Η Σταυροπούλου δεν είναι που πάντα τραγουδά σαν το Στράτο;
Και για να το ξεκαθαρίσουμε. Εδώ είναι το τραγούδι της άλλης πλευράς με την Γεωργακοπούλου και τον Χιώτη.
Για μένα η φωνή της Γεωργακοπούλου είναι πιο “γλυκιά” ενώ η φωνή της Σταυροπούλου είναι πιο “αλήτικη”.
“ισως αύριο”
απο 3 μεγάλους!
Τσιτσάνης
Καζαντζίδης
Μακριδάκης.
εδω ο Τσιτσάνης παίζει μπαγλαμά.
κιθάρα ο Κ. Καπετάνιος.
Υπάρχουν άλλες δυο εκτελέσεις χωρίς ομως το φανταστικό εισαγωγικό πρελούδιο.
και 2 φωτο για το “Ισως Αύριο”
Στέλιος Μακριδάκης. (στα δεξιά του Βαγγ Περπινιάδη.
Κωστας Καπετάνιος
Όχι ο αγαπημένος μου τραγουδιστής, αλλά όμως: κομματάρα (και ζιργκιουλελί χιτζάζ; «κι όταν γίνει γόπα, κέρασμα στο Χάρο, όταν έρθει η ώρα και τονε τρακάρω»).
Εντάξει, Άκης Πάνου…
τι θα τους ταϊσουμε τόσους τουρίστες φέτος?
Γαβαλά ίσως?
στιχοι/μουσικη, Χάρη Λεμονόπουλου 1959.
Συνοδεύει η Βούλα Γκίκα. Δίσκος ODEON GA-8077.
Και ενας ολοκληρος δισκος (LP) του Τσιτσανη απο το 1983. Τις περοσσοτερες απο τις ηχογραφησεις τις ειχα ακουσει αλλα δεν ηξερα οτι προκειται για ολοκληρωμενο δισκο, τις νομιζα περισσοτερο για 45αρια.
Από τη διάδοση του ΛΠ (περίπου δεκαετία '60), η πρακτική ήταν σε γενικές γραμμές ότι τα τραγούδια, τουλάχιστον τα πιο δυνατά, έβγαιναν και σε σιγκλάκι, συνήθως πρώτα, και σε ΛΠ (αργότερα - πιο σπάνια σε αντίστροφη σειρά). Μπορεί μερικά φλιπ-σάιντ να έμεναν τελικά εκτός ΛΠ, και πάντα μερικά του ΛΠ δεν έβγαιναν ποτέ σε σιγκλάκι: αυτή ήταν η περίπτωση των πιο «δεύτερων» τραγουδιών (με κριτήρια εμπορικά και κατά την εκτίμηση των εταιρειών, που καμιά φορά έπεφτε κι έξω), που χρησίμευαν ως παραγέμισμα, αλλά κι εκείνων που, αντίστροφα, χρησιμοποιούνταν ως κράχτης για το ΛΠ (και καλά: “τα τρία πρώτα σουξέ του δίσκου τα πήρες ήδη σε σιγκλάκι, όμως τώρα πάρε και τον δίσκο γιατί έχει κι άλλα μέσα που δε θα τα βρεις μόνα τους”). Πάντως γενικά η «μονάδα» ήταν ο μεγάλος δίσκος.
δεν έχουμε ακομη φωτογραφία του
Κώστα Δούσσα, αλλα ως τωρα έχουμε αρκετά ντοκουμέντα.
https://rembetiko.gr/uploads/default/original/2X/b/bf10fdba12fb48912e149bbb316b7b6851742634.jpeg
αυτος ειναι ο Βαγγέλης Σοφρονίου.
να ξέρουμε, πως τελευταία, το ΥΤ “αυτόματα”, συσχετίζει τραγούδια ανάλογα με το σε ποιά συλλογή μπορεί να υπαρχει το εν λόγω τραγούδι.
Τ’ ΑΗΔΟΝΙΑ ΤΗΣ ΑΝΑΤΟΛΗΣ-
(Kούρσος Αδριανούπολης) Thrace-The capture of Adrianople- Domna Megga live
Από τα αρχαιότερα ιστορικά δημοτικά τραγούδια “Το κρούσος της Αντριανόπολης”, κατά τον Ν.Γ.Πολίτη, καθώς τα ιστορικά τραγούδια δημιουργούνται συγχρόνως με τα ιστορικά γεγονότα. Το τραγούδι μελοποίησε ο μεγάλος του θρακιώτικου τραγουδιού Χρόνης Αηδονίδης εμπνευσμένος από την μεγαλοπρέπεια και την γλυκύτητα του ήχου πλαγίου του Δ! της βυζαντινής μουσικής, της οποίας υπήρξε βαθύς γνώστης. Συνήθιζε να μας λέει ότι απολάμβανε την ερμηνεία του συγκεκριμένου ήχου λόγω της εξαιρετικής του εκφραστικότητας και ευελιξίας. Το ποίημα συμπεριλαμβάνοντας όλες τις επιδρομές, επικαλύπτει την ιστορία με θρήνο. Η κορύφωση των γεγονότων της τελευταίας γενοκτονίας των Θρακών ( 1906-1922) έγινε στην Αδριανούπολη, εξαναγκάζοντας σε μαζική έξοδο, το “Μαύρο Πάσχα” του 1914. Το Οικουμενικό Πατριαρχείο κηρύσσει την του Χριστού Εκκλησία υπό διωγμό και γενικό Πένθος ως μοναδικός εναπομείνας προστάτης του Ελληνισμού της Θράκης.