Επίσης μπορεί κανείς να εννοήσει τα “κακόηχα” ως τα μακρόσυρτα ανατολίτικα απηχήματα
Δεν νομίζω να ήξερε ο Ψαρούδας τί είναι απήχημα, για τον Μεταξά δεν γίνεται τέτοιος λόγος βεβαίως.
Εύγε Άνθιμε για αυτό το λινκ .είναι 4 επεισόδια μαζί και γι αυτό είναι λιγο κουραστικό αλλά αξίζει .
Υπάρχουν πολλά ενδιαφέροντά δω μέσα ,εκτός της κουβέντας για λογοκρισία…
_Τσιτσάνης ,Λάουρα και κάποιος δεξιά που δεν γνωρίζω. Στη ταινία αυτή ο Τσιτσανης ,Εχει το περίφημο Ζοζέφ 1958 ,με την πεταλούδα.
είναι αυτό που παίζει τελευταία στο «ΧΑΡΑΜΑ»
_Μηλαει ο Γιώργος Ταμβακάς ,καθηγητής. Ήταν ο πρώτος κιθαρίστας του Βασίλη και καθηγητής μου στα Γαλικα !
Ο ενας (Βασίλης) πήγε Αθήνα για να γίνει δικηγόρος και ο άλλος (Γιώργος)πήγε στη Γαλλία για καθηγητής.
Στις εκδρομές μας (που παντα είχαμε κιθάρες) μας έπαιζε και μερικά τραγούδια. Εμεις τα μάτια γαρίδα !!! μπας και αρπάξουμε κατι .
αναφέρεται και στις αρμονικές απαιτήσεις των τραγουδιών του Τσιτσάνη
-Ακούγεται ο τραγουδιστής Γιώργος Χατζηαντωνίου ιδια χροιά με τον Καζαντζίδη).
_μαθήματα μπουζουκιού (στιλ Τσιτάνη)από Μωραΐτη ,Νικολόπουλο,Μπίνη.
_πως γράφονταν οι στίχοι με τον Βίρβο και για την αυτολογοκρισία των( πχ στο "θα κανω ντου βρε πονηρή "). Πως προεκειψε το στιλ Καζαντζίδη (λυρικό).
_πως βγήκαν οι μεγάλοι παίχτες Σπόρος,Μακρυδάκης,Αθανασίου και τόσοι αλλοι.
_με τον Μωραΐτη παίζει κιθάρα ο Βενέκας (η κάπως έτσι).
_ο Στέλιος Βαμβακάρης παίζει το Αραπιέν.
_πρώτη φορα στην ΤιΒι ο κιθαρίστας και τραγουδιστής Γιάννης Σαλασίδης.
_Ο Τσιτσανης ,κανει σχόλειο για τις διασκευές κάποιων τραγουδιών του από τον Χατζιδάκι.
_ο δήμαρχος Τρικαίων ,για το σπίτι που γεννήθηκε ο Τσιτσάνης.(τελικά δεν το σώσαν).
_Σαββόπουλος: ο Τσιτσάνης εκανε επανάσταση ,που πέτυχε.
_
ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΤΟΣΑ ΚΑΙ ΤΟΣΑ ΕΔΩ ΜΕΣΑ το συνηστω ,κυρίως στους νεότερους.
2 «Μου αρέσει»
Γενικά μιλώντας (δηλαδή ανεξαρτήτως της ιστορίας του Τσιτσάνη για τα μπεμόλια), πιστεύω ότι και ρυθμοί θα μπορούσαν να εξοβελιστούν από τον χώρο του καλόηχου επιτρεπτού τραγουδιού, κυρίως το τσιφτετέλι. Ιδιαίτερα μάλιστα τα οργανικά αλά τούρκα τσιφτετέλια, τα διπλόχορδα, είμαι σίγουρος ότι θα έκαναν τους λογοκριτές να φρίξουν και να τα θεωρήσουν από μαυλιστικά και ανήθικα έως απλώς φάλτσα και κακόηχα. Και είναι συνήθως βέβαια σε ουσάκ, ούτε μπεμόλια ούτε τίποτα, αλλά αν υπάρχουν τέτοιες ηχογραφήσεις, ελληνικές, από την περίοδο της λογοκρισίας, θα εκπλαγώ.
