Χαβαλεδιάρικο: Η εκδίκηση της Γυφτιάς (Νίκος Ξυδάκης, Μανώλης Ρασούλης)

filoi tou forum, boitheia zitaw apo sas pou ta xerete ola. Den briskw ta logia tou tragoudiou
“HABALEDIARIKO” apo ton disko “I ekdikisi tis giftias” tou Nikou Xidaki kai tou Manoli Rasouli.

Mporei kaneis na me boithisei kai na mou ta grapsei; eyharistw poly apo tin Barkelwni.

Antoni Sagarra

Φίλε Αντώνη, σου δίνω παρακάτω τους στίχους που ζητάς. Απ’ ότι θα δεις πρόκειται για ΤΟ ΑΛΑΛΟΥΜ. Δικαιολογείται όμως γιατί ο δίσκος αυτός είναι η πρώτη δουλειά των Μανώλη Ρασούλη (που έγραψε τους σκωπτικούς στίχους) και Νίκου Ξυδάκη (που έγραψε τη μουσική). ʼπειρος είναι και ο Νίκος Παπάζογλου. Το ίδιο αλαλούμ επικρατεί και στον πρόλογο του δίσκου από το Διονύση Σαββόπουλο. Όμως για την εποχή που βγήκε ήταν διαφορετικός ήχος, διαφορετικό άκουσμα, γνωστών μοτίβων γι αυτό και ξεχώρισε σε κάποιο βαθμό.

Μου φαίνεται παράξενο που στο δίσκο αυτό υπάρχουν τα τραγούδια “Κανείς εδώ δεν τραγουδά” και “Οι μάγκες δεν υπάρχουν πια” (ίσως και το “Κυρ διευθυντά των δίσκων”). Έχω την εντύπωση ότι έχουν πιο ώριμο άκουσμα. Μήπως ξέρει κανείς να μας πει αν αυτά προστέθηκαν αργότερα στο CD;

Μ’ ένα αμάν-αμάν στα χείλη
πάω πίσω στα παλιά
κι αν τυχόν γίνω ρεζίλι
με τα αισθηματικά.

Τι κι αν είσαι απ’ τη Λιβύη
εργατάκι και φτωχό
πιας το νταχντιρντί να γίνει )
πατιρντί κανονικό. ) δις

Με δυο “ώπλες” κι ένα “άϊντες”
με ουίσκι και λοιπά
θα πηδάμε απ’ τις βεράντες
στου Ζαλόγγου τη μεριά.

Τι κι αν είσαι απ’ τη Λιβύη
εργατάκι και φτωχό
πιας το νταχντιρντί ταξίμι
να κομπλάρει ο Ανταμό,
πιας το νταχντιρντί να γίνει
πατιρντί κανονικό.

Πες του Νιόνιου να κουρντίσει
και του Γιώργου να τη βγει
ο Νικάκης να βρει λύση
κι ο Μανώλης να πιαστεί.

Τι κι αν είσαι απ’ τη Λιβύη
εργατάκι και φτωχό
πιας το νταχντιρντί να γίνει )
πατιρντί κανονικό ) δις

Σημείωση: Αν ο Παπάζογλου συνεχίσει την τόσο φειδωλή παρουσία του στη δισκογραφία βγάζοντας καινούργιο δίσκο κάθε 7 χρόνια δεν τον βλέπω καλά… Θα χάσει κι εμάς τους πολύ φανατικούς του. Ή όπως λέει ο λαός μας “μάτια που δε βλέπονται γρήγορα λησμονιούνται”.

Θα χαρώ πολύ να διαβάσω τις απόψεις κι άλλων φίλων του forum.

prwta ap’ola efharistw para poly file Bagioke gia tous stoihous pou m’eheis grapsei.

Sas zitaw signwmi gia olous sas pws grafw me latinika grammata afou den ehw akomi brei lusi na
grafw me ellinika grammata.signwmi akomi gia ta ashima ellinika mou, den eimai ellinas alla katalanos kai den xerw kala ta ellinika.

