Pepe Eυχαριστώ πολύ!
Ο τίτλος στην ετικέτα είναι “Το παληό τρεχαντήρι”. Ηχογραφήθηκε ή τον Σεπτέμβριο ή τον Οκτώβριο του 1940 και είναι ο προτελευταίος δίσκος της ODEON πριν κυκλοφορήσουν οι δίσκοι με τις πολεμικές ηχογραφήσεις.
1 «Μου αρέσει»
Και έχει υπότιτλο “ΟΜΠΙΟΜΠΙΜΠΙ”, μια έκφραση την οποία εκλάμβανα πάντοτε ως ηχομιμητική, χωρίς ωστόσο να έχω κάπου να το βασίσω αυτό. Θεωρώ δηλαδή ότι πιθανώς να αναφέρεται στον ήχο της μηχανής της τρεχαντήρας. Αλλά δεν ξέρω καθόλου από αυτά. Έχουν/είχαν όλες οι τρεχαντήρες μηχανή; Και τι μπορεί να εννοεί όταν λέει “στη μηχανή θα μπει”;
1 «Μου αρέσει»
Διάβασέ το ολόκληρο το θέμα, Κώστα!
1 «Μου αρέσει»
Πράγματι, ξαναδιαβάζοντας προσεχτικά, βρήκα την απάντηση που έψαχνα. Διαβάζοντας διαγώνια μου είχε ξεφύγει. Είναι και που έχει γραφτεί ένας σωρός μηνύματα. Σε όλα τα θέματα, όχι μόνο εδώ. Ευχαριστώ, κ. Νίκο!
Λοιπόν, βρέθηκαν τα στοιχεία: Τραγουδάει η Νικολέτα Ροδίτου-Ψύλλια, στον δίσκο «Τραγούδια και χοροί από τα Δωδεκάνησα» (1977) που έκανε με τον πατέρα της Σταμάτη Ροδίτη.
Ο δίσκος υπάρχει ολόκληρος εδώ, και τον άκουσα διαγώνια. Πολύ καλοπαιγμένος, αλλά σε καμία περίπτωση ενδεικτικός οποιουδήποτε τοπικού ύφους. Τα τραγούδια (που υπογράφονται τα μισά από τον πατέρα και τα άλλα μισά από την κόρη) μου δίνουν την εντύπωση ότι είναι «ελαφρές» διασκευές διάφορων τοπικών 12νησιακών, πιθανώς με προέλευση (οι «ελαφρές διασκευές») από το πανδωδεκανησιακό χωνευτήρι της πόλης της Ρόδου - προσωπική μου εικασία.
Τραγουδάει η Νικολέτα, βιολί ο Σταμάτης. Παίζουν ακόμη σαντούρι ο γνωστός υπερτοπικός Νίκος Καρατάσος, λαούτο ο Σταύρος Ανδριανός (που τον έχουμε ξαναμνημονεύσει κάπου), και κιθάρα ο άγνωστος σ’ εμένα Κώστας Πίτσος.
Μου το υπέδειξε ένας φίλος που διάβασε τη συζήτηση εδώ, ο οποίος είναι εμβριθέστατος γνώστης της μουσικής του Αιγαίου, τόσο της παραδοσιακής όσο και της επαγγελματικής. Μου πρόσφερε δε και ένα bonus track:
Ένα άλλο Όμπι μπι εδώ:
Ο σκοπός είναι τελείως άλλος, ναξιώτικος - από κείνους που έγιναν ευρέως γνωστοί από τον Κονιτόπουλο. Από τα δίστιχα, τα δύο είναι από τη γνωστή Τρεχαντήρα από την οποία πρωτοξεκίνησε η παρούσα συζήτηση (αλλά με τα μαντζαρόλια επιτέλους σωστά - ανάσταση!), και το τρίτο, με τα κουκιά, είναι μια παραδοσιακή καλύμνικη μαντινάδα των γυναικών των σφουγγαράδων ή των ξενιτεμένων. Αλλά έχουμε και το τσάκισμα με το Όμπι όμπι μπι, στη γνωστή μελωδία, και με λόγια σε παραλλαγή …προεκλογική!
Τραγουδάει ο Μαθιός Βεντούρης, βιολί ο μέγας (ήδη από το 1978!!) Νίκος Οικονμίδης.