στο εν λογο βίντεο και στο 3.24 ο Βασιλικός Μηλαει για ενα κείμενο του, για το ότι η ψυχή του είχε φύγει νωρίτερα ( λέει κατι σαν ο εκτοπλασματικος ? Τσιτσάνης).
γνωρίζει κάποιος κατι για το κείμενο αυτό ?
Λάθος το έγραψα
Είναι στο 3 ώρες και 24’.λίγο πριν το τελος.
Β. Βασιλικός: «Ο εκτοπλασματικός Τσιτσάνης», Μάρτ.-Απρ. 1984, περιοδικό Το Δέντρο, τχ. 6: σ. 9-12.
http://www.ekebi.gr/magazines/ShowImage.asp?file=42878&code=5777
http://www.ekebi.gr/magazines/showimage.asp?file=42879&code=3026&zoom=800
http://www.ekebi.gr/magazines/showimage.asp?file=42880&code=5382&zoom=800
http://www.ekebi.gr/magazines/showimage.asp?file=42881&code=3531&zoom=800
2 «Μου αρέσει»
Μπράβο Ανθιμε.
Να το διαβάσουμε, να δούμε τι είδε ο Βασιλικός τότε.
( Το όνομά παράγεται από το εκτόπλασμα, την υποτιθέμενη ‘’ψυχική’’ ουσία που έβγαινε από τα σώματα των μέντιουμ στη διάρκεια των συνεδριών (seances). Το εκτόπλασμα έμοιαζε με ένα είδος λευκής ομίχλης ή καπνού, πολλές φορές αραιού ενώ άλλες φορές πολύ πυκνού, τόσο που έμοιαζε με αφρό ή με ένα είδος υφάσματος)
3 «Μου αρέσει»
(τα έντονα, δικά μου)
Υπάρχουν φωτογραφίες εκτοπλασμάτων, φωτογραφημένων μαζί με τον άνθρωπο που τα εκπέμπει, στο Εγκυκλοπαιδικό λεξικό Ελευθερουδάκη.
1 «Μου αρέσει»
Δεν θυμάμαι αν το έχουμε ανεβάσει ξανά το άρθρο του Pennanen, σχετικά με τη λογοκρισία του Μεταξά.
Εν πάση περιπτώσει, όμως, ας το έχουμε και εδώ:
1 «Μου αρέσει»
Ο Πέννανεν ήλθε, είδε, απήλθε και έγραψε. Έγραψε πολλά και πολύ σημαντικά. Την Ελλάδα όμως και τους Έλληνες, καθώς και το ρεμπέτικο, δεν τα κατάλαβε. Για να καταλάβουμε τώρα εμείς το γιατί, δεν φτάνει να διαβάσουμε την εργασία που πολύ καλά έκανε και ανέβασε η Ελένη, πρέπει να διαβάσουμε και τα
Τhe Nationalisation of Ottoman Popular Music in Greece,
Westernisation and Modernisation in Greek Popular Music
The development of chordal harmony in Greek Rebetika and Laika music, 1930s to 1960s
και δύο ή τρία ακόμα, που κάπου πρέπει να τα έχω κι αυτά αλλά δεν τα βρίσκω αυτή τη στιγμή.
Δεν θα διαφωνούσα με το Νίκο, στην εκτίμησή του για τον Π.
Το συγκεκριμένο άρθρο του Π. αφορά στη λογοκρισία επί Μεταξά.
Πάντως, το γενικότερο συμπέρασμα είναι πως σαφή εικόνα δεν μπορούμε να αποκτήσουμε, μια και απουσιάζει πρωτογενές υλικό προερχόμενο από το ίδιο το υφυπουργείο Τύπου, επί Μεταξά.
