Τα ίδια χάλια ρε Τάσο. Ξεχνάς ότι επί ΠΑΣΟΚ (και μάλιστα επί “σοσιαλιστικού” ΠΑΣΟΚ της δεκαετίας του '80) κόπηκε στον αέρα τηλεοπτική μετάδοση συναυλίας του Μίκη! Μέχρι που βγήκε ο Χατζιδάκις και τους αποκάλεσε φασίστες κι έτρεχε μετά η Μελίνα να μαζέψει τα …αμάζευτα των συντρόφων της!!!
Το ότι σήμερα διοικεί τον πολιτισμό ο πρώην διοικητής των μπάτσων δεν απενοχοποιεί τους προηγούμενους. Το ότι ο Τατούλης δεν έχει καμιά σχέση με τον πολιτισμό δε σημαίνει ότι είχε μεγαλύτερη σχέση ο Τούρκογλου.
Αυτο δεν ηταν σοσιαλιστικο
ηταν σουρεαλιστικο …
.
Σιγά ρε παιδιά, σιγά. Το Πασοκ, η ΝΔ και το ΚΚΕ φταίνε που δεν κάνουν τίποτα; Που είμασταν όλοι εμείς οι αγανακτησμένοι τη μέρα που κατεδάφιζαν το εν λόγω; Μήπως αραχτοί στη δουλειά μας, κατηγορώντας το “κράτος” Καλά τα λέει η Ιωάννα. Και τί σκατ@ έχει κάνει ποτέ το κράτος για να είναι παρόν σε κάτι τέτοιο; Αλλά αν έβγαιναν 10,000 άτομα στο δρόμο δεν θα χαν κώλο να κάνουν τίποτα. Αν στα 10,000 άτομα συμμετείχαν και ο Νταλάρας, Αλεξίου, Κότσιρας, Μότσιρας (τυχαία τα ονόματα) σιγά μη κουνιόταν κανείς. Πού είμαστε όμως; Αραχτοί! Ναι είναι καλό να γίνεται κριτική, να λέμε τα παράπονα μας, αλλά ζούμε -όλοι μας- την εποχή της χαμπουργκεροποίησης και δυστυχώς αδιαφορούμε. Θα μου πείς εδώ περνάνε άλλα κι άλλα στα ψιλά γράμματα…
ΥΓ: Μόλις επέστρεψα από Αγγλία μ’ενα διαολεμένο κρυολόγημα.
Ισαάκ ήρθες στο χωριό μου κι ούτε ένα ημέηλ;;!! Καλάαααα…
Αν δε κάνω λάθος εσύ είσαι Bristol όπου δεν ήρθα αυτή τη φορά. Έμεινα Λονδίνο ΣΚ ήρθε και η γυναίκα μου αλλά ο καιρός μας τα σκατ…ε.
αγαπητοί σύντροφοι
μην τα ισοπεδώνετε όλα.
το “τι παπάγος τι πλαστήρας” έχει αποτύχει,έτσι κι αλλιώς ιστορικά.
νατο τώρα το κιτσάτο θέαμα της γιουροβίζιον.νάτοι οι κίτς θεοί και θεές υπο την υπόκρουση παλαιών τραγουδιών της γβίζιον.ανατρίχιασα.σαν τη γιορτή της χούντας στο παναθηναικό μού έκανε.
(κι ύστερα έλεγε κάποιος ότι θα μας πείραζε ο τζών τίκης-εάν τον ξέθαβαν κι αυτόν)…
Η “Αυριανή” κοντεύει να σβήσει, αλλά ο αυριανισμός ζει και βασιλεύει!
Δε μου λες ρε Ισαάκ, το ΚΚΕ τώρα που κόλαγε; Εβγαλες κανα συμπέρασμα περί “γενικής απαξίωσης της πολιτικής” στα γραφτά μου ή μήπως έγινε κυβέρνηση το ΚΚΕ και δεν το πήρα χαμπάρι;
Το “αραχτοί στη δουλειά μας” αφορά εσένα. Γιατί φυσικά δεν πήρες μέρος στις διαμαρτυρίες για το γκρέμισμα της Κολούμπια. Αν συμμετείχες θα ήξερες ότι το ΚΚΕ, εκτός από τη συμμετοχή μελών του, είχε στείλει τα μέσα που διαθέτει (Ριζοσπάστης, 902) για την κάλυψη του θέματος.
Τι να πω… Λυπάμαι πραγματικά.
Τώρα που το ξανασκέφτομαι, τα “παίρνω” ακόμα χειρότερα! Αυτή η προσπάθεια “ομαδοποίησης” και γενικοποίησης της ευθύνης (ΠΑΣΟΚ, ΝΔ, ΚΚΕ μαζί) είναι -τουλάχιστον- βρώμικη.
