Ψάχνω ''ρεμπέτικο'' σενάριο για κόμιξ!

Είμαι νέα στο φόρουμ σας,
να συστηθώ λοιπόν…
λέγομαι Σοφία και ασχολούμε με κόμιξ

Με ενδιαφέρει να σχεδιάσω ένα κόμιξ με ‘‘ρεμπέτικο’’ θέμα
(50-100 σελίδες)
έχω ήδη κάποιες σκέψεις στο μυαλό μου, όπως π.χ. μια συνοπτική ιστορία του ρεμπέτικου
αλλά σε μορφή ιστορίας, με αρχη, μέση, τέλος, δράση κ.τ.λ. ή μία βιογραφία κάποιου δημιουργού(μ’ ενδιαφέρουν αρκετά η Εσκενάζυ, ο Γιόβαν Τσάους και ο Βαμβακάρης) ή ακόμη και μια φανταστική ιστορία.

Συζητώντας με έναν φίλο, διαπίστωσα πως για να βγεί κάτι πραγματικά καλό
χρειάζεται πολύ σοβαρή έρευνα. Ιστορική κατ αρχήν, αλλά και μελέτη στην ομιλούμενη αργκό της εποχής(για τις σωστές ατάκες, πολύ βασικό!!!) όπως και στα αισθητικά πρότυπα, τον ρουχισμό, τα χτενίσματα της εποχής, την νοοτροπία, καθώς και υλικό με γεγονότα, βιογραφίες κ.α.

Πονοκέφαλος δηλαδή για έναν σχεδιαστή…:slight_smile:

Αναρωτιόμουν λοιπόν (για να αποφύγω την μισή ερευνα) έαν γνωρίζει κάποιος αν ήδη υπάρχει κάποιο σενάριο ή μυθηστόρημα που θα μπορούσα σχετικά έυκολα να πάρω άδεια για το κόμιξ ,ή αν υπάρχει κάποιος στο φόρουμ που γράφει δημιουργικά και ενδιαφέρεται να συνεργαστεί

Άλλα και γενικότερα, θα ήθελα να μάθω πως βλέπουν οι φαν του ρεμπέτικου αυτήν τη σκέψη…
Φιλικά,
Σοφία

Υπάρχει ένα βιβλίο του Σκαμπαρδώνη που αναφέρεται στη ζωή του Τσιτσάνη με μυθιστορηματικό τρόπο αυτό ίσως σε βοηθήσει δυστυχώς δεν θυμάμαι τον τίτλο

Πολύ ωραίο και αυθεντικό υλικό, μπορείς να βρεις στο βιβλίο του Κώστα Χατζηδουλή για την Ρόζα Εσκενάζυ, με τίτλο “Αυτά που θυμάμαι”.
Ερωτήσεις του συγγραφέα προς την Ρόζα, οι απαντήσεις της οποίας σε καθηλώνουν με τον όμορφο και απλό τρόπο τους…

Εκδόσεις Κάκτος, 1982

Αν δυσκολευτείς να το βρεις, βάλε εδώ ένα ποστ και βλέπουμε…:089:

Υ.Γ. 1 Γενικά, καλό θα είναι να έχεις μια προσωπική ενασχόληση με το είδος αυτό, δεν είναι εύκολο να πιάσεις το νόημα του… Δεν ξέρω, βέβαια, τα υπόλοιπα ενδιαφέροντα σου πέρα από τη δημιουργία κόμιξ, αλλά όπως και να’ χει εύχομαι καλή επιτυχία!
Υ.Γ. 2 Σχετικά με το βιβλίο του Σκαμπαρδώνη, το θεωρώ απαράδεκτο! Παρακολούθησα και το θεατρικό έργο που ανέβηκε από το Κρατικό Θέατρο Β. Ελλάδος και η άποψή μου χειροτέρεψε… Δε σώζεται με τίποτε… Είναι μία πολύ ακραία μυθοπλασία με σχεδόν κανένα λόγο ύπαρξης. Συγγνώμη αν δυσαρεστώ με τη γνώμη μου, αλλά πραγματικά δε με άγγιξε καθόλου.