Ψάχνοντας μάλιστα για πηγές, διάβασα πως τα αρχεία του μεσοπολεμικού Υφυπ Τύπου και Τουρισμού καταστράφηκαν τη δεκαετία του '60…
Όμως, το περίφημο γράμμα των Λαμπρόπουλων προς το Hayes μας δίνει κάποιες αδιαμφισβήτητες πληροφορίες. Στην απαίτηση των Αμερικάνων για καινούργιες ηχογραφήσεις με Ρόζα των τίτλων Χαρικλάκι (αρχική ηχογράφηση 1933), Καντηφέ (αρχική ηχογράφηση 1931) και άλλων, η απάντηση της εταιρίας ήταν σαφέστατη: Από Σεπτεμβρίου 1937 ισχύει λογοκρισία στίχου και μουσικής και τραγούδια του τύπου αυτού δεν θα έπαιρναν έγκριση ηχογραφήσεως. Να θυμηθούμε τους στίχους (δεν τους διόρθωσα, κοπιάροντας από γτ):
Χτες το βράδυ Χαρικλάκι είχες φέρει τ’ οργανάκι και γλεντούσες μ’ένα αλάνι κάτω στο Πασαλιμάνι.
κλπ., τα ξέρετε απ’ έξω, και:
Δε μου λές εχθες το βράδυ ο θυμός σου τι ήτανε,
δυο σου φίλοι μ’ ανταμώσανε και για σένα μου 'πανε (γεια σου)
Δε μπορώ να καταλάβω τα δικά σου μυστικά,
στους γιατρούς θε να με ρίξεις να πεθάνω φθισικιά (μάλιστα!)
Τα ματάκια σου πουλί μου χαμηλοκοιτάζουνε
σαν γυρίσουν και με ιδούνε στην καρδιά με σφάζουνε (γεια σου)
Έλα να αλλάξουμε καρδιές να πάρεις τη δική μου
να δεις πως βασανίζεται για σένα το κορμί μου
Ουδείς ψόγος, νομίζω θα συμφωνήσουμε όλοι. Τί ήταν λοιπόν αυτό που εμπόδιζε τραγούδια «αυτού του τύπου» να ηχογραφηθούν; Δεν έχουμε παρά ν’ ακούσουμε τα κομμάτια: Σμυρναίικο αντάμ παπαντάμ και τα δύο. Στο Χαρικλάκι μάλιστα, η Ρόζα αυτοσχεδιάζει ένα αμανεδάκι προς το τέλος (και η Ρίτα το ίδιο, στη δική της βερσιόν), αριστουργηματικό μεν για μας, όμως αμανεδάκι. Το δε Καντηφέ είναι (και αυτό!) ελληνοποίηση τούρκικης μελωδίας, πασίγνωστης και αυτής στην Τουρκία. Το ύφος όμως, κάργα ανατολίτικο, κι ας αντικαταστάθηκε στην ηχογράφηση το αρχικό κλείσιμο Τσάχ - Πίν με γειά - σου! ή Μάλισ - τα!.
Άρα λοιπόν, μπορεί μεν να μην πολυπειράχτηκαν «μπεμόλια» στις παρτιτούρες, μπορεί να μην στελνόταν εκπρόσωπος της Επιτροπής να παρακολουθήσει την ηχογράφηση, όμως ο Ψαρούδας είχε καλά δεμένο το γάϊδαρό του και ήξερε πολύ καλά ότι Τουρκοτράγουδα δεν θα προωθούνταν για ηχογράφηση, με πρωτοβουλία και (κυρίως!) έλεγχο - …των εταιριών των ιδίων!
3 «Μου αρέσει»
το αφιέρωμα αυτο της ΕΡΤ (1984),υπάρχει τωρα εδω.
σχόλια του καναλιού.
