Ξερει κανεις ποιος ειναι ο συνθετης του παραπανω κομματιου η σε ποιο cd μπορω να το βρω??
“Κορη Μάγισσα”, αργό χασάπικο του Απ. Χατζηχρήστου σε στιχους Φωτίδα (για το τελευταίο δεν είμαι απόλυτα σίγουρος, από μνήμης γράφω). Το τραγουδά ο ίδιος. Πρέπει να είναι σε κάποιο από τα CD της FM που έχει επιμεληθεί ο Πέτρος Ταμπούρης
ΚΟΡΗ ΜΑΓΙΣΣΑ - Ζεϊμπέκικο
Στίχοι - Σύνθεση: Απόστολος Χατζηχρήστος
Ερμηνεία: Απ. Χατζηχρήστος - Γιάννης Σταμούλης (Μπι-αλλάχ)
Μάγισσα όταν σε φιλώ
γιατί δε λέω φτάνει;
Τι βάζεις στα χειλάκια σου,
τι μ’ έχει ξετρελλάνει;
Μίλα μου κόρη μάγισσα,
τι βάζεις στο φιλί σου
και με κατάντησες μπεκρή
κι αλκολικό μαζί σου;
Σαν τι πιοτό με πότησες,
τι μαγικό βοτάνι,
μίλα μου κόρη μάγισσα,
τι άλλο μου 'χεις κάνει;
Σημειώσεις:
- Δεν ξέρω την χρονολογία κυκλοφορίας (όποιος ξέρει ας μας πληροφορήσει).
- Δεν ξέρω να υπάρχει σε κάποιο CD.
- Περιλαμβάνεται στ LP της MARGO “Αφιέρωμα στον Απόστολο Χατζηχρήστο Νο.2”.
Σ.Π.
Frank και Σακη σας ευχαριστω πολυ για τις πληροφοριες!Δεν βρηκα ακομα χρονο να ψαξω για το τραγουδι.Οταν το βρω θα σας πω και την χρονολογια κυκλοφοριας!Καλες γιορτες!
Ελα βρε Σάκη, έχω σκάσει. Έχω δύο δίσκους του Χατζηχρήστου στην Margo και δεν υπάρχει αυτό το τραγούδι μέσα. 1. Αφιέρωμα στον Αποστ. Χατζηχρήστο (MARGO 8225) και 2. Οι μεγάλοι του Ρεμπέτικου, Αποστ. Χατζηχρήστος, 1937-1950 Νο2 (MARGO 8151). Υπάρχει κι άλλος δίσκος; Αν ναι, ξέρεις εσύ… Ένα σιντάκι, δύο σιντάκια…
Να μιλήσουμε, στείλε μου email (ντρέπομαι… έχασα τα τηλέφωνά σου…)
Φιλιά
Από τη σειρά της ΕΜΙ “Ρεμπέτικη Ιστορία” δεν έχω το Νο5. Έξι δεν είναι συνολικά; Το έχει κάποιος χριστιανός; Κι εβραίος να 'ναι δεν έχω πρόβλημα, τον δίσκο θέλω (δηλ. τα τραγούδια δεν είπα να μου χαρίσει το δίσκο του, αν κι αυτό θα ήταν…ΤΟ πασχαλιάτικο δώρο, μιας και δεν έχω νονά!!!)
Αγαπητή Ιωάννα,
Έχω και τα τρία LP για τον Χατζηχρήστο της MARGO: “Αφιέρωμα Νο.1 & 2” και “Οι Μεγάλοι του Ρεμπέτικου Νο.2” (αν θυμάμαι καλά). Επίσης και το LP “Ρεμπέτικη Ιστορία Νο.5” της EMI. Και τα 4 σε επιμέλεια Κώστα Χατζηδουλή.
Αν κατάλαβα καλά Ιωάννα, εσύ έχεις το Νο.1 και το τρίτο του Απ. Χατζηχρήστου και θέλεις το Νο.2.
Σου έστηλα e-mail.
Σ.Π.
Σάκη, το είδα το μέιλ. Συλλυπητήρια για την αγαπημένη σου μητέρα. Αν και τα λόγια των άλλων δε λένε τίποτα… Εσύ μόνος σου θα βρεις το κουράγιο και δύναμη… Τα 'χουμε πει αυτά, και για τα δικά μου…
Κοίτα πιο πάνω τους κωδικούς MARGO, αυτούς τους δυο δίσκους έχω από Χατζηχρήστο. Οτιδήποτε άλλο είναι ευπρόσδεκτο.
