6 CD: Συμφωνικός Θεοδωράκης

Κυκλοφόρησαν από τη “Legend Classics” 6 cd με τα συμφωνικά έργα του Μίκη που καλύπτουν μια μουσική πορεία που υπερβαίνει το μισό αιώνα.

Τα έργα είναι τα εξής:

CD I: «Ελληνική Αποκριά», σουίτα μπαλέτου.
CD II: Πρώτη Συμφωνία, «Οιδίπους Τύραννος», ωδή για ορχήστρα εγχόρδων, «Έρως και Θάνατος», τέσσερα τραγούδια για τη Μυρτώ, «Το πανηγύρι της Ασή-Γωνιάς», συμφωνικό σκέρτσο.
CD III: Δεύτερη Συμφωνία σε ποιητικό κείμενο του συνθέτη.
CD IV: Τρίτη Συμφωνία σε ποίηση Δ. Σολωμού, Κ. Π. Καβάφη και βυζαντινούς ύμνους.
CD V: Τέταρτη Συμφωνία σε κείμενα Αισχύλου και Ευριπίδη.
CD VI: Έβδομη Συμφωνία (Εαρινή), σε ποίηση Γ. Ρίτσου και Γ. Κουλούκη.

Είναι η πρώτη φορά που εκδίδονται μαζί και οι πέντε συμφωνίες του Μίκη.
Επίσης όλες οι ερμηνείες -πλην αυτής της Τέταρτης συμφωνίας- δισκογραφούνται για πρώτη φορά, ενώ το νεανικό έργο του συνθέτη «Το Πανηγύρι της Ασή-γωνιάς» δεν είχε δισκογραφηθεί ποτέ πριν.

Τα CD συνοδεύονται από πολυσέλιδα βιβλιαράκια με αναλυτικά κείμενα σε δίγλωσση εκδοχή (ελληνικά-αγγλικά), καθώς η σειρά προορίζεται για τη διεθνή αγορά.
Τη γενική επιμέλεια είχε ο κριτικός και ιστορικός μουσικής Γιώργος Β. Μονεμβασίτης.

Στη συνέντευξη για την παρουσίαση του έργου του αυτού, άφησε να διαφανεί πόσο πικραίνεται που η καλή ελληνική μουσική δεν ακούγεται συχνά.
«Έχουμε χιλιάδες ραδιοφωνικούς σταθμούς», είπε.
«Ούτε ένας δεν βρίσκεται να βάλει ένα τραγούδι Θεοδωράκη, Χατζιδάκι, Ξαρχάκου, Μαρκόπουλου;»
Και: «καταδικαστήκαμε όλοι, νεκροί και ζωντανοί εις θάνατον. Ανεξαρτήτως αν στην αντίσταση έπαιζε ρόλο το τραγούδι, σήμερα, που οι τότε νέοι είναι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ, του ΣΥΡΙΖΑ και άλλων κομμάτων, δεν δείχνουν να ενδιαφέρονται για την τύχη του».

Βρήκε, επίσης, την ευκαιρία να δηλώσει για μια ακόμη φορά την αγάπη του προς τους ποιητές:

" Έχουμε μια ιστορική ιδιομορφία.
Είμαστε λαός με οδηγούς ποιητές. Ρήγας Φεραίος, Σολωμός, Κάλβος, Ρίτσος, Ελύτης, Σεφέρης, Λειβαδίτης, Χριστοδούλου…
Πώς είναι δυνατόν όλο αυτό το φως να σβήσει ξαφνικά;
Υπάρχει, αλλά δεν το βλέπουμε…"

Οταν κάποιοι μίλαγαν για την παρουσία (απουσία) του λαϊκού τραγουδιού στο ραδιόφωνο, και είχαν πραγματική εικόνα του χώρου, φρόντιζαν να κάνουν και μερικές εξαιρέσεις: Β΄ Πρόγραμμα και 902.
Οσον αφορά λοιπόν και το λεγόμενο έντεχνο τραγούδι καλό θα ήταν λοιπόν να ξέρει ο κόσμος (μαζί και οι κριτικοί-ιστορικοί της μουσικής) ότι το ραδιόφωνο του 902 σε καθημερινή βάση παίζει τραγούδια των μεγάλων συνθετών μας, τραγούδια σε ποίηση των μεγάλων ποιητών μας. Υπάρχουν μάλιστα και ξεχωριστές δίωρες εβδομαδιαίες εκπομπές με συνεχή αφιερώματα σε αυτούς τους χώρους της τέχνης. Κι ευτυχώς το ραδιόφωνο είναι ακόμη ελεύθερη επιλογή. Οπου γουστάρει ο καθένας “στήνει τη βελόνα του” και ακούει. Ψάχτε το.