Και μάλιστα χωρίς “μαύρα” πλήκτρα μέχρι την εποχή που, ακριβώς, συνειδητοποίησαν γιατί κάποιες βαθμίδες “φαλτσάρουν” στην αλλαγή τονικότητας. Μέχρι τότε, έπαιζαν “διατονικά” χωρίς ανάγκη για αλλοιώσεις, χρησιμοποιώντας κάθε βαθμίδα του πληκτρολογίου για βάση τρόπου. Η δε τροπικότητα συνεχίστηκε και πολύ μετά το Γρηγοριανό μέλος, μέχρι το τέλος της Αναγέννησης (περίπου 1600). Μόνο που, τότε, η μουσική δεν λεγόταν Κλασική αλλά “Παλαιά”.
1 «Μου αρέσει»
Κιουρντί λέγεται ο δρόμος.
αναφερεσαι στο αρχικο θεμα του δρομου εισαγωγης “ριξε τσιγγανα τα χαρτια”?
γιατι το θεμα εχει ξεφυγει…
Ρε Kιουρντι ειναι στην εισαγωγη οπου περναει και σε σολ# αλλα στεκεται σε ΛΑ
Επισης περναει και απο μι υφεση σε καποια φαση
Το τραγουδι αργοτερα ειναι Νιαβεντ.