Ευτυχώς, εμείς δεν ζήσαμε την εποχή της δουλείας στην Αμερική. Δυστυχώς όμως, η εποχή εκείνη δεν έχει και ιδιαίτερα μεγάλες διαφορές από την εποχή της μετανάστευσης, που ζούμε τώρα. Να το σταματήσουμε εδώ;
1 «Μου αρέσει»
Το μίγμα λεγόταν Rhythm and Blues.
Τα πρώτα ακουστικά μπλουζ είχαν κατ’εμε μεγάλο ενδιαφέρον.
Τα πρώτα τραγούδια του Ντυλαν επίσης είχαν σαφώς επιρροές από τα ακουστικά μπλουζ. Αλλωστε η μουσική είναι ένα μεγάλο χωνευτηρι. Ρυθμοί από την Αφρική, μπαλάντες από την ρομαντική Ευρώπη, γκοσπελ κ.ο.κ. Από όλα αυτά συνθεθηκε το ροκ το μετά και…
1 «Μου αρέσει»
Καλησπέρα καταρχάς.
“Προπολεμική μαύρη μουσική”. Λίγο περίεργα τοποθετημένο αλλά οκ. Τα μπλουζ δεν είναι μόνο προπολεμικά. Σε πλήρης άνθιση τα συναντάμε μεταπολεμικά με το μεγάλο κύμα μετανάστευσης των μαύρων πληθυσμών του Νότου (από το Μουσικό “Δέλτα” του Μισσισιπι ) στα μεγάλα αστικά κέντρα της μεσοδυτικής Αμερικής (Σικάγο και Ντιτρόιτ κυρίως). Από κει και πέρα η χαρακτηριστική “μαύρη μουσική” της προπολεμικής εποχής είναι μάλλον η Jazz.
Πάντως στα θεματά τους βρίσκουμε θέματα της καθημερινότητας, καυγάδες με γυναίκες, έρωτα, δυσκολίες της ζωής. Ιδίως προπολεμικά. Παράδειγμα "χασικλίδικου "(sic) τραγουδιού έχω αλλά μεταπολεμικά: Champagne and Reefer του Muddy Waters και το Spoonful από Howling Wolf( εκτέλεση δεν ξέρω αν το έγραψε. Επίσης δεν είναι απολύτως σίγουρο ότι μιλάει για ναρκωτικά). Πρέπει όμως να λάβουμε υπόψιν ότι μιλάμε για τέλη 40 αρχές 50 και για ανθρώπους σε αστικά κέντρα που γράφουν αυτά. Προπολεμικά οι περισσότεροι έμεναν στο Νότιο κομμάτι της Αμερικής στην “ύπαιθρο” οπότε αντικειμενικά δεν ασχολούνταν με χασίσια κι ιστορίες.
Τέλος, μάλλον η τζαζ είναι πιο μπλεγμένη με ναρκωτικά παρά η μπλουζ και όταν το λέω αυτό μιλάω για τους μουσικούς της. Όπως προανέφερα στα θέματα δεν. Αυτά από μένα 
Εδώ που τα λέμε, υφίσταται ολωσδιόλου στις ΗΠΑ η διάκριση προπολεμικός-μεταπολεμικός; Οι ΗΠΑ συμμετείχαν στον Β’ΠΠ αλλά όχι μέσα σε δικά τους εδάφη, οπότε δεν ξέρω αν τον θεωρούν τόσο σημαντική τομή στην ιστορία τους.
Οπότε, όταν εμείς λέμε προπολεμική μαύρη μουσική βασικά εννοούμε σύγχρονη της δικής μας προπολεμικής μουσικής. Όπου και όντως έχω προσέξει να υπάρχει «κάτι» κοινό, ανεξαρτήτως είδους, χώρας, γλώσσας. Κάτι στην κοινή τεχνολογία ηχογραφήσεων; Στο πώς αντιμετώπιζαν μουσικοί και παραγωγοί τη διαδικασία; Πάντως όσα έχω ακούσει, δηλαδή ρεμπέτικα, ελληνικά δημοτικά, ελληνικά ελεφρά (…ή μήπως κάνω λάθος εδώ;), μπλουζ και λίγα τούρκικα, αναγνωρίζονται ως άκρες-μέσες σύγχρονα μεταξύ τους.
Κατά τα άλλα, μου κάνει εντύπωση να είναι σπάνια και αβέβαια τα παραδείγματα μπλουζ τραγουδιών για ναρκωτικά. Φανταζόμουν ότι θα ήταν τόσο κοινά και απερίφραστα όσο και στα ρεμπέτικα.
@pepe Kι όμως εγώ τουλάχιστον δεν γνωρίζω άλλα. Τα θέματα τους είναι περισσότερο κακουχίες, δύσκολη ζωή, φτώχεια, έρωτας και πόνος και καυγάδες με γυναίκες (που συνήθως τους πετάνε έξω απ΄το σπίτι χαχα).
Πιστεύω ότι ένας παράγοντας είναι η ύπαιθρος, δεύτερος η φτώχεια, τρίτος το γεγονός ότι ζουν ως μαύροι στην Αμερική του Τζιμ Κρόου (νόμοι για διαχωρισμό μαύρων λευκών). Συν ότι δεν ξέρω πόσο διαδεδομένο ήταν το χασίς στην Αμερική. Γνωρίζουμε ότι αρκετοί μουσικοί της τζαζ κάναν χρήση ηρωϊνης (μπορεί και χασίς δεν ξέρω) . Ίσως να μην είχε καν καλλιεργηθεί σε αμερικανικό έδαφος μέχρι τότε. Ίσως να ξεκινούσε η χρήση του. Από την άλλη μεριά είχαν σε μεγαλύτερη εκτίμηση το ποτό απ’ ότι οι δικοί μας ρεμπέτες χεχεχε.
Η διαφορά νομίζω είναι στον εξηλεκτρισμό της μουσικής (ο Charlie Christian ο πρωτοπόρος της ηλεκτρικής κιθάρας ηχογραφείται στα χρόνια του πολέμου), και στη μετανάστευση των μαύρων από τις φυτείες των νότιων πολιτειών στα βιομηχανικά κέντρα του Σικάγου, Ντιτρόιτ κλπ.
Για το αρχικό θέμα, η κάντρι νομίζω είναι γνήσια λαϊκή μουσική, της πλειοψηφείας και όχι του περιθωρίου, με όλα τα καλά και τα κακά που αυτό συνεπάγεται. Πάντως υπάρχαν και υπάρχουν και μαύροι καλλιτέχνες του είδους, μειοψηφία αλλά υπάρχουν.
Έχω παίξει, στη Βρετανία το λέμε ceilidh (το dh δεν προφέρεται). Και το contradance Καναδά και «Βόρειων» Αμερικάνων είναι συγγενικό.
Το rock and roll σαφέστατα δανείζεται και από τη κάντρι, ας πούμε ο Chet Atkins επηρέασε τον κιθαρίστα του Elvis. Ακούστε και τις ηχογραφήσεις του Johnny Cash της δεκαετίας του 50, είναι κάντρι ή ροκεντρολ;
3 «Μου αρέσει»