Ιεροσυλία. Μερικά πράγματα πρέπει όντως να έχεις να πεις κάτι καλό για να τα κάνεις. Δεν αρκεί το θράσος.
Όπως είπε ο guvs είναι άλλο τραγούδι. Καμία σχέση δεν έχει με αυτό που ξέρουμε. Μόνο οι στίχοι είναι ίδιοι.
Συμφωνώ ότι είναι γούστα. Έτσι γράφω κι εγώ τώρα. Αλλά γιατί να πάρεις κάτι και να το κάνεις όπως εσυ θες. Μήπως δεν μπορείς να το πεις όπως ήταν; Γράψε κάτι άλλο καινούργιο, δικό σου.
Συγχώρα με αλλά δεν τα μπορώ αυτά. Δεν τα θεωρώ καν διασκευές. Μόνο κλέψιμο και ιεροσυλία.
Γιατι ρε παιδια όταν μας δείχνουν το φεγγαρι εμεις κοιταμε το δακτυλο? :112: Να είστε πιο ανοικτοι όταν καποιος σας λέει κάτι. Σε ποιον δεν εχει τυχει να ακουσει μια άλλη εκτελεση πρώτα ? Είναι εξαιρετική διασκευή και ο Παριος κλασσικα… απιστευτος. Αυτο σε καμια περιπτωση δεν μειωνει το αρχικο τραγουδι. Ουτε είναι ιεροσυλία και παπα…ς. Αν ήταν ετσι και δεν πειραματιζομασταν απανω στην μουσική θα χτυπαγαμε ακομα ταμπουρλα στα δεντρα κρεμασμένοι:089:… (Για την ιστορία και πρακτικά θεωρείται διασκευή και αν θες μπορω να στο αναλυσω σε πμ … αλλά να μην χασω τσαμπα τον χρονο μου αμα ειναι να εξακολουθησεις να κοιτασ το δακτυλο…)
Φίλε μου Νεκτάριε, πιστεύω ότι όχι απλώς κάνεις λάθος αλλά αδικείς κιόλας. Δεν είπε κανείς «μην ακουμπάτε τα τραγούδια του Μάρκου». Είπε ότι το συγκεκριμένο ακούμπημα δεν είναι καλό. Κάτι με το οποίο συμφωνώ απόλυτα. Ο Πάριος -και ο καθένας- είχε κάθε δικαίωμα να το πιάσει, να το τραγουδήσει με το δικό του ύφος, να πειράξει την ενορχήστρωση, το τέμπο, την εισαγωγή, τα γυρίσματα της φωνής, τα πάντα. Αυτά τα τραγούδια είναι η κληρονομιά μας. Το οικοπεδάκι που μας άφησε ο παππούς μας δεν καθόμαστε να το καμαρώνουμε πώς γεμίζει τσουκνίδες, μπορούμε και να χτίσουμε μέσα.
Αλλά αφού το έκανε, εκτίθεται και στην κρίση του κάθε ακροατή, η οποία μπορεί να είναι θετική ή αρνητική.
Ε λοιπόν, αυτό που έχτισε ο Πάριος δε μας αρέσει βρε αδερφέ! Όχι επειδή κουβαλάμε τίποτε κολλήματα με την αυθεντικότητα και το χρούτσου χρούτσου του δίσκου 78 στροφών, αλλά γιατί αυτή είναι η γνώμη μας. Το ότι αρέσει σε άλλους είναι σεβαστό, και γι’ αυτό δε θα ήθελα να μπω σε λεπτομέρειες αναλύοντας γιατί πιστεύω ότι ο Πάριος έκανε μια κακής ποιότητας διασκευή: προκειμένου να στεναχωρεί ο ένας τον άλλο, καλύτερα ας πούμε ότι «δεν υπάρχουν ποιότητες αλλά μόνο γούστα».