Θα 'πρεπε να ξέρεις -καθώς είσαι Ελλην πολίτης- ότι από τα τελευταία 1000 νομασχέδια που κατατέθηκαν στη Βουλή είτε από το ΠΑΣΟΚ είτε από τη ΝΔ, τα 900 (και βάλε) ψηφίστηκαν και από τα δυο κόμματα, παρά τις όποιες -δήθεν- διαφωνίες και λεονταρισμούς από μικροφώνου και κάμερας. Αντίθετα το ΚΚΕ είναι ζήτημα αν ψήφισε κάποιο από αυτά.
Οταν λοιπόν σε ξεχέζουν (μέσω του κόμματος που υποστηρίζεις) μην ψάχνεις συνεταίρους για να μοιραστείς το σκατό. Φάτο μόνος και την άλλη φορά που θα στηρίξεις το κόμμα σου, να το θυμάσαι.
Είναι πράγματι άδικο να ισοπεδώνουμε όλα τα πολιτικά κόμματα.
Πρέπει να ξεχωρίζουμε ποιο στέκεται διπλα στα προβλήματα του λαού, στην πράξη και όχι στα λόγια, ποιο σέβεται τον πολιτισμό μας και από ποιο γίνονται οι κινητοποιήσεις, όταν χρειάζονται. Είναι και επικίνδυνη αυτή η ισοπέδωση, γιατί αφήνει έδαφος σε διάφορα εθνικιστικά φρούτα να ανθούν…
Ελένη.
Βρε παιδιά, μην τσακωνόμαστε γιά πράγματα που μας πονάνε όλους. Γιά την απαξίωση της πολιτικής και των πολιτικών, δε φταίνε αυτοί που το λένε (το 99 % των λαών), αλλά αυτοί που την κάνου, δηλαδή οι ίδιοι οι πολιτικοί. Και με το επιχείρημα “δεν υπάρχει καλύτερο σύστημα”, διαιωνίζεται η κατάσταση, και κανείς πολιτικός δε ζητάει να γίνει καμιά συζήτηση (αυτοκριτική θάλεγα) πάνω σ’ αυτό το θέμα. Δε μιλάω γιά ιδεολογίες και πρακτικές, κοινωνικές ή εξωτερικές ή εσωτερικές πολιτικές και τα τοιαύτα, μιλάω μόνο γιά το θέμα ηθικής τάξης που μπαίνει γιά τους ίδιους τους πολιτικούς. Ξέρω, τα διαπλεκόμενα κ.λ. κ.λ. Συμφωνώ. Μόνο που περιμένομε από το ΚΚΕ (μόνο αυτό μας έμεινε) να μην περιορίζεται σε “πολιτικές” παρεμβάσεις πάνω σ’ αυτό το θέμα, αλλά να το βάλει μπροστά σ’ επίπεδα λαϊκού αγώνα, και τότε όλοι θα τρέξουμε. Ακόμα κι αν πιστεύουμε (και πολλοί πιστεύουμε) πως η Αστική Δημοκρατία ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΣΥΣΤΗΜΑ, όσο την τρώμε στη μάπα, ας απαιτήσουμε τουλάχιστον ΔΙΑΦΑΝΕΙΑ Σ’ ΟΛΑ ΤΑ ΕΠΙΠΕΔΑ.
τελικά καλύτερα να ασχολούμαστε με τις σαγιονάρες του μεγάλου Μάρκου.
αν αρχίσουμε τις αντιπαραθέσεις για το πιό είναι πιό αριστερό ή φιλολαικό και τα τοιαύτα θα πάμε πίσω στις καταλήψεις του 79-80.και δεν θέλω να θυμάμαι τον Μαλάμη,ούτε τους ήρωες της ΕΣΑΚ.άσε που ο ίδιος ο Μαλάμης 25 χρόνια μετά έγινε μάνατζερ μεγάλης εταιρείας.μεγάλη κουβέντα τι είναι και τι συμφέρει περισσότερο το λαικό κίνημα.αλλά να τα θυμόμαστε όλα.όχι στην επιλεκτική μνήμη.
και πρίν στενοχωρήσει η πασοκική τηλεόραση τον Μίκη,κάποιοι άλλοι τον είχαν στενοχωρήσει περισσότερο.κάτι για γενίτσαρους της ΚΝΕ έλεγε κάποτε,άν θυμάστε.αλλά τα ξέχασε κι αυτός όταν τούδωσαν όλη την υποδομή της Ανατολικής Γερμανίας για να ηχογραφεί τα συμφωνικά του έργα…άς αφήσουμε την πολιτική,λοιπόν.καλύτερα να ασχολούμαστε με τις σαγιονάρες και τις μακό μπλούζες του Πατριάρχη…
Εχεις δίκιο. Ασχολήσου καλύτερα με τις σαγιονάρες του Μάρκου.