Nomizw oti einai to HAVALEDIARIKO, i to ALALOUM opws esu to onomazeis, exeretiko tragoudi. Molis ena mina prin to brika kai m’arese polu. Esu Bagioke les oti ehei auto to disko kalitero akousma apo ton allo; egw den xerw, to disko auto to agorasa stin Barkelwni, einai mia kainouria ekdosi apo tin etairia LYRA.i prwti ekdosi xerete kala einai apo to 1978.

file Bagioke, giati les pws sou fainetai paraxeno na breis ta tragoudia auta “kaneis edw den tragouda”, “Oi magkes den yparhoun pia” kai to “Kyr’ dieythinta twn diskwn”; mipws den anikoun s’auto to disko;

eheis dikio otan les pws o Papazoglou den bgazei kainourio disko para kathe epta hronia. Akomi heirotera einai an den mporeis, opws egw, na to akouseis zwntana se synavlia. Elpizw pou kapoia mera th’arthei autos stin Ispania na paw na to dw.
To xerei kaneis to giati o N. Papazoglou den kanei perissoterous diskous, ehei autos dimosiepsei kanena logo gia auto;

Girizwntas pisw sto tragoudi, uparhei mono mia lexi to noima tis opoias den katalabainw. Ti simainei “NTAHNTIRNTI”;

Loipon, einai arketa gia simera, to mualo mou den antehei allo pia.

Harika polu pws mou apantises,file Bagioke.
O theos na se prostateuei kai na zizeis polla hronia :-))

Αντώνη, όταν έγραφα ότι το τραγούδι είναι ΤΟ ΑΛΑΛΟΥΜ δεν εννοούσα ότι έχει αυτό τον τίτλο, αλλά ότι είναι ένα πραγματικό αλαλούμ (με την έννοια ότι όταν ο Ρασούλης έγραφε τους στίχους έγραφε ότι του κατέβαινε!)

Το “νταχντιρντί” είναι αυτό που τραγουδάμε στα μωρά όταν τα χορεύουμε στα γόνατα μας… Γι αυτό σου λέω, μην τα ψάχνεις και πολύ τα λόγια. Δέξου τα όπως είναι.

Όσο για τον Παπάζογλου είχε πει ότι ο δίσκος του θα έβγαινε τον περασμένο Σεπτέμβρη. Όπως βλέπεις ακόμα περιμένουμε. Ελπίζω να μην είναι καμιά πίττα γιατί αλοίμονο του! Κατ’έμένα η κορυφαία στιγμή στην καριέρα του ήταν το “Χαράτσι” και το “Μεσω νεφών” με τα οποία καθιερώθηκε σαν “ρεμπετοροκάς τζαζίστας” χάρις στο τέλειο πάντρεμα τζαζ, ροκ με το ρεμπέτικο. Από κει και πέρα πολύ αξιόλογος δίσκος ήταν τα “Σύνεργα” και μετά το χάος!

Τα τρία τραγούδια που ανάφερα μου φάνηκε ότι δεν κολλούν με τα υπόλοιπα γι αυτό και διερωτώμαι μήπως είναι από κατοπινή του δουλειά.

Αυτά και για τους στίχους μην το σκέφτεσαι. Γι αυτό το λόγο είναι το forum. Για να βοηθάμε ο ένας τον άλλον.

Antoni, η κόρη μου Δανάη-Κατερίνα Φέρρη, βρίσκεται στη Βαρκελώνη, παίζει κρουστά (κλασικά) αριστούχος του Ωδείου, και σπουδάζει Ισπανική και Αραβοανδαλουσιανή φιλολογία. Ανακατεύεται τώρα με μιά ρεμπέτικη κομπανία, και μιά χορωδία θαρώ. Δυστυχώς, έχει ακυρωθεί το Email της, και δε μπορώ νάρθω σ’ επαφή μαζί της αυτή τη στιγμή. Μόλις αποκτήσω νεώτερα, θα σου στείλω μήνυμα.
Φέρρης