Σεβομαι την αποψη σου… ειναι διαφορετική. Ξαναλεω μου εχει συμβει απειρες φορες να ακουσω πρωτα την δευτερη εκτελεση και να μου αρεσει… βεβαια οσα τραγουδια ειχα ακουσει την αρχικη εκτελεση μετα με “χαλαγε” η δευτερη και αυτο γιατι κοιταγα στενα πολυ και παντα σε συγκριση με το αρχικο και ΑΥΤΟ ΗΤΑΝ ΤΟ ΛΑΘΟΣ. … οσο για τα γουστα … εχεις δίκιο δεν είναι απιθανο τα παιδια μας καποια στιγμη να θεωρουν τον Γονιδη κλασσικο (και να ειναι κολλημενα αν καποιος ιεροσυλος τολμήσει να του διασκευασει καποιο τραγουδι…:019: … και φυσικα δεν εννοω Μαρκος= Γονίδης )
Παντως την διασκευη που εστειλε ο φιλος Μαρκ την θεωρω πολυ καλή … αλλά δεν συνεχίζω δεν βγαζει πουθενα…
Μιας και δε μιλάμε για μια διασκευή έτσι γενικώς, αλλά για τον Πάριο, ας προσπαθήσουμε να το δούμε όσο γίνεται σφαιρικά.
Ιδού η προσωπική μου οπτική:
α) Γενικώς η ιδέα της διασκευής με βρίσκει θερμό υπέρμαχο. Το να κάνεις το τραγούδι του αλλουνού πεδίο της δικής σου καλλιτεχνικής έκφρασης είναι ένα ενδιαφέρον εγχείρημα, και δεν πρέπει να το συγχέουμε με τη σύνθεση ή με την εκτέλεση από καλλιτέχνες που δε συνθέτουν αλλά μόνο ερμηνεύουν: άλλο πράμα, άλλα κριτήρια.
β) Από Πάριο δεν μπορώ να ακούσω τίποτα. Λυπάμαι. Αλλά φυσικά δεν το απαιτώ κι από τους άλλους.
γ) Η πραγματικότητα με υποχρεώνει να παραδεχτώ ότι, πέρα από τα δικά μου γούστα, ο Πάριος έχει σφραγίσει μια εποχή. Τα παλιά «ελαφρά» του ερωτικού Γιάννη Πάριου είναι το σάουντρακ σημαντικών αναμνήσεων στη ζωή πολλών Ελλήνων. Αυτό δε θα το διαγράψουμε επειδή κάποιος Πέπε δεν ακούει Πάριο. Άλλωστε μπορεί να θεωρηθεί αντικειμενικό τεκμήριο ποιότητας, όσο κι αν αντιφάσκει προς άλλα τεκμήρια ποιότητας (χαμηλής) που θα μπορούσα να αντιπροβάλω.
δ) Ωστόσο η παρουσία του Πάριου δεν περιορίζεται σ’ αυτά τα ερωτικά τραγούδια που ως επί το πλείστον τα πρωτοείπε ο ίδιος. Σημαντικό σκέλος της μουσικής του αποτελούν οι διασκευές παλιών τραγουδιών, και ιδιαίτερα των νησιώτικων. Παιδιά, όποιος έχει ακούσει τις πραγματικές εκτελέσεις των τραγουδιών που αργότερα έγιναν «Ντάρι ντάρι», «Χορέψετε χορέψετε», «Σήμερα γάμος γίνεται», «Ποιος μωρό μου ποιος» κλπ., όπως υπάρχουν σε κάτι σπάνιες κασέτες τοπικών συλλόγων ή κυρίως στην προφορική παράδοση των νησιών (πλέον και στο γιουτιουμπ), θα καταλάβει ότι εδώ μιλάμε πλέον για αντικειμενικά κακές διασκευές. Ο Πάριος πάτησε πάνω στα τραγούδια όχι για να τα αναδείξει, αλλά για να αναδειχτεί ο ίδιος. Εκεί προκύπτει ότι ο Νίκος, όταν λέει
δε λέει τη γνώμη του, απλώς περιγράφει μια κατάσταση έτσι όπως είναι. Τα γούστα είναι άλλο θέμα.
