι όμως. Αν και δεν ξέρω νομικά τι ισχύει σε αυτές τις περιπτώσεις, είναι γεγονός ότι έχουν γίνει από διαμαρτυρίες και εξώδικα μέχρι μηνύσεις. Οπότε ναι, μπορεί κάποιος να θεωρηθεί θιγμένος. Να, ας πούμε, πριν κάποια χρόνια είχαν βγει οι απόγονοι του Απ. Χατζηχρήστου σε τηλεοπτική εκπομπή και είπαν ότι η μουσική στο Μινόρε της αυγής έχει γραφτεί από τον Χατζηχρήστο και οι στίχοι από τον Βασιλειάδη (και όχι από τον Περιστέρη και τον Μάτσα). Πρόσεξε, Περικλή, δεν το γράψαν σε βιβλίο, ούτε πήγαν κανέναν σε δικαστήριο, ούτε ζήτησαν λεφτά από τα δικαιώματα. Απλώς το ανέφεραν ως μαρτυρία. Λίγα λεπτά μετά έπαιξε τηλέφωνο από πρόσωπο της οικογενείας Μάτσα, διαμαρτυρόμενο ότι ο Μάτσας είναι βεβαίως ο στιχουργός του τραγουδιού. Η δε παρουσιάστρια της εκπομπής έδειξε ως «αποδεικτικό στοιχείο» μία κόλλα χαρτί από κάτι που μοιάζει με εκτύπωση από το stixoi.info! Θαυμάστε εδώ δημοσιογραφία υψηλού επιπέδου: https://youtu.be/rvu_P-TLygA?t=5194
Μα αν ανακαλύψεις ότι ένα τραγούδι του ΧΨόπουλου είναι γραμμένο στην παραγματικότητα από τον Παπάζογλου, θα αποκρύψεις την πληροφορία (αυτολογοκρισία) μην τυχόν ξεσηκωθεί κανένας απόγονος; Δικό του πρόβλημα είναι.
Όχι βέβαια. Αλλά «ανακαλύπτω» σημαίνει ότι έχω βρει στοιχεία. Αν δεν έχεις βρει στοιχεία και το μόνο που έχεις είναι η ομοιότητα του ύφους, ε, τότε θέλει προσεκτική μεταχείριση. Αυτό λέω.
Λοιπόν, τώρα που το άκουσα βρίσκω κι εγώ όντως ότι θυμίζει πολύ Παπάζογλου. Όχι τόσο λόγω της ομοιότητας κάποιων σημείων με το Σαν εγύριζα (αντιθέτως, το Σαν εγύριζα είναι μια απλή, στοιχειώδης σύνθεση που κατά τη γνώμη μου δεν αποκαλύπτει και πολλά για το ιδιαίτερο ύφος του Παπάζογλου), όσο λόγω της γενικότερης αίσθησης. Μπορεί κάποιος σε καμιά μελέτη -που ίσως και να έχει ήδη γίνει- να αποκωδικοπιοήσει με στοιχεία το τι είναι αυτή η «γενικότερη αίσθηση Παπάζογλου», αλλά έστω κι έτσι μάλλον καταλαβαίνει κανείς τι εννοώ!
Επιπλέον, και η ερμηνεία Στελλάκη και ορχήστρας παραπέμπει κι αυτή σε ερμηνείες άλλων κομματιών του Παπάζογλου.