Συνθέτες που απελευθερώνονται από την ΑΕΠΙ

Αναδημοσιεύω μια ενδιαφέρουσα είδηση που βρήκα στο rebetiko.sealabs.net:

Με χαρα το 2013 ειδαμε να απελευθερωνονται απο την ΑΕΠΙ και τα δικαιωματα που εισπρατει ,οι συνθεσεις των Σκαρβελη και Τουντα ειναι πλεον ελευθερες προς κατεβασμα εφοσον συμπληρωθηκαν 70 χρονια απο τον θανατο τους.Εκτος ομως απο αυτους τους δυο συνθετες το 1942 ειχαμε την απωλεια και του Γιοβαν Τσαους (1893-6 Οκτωβριου 1942) που μπορουν και για αυτον να ανοιξουν τα τραγουδια για ελευθερο κατεβασμα
Επισης πιστευω οτι τα παραδοσιακα θα μπορουσαν να ανοιξουν και αυτα (τουλαχιστον τα ηχογραφημενα μεχρι το 30 που δεν υπαρχουν μπερδεματα επαναοικοιοποιησης απο αλλους συνθετες) και ειδικα απο την δισκογραφια της Σμυρνης και της Πολης που εκει συνανταμε και μελωδιες απο κλασικους συνθετες της Ευρωπης που εχουν Ελληνικο στιχο και οι συνθετες εκει εχουν πεθανει απο τον 19ο αιωνα σε καποιες περιπτωσεις.Επισης τα τραγουδια που ειναι γνωστο οτι ειναι του Γιαγκου Αλεξιου (Γιοβανικα) ο οποιος εχει πεθανει απο το 1925.Αμανεδες και ηχογραφησεις στην Αμερικη επισης σε πολλες περιπτωσεις πιστευω μπορουν να ανοιξουν.
Το 2014 ανοιγουν επισης Παπαζογλου,Μπεζος,Καβουρας(οι συνθεσεις του).

Προσωπικά πάντως το 'χα μεγάλο καημό να συμπεριλάβω στη δισκοθήκη μου πολλά κομμάτια του Σκαρβέλη και του Τούντα που μόνο στο sealabs μπορούσα να ακούσω. Όσοι δεν το πήραν χαμπάρι, τα κομμάτια είναι ήδη διαθέσιμα για download. Να 'ναι καλά τα παιδιά που έστησαν τη σελίδα και όσοι έκαναν τόσο υπέροχη και κοπιαστική δουλειά με τα κομμάτια.

Με την ευκαιρία ας πω ότι τυγχάνει να ξέρω μετά βεβαιότητος πως ο Γιοβάν Τσαούς δεν υπήρξε ποτέ μέλος της ΑΕΠΙ και συνεπώς τα δικαιώματα των συνθέσεων του δεν προστατεύονται από αυτήν* με την εξαίρεση του τραγουδιού “Γελασμένος” το οποίο είναι κατά το ήμισυ κατοχυρωμένο στον Στελλάκη Περπινιάδη (το στιχουργικό ήμισυ φαντάζομαι).

*Εφόσον τα πνευματικά δικαιώματα των έργων του Τσαούς δεν είναι στην ΑΕΠΙ μήπως είναι “ορφανά” από διεκδικήσεις; Αναφέρομαι φυσικά στο περιουσιακό μέρος γιατί το πνευματικό/ηθικό (ή όπως αλλιώς το λένε) είναι αδιαμφισβήτητα και αμετάκλητα του δημιουργού. Υπήρχε άραγε εκείνη την εποχή άλλη εταιρεία, πέρα από την ΑΕΠΙ, η οποία διαχειριζόταν πνευματικά δικαιώματα μουσικών/δημιουργών και στην οποία θα μπορούσε να ανήκει ο περί ου ο λόγος;

Αυτό με τα παραδοσιακά δεν το καταλαβαίνω. Άντε, είπε ο άλλος ότι το 'γραψε μόνος του. Ε και; Για μερικά κομμάτια δε χρειάζεται να είσαι Σέρλοκ Χολμς για να καταλάβεις ότι δεν είναι έτσι. Όταν ο καθένας που έχει ακούσει πέντε δίσκους ξέρει ότι το Χ τραγούδι προϋπήρχε του Ψ δημιουργού, και είναι δυνατόν να υποστηριχθεί αυτό και με απλά στοιχεία (έχουμε π.χ. παλιότερη ηχογράφηση) και εν ανάγκη με επιστημονικά (μουσικολογικά) στοιχεία, γιατί η ΑΕΠΙ παίρνει τον λόγο του πρώτου κατοχυρώσαντος σαν κάτι θέσφατο και αδιαπραγμάτευτο;

Ξέρω άνθρωπο που έχει γράψει τον Ερωτόκριτο. Και άλλοι θα τον ξέρετε. Οι στίχοι είναι ίδιοι μ’ εκείνους του μακαρίτη (από το 1613) Κορνάρου , αλλά ο ποιητής είναι εν ζωή.