Ανάλογα με τον πρώτο του κύκλου, ίσως.
Πιο μπροστά συζητούσαμε για τις προσπάθειες διάφορων μη Κυπρίων να αποδώσουν κυπριακά τραγούδια…
Ε λοιπόν νά πώς γίνεται αυτή η δουλειά άμα είναι να γίνει σωστά: ένα τραγούδι που δεν μπορούσε να λείπει από το ρεμπέτικο φόρουμ!
Περικλή η Αρβανιτάκη έκαμε εντατικά φροντιστήρια προφοράς με τον Χατζιηπιερή για να πει το τραγούδι του, κάτι που ίσως θα έπρεπε να είχε κάνει και η Φρίντζηλα. ο Ττόκκας πρέπει να προσπάθησε με τον καημένο το Μητροπάνο αλλά ο μαθητής τόσο “τραβούσε”.
Πίσω στο θέμα μας ο Τσιαμούλης θα είναι στον Άγιο Λαυρέντιο για το μουσικό χωριό και το αριθμητικό του σύστημα θα παρουσιαστεί στο σχετικό σεμινάριο.
υπάρχει ενα σχόλιο (με το ηχητικό ντοκουμέντο) απο ΚΕΠΕΜ που λεει
“Αυτός που ακούγεται δεν είναι ο Σίμων Καράς, αλλά ο Παντελής Καβακόπουλος. Και δεν είναι από εκπομπή του ΕΙΡ, αλλά από καταγραφή.”
Αφού με κυνηγά το φάντασμα του παλιού μου εαυτού, να πώ ότι όταν μαθαίνουμε ένα τραγούδι, ειδικά αν το μαθαίνουμε προφορικά ή από ηχογράφηση, το μαθαίνουμε με μια συγκεκριμένη προφορά, και μερικές φορές όταν γράφουμε ένα καινούριο τραγούδι σε ένα συγκεκριμένο είδος μουσικής το τραγουδούμε με την αντίστοιχη προφορά. Υπάρχουν τα παραδείγματα των Άγγλων που τραγουδούν τα δικά τους μπλουζοειδή με αμερικάνικη προφορά. Πιο κοντινό παράδειγμα θυμάμαι ένα ντοκυμανταίρ για την κυπριακή μουσική σκηνή, όπου ο τραγουδιστής στην (χαλαρή) συνέντευξη μιλά καθαρά κυπριακά:
Ίντα ένας μετταλλάς εν πκιο λέσιν που λλόου μου;
Αλλά το δικό του ελληνορόκ τραγούδι το τραγουδά με πιστή απόδοση της προφοράς του Γιάννη Αγγελάκα.