Ετήσια Μαζωξη Φίλων του Ρεμπέτικου στην Ύδρα........ΥΠΑΡΧΕΙ?

Επικαιρότητα Ανακοινώσεις
1

Ρεμπέτες, χαιρετώ!!!
Είχα ακούσει πρίν απο καιρό για μια μάζωξη που γίνεται κάθε χρόνο στην Ύδρα και είναι αφιερωμένη στο Ρεμπέτικο. Επίσης είχα ακούσει οτι τη διοργανώνουν ξένοι…
Ισχύει άραγε κατι τέτοιο; Αν ναι, πότε γίνεται και αν υπάρχει κανένα σχετικό site με αυτό!!!

Υ.Γ. Για να βοηθήσω, αυτό το είχα ακούση σε μια εκπομπή στη ΝΕΤ-“Μουσικοί του Κόσμου”

2

Βαλε αναζητηση φιλε μου στο παρον φορουμ :
Υδρα, Εμερυ, Emery
και καλες αναγνωσεις !!!
Ο Εντ Εμερυ ειναι ο διοργανωτης μαζι με το Δημο Υδρας αν δεν απατωμαι,
ισως και απο κει μπορεις να βρεις κατι …

3

Με την ευκαιρία που ξαναζωντάνεψε αυτό το θέμα, ας πώ και εγώ δυό λόγια για το συνέδριο στην Ύδρα.

Ο Έντ Έμερυ ήταν πρόσφατα εκεί για να γνωρίσει την καινούργια δημοτική αρχή και να αρχίσει τις προετοιμασίες για την έβδομη, κατά σειράν, ετήσια μάζωξη τον Οκτώβριο. Έτσι με παρακάλεσε, μια και έχουμε καλές σχέσεις και εγώ με τη σειρά μου έχω καλές σχέσεις με το φόρουμ, να μεσολαβήσω ώστε να σπάσει ο πάγος.

Μία ατυχής στιγμή (ας το πώ κομψά) πριν αρκετά χρόνια δημιούργησε, όπως οι παλαιότεροι (και από εμένα) θυμούνται, ένα πολύ κακό κλίμα και το αποτέλεσμα ήταν να απέχουν όλοι (ουσιαστικά) οι φορουμίτες από τις εκδηλώσεις των επομένων ετών. Φτάσαμε μάλιστα να του αποδόσουμε ιδιότητες που σίγουρα δεν έχει όπως μέθυσος, ανθέλληνας, μεγαλοκαρχαρίας, Σκρούζ, ο καινούργιος Σκόμπυ… Συνέχισε βέβαια ο Έμερυ να διοργανώνει κάθε χρόνο τις μαζώξεις στην Ύδρα, με τα καλά τους και με τα ελλαττώματά τους, με τις όποιες δυνατότητες έχει και με τα όσα (ελάχιστα) χρήματα μπορεί να εξασφαλίσει.

Κάπως περιληπτικά, κυρίως για εκείνους που δεν ξέρουν, δυό λόγια για την εκδήλωση. Ο σκοπός είναι να έρθουν σε επαφή με το περιβάλλον αυτής της μουσικής και με τη γενικότερη κουλτούρα που την χαρακτηρίζει στην εποχή μας όσοι ξένοι, αγγλόφωνοι ή χειριζόμενοι την Αγγλική (αλλά και Έλληνες μετανάστες νεώτερων γενεών με μητρική την αγγλική γλώσσα) έχουν «νταλγκά» όπως οι ίδιοι λένε με το ρεμπέτικο (και δεν είναι καθόλου λίγοι) και την παραδοσιακή μουσική γενικότερα. Θα παρουσιαστούν κάποιες εργασίες σχετικές με το θέμα αλλά από δίπλα θα φάμε, θα πιούμε και θα παίξουμε. Θα έρθουν και μουσικοί υψηλού επιπέδου για το σαββατιάτικο διευρυμένο γλέντι σε μεγάλη ταβέρνα, που έχει γίνει θεσμός για τους Υδραίους. Ας μην ξεχάσουμε ότι μέσα στους στόχους είναι και η (περίφημη…) σύσφιξη σχέσεων με τους Τούρκους, από πολλά χρόνια έρχονται δύο συμπαθητικά παιδιά που ασχολούνται με το ζεϊμπέκικο, καθώς και με Αλβανούς μουσικούς του νησιού που μην ξεχνάμε, από Αρβανίτες κατοικήθηκε. Περισσότερα στο www.geocities.com/HydraGathering .

Όποιος ενδιαφέρεται να συμμετάσχει αυτή τη χρονιά, μπορεί να στείλει γράμμα στη διεύθυνση rebetology@yahoo.com ώστε να συμπεριληφθεί στον κατάλογο αποστολής ενημερωτικών σημειωμάτων. Εφέτος το κεντρικό θέμα του συνεδρίου θα είναι «Τα όργανα, 1: Ακκορντεόν, σαντούρι και μπαγλαμάς».

