Έχω κάποια σημεία που μου δημιούργησαν ερωτήματα και έτσι δράττομαι της παρουσίας της συγγραφέως στο Φόρουμ, για κάποιες διευκρινίσεις, εάν έχει διάθεση.
Rembetika were brought to Greece in the early 20th century, by the Greek refugees of Minor Asia: δηλ. έβαλαν στις βαλίτσες τους το ρεμπέτικο που το είχαν εκεί και το μεταφύτευσαν στην κυρίως Ελλάδα; Εδώ, δεν υπήρχε ρεμπέτικο;
The Cafe Aman was the place that the rembetiko flourished before its arrival in Greece: και στα καφέ αμάν που ήταν στην Αθήνα από το 1873 πώς και δεν άνθισε το ρεμπέτικο, και άνθισε μόνο σε αυτά της Μικρασίας;
3)In the case of the rembetika, censorship was practiced by the state (military regime mainly) and the church who is involved in the stateʼs cases: πότε λογόκρινε και απαγόρευσε ρεμπέτικα η Εκκλησία;
4)Police literally raided the hash dens, smashed instruments14, arrested, harassed and assaulted all people associated with such kind of songs: πότε συνελήφθησαν πολίτες σχετιζόμενοι με χασισοτράγουδα;
5)Recording had been suspended after 1941, but the Greek record manufacturers started recording again in 1946. However, after one year, censorship was re- introduced: πώς μετά από ένα χρόνο, αφού Ιούνιο 1946 κυκλοφορούν τα 4 γνωστά χασικλίδικα και Νοέμβριο του 1946 απαγορεύονται;
7)The rembetika are divided into two categories: the ones which are banned and the ones which are not: δηλαδή έτσι κατηγοριοποιούνται τα ρεμπέτικα; Στα περίπου 20 που απαγορεύτηκαν και στα περίπου 10000 που δεν απαγορεύτηκαν;
8)Only the left party supported the rembetika through out their history, because the left party was seeing the Rembetika as rebel songs, because of their content: ε, δε νομίζω!!!
9)The law concerning the drug songs still has not been changed: υπήρξε νόμος για τα τραγούδια ουσιών και εξακολουθεί μάλιστα να υπάρχει;
Φυσικό είναι, βέβαια, να δημιουργούνται ερωτήματα και να χρειάζονται διευκρινίσεις για οτιδήποτε δημοσιεύεται, οπουδήποτε και για παν το επιστητόν. Μπορεί έτσι να ξεκινήσει κάποιος διάλογος και μάλιστα, τέτοιες διεργασίες συμβάλλουν θετικά στην παραγωγή γνώσης, όταν βέβαια γίνονται καλοπροαίρετα και χωρίς στείρες αντιπαραθέσεις. Έτσι, χαιρόμαστε κάθε φορά που το φόρουμ φιλοξενεί καλοπροαίρετα γραμμένες κριτικές ή επισημάνσεις, για θέματα που μας αφορούν.
Για να βοηθηθεί, λοιπόν, μία συζήτηση να ξεκινήσει, ας προσθέσω κι εγώ ένα “μικρό λιθαράκι”: Στο σημείο Νο. 4 του #1 παρατίθεται η άποψη ότι “η αστυνομία κυριολεκτικά επέδραμε σε χασισοποτεία, θρυμμάτιζε μουσικά όργανα, παρενοχλούσε και προσέβαλλε όσους σχετίζονταν με τα τραγούδια αυτά” και ο Παρασάνταλος αναρωτιέται αν έγιναν ποτέ από την αστυνομία συλλήψεις για θέματα σχετιζόμενα με χασισοτράγουδα. Η δική μου άποψη είναι ότι ναι, τέτοιες συμπεριφορές της αστυνομίας συνέβαιναν και μάλιστα συχνότατα, γιαυτό και δεν νοείτο τεκές που, ακόμα και στις περιόδους που δεν ήταν απαγορευμένος, να μην είχε δια πάν ενδεχόμενον και τους τσιλιαδόρους του, όπως σημειώνει και ο Μάρκος σε τραγούδι του. Ο Μπάτης, μάλιστα, είναι παραστατικότατος:
Ήρθαν μπάτσοι και μας πήραν, και στου Συγγρού, (φυλακή) καλέ, μας πήγαν
και υπόδικους μας ρίξαν, μωρ’ και στη φυλακή μας στήσαν.
Βρε αστυνόμε και ειρ’νοδίκη, βρε, βγάλε γρήγορα τη δίκη
να ΄ρθούνε μπάτσοι να ορκιστούνε, και ψέμματα να μη σας πούνε.
Κλπ. Τώρα, κατά πόσον τα τραγούδια που στάθηκαν αφορμή για την παραπάνω εξέλιξη ήταν, ή δεν ήταν χασικλήδικα, ε, νιάου νιάου στα κεραμίδια…
Μια που τέθηκε μετ΄ επιτάσεως ζήτημα καλής προαίρεσης, ας μου επιτραπεί να τοποθετηθώ: προσωπικά δεν ενδιαφέρομαι ούτε με σφαίρες εάν μια επισήμανση, ένα επιχείρημα ή μια κριτική που διατυπώνεται έχει από πίσω (ή και από μπρος) καλή ή κακή προαίρεση ή κάθου γύρευε ποια σκοτεινά κίνητρα (φιγούρα/εφέ/λεζάντα/πολεμική διάθεση/κακία ομολογημένη ή μη κλπ).
Με ενδιαφέρει εάν είναι βάσιμο, εύλογο και πειστικό το επιχείρημα/επισήμανση/κριτική και σταματώ εκεί.
Να προσθέσω στον προβληματισμό μου άλλα δύο σημεία:
Αναφέρεται στο κείμενο ότι ο Πλάτων αποτελεί παράδειγμα πρώιμης λογοκρισίας, διότι λέει στην Πολιτεία ότι οι “town administrators should avoid the introduction of new musical genres, because a change in the basis of music always implies a change in the basic social order” (Kersovan- Barber 2004 : 6). Όμως, νομίζω ότι θα ήταν καλύτερα να μην παραπέμπουμε στο τι λένε οι ξένοι ότι είπε ο Πλάτων αλλά να παραπέμπουμε στο τι είπε ο Πλάτων ότι είπε ο Πλάτων, για να μη δημιουργούνται κρίσιμες παρεξηγήσεις. Ο Πλάτων λέει: «εἶδος γ[SIZE=2]ὰρ καινὸν μουσικῆς μεταβάλλειν εὐλαβητέον ὡς ἐν ὅλῳ κινδυνεύοντα· οὐδαμοῦ γὰρ κινοῦνται μουσικῆς τρόποι ἄνευ πολιτικῶν νόμων τῶν μεγίστων, ὥς φησί τε Δάμων καὶ ἐγὼ πείθομαι»(ΠΟΛΙΤΕΙΑ, Δ. 424 c), και μεταφράζει ο αρμοδιότατος Ν.Μ. Σκουτερόπουλος: «…Χρειάζεται να είμαστε πολύ προσεκτικοί σε ό, τι αφορά την εισαγωγή νέων μουσικών δρόμων, επειδή εδώ διακυβεύονται τα πάντα. Γιατί πουθενά δεν συντελούνται αλλαγές στους τρόπους της μελωδικής σύνθεσης χωρίς να ακολουθούνται από ριζικές πολιτικές και κοινωνικές μεταβολές, όπως υποστηρίζει ο Δάμων και το πιστεύω κι εγώ».
Πληροφορούμαστε ότι μεταξύ των συνθετών (Χατζιδάκις, Χιώτης, Ξαρχάκος, Θεοδωράκης) που πήραν μέρος στη διαδικασία εκσυγχρονισμού του ρεμπέτικου ήταν και ο Μπάμπης Τσέρτος
(«BabisTsertos, Manos Hadjidakis, Manolis Hiotis, Stavros Xarhakos and Mikis Theodorakis were among the few composers who took part in this modernization process»)[/SIZE]
Γεια σας παιδια!
μολις τωρα το ειδα!
για καποιο λογο δεν μου ερχονται δυστυχως ειδοποιησεις στο mail και επειδη τρεχω αυτες τις μερες, δεν μπαινω συχνα!
Φιλε Παρασανταλε, καλα εκανες και το ανεβασες το θεμα αυτο!
Αυτη ειναι μια εργασια που εκανα το 2006 για το Πανεπιστημιο στα Ρεμπετικα.
Τοτε μολις ειχα αρχισει να μελεταω το ειδος και επειδη ημουν εξω ηταν πολυ δυσκολο να βρω τις σωστες πληροφοριες που ηθελα.Μελετουσα καποια βιβλια στα Αγγλικα που υπηρχαν εξω στην Ιρλανδια και προσπαθουσα να βρω ανθρωπους εδω στην Ελλαδα να μου στειλουν βιβλια, αλλα δεν ηξερα κανεναν τοτε.