3 «Μου αρέσει»
Καλησπέρα σας. Είμαι νέο μέλος εδώ και μπράβο για τα όσα πολύ χρήσιμα γράφετε. Μήπως κάποιος φίλος εδώ γνωρίζει για τον Μαθιό Βεντούρη και τον Ερμόλαο Κόνσολα πότε έφυγαν από την ζωή? Ευχαριστώ.
Το αρχικό ερώτημα εξακολουθεί να με απασχολεί.
Βάσει στοιχείων που παρατέθηκαν σε διάφορα μηνύματα της συζήτησης, έφτασα ως την υπόθεση ότι:
Λοιπόν, πιστεύω ότι δεν πρέπει να 'ναι κώτικος. Προσωπική εμπειρία δεν έχω από τη μουσική της Κω, όμως είναι ένα από τα πιο πολυδισκογραφημένα νησιά. Έχω ακούσει τους παρακάτω δίσκους…
(Διπλός δίσκος από την Αντιμάχεια)
(Διπλός από το Πυλί και τ’ Ασφενδιού)
(Διπλός από την Κέφαλο, καταγραφές)
(Τριπλός με καταγραφές από την Αντιμάχεια και την Καρδάμαινα, προϊόν εξαντλητικής επιστημονικής -με την πιο σύγχρονη έννοια του όρου- έρευνας)
(Δωδεκαπλός [!!!] από όλο το νησί, πρόσφατη έκδοση αλλά παλιές καταγραφές, επίσης προϊόν σαρωτικής έρευνας αν και με πολύ διαφορετικό τρόπο)
…και μερικούς που ανάμεσα σε άλλα περιλαμβάνουν και κώτικα τραγούδια, και δε νομίζω να πέτυχα πουθενά τον σκοπό του Όμπι όμπι μπι.
Δε νομίζω να τον έχω πετύχει ούτε σε κανέναν δίσκο από την κοντινή και μουσικά συγγενή Λέρο, όσο για την Κάλυμνο είμαι πολύ βέβαιος ότι δεν υπάρχει σε κανέναν δίσκο και ότι δεν τον έχω ακούσει ούτε λάιβ επιτόπου, που έχω ακούσει αρκετά.
Τίποτε δεν αποκλείει εντελώς να είναι κώτικος ή λέρικος ή καλύμνικος και απλώς να μην τον ξέρω εγώ, και ιδίως για την Κω κρατάω και κάποια επιφύλαξη μήπως μέσα σ’ αυτή την τεράστια δισκογραφική παραγωγή κάτι μου διέφυγε (εντωμεταξύ ξέρω και για τουλάχιστον άλλους 3-4 κώτικους δίσκους που δεν τους έχω ακούσει). Αλλά πάντως μικραίνει η πιθανότητα.
Αλλά επιμένω ότι έχει δωδεκανησιακή δομή, ιδίως στην εκδοχή που τραγουδούν η Άννα και η Έφη Καραμπεσίνη. Παρόλο που και πάλι, σκοποί τέτοιας δομής απαντούν και εκτός Δωδεκανήσων (όπου και πάλι δεν το έχω ακούσει βέβαια ποτέ!), και σε τελική ανάλυση εντάσσονται σ’ έναν πανελλήνιο τύπο. Αλλά αυτό εδώ έχει έντονο 12νησιακό άρωμα. Και όχι Ρόδο ή Κάσο ή Κάρπαθο ή Χάλκη, θα έλεγα - βορειότερα.
Αναρωτιέμαι αν ο Δημήτρης @kepem ή ο Νίκος @nikos_tzellos τον ξέρουν από πουθενά…
Κι έναν ακόμη διπλό (είχα ξεχάσει ότι τον έχω!), που συνοδεύει το παρακατω βιβλίο, και ούτε εδώ βρήκα κάτι.
(Το ίδιο το βιβλίο δεν το έψαξα, έχει καταγραφές σε νότες πολύ περισσότερων κομματιών απ’ όσα έχουν οι δύο δίσκοι.)
Αυτό το Ομπι ομπι μπι, η όπως λέγεται δεν το έχω ακούσει ποτέ στη ζωή μου στη Ρόδο. Ξενόφερτο είναι σιγουρα.
Πιθανότερο είναι να είναι μοντέρνο της εποχής εκείνης , με βάση την εκτέλεση του Περδικόπουλου-Βαμβακάρη.
Παραλλάχτηκε και είναι στη δισκογραφία όπως είναι σήμερα, κάτι σαν το «Έμαθα κυρά πως έχεις βάρκα γυαλο» , καμία σχέση το Ορίτζιναλ με αυτό που λέμε εδώ.