Απαράδεκτο δε λες τίποτα. Εντυπωσιακά μλκσμένο θες να πεις. Είδα (που να μην έσωνα) κι εγώ το θεατρικό στη Μονή Λαζαριστών. Αν έμεινα ως το τέλος και δεν έφυγα στο 10-λεπτο ήταν γιατί τα παιδιά της “ορχήστρας” παίζανε πολύ καλά και κεφάτα. Διάβασα και το βιβλίο να δω μπας και αδικώ το έργο και κατάλαβα γιατί απέτυχε: Γιατί και το βιβλίο είναι εξίσου χαζοχαρούμενο και παιδαριώδες. Πραγματικά είναι να απορείς γιατί μπήκε τόσος κόσμος στο κόπο…
Αλάνη, να με ζμπαθάς, αλλά…

Τέλος πάντων kukusuku, πάρε μερικές βιογραφίες (Βαμβακάρη, Παπαϊωάννου, Ζαμπέτα κ.λπ.) και θα βρεις μπόλικο και πρωτότυπο υλικό για ιδέες. Ακόμη, στο “Ρεμπέτικα” (αλλά και στα άλλα βιβλία) του Πετρόπουλου θα βρεις ξεκαρδιστικές διηγήσεις. Μάλιστα, στο “Ρεμπέτικα”, εκτός απ’ τις άπειρες αυθεντικές φωτογραφίες που θα σε βοηθήσουν πολύ, υπάρχει και σενάριο για ταινία απ’ τον ίδιο τον μπαρμπα-Γιάννη Παπαϊωάννου (!) που, ναι μεν είναι αδόκιμο, είναι όμως πηγαίο και δίνει το στίγμα του τρόπου σκέψης κ.λπ.
Αυτά σαν αρχή και εδώ είμαστε να ρωτάς και να παίρνεις απαντήσεις.

Θα σου πρότεινα ευθυμογραφήματα του Νίκου Τσιφόρου. Τα παιδιά της πιάτσας, Τα παλιόπαιδα τ’ ατίθασα, Ιστορίες πίσω απ’ τα κάγκελα κ.ά, του ιδίου που αναφέρονται στην εποχή που σ’ ενδιαφέρει, για να πάρεις μια ιδέα για την αργκό. Υπάρχει και γλωσσάρι σε κάθε βιβλίο. Επίσης θα σου πρότεινα να δεις τη σειρά της ΕΡΤ, Το μινόρε της αυγής (κυκλοφόρησε από κάποια εφημερίδα πρόσφατα, όλη η σειρά σε 14 DVD), και το έργο Ρεμπέτικο του Φέρρη.
Ένα μεγάλο πλην, για το κόμικ είναι ότι δεν έχει ήχο (σε έντυπη μορφή τουλάχιστον)

Συ σμπαθω κωστα . αλλά θεωρώ ότι δεν υπάρχουν μαλακισμένα βιβλία γιατί απλούστατα δεν μπορούν να μαλακστουν. Υπάρχουν όμως άνθρωποι μακακες. εσείς πιστεύεται ότι αν διαβάσει και αυτό η kukusuku, θα την βλάψει;

Alanis, όταν μιλάμε για μλκσμένα βιβλία, φυσικά και εννοούμε τον (άνθρωπο) συγγραφέα τους, κανέναν άλλον. Όσο για την Σοφία, άσε την ίδια να κρίνει, έχοντας φυσικά ακούσει απόψεις.

Σωστά Αλάνη, έχεις δίκιο.
Το βιβλίο είναι χάρτινο άρα δεν μπορεί να είναι μλκσμένο.
Κάποιος άλλος πρέπει να φταίει για δαύτο!

Εν πάση περιπτώσει, όπως το ρωτάς, όχι, δεν πιστεύω ότι θα την βλάψει. Απλά αφήνει εντελώς λαθεμένες εντυπώσεις με τον μανδύα της “αυθεντικότητας” (επειδή ανακατεύει ονόματα, ψευτο-ιστορικά στοιχεία, ημ/νίες κ.λπ.).