Σε φιλώ
Επίσης, έχω όλη τη σειρά της “Ρεμπέτικης Ιστορίας” σε βινύλιο, νομίζω μάλιστα πως το Νο 5 τόχω… διπλό! Αν σου λείπει ακόμα, Ιωάννα, στείλε μήνυμα να κοιτάξω.
Αγαπημένε μου νονέ Κώστα! Και νόμιζα πως με ξέχασες. Είχες χαθεί τόσα χρόνια!!! Όλα τα παιδάκια πήρανε τα δώρα τους για το Πάσχα… κι εγώ σκεφτόμουνα πως έχω χάσει το νονό μου… Όμως, τώρα πια έχω μεγαλώσει και δεν θέλω να ξοδευτείς να μου στείλεις δώρο. Δεν χρειάζομαι τίποτα, μόνο την αγάπη σου. Αλλά βρε νονέ, δεν έχω το “Ρεμπέτικη Ιστορία Νο 5” !!!
Η βαφτισιμιά σου
Μισιρλού-Ιωάννα
Κάτσε, γιατί μπερδεύτηκα… ʼλλη είναι η Ιωάννα μας, και άλλη η… “βαφτισιμιά” μου Ιωάννα-Μισιρλού;
Οχι Κώστα μου, η Ιωάννα σας είναι μία… και μοναδική !!! (Θεέ μου, τι ταπεινοφροσύνη)
Καλέ, παλιότερα δεν έγραψα δυο-τρεις φορές σαν Μισιρλού; Και τώρα επειδή λέγαμε για τις Μισιρλούδες -που όπως φαίνεται κι εσύ όπως κι εγώ το αγαπάς πολύ αυτό το τραγούδι, μου ξαναήρθε. (Μιας και το τηλέφωνο μου έχει μέρες να χτυπήσει καμμιά Μισιρλού… Παιδί μου, η ομάδα είναι ακόμα … πέρα στους πέρα κάμπους…)
Θα σου στείλω και μέιλ.
Φιλώ
Η “Ιωάννα σας”
Αχ θα σε κλέψω
(και θα σε πάω, τόχω υποσχεθεί)
μέσα στην Αραπιά…
Kαλέ Κώστα με έκανες να κρύβομαι δυο μέρες τώρα! Φαντάζεσαι να με απαγάγεις με καμμιά καμήλα από τα Εξάρχεια και να με τραβολογάς -ξανθιά γυναίκα!!!- μέσα στην Αραπιά; Θα γίνει…του μαύρου, του σκύλου, του αράπη, του ταμ, ταμ, ταμ η όλη υπόθεση !!! Εδώ δεν μπορούμε να “κουλαντρίσουμε” ανοιχτόχρωμους, αν πέσουμε και μες στη “σκουράδα”…
-
(Παρένθεση) Σε ποιόν τόχεις υποσχεθεί;;; -Καλή … τιμή πιάνω ;
-
(Επιμονή ) Τον δίσκο δεν τον ξεχνώ και επιμένω να τον θέλω !
-
(Εκπληξη !!!) Παιδιάάάά !!! Εμφανίστηκε ο πρώτος ! (Ο Σώτος). Κωστα-γιώργη Κατσιμποκ-άρη πού βρίσκεσαι ??? (Σας έκανα πακέτο βλέπετε…)
Ερχομαι, έρχομαι.
Κάτι τελευταία τσίπουρο-μπλεξίματα και… κατέφθασα!
ʼϊντε με το καλό και στην Αθήνα τα τσίπουρα ή ό,τι άλλο, να φέρω και στην Ιωάννα το δίσκο.
Κι ας… καθυστερήσει η απαγωγή!
Όσο γιά την υπόσχεση, είχα πει παλαιότερα πως όταν κάνω την ταινία στο Κάϊρο, έχω χρεώσει στον προϋπολογισμό των… “δημοσίων σχέσεων” κι ένα ταξιδάκι στην “κλίκα”, όλα πληρωμένα.