Φίλε Μπαγιόκο,

τα τραγούδια που αναφέρεις ήταν απ΄την αρχή στον δίσκο. Εγώ τα έχω ακόμα σε βινύλιο, αγορασμένο το 85 ή 86. Πάντως δεν νομιζω ότι αυτά έχουν πιό ώριμο άκουσμα. Πιό πολύ εντύπωση τόσο στην ΄Εκδίκηση της γυφτιάς΄ όσο και στα 'Δήθεν΄ μου έκανε εμένα η ποικιλία των μουσικών αποχρώσεων και ακουσμάτων. Πάρε γιά περάδειγμα του ΄Χάρου το παράπονο΄ και την ΄Πόλυ΄, καμία σχέση το ένα με τ΄άλλο! Η απ΄τα Δήθεν το ΄Φίλε αδελφή ψυχή΄και το ΄κοτλέ παντελονάκι΄ …

Οσον αφορά τον Παπάζογλου, αυτός έβγαλε το κορυφαίο 'Χαράτσι΄ και δημιούργησε σχολή. Κι αν ο ίδιος δεν παρουσιάζει πιά τόσο συχνά νέες δουλειές, χαλάλι. Η σχολή ΄Παπάζογλου΄παραείναι δημιουργική (βλέπε Μάλαμα και Παπακωνσταντίνου).

Μάνος

Αγαπητέ Μάνο, σ΄ευχαριστώ για την πληροφορία. Από τη στιγμή που τα τραγούδια περιλαμβάνονται στο δίσκο βινυλίου σημαίνει ότι ήταν από την αρχή εκεί. Φαίνεται ότι ο Παπάζογλου από τότε είχε αυτή την καταπληκτική ικανότητα να παντρεύει διαφορετικά μουσικά ακούσματα μέσα στα τραγούδια του. Επίσης συμφωνώ και για τα υπόλοιπα σχόλια σου. Εκεί που θα διαφωνήσω είναι το… συγχωροχάρτι που του δίνεις για το γεγονός ότι δεν βγάζει δίσκους συχνά. Δεν είπαμε να το ρίξει στα σουξεδάκια και να βγάζει δίσκο κάθε 6 μήνες, αλλά όχι και κάθε δεκαετία! Προσωπική μου άποψη είναι ότι τη μοναδική φορά που πήγε ν΄ακολουθήσει το συρμό κι έγραψε το “Οταν κινδυνεύεις παίξε την πουρούδα” την πάτησε γι αυτό και καθυστερεί τον επόμενο του δίσκο. Προσωπικά νοσταλγώ την εποχή που έγραψε το “Χαράτσι” μ’ εκείνο το καταπληκτικό πάντρεμα ροκ και “ρεμπέτικου”. Και τί δεν θα έδινα ν’ ακούσω καινούργια κομμάτια με άκουσμα σαν το “Χτες βράδυ”, “Πέρασα έτσι, δίχως λόγο” και “Ευχή”!

Φίλε Μάνο θα ήθελα να ρωτήσω κάτι (μια κι εσύ έχεις το δίσκο βινυλίου): Το τραγούδι “Πόλυ” που αναφέρεις δεν βρίσκεται στο CD ούτε και το έχω ξανακούσει (νόμιζα ότι είχα ακούσει όλα τα τραγούδια του Νίκου). Μήπως μπορείς να μας δώσεις κάποιους από τους στίχους σε περίπτωση που το ξέρουμε με άλλο τίτλο; Επίσης θα ήμουν υπόχρεως εάν μου επιβεβαίωνες ότι στο δίσκο αυτό βρίσκεται και το τραγούδι “Είναι αργά” (το οποίο, ειρήσθω εν παρόδω, έφαγα τη ζωή μου να το βρω σε CD αλλά δεν υπάρχει. Τό έχω μόνο σε κασέττα που χάλασε. Δοκίμασα και στο Audiogalaxy αλλά ένας που το έχει το έβαλε πίσω από firewall και δεν μπόρεσα να το κατεβάσω).