Υπάρχει και η μικρού μήκους του Φέρρη “Τα ματόκλαδά σου λάμπουν” που είναι ότι πρέπει για κόμικ. Αν έχει κάποιος την καλοσύνη, ας υποδείξει το link στο youtube γιατί κάτι γίνεται με το search και μου λέει ότι το string είναι πολύ μικρό…

Για να κλείσει το θέμα ανέφερα ότι είναι μυθιστόρημα, και συμφωνώ με όλα τα στοιχεία που δώσατε και σεις ειδικά Σχορελη Πετροπουλο

Μία “μονοκόμματη” ιστορία (50-100 σελ.) γιά το ρεμπέτικο ή από το ρεμπέτικο, κινδυνεύει κατά τη γνώμη μου σοβαρά να είναι μονόπλευρη, να γέρνει.

Θα σου πρότεινα, περισσότερες μικρές, αυτοτελείς ιστοριούλες. Έτσι θα παρουσιάσεις πολύπλευρα το θέμα (διαφορετικές οπτικές και απόψεις) μέσα από πραγματικές ιστορίες π.χ βιογραφίες , ήδη σου πρότειναν αρκετές (προσθέτω και την του Μπίνη της Ιωάννας) αλλά και φανταστικές.

Αν αποφασίσεις πάντως για κάτι τέτοιο, έχω μία μικρή (φανταστική) ιστοριούλα δική μου, την οποία μπορώ να σου δώσω, αν φυσικά την βρεις ενδιαφέρουσα.

Συμφωνώ απόλυτα. Έχω αποφασίσει από καιρού να παρατάω όσα βιβλία δεν αξίζουν το χρόνο μου, όπερ και εγένετω με το συγκεκριμένο. Ευτυχώς το είχα πάρει πριν την παράσταση κ δεν μπήκα καν στον κόπο να την αναζητήσω όταν ανέβηκε…

Στο θέμα μας, νομίζω ότι πέραν των βιογραφιών ο Τσιφόρος, όπως ανφέρει ο PeVen, είναι μία πολύ καή πηγή επίσης. Εάν αποφασίσεις επακριβώς το θέμα τότε θα είναι ευκολότερο να προτέινουμε και πιό “εξειδικευμένα” αναγνώσματα ή πηγές. Καθότι κι εγώ μεγάλος φαν των κόμικς στη διάθεσή σου σε ότι μπορώ να βοηθήσω…

Συμφωνώ απόλυτα με τον Παραδοξολόγο. Μια εκτενής ιστορία για το ρεμπέτικο δεν μπορεί να βγει ούτε σε ένα κόμικ ούτε σε ένα φιλμ ούτε καν σε ένα βιβλίο. Θα πρέπει να …αποσπαστείς σε ένα κομμάτι. Θα πω κι εγώ λοιπόν μια ιδέα:
Η ιστορία της Τετράδας του Πειραιώς, με τα "τραβήγματα που είχαν, διανθισμένη με τις πλάκες του Μπάτη και των άλλων.
Στείλτε πριβέ μήνυμα κι ίσως δώσω μια πιο ολοκληρωμένη ιδέα για σενάριο.

Κατ΄αρχήν σας ευχαριστώ!

Έχω μεγάλη λίστα βιβλίων να αγοράσω όταν γυρίσω Ελλάδα!
Παράλληλα ‘‘οργώνω’’ το ίντερνετ και έχω ήδη αρκετό υλικό να ακούσω.

Συμφωνώ ότι μία μονοκόμματη ιστορία, για την ιστορία του ρεμπέτικου μπορεί εύκολα να γίνει βαρετή ή δογματική. Κυκλοφορούν κάποια κόμιξ με ανάλογη θεματολογία από την αμερικανική blues σκηνή και όσα από αυτά έχω διαβάσει έχουν πέσει ήδη σε αυτή την παγίδα, κατά την γνώμη μου πάντα. (βλ. Bluesman από Vollmar+Callejo)

