Δείτε σήμερα.
Παραδοσιακή Οργανοποιία: Μπουζούκι Και Άλλα Έγχορδα Νυκτά.
Μπουζούκια, λαούτα, ταμπουράδες, μπαγλαμάδες αλλά και κιθάρες κάθε είδους… Πώς
φτιάχνονται άραγε. Τι ξύλα χρησιμοποιούνται και πώς γίνεται η επεξεργασία τους ώστε να
παράγουν τον βέλτιστο ήχο; Μια άσκηση για δυνατούς λύτες, όπως φαίνεται…
Στο νέο επεισόδιο του 45 Μάστοροι, 60 Μαθητάδες, η Ήρα επισκέπτεται το εργαστήριο του Γιάννη Τσουλόγιαννη στη Σπάρτη, εμπνευσμένου οργανοποιού αλλά και ιστορικού της οργανοποιίας. Μαζί με την Ήρα, ο θεατής θα ανακαλύψει τον τρόπο που
κατασκευάζονται τα διάφορα μέρη του μπουζουκιού ή του λαούτου, θα αναρωτηθεί για τους δεσμούς που ενώνουν ένα σύγχρονο οργανοποιό με ένα συνάδελφό του που έζησε έναν αιώνα πριν, και, τέλος, θα μάθει πώς ακριβώς βγαίνει ο ήχος από ένα όργανο της οικογένειας του μπουζουκιού.
Η σειρά αφορά παλιές παραδοσιακές τέχνες που συνεχίζουν να καλλιεργούνται. Συνεχίζουν σημαίνει ότι οι μαστόροι έχουν ακόμη μαθητάδες. Το γεφύρι στην εικόνα προφανώς δηλώνει ότι την εύγλωττη φράση του τίτλου τη δανείστηκαν από το τραγούδι του Γεφυριού. Αλλά μπορεί και να συμβολίζει τη σύνδεση, το πέρασμα, από γενιά σε γενιά (δεν ξέρω αν αυτό είχαν στον νου τους, αλλά μπορεί να βγει κι αυτή η ανάγνωση).
Δε θα ήταν ταιριαστό να έκαναν εκπομπή αποκλειστικά για μαστόρους και μαθητάδες που χτίζουν γεφύρια (και τους γκρεμίζονται και χτίζουν γυναίκες πρωτομαστόρων κλπ.), θα ήταν κάπως στενό.
ωραία! ευγε Γιάννη Τ.
θα ξαναμπεί σύντομα ελπίζω στο ERTFLIX
ακούστηκε και το σολο Ουσάκ του Καρόλου Μιλάνου 1958.
Κιθάρα ο Χαράλαμπος Γούλας
6χορδο ο Στέφανος Νταούλας.
την ιστορια με το στοίχημα για λεμονάδα, περιγράφει στο ΥΤ ο δικός μας frank.
<Χασαποσέρβικο γραμμένο το 1958 από τον Κάρολο με αφορμή ένα στοίχημα που έβαλε με το Σούλη Αντωνίου, κιθαρίστα και επαγγελματία τραγουδιστή εκείνη την εποχή στο Βόλο. Το αίτιο του στοιχήματος αφορούσε τη δυσκολία δημιουργίας σόλου σε δρόμο Ουσάκ και το αντικείμενο που θα πλήρωνε όποιος έχανε ήταν μια λεμονάδα ΕΨΑ. Όπως ήταν φυσικό, ο Κάρολος έγραψε το παραπάνω σόλο και κέρδισε τη λεμονάδα του.
(Φραγκίσκος Κουτελιέρης) >