Όσο για τον Μάλαμα και τον Παπαθανασίου εγκρίνω κι επαυξάνω. Το ίδιο και γι άλλα παιδιά από τη Σαλονίκη όπως ο Μπακιρτζής, ο Ισίδωρος Παπαδάμου (ο δίσκος του που “χαρίζει σε φίλους” είναι συγκλονιστικός, ιδίως κάποια κομμάτια όπως το “Θα παίξω το μπουζούκι μου βαρειά” κ.λ.π. Προσωπικά μου άρεσαν υπερβολικά “Οι καλογέροι” σαν σύλληψη αλλά και σαν μουσική σύνθεση.

Φίλε Μπαγιόκο,

το άσμα που ανέφερα λέγεται “στην Πόλυ”. Οι στίχοι έχουν ως εξής:

Εσύ που είσαι ακόμα εκεί
στης αμαρτίας το στρατί
και στο μικρό σου το κορμί
έχεις γιά παντα φορτωθεί
της γής όλα τα λάθη,
εσύ που σού δωσαν να πιείς
απ’ της ζωής το κατακάθι …

Εισαι γιά μένα ο πιό πικρός
μέσα στη νύχτα στεναγμός,
κάπου σαν ίσκιος σκοτεινός
μοιάζεις ο ίδιος μου εαυτός.
Να γίνονταν να φορτωθώ
τα κρίματα σου να σωθώ …

Εσύ μοιράζεις το φιλί
κι η κοινωνία την ντροπή,
ένα τραγούδι τι να πεί
όταν στό βούρκο η ζωή
ανοίγει μονοπάτι,
αχ, η ελπίδα η κοινή
δεν βρίσκει απόψε έναν πελάτη

Τώρα γιά ποιόν λόγο απουσιάζει αυτό το άσμα από την έκδοση στο CD …

Οσον αφορά το “Ειναι αργά” δεν υπάρχει στο δίσκο. Ποιό τραγούδι εννοείς; Εγώ γνωρίζω το ΄είναι αργά, μου λες ψιθυριστά, λες κι έχεις γίνει ένα με το σκοτάδι …΄ από το ΄Μέσω νεφών΄. Ουτως ή άλλως πολύ ηλεκτρικό γιά την ΄Γυφτιά΄ή τα ΄Δήθεν΄.

Συμφωνώ μαζί σου γιά τον Αργύρη Μπακιρτζή, τον οποίο όμως δεν θεωρώ της σχολής ΄Παπάζογλου΄, γι΄ αυτό και δεν τον ανέφερα. Τα τραγούδια του Παπαδάμου μπορείς να τα κατεβάσεις κι απ΄το δίκτυο: www.rebetiko.gr

Μάνος

File bagioke, nomizw pou katalaba ti ennoouses gia to ALALOUM, einai san to “kir-kostaki ela konta” i san “o kapetanakis” pou tragoudaei o Giannis Saoulis, paradigmatos harin. Otan thimamai tis toses wres pou perasa psahnontas to krifto noima tou tragoudiou autou!!

Oso afora ton Papazoglou, eutihos gia mena den bgazei kainourio disko kathe miso hrono, afou etsi den tha prolaba na to piasw pote stin zwi mou!
To ehw to Haratsi kai to Dithen, alla mou lipei auton ton disko pou esu anaferesai, to “Mesw nefwn”. Gia ton Swkrati Malama prosfata apoktisa to “13.000 meres” kai episis ehw to “Tis meras ke tis nihtas” me tin Melina Kana (ouuuuaaaaaouuu,tin agapaw!). Oso afora ton papakostantinou, tipota.

Bebaiws o Nikos ehei xehoristo akousma, den einai toso efholo na to dehesai. Enas foititis mou pou tou edwsa to Haratsi den to goustarise poli, logo to anakatefma twn stil tou. Protimaei rempetiko sketo, tipou “Panta me gliko hasisi” i “Blepw tesseris parea”.

Kirie Ferri, hairomai to koritsi sou einai sti Barkelwni, kala tha einai ekei. Poli endiaferousa i pliroforeia pou mou dinete oti einai se rembetiki kompania. Poia kompania; apo katalanous i apo ellines stelehous; egw norisa mia rembetiki kompania apo katalanous foitites stin Sholi Xenwn Glwswn tis Barkelwnis, deka hronia prin peripou. Einai o idios kosmos; mipws xerete an konteuoun na parousiasoun parastasi se ligo; tha mou arese poli na paw na tous akousw, an einai dinaton. Den meinw twra stin Barkelwni, stin Mallorca meinw, alla sihna taxideuw ekei na episkeptomai tous goneis mou. Kala tha itan na ehw tin efkairia na tin gnorisw.

Ston allo pleuro, lete pws i kori sou spoudazei ispaniki filologia kai araboantalousiani. Endiaferon. To Flamenco, opws xerete kala, ehei polla simeia epafis me to rembetiko· to hwro, to pathos, to klama, tin ftwheia, mia anatoliki katagwgi…

Να 'σαι καλά Μάνο για τους στίχους. Αυτό το τραγούδι δεν το έχω συναντήσει ξανά.

Το “Είναι αργά” πράγματι τώρα που κοίταξα πιο προσεκτικά είναι από το “Μέσω νεφών”. Όμως “ηλεκτρικό” ήχο έχει και η “Ευχή”.

Ανέφερα τον Μπακιρτζή (και κατ’ επέκταση τους “Χειμερινούς Κολυμβητές” όχι γιατί ανήκουν στη “Σχολή Παπάζογλου” (κατά την ταπεινή μου γνώμη δεν υπάρχει τέτοια “σχολή”) αλλά γιατί όλοι μαζί (Μάλαμας, Παπαθανασίου, Παπάζογλου, Παπαδάμου κ.λ.π.) ανήκουν (όσο αδόκιμος κι αν είναι ο όρος) στη “Σχολή της Θεσσαλονίκης” που συνεχίζει μ’ ένα δικό της τρόπο το ρεμπέτικο. Αυτό υποστηρίζει και η Μαρία Κωνσταντινίδου στο βιβλίο της “Κοινωνιολογική ιστορία του ρεμπέτικου”.

Τον δίσκο του Παπαδάμου τον κατέβασα από καιρό μέσω του Διαδικτύου κι έκτοτε τον απολαμβάνω.

Ευχαριστώ πολύ ξανά για τους στίχους και θα χαρώ πολύ να διαβάσω κι άλλες σκέψεις σου στο forum.

Φίλε Αντώνη Σαγγαρα η Μελίνα Κανά αρέσει και σε μένα πάρα πολύ. Δυστυχώς στην Κύπρο τόσο ο Μάλαμας, όσο και η Μελίνα τώρα τελευταίως άρχισαν να γίνονται γνωστοί και το κοινό τους είναι λίγο (αλλά εκλεκτό πιστεύω). Πέρασα μερικά χρόνια… χλευασμού από τους φίλους και γνωστούς όταν ανέφερα τα ονόματα τους πριν μερικά χρόνια γιατί κανείς δεν τους ήξερε! Τα ίδια είχα πάθει πριν καμιά δεκαπενταριά χρόνια και με τον Παπάζογλου.

Η Μελίνα βρισκόταν στην Κύπρο πριν από μερικές μέρες για συναυλία στη Λεμεσό και πήγα και την άκουσα. Ήταν μια πολύ καλή παράσταση. Σε λίγες μέρες αναμένεται και ο Μάλαμας απ’ ότι έχω ακούσει γι αυτό και προετοιμάζομαι αναλόγως.

Αν έχεις το “Χαράτσι” σε CD τότε έχεις και το “Μέσω νεφών” διότι είχαν κυκλοφορήσει στο ίδιο CD και τα δυο.