Αυτό πού με γοητεύει προσωπικά από την ιστορία, είναι η μίξη πολιτισμών (+ θρησκειών ενίοτε) , επιρροές από παντού και γενικά πολύ γνήσια δημιουργία σε ένα underground περιβάλλον ‘‘μη αποδεκτών’’(κατά την γέννηση του ρεμπέτικού). Μπορείς παράλληλα να αγγίξεις και θέματα πιο ‘‘φιλοσοφικά’’. Να μιλήσεις για Τέχνη, την ταπεινότητα του καλλιτέχνη, την ανάγκη για δημιουργία, τα κίνητρα του, την πολιτική και πως μας επηρεάζει (πχ μικρασιατική καταστροφή), την πατρίδα και τι έιναι τελικά αυτή και τι σχέση έχει με την πατρίδα του ξενοφοβικού νεοελληνάρα που αγνοεί την ιστορία του την ίδια ιστορία.

Επίσης πρόκειται για ένα project μακράς διαρκείας λόγω φόρτου εργασίας, οπότε σιγά σιγά.
Θα σας απασχολήσω και στο μέλλον με ερωτήσεις:090:
Ευχαριστώ και πάλι όποιον ασχολήθηκε

πολυ ενδιαφερον αυτο που πας να κανεις.
μια καλη ιδεα θα ηταν να επικεντρωσεις την ιστορια σου στην "τετρας την ξακουστη του πειραιως
" η αρχη και το τέλος. Τα αστεια του Μπάτη, την παγιδα της Σκουλαρικου στον Δελια,και το τραγικο του τελος στο Μεταξουργειο. Την γνωριμια των 4ων, την αποπειρα του Μαρκου για την πρωτη οχηστρα με μπουζουκια.Πιστευω οτι ολλα αυτα θα ηταν πολυ ωραια σε κομιξ.Αν θες βοηθεια σε κατι,πολυ ευχαριστως. Αλλωστε εχω αφιερωσει πολυ απο την φαντασια μου,προσπαθοντας να ταξιδεψω σε εκεινη την εποχη.:78:

Χρήσιμα στοιχεία σου έδωσαν οι συν-φορουμίτες. Θα προσθέσω κι εγώ άλλο ένα. Επειδή σε ενδιαφέρει πολύ- εκτός του κειμένου που θα χρησιμοποιήσεις, της αργκό και τα λοιπά- μια “οπτική αναπαράσταση”- ενδυματολογία, φωτογραφίες μουσικών οργάνων κ.λπ- δε θα ήταν άσχημη ιδέα να έριχνες και μια ματιά στο πλούσιο φωτογραφικό υλικό του βιβλίου, του Ηλία Πετρόπουλου, “Ρεμπέτικα τραγούδια” από τις εκδόσεις Κέδρος. Επίσης, αναζήτησε σχετικό οπτικό υλικό και στο διαδίκτυο. Ότι χρειαστείς, βλέπεις πως είναι αρκετοί πρόθυμοι εδώ για να σε βοηθήσουν. :088:

kukusuku, ρίξε μιά ματιά κι εδώ .Ακολούθησε το λίνκ του πρώτου πόστ, ελπίζω ότι είναi ακόμα στο rapidshare

Για το “Ουζερί ο Τσιτσάνης” του Σκαμπαρδώνη, νομίζω ότι κακό δεν θα σου κάνει μιά ανάγνωση. Δε σημαίνει ότι θα σε εξετάσει κανείς μετά. Είναι ένα βιβλιαράκι απ’ αυτά τα εύπεπτα, “εύκολα” κλπ, κλπ. Αν είναι μαλακίa ή όχι το κρίνεις μόνη σου μετά.

Κομιξ τυπου " Ο Αστεριξ στους τεκκεδες"… ε ρε γλεντια…:):slight_smile:

εγω εχω κανει το κομιξ που παραθετει στο λινκ ο Ισαακ , θα χαιρομουν αν μπορουσα να βοηθησω σε κατι . :slight_smile:

Κοπελια δεν ξρω πως να σε βοηθησω σχετικα με το που θα βρεις πληροφοριες και τα σχετικα αλλα οταν με το καλο βγαλεις το κομικ ενημερωσε μας για να το παρουμε,να διαβαζουμε και να γουσταρουμε τρελα!!!:slight_smile: Μπραβο ομως που θα βγαλεις και κομικ με θεμα το ρεμπετικο!!!:088: