αραμπιεν κουρδισμα στην δεκαετια του 70’
Ε, δεν είναι διασκευή, κανονική εκτέλεση είναι και πολύ καλή. Ξέρουμε ποιος παίζει βιολί;
Έχει πλάκα μία πέμπτη (για να βρώ λίγη χαρά) που το βιολί τη θέλει χαμηλωμένη και το απαιτεί, με τον τρόπο του, ο Μάρκος όμως αμφιταλαντεύεται γλιστρώντας από τη μιαν άκρη στην άλλη.
Έκανα μια βόλτα στο κανάλι του “ανεβάτορα”, όπου μεταξύ άλλων βρήκα ένα σύνδεσμο που οδηγεί στη σελίδα με το αρχείο του. Εκεί έχει ανεβάσει κάποια πράγματα για το Νούρο, που δεν τα είχα ποτέ ακούσει ή διαβάσει. Βέβαια, επειδή είναι στα Αγγλικά και δεν είμαι σε θέση να αντιληφθώ με ακρίβεια τα γραφόμενα(τα πολλά όμως, ναι), μήπως να ρίξει κανείς καμιά ματιά; Υπάρχει επίσης και μία δημοσίευση του 1935, που φιλοξενείται, σύμφωνα με το άρθρο, στο Barcelona museum of Hash, Marijuana & Hemp, όπου ένας γάλλος δημοσιογράφος επισκέπτεται τεκέδες στον Πειραιά, με τη συνοδεία ενός μπάτσου!
Δεν βρίσκω κανένα λίνκ. Ψάχνοντας «Νούρος» μου βγάζει μόνο βιντεάκια.
Εδώ το λινκ: https://amnesiac-archive.com/
(Η απάντηση του Γιώργου πάει στον Μιχάλη, άρα αφορά το βίντεο και τον uploader του #861.)
Ότι υπάρχει το Βιβλιάριον ασθενείας του Νούρου στο αρχείο Πετρόπουλου είναι γνωστό, όπως και το ότι ο Νούρος ήταν ομοφιλόφιλος, όμως ο ιδιοκτήτης της σελίδας αγνοούσε και τα δύο, ως φαίνεται. Ενδιαφέρον πάντως έχει η πληροφορία από γαλλικό περιοδικό του 1935 για τεκέδες (hashish dens) στον Πειραιά, γιατί αποδεικνύει χωρίς την παραμικρή αμφιβολία ότι υπήρχε στενή συνεργασία Αστυνομίας – τεκετζήδων, κάποιοι μάλιστα από τους οποίους τύχαινε να είναι και Σικελοί!
σωστη παρατηρηση… μπραβο. κατω στα σχολια παραπεμπει καποιος και το αφηγημα του κανελλη που με τη σειρα του εχει και αυτο πολλα ενδιαφεροντα σχολια…
Ο μπάτσος δεν είναι σκέτος μπάτσος, είναι ανώτερος αξιωματικός και πολύ καλός γνώστης του θέματος. Inspector τον ονομάζει η αγγλική μετάφραση. Προφανώς είχε καλά κοννέ ο Γάλλος!
Aυτός ο Γκούπουτου πρέπει να λέγεται Oliver Gerlach. Μοιάζει σοβαρός και ιδιαίτερα ενημερωμένος ερευνητής της βυζαντινής μουσικής. Τον ξέρει κανείς;
εδώ μία παρωδία που με έκανε να γελάσω πολύ. Οι τρεις νότες του τζουρά που προηγούνται, είναι το απήχημα (Λέγετος) του κομματιού.
Φαίνεται πως ο άνθρωπος αυτός άλλαξε το όνομά του, μάλλον κυνηγημένος….
Aξίζει μία εξερεύνηση στο γτ με GouTouPou
ΑΠΙΣΤΕΥΤΟ!!!
Τολμηρή παρωδία. Δε νομίζω να ‘χω ξανακούσει τέτοιο πράγμα. Το «Θ’ ανοίξω το στόμα μου» είναι πάνω στο «Ανοίξω το στόμα μου και πληρωθήσεται πνεύματος», το «Ουκ εμάσησεν» στο «Ουκ ελάτρευσαν τη κτίσει οι θεόφρονες», το «Τους σούς μονολόγους καραγκιόζη» στο «Τους σούς υμνολόγους Θεοτόκε». Όλα αυτά από τους Χαιρετισμούς. Στο «σκυλομετάνιωσα» κάνει κι ένα σκυλάδικο τσάκισμα στη φωνή του.
Πολλά κιλά γνώση, κι άλλα τόσα χιούμορ, κι άλλα τόσα θάρρος, και καναδυό οκαδίτσες αναίδεια.
Κι άλλα τόσα θράσος, θα έλεγα… όμως μπείτε στο academia.edu και ζητήστε Oliver Gerlach. Θα εκπλαγείτε από τον όγκο των δημοσιεύσεων και το εξειδικευμένο των τίτλων….
(και φωνή, καμπάνα…)
Γιατί να λέγεται Όλιβερ Γκέρλαχ; Πάντως δεν έχει ξενική προφορά. GouTouPou σημαίνει ΓουΤουΠου, δηλ. Γ.Τ.Π., δηλαδή «για τον πούτσο». Αυτοσαρκασμός από πάνω μέχρι κάτω.
(Το πρώτο, με τις Τσούλες, ντάξει καλό είναι, αλλά ντάξει, για τον χαβαλέ. Το δεύτερο πραγματικά είναι εξαιρετικό, τι να πω…!)
Με Ιταλικό πανεπιστήμιο συνεργάζεται και αρκετές δημοσιεύσεις του έχουν θέμα τους μετανάστες από Ελλάδα στην κάτω Ιταλία, ελληνόφωνους και αλβανόφωνους. Αλλά πράγματι, προφορά και ύφος 100% ελληνικά… Πολύ θα ήθελα να τον γνωρίσω από κοντά.