Θεωρώ ότι ο Πάριος ‘πλάνισε’ το τραγούδι για να το προσαρμόσει
στις δικές του εκφραστικές δυνατότητες.Και αυτό το θεωρώ εγωιστικό
και συνεπώς ανυπόφορο.Μη νομίσεις δε φίλε ΝΕΚΤΑΡ ότι δεν άκουγα
ποτέ Πάριο.Πιτσιρικάς έκανα τούμπες όταν άκουσα το πρώτο του,την
“θάλασσα του Πειραιά”…
(Συμφωνώ δηλαδή με τα παραπάνω τελευταία γραφόμενα του Pepe!!)
Το δεύτερο κομμάτι του Μάρκου που πέρασε την λεγόμενη “Επιτροπή Λογοκρισίας” και πήρε τον αριθμό αδείας 102 σύμφωνα με την ετικέτα του δίσκου. Ηχογραφήθηκε ή τον Οκτώβριο ή τον Νοέμβριο του 1937. Από τον Σεπτέμβριο του 1937 που ξεκίνησε η λογοκρισία και μέχρι τον Απρίλιο του 1941 πέρασαν την πόρτα της επιτροπής περισσότερα από 2.100 τραγούδια στις τέσσερις εταιρείες που ηχογραφούσαν τον καιρό εκείνο.
Το πρώτο τραγούδι του Μάρκου που πέρασε την επιτροπή ήταν το τραγούδι της άλλης πλευράς του δίσκου “Για σένα υποφέρω” με τους ίδιους συντελεστές.
Τα τραγούδια από το sealabs
http://rebetiko.sealabs.net/display.php?recid=2620 “Θάρθω να σε ξυπνήσω”
http://rebetiko.sealabs.net/display.php?recid=2023 “Για σένα υποφέρω”
1 «Μου αρέσει»
Ε λοιπόν, μερικά χρόνια μετά έχω να σχολιάσω τα εξής για τη διασκευή του Πάριου στο Χαράματα η ώρα τρεις:
α) Αν και την είχα ήδη σχολιάσει τότε, δε θυμόμουν καθόλου ότι υπάρχει. Την πρώτη φορά δεν την ήξερα ολωσδιόλου, και το ίδιο καταλαβαίνω και για τους άλλους που σχολίασαν. Λογικό μεν άμα δεν ακούς Πάριο, αλλά υπάρχουν πολλά τραγούδια του Πάριου που τα ξέρω επειδή είναι αναπόφευκτό, όλο και κάπου θα τ’ ακούσεις. Αυτό πρέπει να πέρασε σχετικά απαρατήρητο. Οι φαν του Πάριου θα το ξέρουν βέβαια, αλλά η γενική κοινωνία λίγο, μάλλον.
β) Είναι πραγματικά εντελώς άλλο. Αν είχε και άλλους στίχους, το πολύ πολύ να παρατηρούσε κανείς ότι σε κάποια κλεισίματα θυμίζει το Χαράματα η ώρα τρεις! Αυτό ξεφεύγει από τα όρια της διασκευής, είναι επανασύνθεση!
γ) Έχει ένα πολύ ωραίο ταξίμι σαντούρι. Μάλλον την πρώτη φορά δεν είχα αντέξει να φτάσω μέχρι εκείνο το σημείο. Είναι πραγματικά καλό ταξίμι, βγάζει την αίσθηση της νύχτας και της χαραυγής! Βέβαια δεν το 'παιξε ο Πάριος, αλλά αν ο ίδιος είχε τη γενική επιμέλεια της εκτέλεσης θα πρέπει να του πιστώσουμε αυτή την καλή ιδέα.
Το ταξίμι, όντως πολύ καλό!
(αυτή τη φορά, άκουσα 10 – 15 δευτερόλεπτα ερμηνεία και αμέσως πήγα στο ταξίμι)