Χωρίς να θέλω να αδικήσω άλλους συμμετέχοντες (Ανδρίκος, Αθανασίου, Ντέιλι), ξεχωρίζω δύο εισηγητές: Ευγένιος Βούλγαρης και Σωκράτης Σινόπουλος. Έπιασαν το ζήτημα από την βάση, με απλό και κατανοητό τρόπο.
3 «Μου αρέσει»
Ε τώρα με ιντριγκαρες ακομα περισσοτερο Νικόλα!!
Πες κατι παραπάνω. Τι διαφορά ειχε η προσέγγιση του Ε.Βούλγαρη σε σχέση με του Ν.Ανδρικου για παράδειγμα. Ειχα την εντυπωση οτι οι αποψεις τους ειναι πολυ κοντα.
1 «Μου αρέσει»
Η αλήθεια είναι ότι είχα υποσχεθεί περίληψη και ποτέ δεν την έκανα…
Λοιπόν, ο Ανδρίκος χρησιμοποίησε το τροπικό σύστημα ως δεδομένο για να αναλύσει τα τραγούδια, ενώ ο Βούλγαρης και ο Σινόπουλος εξήγησαν πώς με φυσικό τρόπο προκύπτει αυτό το σύστημα. Δηλαδή είχαν όλοι παρόμοια προσέγγιση, απλά εστίασαν σε διαφορετικό σημείο.
2 «Μου αρέσει»
Καλημέρα, μήπως υπάρχει κάποιο νέο σχετικά με την έκδοση των πρακτικών;
Δεν είναι εύκολη υπόθεση η έκδοση πρακτικών στις μέρες μας.
Ένα χρόνο περίπου πριν το τριήμερο, είχα συμμετάσχει σ’ ένα συνέδριο σε πανεπιστήμιο της Βιέννης. Τώρα τις προάλλες έλαβα ομαδική επιστολή από τον καθηγητή που το είχε οργανώσει: «αγαπητοί σύνεδροι, συγγνώμη για την καθυστέρηση στην έκδοση των πρακτικών, ακόμη παλεύουμε με το οικονομικό, μην περιμένετε τίποτε τώρα στα κοντά, αλλά να ξέρετε ότι δεν το 'χουμε εγκαταλείψει κιόλας.»
Πανεπιστήμιο Βιέννης, όχι μπακάλικο της γωνίας που φυτοζωεί. Και λέμε τώρα για μια εκδήλωση (το τριήμερο των λαϊκών δρόμων) που, απ’ ό,τι καταλαβαίνω, το ανέλαβε μια παρέα μερακλήδων;
Απλά, υπομονή…
4 «Μου αρέσει»
Χμμμ… Ένας καθηγητής μαθηματικών στο Γυμνάσιο (Βαρβάκειο, αρχές ΄50) σχολίαζε, όταν έβλεπε όλους μας τρελαμένους να τρέχουμε στα φροντιστήρια, μπας και εξασφαλίσουμε επιτυχία στις εισαγωγικές του (μοναδικού, τότε) Πολυτεχνείου: “Γωνιακό μπακάλικο βρε! Άσ’τε τα πολυτεχνεία…”. Δεν νομίζω να θεωρούσε ότι οι μπακάληδες με εξασφαλισμένο γωνιακό μαγαζί θα φυτοζωούσαν…
Έχω προσεγγιστικά υπολογίσει ότι γενικότερα ο μέσος όρος χρόνου έκδοσης Πρακτικών είναι η τριετία.
Οπότε, για τη συγκεκριμένη περίπτωση, έχουμε ακόμα δρόμο
1 «Μου αρέσει»
Ε, από το '50 μέχρι τώρα…
Με συγχωρείς πάρα πολύ, Περικλή μου, το «μέχρι τώρα» βγάλ’ το απλά έξω, για το ΄50 μιλάγαμε, μπακάλικα σήμερα δεν υπάρχουν βέβαια. Αλλά το ΄50, το γωνιακό μπακάλικο ήταν κάτι υπαρκτό και υπολογίσιμο.