Τάσο,
Εγώ τουλάχιστον θυμάμαι την κατάληψη του Χημείου από αναρχικούς, μαζί τους μάλιστα ήταν και ο Κουφοντίνας και την ΕΦΕΕ να προσπαθεί να περιφρουρήσει το χώρο, ακριβώς γιατί τα έκτροπα αμαυρώνουν και τη μνήμη του Πολυτεχνείου, που με αφορμή τον εορτασμό του το ΄79 η συγκεκριμμένη ομάδα των γνωστών - άγνωστων τα είχε κάνει λαμπόγιαλο.
Δεν ξέρω βέβαια, αν έχω επιλεκτική μνήμη ούτε τι πορεία ακολούθησε μετά στη ζωή του ο Μαλάμης. Έτσι και αλλιώς τα κόμματα δεν κλειδώνουν κανένα μέσα, είναι ελεύθερος ο καθένας να περιφέρεται σε όποιον πολιτικό χώρο τον εκφράζει ή τον βολεύει.
Ελένη.
Παιδιά, ο καθείς έχει ένα πράμα διαμορφωμένο στο μυαλό του για την πολιτική και τους φορείς του. Όσο μεγαλώνουμε βλέπουμε τα πράγματα διαφορετικά. Δυστυχώς ιδανική κατάσταση δεν θα μπορέσει να υπάρξει και πάντα θα παλεύει ο ένας τρόπος με τον άλλο τρόπο (και καμιά φορά θα έρχεται και ο τρίτος δρόμος, ο τεταρτος, ο πέμπτος και κοκ για να συμπληρώσει το δρομολόγιο). Το σίγουρο είναι ότι η πολιτική έχει πολλές πτυχές βρώμας. Εκεί που ο ένας ευαγγελίζεται το διαφορετικό, όταν ανεβαίνει στην εξουσία κάνει τα ίδια και χειρότερα, ενώ εκείνοι που δεν υπάρχει περίπτωση στο άμεσο, ορατό μέλλον να αποκτήσουν εξουσία, ειλικρινώς ή ανειλικρινώς (αυτό δεν το ξέρουμε) τα ρίχνουν σε όλους. Δεν υπάρχει εμείς τι κάνουμε. Συνήθως δεν μπορούμε να κάνουμε και πολλά, διότι το σύστημα σε έχει βάλει κάτω, με το κουπί που σου έχει επιβάλλει να κρατάς για να παλεύεις. Αυτό είναι το σκηνικό. Πως βγαίνεις από αυτή την κατάσταση; Εμ δε βγαίνεις διότι είναι παγκόσμια η κωλοκατάσταση. Και τι προτιμάς λοιπόν; Το μονόφθαλμο που συνήθως δεν σ΄αρέσει…
Αν δεν κατάλαβες Άρη, το μόνο που ήθελα να επισημάνω είναι ότι δυστυχώς για μένα (αλλά και για το μεγαλύτερο μέρος ακόμα και τούτου του φόρουμ με τις αυξημένες ευαισθησίες που μπορεί να έχουμε) είμασταν ενημερωμένοι πλην όμως ανενεργοί. Αν και τα νέα είχαν κυκλοφορήσει πολύ πριν στο φόρουμ, υποχρεώσεις ή οτιδήποτε άλλο δεν επέτρεψαν να συμμετάσχουμε ενεργά(όπως ακριβώς περιγράφει ο Γιώργος παραπάνω). Ίσως το μόνο που μπορούσαμε να κάνουμε ήταν μιά ενυπόγραφη επιστολή.
Όχι και αυριανιστής…
ήδη σ.Αρη Νικολαίδη επιστρέφω στις σαγιονάρες του Μάρκου.
την επανάσταση και το τί είναι πολιτικά ορθό,απ’ότι κατάλαβα τό έχουν αναλάβει άλλοι στο φόρουμ.
έτσι ημείς οι αντεπαναστάται όπισθεν ολοταχώς εις τας σαγιονάρας κλπ ήδη ένδυσης και υπόδησης ου μόνον του Μάρκου αλλά πιθανώς και του Παπαιωάννου!!!
(ευτυχώς έχουμε και κάτι που μας επιτρέπεται να ασχολούμεθα).
Είναι ίδιον της φυλής : η συζήτηση γρήγορα αφήνει πίσω το πραγματικό θέμα και αρχίζουμε την ξιφομαχία μεταξύ μας.
Θα μπορούσαμε να συζητήσουμε χωρίς να θυμηθούμε το Χημείο και χωρίς να μπλέξουμε την Αυριανή.