4

Επειδή είμαι ο… πρώτος “ένοχος” στην είσοδο του Ed στην ρεμπετολογία, κι αφού πρώτοι που “έβαλαν τον λίθο” ήσαν ο Κουνάδης, ο Νέαρχος και ο Στάθης Gauntlet επειδή τον θεώρησαν “Πετροπουλικό” (νάτος και πάλι ο μακαρίτης), πρέπει να πω την άποψή μου και να προεκτείνω την πρόταση του Νίκου.

Βεβαίως και πρέπει να προσεγγίσομε τον Emery και ίσως να συνεργαστούμε (θα μπορούσε να γίνει πάταγος, θα μπορούσε να γίνει η ΜΕΓΑΛΗ ΠΟΡΕΙΑ προς τον θρίαμβο του ρεμπέτικου τραγουδιού, τόσο σε εθνικό όσο και σε διεθνές επίπεδο), θα πρέπει πρώτα να καθορίσομε τον ΧΩΡΟ με τον οποίο καταπιάνεται η κάθε μία μονάδα ή “οργάνωση”.

  1. Το Φόρουμ, πιστεύω, έχει φτάσει σε τέτοια ωριμότητα, που μπορεί άνετα και αποτελεσματικά να (α) δημιουργήσει ένα Πολιτιστικό όργανο με Νομική κατοχύρωση (β) εκδώσει περιοδικό, ή συνεργαστεί με περιοδικό που ήση κυκλοφορεί (π.χ. του Κοντογιάννη) (γ) οργανώσει εκδηλώσεις (δ) δημιουργήσει βιβλιοθήκη, δισκοθήκη κ.λ. (ε) διαδώσει τις ιδέες γιά καλύτερες “αναβιώσεις”, είτε σε “ρεμπετάδικα” είτε σε συναυλίες κ.λ. κ.λ. κ.λ. Με τον νέο νόμο των χορηγιών, μπορούμε να βρούμε και λεφτά.

Η ιδιαιτερότητα η δική μας απέναντι σε άλλες παράλληλες προσπάθειες, είναι πως ενώ τα μέλη του Φόρουμ έχουν ευρύτατες προσλαμβάνουσες, από Ανατολή, Δύση, Ιστορία, Μουσικολογία, Ποίηση, Κοινωνιολογία κ.ο.κ., η θέση μας είναι φύσει και θέσει ΕΛΛΗΝΟΚΕΝΤΡΙΚΗ. Και φυσικά μη με παρεξηγήσετε, δεν είμαι κανένας “εθνικιστής” της κακιάς ώρας, μιλώ γιά το βασικό μας κοινό χαρακτηριστικό, είναι η μητρική μας γλώσσα, και όλα τα βιώματα και οι εμπειρίες της πατρίδας μας. Δεν κάνω αξιολόγηση, απλώς διαπίστωση.

  1. Ο Ed Emery ανέλαβε τη μετάφραση στα Εγγλέζικα της “Ρεμπετολογίας” του Πετρόπουλου, και γι αυτό το λόγο τον συνάντησε στο Παρίσι, και ήρθε στην Ελλάδα να συνεχίσει την έρευνα. Μαζί του ήρθε σε πρώτη φάση και η εκδότις του, που μου είπε πως η πρώτη ιδέα ήταν να μεταφράσουν… τα “Ρεμπέτικα Τραγούδια”, αλλά ήσαν πολύ ακριβά γιά την Εγγλέζικη αγορά. Η ουσία είναι πως ο Ed ερωτεύτηκε το ρεμπέτικο, και άρχισε να δουλεύει συστηματικά. (Σε παρένθεση θα πω πως η ιδέα της Ύδρας ήταν δική μου, και είχε ήδη κατατεθεί σ’ αυτό εδώ το Φόρουμ, γιά τη διοργάνωση ενός… “Ρεμπέτικου Γούντστοκ”, οι παλιοί το θυμούνται. Το πράγμα στράβωσε όταν άρχισαν το μποϋκοτάζ οι προαναφερθέντες στην αρχή, αλλά άθελά μου κι εγώ που είμουνα πολύ απασχολημένος γιά να βρω χρόνο και γιά τον Ed. Αυτό τον οδήγησε στα γνωστά λάθη του, που θα διευκρινίσω παρακάτω, αλλά η “θέση” του σε αντιπαράθεση με τη δική μας, είναι πολύ ενδιαφέρουσα:

Είναι η οπτική του “ξένου” που προσπαθεί να καταλάβει και ερευνήσει μιάν εθνική κουλτούρα, πέρα από τα φολκλορικά της χαρακτηριστικά. Κι είναι μία οπτική που μας είναι απαραίτητη, και τη βλέπομε συχνά με τις παρεμβάσεις της Μάρθας, της Εύας και άλλων “δικών μας”. Παλιότερα είχαμε και τον εξαιρετικό Peter Anderson (που έκανε δική του σελίδα) και απομακρύνθηκε όταν αραιώσαμε την αλληλογραφία στα Εγγλέζικα. Είχαμε φυσικά και τον ανεκδιήγητο Πεκάνεν (:wink: που έφυγε μόνος του με τον τρόπο που έφυγε και ο Βλησίδης…

ΤΩΡΑ:

Γιά να συνεργαστούμε ως “Φόρουμ” -εγώ δεν έπαψα ποτέ, ήθικά τουλάχιστον, να του συμπαραστέκομαι, διατυπώνοντας και τις επιφυλάξεις μου- θα πρέπει να τον βοηθήσομε -και να του συστήσομε να βγει από τη σύγγχιση του “διεθνισμού”, της “παγκοσμιοποίησης” και της τεχνητής και μοντέρνας αντίληψης περί του Etnic. Πρέπει δηλαδή να επικεντρώσει στο Ρεμπέτικο ως γηγενή Ελληνική έκφραση, με όλες τις ανταλλαγές και αλληλεπιδράσεις με τις άλλες περιφεριακές (γιά το ρεμπέτικο) φόρμες, αλλά που από τον τεράστιο όγκο της παράδοσής του, αναδεικνύεται ως ΜΟΝΑΔΙΚΗ ΚΑΙ ΙΔΙΟΤΥΠΗ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΟΥΛΤΟΥΡΑ. Είναι τρελλό να μας λένε σήμερα χωρίς καμιά σοβαρή επιστημονική τεκμηρίωση, πως το ρεμπέτικο γεννήθηκε… στο λιμάνι της Σμύρνης (δηλαδή από τους Τούργους του περιθωρίου), ή στους Τεκέ των Μεβλεβί, ή από τους Ασίκ κ.λ. κ.λ. Όλα μας χρειάζονται, και μ’ όλα συνομιλούμε, αλλά ο δογματισμός του “ξενόφερτου πάση θυσία” είναι αρνητικός.

Είμαι βέβαιος πως θα του μεταφερθεί αυτό το μήνυμα, κι ελπίζω να κάνει κι εκείνος την προσέγγιση που πρέπει.

5

Θεωρώ απαραίτητο στα “συνέδρια” της Ύδρας, να χρησιμοποιείται ΚΑΙ η Ελληνική γλώσσα, με αυτόματη μετάφραση στα Εγγλέζικα γιά τους ξένους. Αλλιώς, θα παραμείνει μία αυτοϊκανοποιητική ενασχόληση των ξένων (ερασιτεχνών και μη) ρεμπετόφιλων, μ’ όλες τις παρεξηγήσεις που -είναι φυσικό να- κουβαλάνε.

6

Κάτι που μου διέφυγε προχθές είναι ότι ο Έμερυ εχει ελληνίδα μητέρα (Μποσταντζόγλου, μικρασιάτισσα). Μερικοί θα πούν “έ, και;” αλλά ας αναφερθεί.

7

Αγαπητέ Φίλε,
Εδώ θα βρεις πληροφορίες για τη μάζωξη της Ύδρας: http://www.geocities.com/HydraGathering/index.html.
Νάστε όλοι καλά.
Δαμιανός.

8

Πιθανές ελεύσεις στην Ύδρα για το σαντούρι, ο Δημήτρης Κοφτερός και από τη Σμύρνη ο Dr Umit Mutlu. Ακόμη ενδέχεται να είναι και ο Muammer Ketencoglu που είχε έρθει στην Ύδρα σε προηγούμενη συνάντηση.

9

Γιατί το ρεμπέτικο έχει δημιουργηθεί στον ελληνικό έδαφο και από Έλληνες νομίζω ότι δεν υπάρχουν απορίες να είναι ελληνική μουσική. Νομίζω ότι το πρόβλημα είναι μόνο η λέξη “γηγενή” ελληνική έκφραση? Κώστα, αν έχεις όρεξι, θα χαιρόμουνα να μάθω τι καταλαβαίνεις ακριβώς μ’ αυτό (τελευταία διάβασα ένα βιβλίο και εκεί βρήκα ότι δεν είναι, συγνώμη, δεν φταίω εγώ!!).

Το άλλο θέμα είναι η προιστορία στην Μικρά Ασία. Δεν άκουσα ποτέ ότι το ρεμπέτικο γεννήθηκε από τους Τούρκους του περιθώιου στο λιμάνι της Σμύρνης, αλλά πιστεύω ότι οι άνθρωποι εκεί ήταν μαζί, αυτές οι ομάδες δεν ήταν χωριστές όπως ήταν οι ανώτερες τάξεις. Υπάρχουν ωραίες περιγράφεις τις χρωματικής σκηνής αυτής που φαίνεται ότι ήταν μοναδική σ’ όλο το ανατολικό μεσόγειο!