Μέσα ! Εχω να δουλέψω, να προσφέρω! Εκτός από την εξειδίκευση PR, υπολόγισέ με να παίξω ( το έχω απωθημένο)! Άσε που μπορώ να αναλάβω… και τα χορευτικά ! Η “κλίκα” έχει δει δείγμα επιδόσεων σε ζεϊμπέκικο αλλά δεν … διανοείται τι συμβαίνει σε μια “Μισιρλού”, μια “Μπουρνοβαλιά” !!! Και τώρα μάλιστα που σταμάτησα και “το κλάμα”… Πετάω !!! (Είναι ενήμερος ο Κατσιμπό γιαυτά… μετά τις τεκίλες που με πότισε… Ε, όχι και για όλα !)
Περιμένω να αρχίσουμε δουλειά!
Εχω ανάγκη…εργασιοθεραπείας!
Avanti maestro !
(Σχετικό) Τον δίσκο τον περιμένω
(Άσχετο) “Είδα τα μάτια σου κλαμένα καλή μου και πόνεσε η ψυχή μου” (Ακης Πάνου, με Μ. Μενιδιάτη και Β. Γεωργούτη)
Φραγκισκάκο μας, ξενητεμένο μας παιδί και…παραπονεμένο ! “Έχε τα μάτια σου κλειστά…μη δίνεις βάση” (ξέρεις, αυθαιρεσία από το "Να είχα το κουράγιο-του Ακη Πάνου). Μη δίνεις σημασία. Με όλα αυτά τα πιώματα είμαστε μες στην κραιπάλη και την “ταλαιπώρα”!
Δεν είναι καλά εδώ. Ήλιος! Ζέστη! Όλοι τρέχουν στις θάλασσες! Όλοι είναι αραχτοί στις πλατείες, τα τσίπουρα και τα ούζα “πέφτουν”…στη γη κι όλα γίνονται “χώμα”… Βαρκούλες σαλπάρουνε γιαυτά τα μικρούλια νησάκια. Τραίνα πάνε κι έρχονται στις ράγες… Πολλή φασαρία, αδελφάκι μου…
(Μη σου πω γιαυτούς που γυρνάνε με τ’ αυτοκίνητα γύρω-γύρω και δεν υπάρχει μέρος να αράξουν…)
Και από μουσικές συναντήσεις…τζίφος! Στην τελευταία, να σκεφτείς, ήσουν κι εσύ.
“Καρδιά μου μην παραπονιέσαι
εσύ τα φταις που…τυραννιέσαι”
“Σκύλα μ’ έκανες και λιώνω
μεσ’ στη σκοτεινιά με πόνο” λέει ο Μάρκος.
Μπορεί σήμερα να γραφτεί τέτοιος στίχος σε ερωτικό τραγούδι; (ρητορικό το ερώτημα κι απαντάω αμέσως)
Οχι!
Υπάρχουν τρεις βασικοί λόγοι που το αποτρέπουν:
Πρώτο, δεν ζει ο Μάρκος. Δύσκολο να γράψεις Μάρκο, χωρίς να είσαι ο Μάρκος.
Δεύτερο, ποια γυναίκα σήμερα θα δεχόταν το χαρακτηρισμό “Σκύλα”, χωρίς να …αφηνιάσει;
Τρίτο, που να βρεθεί η “Σκοτεινιά”; Εχουν φωταγωγήσει και το τελευταίο σοκάκι της Αθήνας.
“Παρκαδόρε” αν και θα μπορούσα να το πάρω προσωπικά…το θέμα (μιας κι έγραψες αμέσως κάτω από μένα), διόλου δε με ενοχλεί γιατί -όπως επισημαίνεις κι εσύ- τέτοιο μεγαλείο ερωτικού στίχου δεν ξαναγίνεται!
Εκτός, αν ήθελες (όπως καθιερώσαμε πιο πάνω να μιλάμε με τραγούδια) να γράψεις κι εσύ το “ντέρτι” σου για καμμιά “σκύλα” που σε κάνει να “λιώνεις” με “πόνο”. Και μεις μαζί σου !!!
Περί “σκοτεινιάς” έχεις απόλυτο δίκιο! Φωτοχυσία άπλετη πια! (Μήπως έχεις κανα απωθημένο από γερμανική Κατοχή και…συσκότιση;)