Did You Say Rebetiko? Musical Categories, Their Transformation, and Their Meanings

Βρήκα ένα ειξαιρετικό ενδιαφέρον και καλογραμμένο άρθρο που αφορά ένα θέμα που συζητάμε συχνά σε αυτήν εδώ την ενότητα, δηλαδή την έννοια του είδος (genre) στην ελληνική λαϊκη αστική μουσική.

https://muse.jhu.edu/article/716749/pdf?casa_token=MieWgJTgnY0AAAAA:Ye0g2fkulOl13SyVszWm2cPFjVpCPZbcOuCiRm2gOAyOifJ5e-zliipU2kFyk8vAIY-B0OHa9m0

Θα ήθελα πολύ να ακούσω τις απόψεις σας για το θέμα που θίγει η συγγραφέας.

Έκανα ένα search και δεν βρήκα το παρόν άρθρο, αλλά αν έχει ήδη παρατεθεί ζητάω συγγνώμη!

Εύα, το λίνκ που μας δίνεις παραπέμπει σε μιαν ιστοσελίδα που επιβεβαιώνει ότι υπάρχει ένα άρθρο κάποιας κυρίας Παναγιώτας Αναγνώστου με τίτλο «Did You Say Rebetiko? Musical Categories, Their Transformation, and Their Meanings». Ζητάει Authentication, ακολούθησα τις οδηγίες και θεωρώ ότι αυθεντικοποιήθηκα, αλλά δεν μου δίνει πρόσβαση να κατεβάσω το άρθρο. Ε, δεν θα κάθομαι και να τους παρακαλάω… Αν υπάρχει κάποιος τρόπος να διαβάσουμε το άρθρο, άλλος από αυτόν μέσω αυτής της σελίδας και τον ξέρεις, ευχαρίστως να δοκιμάσω την τύχη μου και εκεί!

Edit, δέκα λεπτά αργότερα: Έψαξα και με δική μου πρωτοβουλία και βρήκα και τη συγγραφέα και το άρθρο. Το άρθρο πωλείται έναντι EUR €31.00, GBP £23.00 ή USD $40.00 και εναλλακτικά, ενοικιάζεται, αν το ζητήσεις. Σόρρυ, δεν θα ζητήσω ούτε αγορά ούτε ενοικίαση…

2 «Μου αρέσει»

Εξαιρετική η «κάποια κυρία» Παναγιώτα Αναγνώστου.

Εδώ η διδακτορική της διατριβή για το ρεμπέτικο (Panagiota Anagnostou, Les représentations de la socié grecque dans le rebetiko, 2011)

https://tel.archives-ouvertes.fr/tel-00881019/document

Κι εδώ ένα άρθρο της:

«Définir le peuple et sa musique : les débats sur le rebetiko dans la presse de gauche pendant et après la guerre civile grecque (1946-1961)» [2014]

Το Σάββατο μιλούσε στο Συνέδριο που είχα μνημονεύσει:

«Τόπος και μνήμη μέσα από τις εμπορικές ηχογραφήσεις του

Μεσοπολέμου» (Παναγιώτα Αναγνώστου, Επιστημονικό Μέλος, Γαλλική Σχολή Αθηνών)

1 «Μου αρέσει»

Αναρωτιέμαι εάν είναι νόμιμος ο δημόσιος διαμοιρασμός του εν λόγω άρθρου…

Πολύ ενδιαφέρον, Άνθιμε! Είχα σχεδιάσει να παρακολουθήσω το Συνέδριο, αλλά μου συνέβηκε κάτι επείγον και δεν μπορούσα. Εντυπωσιάστηκα από την Αναγνώστου…έχει κάνει σπουδαία βασική έρευνα και διατυπώνει τα αποτελέσματα και τις απόψεις της με έναν τρόπο που είναι προσβάσιμος και για τους μην ειδικούς. Βέβαια, χρησιμοποιεί μία επιστημονική ορολογία, αλλά εγώ μπορούσα να παρακολουθήσω το σκεπτικό της, παρόλο που δεν είμαι μυημένη στην κοινωνιολογία της μουσικής!

Λες, Άνθιμε, να μας κάνει αγωγή το Oxford University Press; Όντως, πάντως, αναφέρονται τα δικαιώματα του / των συγγραφέα / ων και υπάρχει και η - διεύθυνση για αίτηση άδειας.

Νομίζω ότι μπορεί κανείς να μοιράσει υλικό που είναι ήδη δημοσιευμένο σε περιοδικά. Εξ άλλου έχω μοιράσει άρθρα από περιδικά εδώ στο φόρουμ αρκετές φορές. Αλλά αν οι αδμινάτορες έχουν ενστάσεις θα το βγάλω από το φόρουμ.

