Λοιπόν, βρέθηκαν τα στοιχεία: Τραγουδάει η Νικολέτα Ροδίτου-Ψύλλια, στον δίσκο «Τραγούδια και χοροί από τα Δωδεκάνησα» (1977) που έκανε με τον πατέρα της Σταμάτη Ροδίτη.
Ο δίσκος υπάρχει ολόκληρος εδώ, και τον άκουσα διαγώνια. Πολύ καλοπαιγμένος, αλλά σε καμία περίπτωση ενδεικτικός οποιουδήποτε τοπικού ύφους. Τα τραγούδια (που υπογράφονται τα μισά από τον πατέρα και τα άλλα μισά από την κόρη) μου δίνουν την εντύπωση ότι είναι «ελαφρές» διασκευές διάφορων τοπικών 12νησιακών, πιθανώς με προέλευση (οι «ελαφρές διασκευές») από το πανδωδεκανησιακό χωνευτήρι της πόλης της Ρόδου - προσωπική μου εικασία.
Τραγουδάει η Νικολέτα, βιολί ο Σταμάτης. Παίζουν ακόμη σαντούρι ο γνωστός υπερτοπικός Νίκος Καρατάσος, λαούτο ο Σταύρος Ανδριανός (που τον έχουμε ξαναμνημονεύσει κάπου), και κιθάρα ο άγνωστος σ’ εμένα Κώστας Πίτσος.
Μου το υπέδειξε ένας φίλος που διάβασε τη συζήτηση εδώ, ο οποίος είναι εμβριθέστατος γνώστης της μουσικής του Αιγαίου, τόσο της παραδοσιακής όσο και της επαγγελματικής. Μου πρόσφερε δε και ένα bonus track:
Ένα άλλο Όμπι μπι εδώ:
Ο σκοπός είναι τελείως άλλος, ναξιώτικος - από κείνους που έγιναν ευρέως γνωστοί από τον Κονιτόπουλο. Από τα δίστιχα, τα δύο είναι από τη γνωστή Τρεχαντήρα από την οποία πρωτοξεκίνησε η παρούσα συζήτηση (αλλά με τα μαντζαρόλια επιτέλους σωστά - ανάσταση!), και το τρίτο, με τα κουκιά, είναι μια παραδοσιακή καλύμνικη μαντινάδα των γυναικών των σφουγγαράδων ή των ξενιτεμένων. Αλλά έχουμε και το τσάκισμα με το Όμπι όμπι μπι, στη γνωστή μελωδία, και με λόγια σε παραλλαγή …προεκλογική!
Τραγουδάει ο Μαθιός Βεντούρης, βιολί ο μέγας (ήδη από το 1978!!) Νίκος Οικονμίδης.