Γενικά τα πράγματα είναι όπως τα λέει ο Περικλής.
Έχοντας δοκιμάσει με τον Σταύρο πρόγραμμα εβδομαδιαίο με ντουζένια, αν δεν ήταν ατυχής η μέρα (Σάββατο) θα πήγαινε καλά πιστεύω γιατί υπήρχε ενδιαφέρον.
Στη συνέχεια, βάζοντας εμβόλιμα ντουζένια σε κανονικό πρόγραμμα, όντως βοηθούσε να υπάρχει ένας μπαγλαμάς κουρδισμένος ρε-σολ και η μπουργάνα να αλλάζει εύκολα (και χωρίς καντίνι καμιά φορά).
Για άμεσα (και πολύ καλά) αποτελέσματα, ανά πάσα στιγμή η μεσαία ενός μπουζουκιού μπορεί να πέσει σε σολ για ρε-σολ-ρε (ίσιο για ραστ/νικρίζ) ή να ανέβει στο σιb για ρε-σιb-ρε (σεγκιάχ/χουζάμ/χιτζασκιάρ/πειραιώτικο). Επίσης, να γίνει προσομοίωση του καραντουζενιού παίζοντας μι ουσάκ στο ρε-λα-ρε.
Το καλό με την τελευταία τεχνική είναι ότι το πρόγραμμα δεν διακόπτεται, απλά ο μπουζουξής κάνει ένα μικρό κούρδισμα που μπορεί να περάσει και απαρατήρητο. Η ανταπόκριση είναι καλή γενικά, οι μυημένοι το πιάνουνε, οι υπόλοιποι απλά ευχαριστιούνται ένα καλοπαιγμένο κομμάτι.
(Ας διαχωριστεί το νήμα να πάει στα ντουζένια, είναι κρίμα να καρπώνεται τέτοια συζήτηση ο Π.Σ.)