Τώρα, Εύα, είναι αργά, ήδη το κατέβασα…

Ως νομικός θα διακινδύνευα τη γνώμη ότι είναι ένα εύλογο ενδεχόμενο :wink:

Οπότε, πιθανόν να χρειαστούμε μάρτυρες που να βεβαιώσουν ότι το άρθρο το κάναμε προσβάσιμο αποκλειστικά για λόγους ενημερωτικούς και δεν προσδοκούμε τυχόν οικονομικά οφέλη από την κίνηση αυτή…

Η Παναγιώτα Αναγνώστου έχει μια σελίδα στο academia.edu. Δυστυχώς δεν έχει καταβάσει τα άρθρα της, αλλά αφήνει την δυνατότητα να ζητήσεις το άρθρο σε PDF:

Γενικά, δεν νομίζω ότι οι ερευνητές έχουν προβλήματα με τον διαμοιρασμό των άρθρων τους στο ευρύ κοινό…μάλλον το αντίθετο, θέλουν να μοιράσουν τις έρευνες και τις σκέψεις τους σε όσους ενδιαφέρονται για το ίδιο αντικείμενο! Το academia.edu είναι η καλύτερη απόδειξη για αυτό, γιατί εκεί υπάρχουν χιλιάδες άρθρα και μελέτες που έχουν ήδη δημοσιευτεί και που οι ίδιοι οι ερευνητές μοιράζουν δωρεάν σε όποιους είναι γράμμενοι στο site. Αυτοί που άλλον είναι εναντίον του δωρεάν μοιρασμού είναι εκοδοτικοί οίκοι όπως το Oxford University Press, που ζητάνε εξωφρενικά ποσά για άρθρα 15-20 σελίδων! Νομίζω ότι και ο Άνθιμος συμφωνεί με αυτό…απλώς (ως νομικός!) τα βλέπει από την πλευρά των εκδοτών!

Καθόλου δεν τα βλέπω από την πλευρά των εκδοτών και όντως είναι εξωφρενικά τα ποσά που ζητάνε…
Άλλο αυτό και άλλο να φυλάς τα νώτα σου…

Άνθιμε, δεν εννοούσα ότι υποστηρίζεις τους εκδότες ή παίρνεις το μέρος τους…απλώς υπέθεσα ότι έχεις υπόψη σου τη νομική πλευρά του ζητήματος.

Πάντως, όταν κάποιος / -α συγγραφέας που έχει δημοσιεύσει άρθρο του σε έντυπο υπό τον έλεγχο του OUP, το ανεβάσει και στο academia.edu, προφανώς παραιτείται από δικαιώματα μέσω OUP. Νομικός δεν είμαι, βάσει απλής λογικής μιλάω.

Εννοείται ότι όταν κάποιος συγγραφέας έχει ανεβάσει κάτι δικό του στο academia.edu άνετα το διαχέουμε περαιτέρω παραπέμποντας εκεί.

Ισχύει ότι το άρθρο άλλοτε ανοίγει κι άλλοτε όχι; Εμένα δε μου είχε ανοίξει χτες-προχτές και δεν ξαναδοκίμασα. Αν όμως άλλες φορές (ή από άλλα σάιτ) ανοίγει, ποια μπορεί να είναι η παρανομία, και μάλιστα η δική μας; Όποιος (συγγραφέας ή σάιτ) δε θέλει ελεύθερη πρόσβαση προς τα άρθρα του, το φροντίζει, δεν μπορεί να τ’ αφήνεις ανοιχτά και μετά να μπλέκει ο άλλος.

Πότε χτες προχτές; Πριν 3 ώρες το ανέβασε η Eva (και ακόμα είναι προσβάσιμο αν και συντονιστής έγραψε ότι το κατέβασε…)

Χτες-προχτές από το αρχικό λινκ, το οποίο δεν άνοιξε στον Νίκο (ούτε σ’ εμένα) αλλά για το οποίο η Εύα είπε

Άλλωστε Άνθιμε ισχύει κι αυτό που είπες για το Ακαντέμια. Υποθέτω ότι αυτό (που δεν το ξέραμε πιο πριν) είναι το τελικό συμπέρασμα: ότι δεν έχουμε πρόβλημα. Σωστά;


Edit: Χτες, όχι προχτές!

Νίκο, το κατέβασες (downloaded) ή το ξε-ανέβασες (ξε-uploaded);

υποθετικά μιλωντας:Αν το αρθρο κοστίζει και δεν υπάρχει ελεύθερα ( ούτε στο academia.edu) παρά μόνο μέσω Muse, τότε έχει αποφασιστεί οτι δεν μπορεί να έχει πρόσβαση όποιος να ναι παρα μονο φοιτητές.Υποθέτω πως τα πανεπιστήμια που έχουν πρόσβαση πιθανών να πληρώνουν καποια συνδρομή ή να κάνουν και εκείνα το δικο τους υλικό διαθεσιμο με τον ίδιο τρόπο.
Όπως και να 'χει, ισως δεν θα έπρεπε να βάζουμε pdf απο υλικο το οποίο δεν είναι στο public domain και γενικά ελεύθερα διαθέσιμο.
Είναι και λίγο άδικο προς την ιδια…τόσο κόπο έριξε και στο κάτω-κάτω δικό της είναι, ότι θέλει ας το κάνει