Ετσι δυστυχως εγραψα ενα αρθρο που εχει αρκετα λαθη μεσα και το οποιο μαλλον βρηκες στο outreach ethnomusicology που το εχει ανεβασει ενας πολυ καλος φιλος!
Επιπλεον η γλωσσα τοτε και ειδικοτερα ο ακαδημαικος τροπος γραφης με δυσκολευε πολυ, αλλα ευτυχως η προφορικη εργασια πηγε καλυτερα απο αυτη!
Φυσικα το πρωτο σημειο ειναι λαθος.Εννοειται οτι υπηρχε ρεμπετικο εδω.
Το σημειο 4 ειναι παντελως λαθος γραμμενο γιατι προφανως για εμενα, δεν εννοουσα πολιτες που απλα τραγουδουσαν χασισοτραγουδα.
το σημειο 5 εχει να κανει καθαρα με τα βιβλια που διαβαζα τοτε και τις πληροφοριες που μπορουσα να παρω μονο απο το ιντερνετ.Δυστυχως δεν ειχα αλλες πληροφοριες.
Για το σημειο 7 ειναι τελειως λαθος.
Για το σημειο 9 νομιζα τοτε και ετσι ειχα διαβασει οτι απαγορευοντουσαν την περιοδο Μεταξα τα χασικλιδικα.
Φυσικα δεν υπαρχει τετοιος νομος σημερα.
Και επιπλεον συμφωνω με αυτο που ειπε ο φιλος Παρασανταλος για το επιχειρημα που γραφεται να ειναι βασιμο και ευλογο και ειδικοτερα το παραπανω που εγραψε για τον Πλατωνα και τους ξενους και το τι γραφουν οι ξενοι για τον Πλατωνα.
Καλα αυτο με τον Μπαμπη Τσερτο, ειναι τελειως λαθος.
Με συγχωρειτε για ακομα μια φορα, αλλα αυτο το αρθρο εχει ανεβει πολυ καιρο και στην ουσια σε αυτη τη σελιδα ειναι και η μονη δημοσιευση του, καθοτι ηταν μια εργασια που εγινε.
Αν εγραφα τωρα σιγουρα θα εγραφα τελειως διαφορετικα.
Αλλα γενικως επειδη μας ζητουσαν να βαζουμε και quotes απο διαφορους μεγαλους φιλοσοφους, επιστημονες, ακαδημαικους κλπ εγραψα τοτε οτι θεωρησα σωστο(βλεπε Πλατωνα)
Θα ζητησω απο τον Paddy να κατεβει το αρθρο.
Αν καποιος απο εσας που εισαστε πιο κατατοπισμενοι ιστορικα , θα ηθελε να γραψει κατι στα Αγγλικα και να ανεβει, θα ηταν τελειο!
Με συγχωρειτε για την καθυστερηση και ευχαριστω για τις παρατηρησεις!
Λαμπρινή, εγώ θα σου πρότεινα, με το ίδιο θάρρος και την ίδια καλή διάθεση που δέχτηκες την κριτική, να αφήσεις και το κείμενο ανηρτημένο. Προφανώς άλλα καταλάβαινες ως προπτυχιακή κι άλλα 8 χρόνια αργότερα με ό,τι έχει μεσολαβήσει (από σπουδές, έρευνα κλπ). Αλλά και τώρα ξέρεις λιγότερα απ’ όσα θα ξέρεις σε άλλα 10 χρόνια. Αν γράψεις τώρα κάτι, σε 10 χρόνια θα θες πάλι να το σβήσεις;
Άσ’ το, είναι μια μαρτυρία της προόδου σου.
Έχει ανθρώπους που αν αντικρίσουν ξαφνικά το τετράδιό τους της πρώτης Δημοτικού, με τις πρώτες αδέξιες προσπάθειες να ζωγραφίσουν το Άλφα και το Βήτα, τους πιάνει κάτι σαν ντροπή. Μα, άνθρωπε, ήσουν πρώτη Δημοτικού! Όλοι ήμασταν πρώτη Δημοτικού κάποτε, και κανείς μας τότε δεν έγραψε την Οδύσσεια, ούτε έλυνε ολοκληρώματα.
Απ’ την άλλη βέβαια, κάνε όπως θέλεις. Δικό σου είναι το κείμενο, άμα θες βάζεις φωτιά και το καις!
Αφού χαιρετίσω τη στάση της Giotto (όπως και του ΣΤΑΥΡΟΥ Κ. σε άλλη περίπτωση) θα έλεγα: ούτε κατεδάφιση ούτε και παραμονή ως έχει. Ας ενσωματωθούν στο κείμενο κάποιες διορθώσεις και ok.