Πάντως από εδώ κάτω δεν είναι…
Τελικά κι εγώ προς τα κει κλίνω. Το υποθετικό ορίτζιναλ δε βρίσκεται πουθενά!
Από την άλλη όμως μου μένουν και μερικές επιφυλάξεις:
α) Οι στίχοι στη «ρεμπέτικη» ηχογράφηση ξεπηδάν κατευθείαν μέσα από τη 12νησιακή παράδοση του σφουγγαράδικου τραγουδιού
β) Τη φράση «όμπι όμπι μπι» δύσκολα φαντάζομαι να την έβγαζε ένας συνθέτης/στιχουργός από το μυαλό του
γ) Η εκτέλεση των Καραμπεσίνηδων έχει 100% χαρακτηριστικά 12νησιακού σκοπού.
Έχει και αυτή την ηχογράφηση του Ροδίτη
Γενικά πολλά μπορώ να πω ότι μου θυμίζει, αλλά έτσι όπως είναι φτιαγμένο , μου φαίνεται ένα πρόχειρο τραγούδι. Δηλαδή σαν να πήρε κάποιος ένα σκοπό που άκουσε και να το έκανε νησιωτικό συρτό. «Κάτσε να δούμε πως πήγαινε» «νανανα να να νανανανα» έτοιμο.
Ομπι Ομπι μπι είναι ένα πιασάρικο όνομα γιατί σου μένει λόγω ιδιαιτερότητας. Μου θυμίζει ένα τραγούδι του Κονιτοπούλου, το «Ντινι ντινι Νταχτιρντι» δηλαδή μπούρδες.
ναι, την είχαμε βάλει και παραπάνω την εκτέλεση του Ροδίτη:
και
Εδώ μπορείς να πάρεις μια ιδέα και να τον γνωρίσεις:
1 «Μου αρέσει»
Μάλιστα. Ωραίο λόγο έχει, πολύ συγκροτημένη σκέψη.
Περισσότερο από του συντάκτη, που παίρνει και τη συνέντευξη (Γιάννης Μητρόπουλος), ο οποίος τού δίνει και καταλαβαίνει από υπερθετικά και θαυμαστικά.
«Αθηναϊκή Δισκογραφική», τί μου θυμίσατε τώρα! Κάτι αρχαία ξενύχτια μπροστά στην τηλεόραση ψάχνοντας να ξεδιψάσω την λαχτάρα μου για βαριά καλτούρα, είχα πετύχει αυτό το καταπληκτικό αν και αφελές σκυλοπόπ ξαναγράψιμο του «Wild world», που αναρτώ όχι από κακοήθεια αλλά επειδή θα έπρεπε να είναι καλτ σημείο αναφοράς:
ας ρίξω και αυτή την εκτέλεση εδω.
1 «Μου αρέσει»
Ξαναρίχνοντας μια ματιά στο θέμα αυτό, μου δημιουργήθηκε μια εύλογη απορία:
Βεβαίως και δεν υπήρχε, οι άπληστοι σφουγγαράδες ξεκλήρισαν μέχρις ενός τα σφουγγάρια σε ολόκληρο το Αιγαίο. Σημερινή μου απορία: Τόσο δύσκολο είναι, σήμερα, να “αλιευτούν” απ’ τη Μπαρμπαριά (όχι σφουγγάρια αλλά) δέκα - είκοσι ολόκληρα “φυτά” σφουγγαριού, με τα βραχάκια τους κλπ και να φουνταριστούν σε κατάλληλες περιοχές του νότιου Αιγαίου; Με πρωτοβουλία και έξοδα της πολιτείας, βεβαίως…
Νικόλα μου,όταν βούταγα στην Τήνο,έβλεπα σφουγγάρια κομμένα,μα και καινούργια.Τότε ο συγχωρεμένοε ο Μάρκος ο ψαράς,σε ερώτηση μου,μου είπε ότι έρχονται σφουγγαράδες, -όχι με καίκια σφουγγαράδικα-, πέφτανε από ξηράς και τρύγιζαν.Ακόμη μου είχε πει , ότι τα σφουγγάρια στα ρηχά, είναι πιο ανθεκτικά από του μεγάλου βάθους.Η ίδια εικόνα αυτή την στιγμή υπάρχει στην Σαλαμίνα.
Αυτά που λες, Νικόλα μου, είναι ιδιαίτερα χαροποιητικά. Σημαίνει ότι ηΦύση μπορεί ακόμα να αντιδρά σωστά !
2 «Μου αρέσει»