< Το καλοκαίρι του 1984, προβλήθηκε από την ΕΡΤ, σε τέσσερα επεισόδια, ένα μεγάλο αφιέρωμα στον Βασίλη Τσιτσάνη. Η έρευνα, η επιμέλεια και το φωτογραφικό αρχείο ήταν του γνωστού «ρακοσυλλέκτη» ερευνητή και φίλου του Τσιτσάνη Κώστα Χατζηδουλή, το ρεπορτάζ της Πέπυς Ραγκούση, η φωτογραφία και το μοντάζ του Ντίνου Κατσουρίδη και η σκηνοθεσία του Κώστα Φέρρη, με τη συνεργασία του Ντίνου Κατσουρίδη. Από τον καλλιτεχνικό κόσμο μίλησαν για τον Βασίλη Τσιτσάνη (με σειρά εμφανίσεως) οι Δημήτρης Χριστοδούλου, Γιώργος Μητσάκης, Κώστας Καπλάνης, Μιχάλης Γενίτσαρης, Στέλιος Βαμβακάρης, Σοφία Καρίβαλη, Δημήτρης Γκόγκος ή Μπαγιαντέρας, Σεβάς Χανούμ, Τόλης Χάρμας, Κώστας Μάνεσης, Τάκης Φιτσιώρης, Τάκης Μπίνης, Kώστας Βίρβος, Γιώργος Νταλάρας, Ευαγγελία Μαργαρώνη, Ρένα Ντάλια, Άννα Χρυσάφη, Δήμητρα Γαλάνη, Γιάννης Σαλασίδης, Καίτη Γκρέυ, Γιώργος Ζερβουλάκος, Διονύσης Σαββόπουλος, Χρήστος Κολοκοτρώνης, Μανώλης Μητσιάς, Σταμάτης Κόκοτας, Βίκυ Μοσχολιού, Χαρούλα Λαμπράκη, Κώστας Καρουσάκης, Σώτος Αλεξίου, Γιάννης Μωραΐτης, Αλέκος Σακελλάριος, Χρήστος Νικολόπουλος, Βασίλης Βασιλικός, Βαγγέλης Μαρίνος, Κάρολος Κουν, ο Δημήτρης Χατζηδιάκος με τον Γιώργο Νικολέρη από την Αθηναϊκή Κομπανία και ο Μάνος Λοΐζος (από video αρχείου). Τραγούδησαν ζωντανά οι Τάκης Μπίνης, Στέλιος Βαμβακάρης, Νίκος Μαραγκόπουλος, Μίνα Δερλίκου, Ανθούλα Αλιφραγκή, Μιχάλης Γενίτσαρης, η Οπισθοδρομική Κομπανία με την Ελευθερία Αρβανιτάκη, η Αθηναϊκή Κομπανία με την Σοφία Εμφιετζή και την Βούλα Καραχάλιου, ενώ ο Γιώργος Νταλάρας και η Βίκυ Μοσχολιού τραγούδησαν «a capella» αποσπάσματα τραγουδιών του Τσιτσάνη. Ο Γιάννης Μωραΐτης, ο Τάκης Μπίνης, ο Χρήστος Νικολόπουλος και ο Στέλιος Βαμβακάρης μίλησαν για τον μπουζουξή Τσιτσάνη, παρουσιάζοντας παράλληλα τα «μυστικά» του παιξίματός του. Για τον Τσιτσάνη μίλησαν επίσης απλοί φίλοι, καθώς και πρόσωπα του συγγενικού του περιβάλλοντος, όπως οι Ελένη Τσιτσάνη (νύφη Β.Τσιτσάνη), Παπαποστόλης (από το χωριό Ρίζωμα), Γιώργος Ταμβακάς (καθηγητής), Θανάσης Κομνηνός (παλιός γραμμοφωνατζής), Ζοζέφ (οργανοποιός), Ανδρέας Σαμαράς (κουνιάδος Β.Τσιτσάνη), Στέλλα Λογαρίδου (ξαδέλφη Ζωής Τσιτσάνη), Ζωή Τσιτσάνη (σύζυγος Β.Τσιτσάνη), Δημήτρης Χαραλαμπίδης (οδηγός Νίκου Μουσχουντή), Δέσποινα Παπαγεωργίου (φίλη ζεύγους Τσιτσάνη), Κωνσταντίνος Ντάγκας, ο Κώστας Τσιτσάνης (γιος του Β.Τσιτσάνη), Κίμων Φραντζής (ιδιοκτήτης του κέντρου «Χάραμα»), Δήμος Λαϊνάς (φίλος Β.Τσιτσάνη), η Τζοάννα (εγγονή Β.Τσιτσάνη) και ο Δήμαρχος Τρικάλων. Στο τέλος της 4ης εκπομπής προβλήθηκαν αποσπάσματα με τον ίδιο τον Τσιτσάνη να μιλά και να τραγουδά, καθώς και πλάνα από την κηδεία του στο Πρώτο Νεκροταφείο Αθηνών. Αρχείο Θανάση Γιώγλου.>
Διαβάστε περισσότερα εδώ:https://www.ogdoo.gr/epikairotita/mou…