Άρη, επίτρεψέ μου να πώ ότι η θεμιτή ευαισθησία σου μάλλον σε παρέσυρε…
Είναι ένα θέμα συζήτησης - ίσως μεγάλης και σίγουρα άλλου τόπου - το πως μπορεί ένα κόμμα να έχει ευθύνες για τη διαμορφωμένη κατάσταση (όχι βεβαίως τις ίδιες με τα κόμματα εξουσίας) χωρίς να έχει ασκήσει κυβερνητική εξουσία και, ακόμα, πως μπορεί να αποτελεί συμπλήρωμα του συστήματος ενώ εμφανίζεται ως αρνητής του ή και ειλικρινά θέλει να λειτουργεί ως “άρνηση” . Φαντάζομαι ότι ανάλογη κριτική λ.χ. ασκείς και συ στα άλλα κόμματα ή τέλος πάντων σχηματισμούς της αριστεράς, που τους θεωρείς προφανώς συμμέτοχους στο καθεστωτικό παιχνίδι και θα έχεις πολλές φορές ισχυριστεί ότι έχουν τις ίδιες ευθύνες με τα κόμματα που ασκούν εξουσία.
Κατά τα λοιπά συμφωνώ με τις σχετικές αναφορές του κ. Φέρρη.
Για να επανέλθουμε στο θέμα μας, και το πρηγούμενο μηνυμά μου αυτό το νόημα είχε : σε μια χώρα με πολιτικό στελεχιακό δυναμικό χωρίς αναφορά στην κοινωνία (η πολιτική ως αμιγώς ατομικό, έως ιδιοτελές, παιχνίδι) και τις συλλογικότητες σε πλήρη έκπτωση, φαίνεται αφελές να ελπίζεις σε αποτελεσματικές κινητοποιήσεις ή στην ατομική συνείδηση των γραφειοκρατών.
Και ακόμη αφελέστερο (με συγχωρείς Ισαάκ) να ελπίζεις στη συμμετοχή του Κότσιρα ή των άλλων ονομάτων που τυχαία ανέφερες. Άλλωστε, αυτά τα ονόματα είναι χαρακτηριστικά αυτού που είπα στο προηγούμενο μήνυμα : Να μερικά από τα εμπορικά κέντρα που χτίστηκαν πάνω στο έδαφος των διατηρητέων που είχαν φροντίσει να κατεδαφίσουν οι εταιριάρχες.
Παιδια,
Δεν ξέρω αν είναι αφέλεια να πολεμάς και να μην συμβιβάζεσαι, αλλά στην περίπτωση αυτή οι κινητοποιησεις πέτυχαν τα εξής:
-ανάκληση άδειας κατεδάφισης
-αναστολή οικοδομικών εργασιών
-προσβολή απόφασης του υπουργού Πολιτισμού στο Συμβ. Επικρατείας.
Καιρός να σηκωθούμε όλοι από τον καναπέ… εγώ συμμετείχα, τουλάχιστον.
Και δεν είναι κακό, μια και τοφερε η κουβέντα να ακούμε και για “καταλήψεις” το 79-80.
Γιάννης.
Βεβαίως, μόνον ο Γιάννης Ε. είχε κάτι να προσθέσει στη συζήτηση.
Το Μαλάμη τον θυμάμαι - ήμουν στα “πράγματα” τότε. Μαζί με τον Μαλάμη (ήταν επώνυμος), θυμάμαι και ένα τσούρμο άλλα μικρά (ανώνυμα) καθαρματάκια που γίνανε κι αυτά στελέχη, όχι όμως επιχειρήσεων του ιδιωτικού τομέα, αλλά της ΚΥΠ και της Πρεσβείας. Ορισμένοι εξ’ αυτών αρθρογραφούν στα δύο γνωστά συγκροτήματα κατά παραγγελία και, όταν η υπηρεσία τους καλεί, εμφανίζονται σε talk show σαν ειδικοί στα μιλιταριστικά και στην τρομοκρατία. Πολύς κόσμος θυμάται και τα ονόματά τους και τη φάτσα τους η οποία, ειρήσθω εν παρόδω, δεν άλλαξε ιδιαίτερα, παρά ασχήμυνε προς το “γκρί πρακτορέ” χωρίς μαλλιά.
Οσοι περιφέρονται ισχυριζόμενοι ότι ξέρουν τι συνέβη το '79, επειδή θυμούνται το όνομα του Μαλάμη, πλανώνται πλάνην οικτρή.
Παιδιά, συγκρατηθείτε. Αν δεν ξέρετε από αγκιτάτσια μην συμμετέχετε γιατί πάνω στη κάψα σας αμολάτε χονδρές μαλακίες που δεν μαζεύονται (Τάσο: Σύνελθε!)