File bagioke,
ekplixi mou eheis kanei otan eipes pws to “Mesw nefwn” paei mazi me to “Haratsi”. Ehw twra ton disko mprosta mou kai ta tragoudia tou einai·

YDROHOOS-ME TO TRAGOUDI ME TO KRASI-AFGOUSTOS-HARATSI-LEMONI STIN PORTOKALIA-STALA STALA-EFHI-KARYATIDA-HTES BRADY-PERASA ETSI,DIHWS LOGO-HTYPAEI TILEFONO.

tipota allo. Einai kainouria ekdosi LYRA 2000.

ti simainei afto. To agnow apolytws.

salutacions des de Mallorca-Hairetismous apo tin Mallorca.

Αγαπητέ Αντώνη επανέρχομαι για δύο λόγους:

Πρώτα απολογούμαι που σ’ έβαλα στον κόπο για τους στίχους (άδικα ομολογουμένως) γιατί πράγματι το τραγούδι “Στην Πόλυ” είναι το πέμπτο στη σειρά στην “Εκδίκηση της γυφτιάς”. Με ξεγέλασε ο τίτλος.

Σε ότι αφορά το “Μέσω Νεφών” εγώ έχω ένα CD της LYRA αλλά του 1988 όπου είναι πάνω και οι δύο δίσκοι. Από το “Μέσω Νεφών” είναι τα τραγούδια: Ενα κι ένα, Ο μοναχός ο άνθρωπος, Στη ρωγμή του χρόνου, Του χαμού, Το όνειρο και Φύσηξε ο Βαρδάρης.

Τι μου θύμισε το σύστημα που τα επανέφερε στο προσκήνιο. Η εκδίκηση της γυφτιάς, Μέσω νεφών κλπ του Παπάζογλου σε βινύλιο, τα οποία βινύλια πρέπει να βρίσκονται κάπου στο πατάρι του πατρικού μου. Ίσως κάποια στιγμή να πάω να ψάξω να τα βρω και να τα δώσω σε κάποιον άνθρωπο που θα πιάσουν τόπο.

1 «Μου αρέσει»

Ίσως δεν έχει και τόσο νόημα μετά από 17 χρόνια, αλλά σε μένα μόνο αλλαλούμ και ό,τι του κατέβαινε δεν φαίνονται οι στίχοι του Ρασούλη στη γυφτιά και στα δήθεν. Ίσα-ίσα τα’χω για τραγούδια με στίχους που ρέουν και που μαζί με μουσική και ερμηνείες σφράγισαν τη δισκογραφία και την ιστορία του ελληνικού τραγουδιού.

(Όσο για το “νταχτιρντί” από πάντα όταν το άκουγα, το μυαλό μου δεν πήγε ποτέ στο τραγούδι που λένε στα μωρά, αλλά στο γνήσιο ξεφάντωμα και τους αντίστοιχους χορευτικούς ρυθμούς κλπ. Δεν το είχα καν φανταστεί ότι μπορεί να υπάρχει διαφορετική πρόσληψη. Άκουγα “πιάσ’το νταχτιρντί” και χωρίς να προσπαθήσω καταλάβαινα “πιασ’το τουμπελέκι και το ρυθμό”).

Όχι Άγη, συγχέεις. Αυτό είναι το ντιριντάχτα! Νταχτιρντί όντως σημαίνει αυτό που έγραψε εκεινο το παλιό μέλος χωρίς πια όνομα.

(Κανονικά. Γιατί εν προκειμένω μάλλον κι ο Ρασούλης το ίδιο μ’ εσένα εννοούσε.)

Για όνομα Περικλή, νταχτιρντί ξέρω τι σημαίνει από πριν αρχίσω να θυμάμαι τον εαυτό μου καλά-καλά. Αλλά παρά το τι σημαίνει “κανονικά”, στο τραγούδι μια χαρά σήμανε αυτό που εννοούσε ο Ρασούλης κι αυτό που κατάλαβα κι εγώ.

Α, καλά. Γράψε λάθος λοιπόν. :slight_smile: