Στίχοι: Pelagia

[pelagia (koukidou)]

κι υστερα ηρθανε οι θυμησες να παιξουν
“κρυφτομπικο” και τΑη Γιαννιου τις φλογες σε μια ασπρομαυρη παλια φωτογραφια στερνη μου γνωση , το μυαλο που τοχες …

ψυχες αθωες και παιχνιδια στην αλανα
φουχτες το χωμα και τα ρουχα λερωμενα
πισω απ` το φραχτη να φωναζει καποια μανα
κι εγω καρδια μου , να πληρωνω τα σπασμενα …

ενα αγιοκλημα τη μυτη τυραννουσε
απο υπαιθριους με “αιγλη” σινεμαδες
και στο τηγανι σα μαιναδες να χορευουν
χολοσκασμενοι απ` το κακο τους , λουκουμαδες …

ποσο περιμενα να γινει αυτο το παρτι
για να με παρεις απ` το χερι στη βεραντα
και με υποσχεσης παιχνιδισμα στα ματια
του πουκαμισου σου ρουφουσα τη λεβαντα …

σα κολασμενη τοτε πανω σου κολουσα
στου Αζναβουρ τις θεικες τις μελωδιες
κι εκει χτυπουσε “μπιελά” ο ανδρισμος σου
κατι ναγγιξει απ τις δικες μου συγχορδιες …

τωρα μεγαλωσα και σ` εχασα καλε μου
και οι αλανες εχουν γινει πια μπετα
μετεωρη εμεινα στου χρονου την αιωρα
να παζαρευω για το “πριν” , ενα μετα …

“νιατα φευγατα” , σπαταλη μου εφηβεια
ολα δοσμενα σενα αλμπουμ με "σπιραλ" σα φυλαχτο στο μοναστηρι της καρδιας μου σας εχω κλεισει μεσ το αδειο μου MISTRAL …:106:

Χανιωτη Χαλκιδικης - Ιουλιος 2009

[pelagia (koukidou)]

θελω να με κολησεις σ` ενα τοιχο
και να γεμισεις το λαιμο με τα φιλια σου
θελω και το μυαλο να ξεστρατισει
και μονοπατια να ζητα στην αγκαλια σου …

θελω να μου ρουφηξεις και τα χειλια
κι απο τη ζηλεια την τρελη να τα ματωσεις
θελω να καταστρεψεις την εικονα
κι υστερα αμοιρος φονιας , να μετανοιωσεις …

θελω νανακατεψεις τα μαλλια μου ανταρτης ανεμος και εραστης μιας μερας θελω να ισοπεδωσεις την καρδια μου ναμαι η Πενταμορφη και συ να `σαι το Τερας …

θελω να ψιθυριζεις λογια λαγνα
ηδονικα , γεματα ερωτα κι αγαπη
θελω να με υποταξεις με λατρεια
το μαστορα μου για να βρω και τον σατραπη …

θελω και τον ιδρωτα σου να τρεχει
και να χαραζει τα δικα του τα αυλακια
πανω στο σωμα σου πηγές να ζωγραφιζει
και με τη γλωσσα μου να ψαχνω για ρυάκια …

θελω κουρσαρε , να μπεις μεσα μου , με φορα
κυριαρχος , αρχοντας μαζι κι ενας επαίτης
κι αφου μου πιείς την τελευταια μου σταγονα
να βαφτιστεις και του κορμιου μου Νομοθετης …:230:

[fotis]

Καλά… μ’έχεις στείλει αδιάβαστο!

[mpampis_kapoulas (Μπάμπης Κάπουλας)]

Είχα μια μοναξιάρικη καρδιά ,στο τοίχο σκαλισμένη
Ηταν το μόνο στόλισμα πού΄χα στη καμαρί μου τη στενή
Τη τόσο παγωμένη
Είχα ημερολόγιο παλιό, στο τοίχο κρεμασμένο
Ακυρωμένο, ξέφυλλο ,απ΄τον καιρό ξεπερασμένο
Κ΄ανάμεσά τους το όνειρο ,ολάκαιρη ζωή ,στο τοίχο
Πάντοτε στημένο .
Στη Πελαγία μια νύχτα του Ιούλη με πανσέληνο . :043:

[Aris]

Υπάρχουν και μικρά παιδιά εδώ μέσα!
:019::019::019::019::019:

[voulpan]

Απο : Manager
Προς: Πελαγία και Σαράντο

Έχω πρόταση απο γνωστότατο (well-known) παγκοσμίου φήμης και βεληνεκούς καλλιτέχνη.
Kατά το παρελθόν τραγούδησε τα πάντα, (λαικά, ρεμπέτικα, έντεχνα, latin).

Ετοιμάζεται δίσκος με δημοτικά.

Θέλω στίχους με: τσαρούχι, λαγι-αρνί, αρμέξαμε, στρούγκα, γάλα, μαντρί, φούντα, φ’στανέλα, φέτα (όχι λευκό τυρί, φέτα κανονική).

Ευχαριστώ.

Υ.Γ.
Κάντε γρήγορα. Η δουλειά ξεκίνησε.

[pelagia (koukidou)]

ο παπους ο Τζακ Ο Χαρα
ερωτευτηκε Βουλγαρα
το `παιζε κι ανοιχτοματης
προικα πηρε τα παιδια της …

θα τον ετρωγε η μαρμαγκα
μα καταπινε βιαγκρα
επινε και μαυρο τσαι
να μπορει να την πηδαει …

πισω του αφησε σα “νουλα”
μια χωριατα γυναικουλα
που ξεθυμαινε λιγακι
μετρητο και τσιγγελακι …

καπου καπου τον θυμοταν
κι οταν λιγο συνερχοταν
“μπας και ζει ο Τζακ μου , μπας
με τα τρια μπαι-πας” ???

του χρειαζεται καημενη
μια σανιδα , αλλα βρεμενη
να τον ευρει τετοιο “σοκ” ,
ητανε και του ΠΑΣΟΚ …

ο παπους δεν εχει αναγκη
εξηγιεται και λαυρακι
ξεχασε και τα εγγονια
και δικα του εχει “προγονια” …

κι η Βουλγαρα καμαρωνει
π` αλλον βρηκε να πληρωνει
πεταξε εξω το κωλι
εκανε και “μιζαμπλι” …

αν ο Τζακ λοξοδρομησει
και το ματι του γυαλισει
λιγο θα του τον κουνησει
και αυτος θε να τα “φτυσει” …

ειναι καργα ερωτευμενος
στο βρακι της γαντζωμενος
τρεμει μη του πει το τερμα
και της γραφει κι ενα στρεμμα …

ναι , αλλα αυτη τα θελει ολα
η Βουλγαρα η “καριολα”
θελει να της παρει αμαξι
κι αλλο να τον αφαιμαξει …

ετσι ο Τζακ χανει τα παντα
και τον βαζει και στην “παντα”
τωρα βγαινει μ` αλλον τζε
που ξηγιεται Μερσεντε …

παρτον τωρα κυρα Μαρω
μη στον φερουνε στο καρο
λουσου τον και στην υγεια σου
Μαρω μου περαστικα σου …

και η Μαρω το κοθωνι
λεει “ο Τζακ καλα χουφτωνει”
κι αμα δεσει το γλυκο
θα `χουμε “εορταστικο” …

που σημαινει βρε Μαρακι
πως θα βγαλεις το βρακακι
“μη το επιχειρησεις Μαρα
θα τον πιασει αλλη κομμαρα” …

μα η Μαρω η τρελη
δεν ακουει συμβουλη
εδιωξε και τα παιδια της
για να κανει τη δουλεια της …

σαν τηνε θωρει ο γερος
τρεχει να κρυφτει στο “μερος”
και θυμαται τη Βουλγαρα
που `ταν σκετη μπαρμπουναρα …

βρε τι σου `μελε Ο Χαρα
να σε βρει τετοια λαχταρα
πεφτει τεζα στη μπανιερα
χωριανοι φερτε “αιθερα” …

μπα , σχωρεθηκε ο Τζακ μας
“η ζωη ναναι δικια μας”
εφυγε ο πιο ξενυχτης
του χωριου ο μεγας “μπιχτης” …

εξετσουμισε κι η Μαρω
τα `φτιαξε με τον κουμπαρο
κι ετσι εχει αλλον αντρα
στου Ο Χαρα τα σαραντα …:089:

[pelagia (koukidou)]

η φρεγατα η Χριστινα
βρηκε γερο παραλη
που την πηρε στο τσαρδι του
να του πλυνει το χαλι …

ετσι αρχισαν τα “χάλια”
με χαλιά και μια “ασφάλεια”
που της εκανε ο γερος
να την εχει του χεριου του
του δικου του και του γυιου του …

τι κακο αλισβερισι !!!
εμπλεξε με ανδρες δυό
της ανοιγανε τη βρυση
μα ο ενας εχυνε νερο …

τοτε αρχισαν οι ζηλειες
του πατερα προς το γυιο
λεει "θα σαποκληρωσω" μιας και τουλειπε νιονιο …

κι η Χριστινα μας στη μεση
να μη ξερει τι να κανει
το χαλι να πλυνει πρωτα
η του γερου … το “καφτανι” …

τερμα ανοιγε τη βρυση
μια στο κρυο , μια στο ζεστο
μα ο γερος τη μαλωνει
που `χυνε πολυ νερο …

“γερο εισαι στα καλα σου ?
πως θα πλυνω το χαλι
πες μου πως θα καθαρισει
δωσε μου μια συμβουλη” …

“συμβουλη εγω δε δινω
ουτε ειμαι ο ΣΕΒΑΘ
συνεταιρο μ` εχεις κανει
μαλλον με την Ε.Υ.Α.Θ.” …

την ψωνιζει κι η Χριστινα
“βρε δεν εχεις το Θεο σου ,
μια και μου κλεισες τη βρυση ,
πλυν` το τωρα , μοναχος σου” …:257:

[pelagia (koukidou)]

θα κλεψω την αποχρωση μιας μερας
το ασπρο και το μπλε , το χρυσαφι
θα κλεψω και τα ονειρα μιας νυχτας
το μαυρο , το ασημι , το βυσινι …

θα ριξω στην παλετα μου επανω
βοτσαλα τρελαμενα , τις ελπιδες
κι ενα πινελο να ξεσπα στα βασανα μου
και να σμιλευει τις περισσιες μου ρυτιδες …

θα κλεψω μια γλυκια φωτογραφια
αγαπης που δε προλαβα να δω
κι ερωτα που μ` αρνηθηκε το σωμα
ψευτρα υποσχεση , που κοπηκε στα δυο …

θα κλεψω και για παρτη σου ψυχη μου
τραγουδια ξεχασμενα στο τραπεζι
“μαυρα δισκακια” , μεσ` την περιφρόνια
κι ενα πικ-απ μαζι , για να τα παιζει …

θα κλεψω και τις ωρες τις φευγατες
ιεροκηρυκες στου χρονου ταναλόγιο και θα δικασω ο,τι ξεχασα να ζησω ο,τι απαρνηθηκα σα ναμουνα “λαμογιο” …

δεν ξερω αν θα πετυχει η προσπαθεια
η αν θα σκονταψει στο δικο σου το πορτραιτο
το μονο σιγουρο που ξερω θ` απομεινει
μονη καρδια , σε αδειο καβαλετο …:106:

[voulpan]

Πελαγία, κατάφερες να κάνεις τις ‘‘στιχομυθίες’’ απο τα πιό ενδιαφέροντα κομμάτια του forum. Αποκτάς φανατικό κοινό.

Νομίζω ότι ο Σαράντος ακολουθεί.

Υ.Γ. Σου είπα ότι ο φίλος συν forum-ίτης Σπύρος, όταν ανφέρεται σε σένα λέει… η ‘‘Παπαγιαννοπούλου’’.

[pelagia (koukidou)]

ΠΡΟΣΟΧΗ

βασιζεται σε παλιο ανεκδοτο που εξελισσεται σε μαυρη κωμωδια , με δοση αηδιας …:079:
η επιλογη της αναγνωσης δικη σας …:088:

ειχα ενα θειο Νωντα
στου μπαμπα μου το χωριο
με “βαρβατα” τα προσοντα
που τον φωναζαν ΖΟΡΟ …

ο θειουλης μου που λετε
ενυμφευθηκε την Κουλα
ζουμπουρλου , καλοσυνατη
και μοντερνα γυναικουλα …

τι του ειχε ομως κολησει
πως “εφερνε” του Γιανκουλα
κι οποτε ηθελε “γουστα”
της εφοραγε κουκουλα …

λεν , “σβησθεισης της λυχνιος”
καθε γκομενα εινιδια μ αυτος νομο ειχε δικο του
κι ολα τα γραφε στ …

ετσι υπεφερε η καημενη
πισω απο μια πορτα
ερχεται να την πηδηξει
η να την συστησει πρωτα …

μα ο,τι της ελεγε , εκανε
χωρις να υπαρχει αντιλογος
και την κουκουλα φοραγε
σα να `τανε “δοσιλογος” …

και συχνα αναρωτιωταν
μεσ` το μαυρο της το χαλι
“γιατι αραγε ο Νωντας
δε μου κοβει το κεφαλι ?” …

καποτε το προβλημα της
λεει σε μια συγχωριανη
που αμεσως καταστρωνει
σχεδιο σ` εφαρμογη …

νυχτα πανε σ` ενα μνημα
και ξεθαβουν ενα πτωμα
ηταν φρεσκοπεθαμενο
και δε μυριζε ακομα …

μια και δυο το μεταφερουν
εις του Νωντα το κρεβατι
που `βοσκε στα καφενεια
τα μεσανυχτα και κατι …

ριξανε και μια κολωνια
εις τη νεκρικη σωρο
κι επειδη “Φουζέρ” δεν ειχαν
πασαλείψαν AZARO …

να , σε λιγο καταφθανει
και ο τζες , φωναζει , Κουλα !
ηρθα για να σε …
συρε , βαλε την κουκουλα …

αντρα μου , σε περιμενω
για τρελιτσες και “μπιτζέρτες”
εβαλα και την κουκουλα
κι ειμαι κατω απ` τις κουβερτες …

και σκοταδι οπως ηταν
και ολιγον τι μπεκρης
ολη νυχτα “κοπανιοταν”
στο κουφαρι της νεκρης …

να τις κι οι βιντεοσκοπησεις
οχι θα τ` αφηναν ετσι
τετοιο λαυρακα που βρηκαν
τους εκαθησε πεσκεσι …

δωσαν και τα ντοκουμεντα
εις το ιντερνετ , θαρώ
“ο νεκροφιλος ο Νωντας
που το επαιζε ΖΟΡΟ” …

ειναι απο τη μπεκρα λιωμα
και πηδαει ενα πτωμα
ενω η θεια μου , η Κουλα
ανεμιζει την κουκουλα …:092:

— Νέο μήνυμα προστέθηκε στις 12:21 ::: Το προηγούμενο μήνυμα δημοσιεύθηκε στις 11:05 —
ΙΝΤΕΡΝΕΤ

στο ιντερνετ χρωσταω οτι χωρισα
ποτηρι η ζωη ξεχειλισμενο
το αρπαξα , το ρουφηξα , το χορτασα
και τιποτα ξανα δε περιμενω …

σε μια εικονικη πραγματικοτητα
εκλεισα μεσα ολα τα ονειρα μου
καταθεσα καρδια , γεματη αγνοτητα
μ` ανταλλαγμα σκληρο , τη μοναξια μου …

κανενανε ποτε δε συμβουλευτηκα
για να μου πει να πορευτω , ποιο δρομο
και σηκωσα το αβασταχτο φορτιο μου
σε κουρασμενο απ` τα χρονια , ωμο …

το ιντερνετ , δεν εφταιξε που χωρισα
αλλου καραδοκει η μαυρη αιτια
αφου μια ζωη σα ξενη με λογαριαζες
παντρευτηκα τη “νεα τεχνολογια” …:106:

— Νέο μήνυμα προστέθηκε στις 12:22 ::: Το προηγούμενο μήνυμα δημοσιεύθηκε στις 12:21 —

[pelagia (koukidou)]

με κομμενο το μαλλι “αλα γκαρσον”
πλησιαζει στο τραπεζι ενα γκαρσον
και ρωταει , “η μανταμ μας τι θα παρει?”
“σε ποτηρι κολωνατο , ενα Καμπαρι” …

σφαιρα φευγει στο μπαρακι το γκαρσον
μα γυριζει παλι πισω στα χαμενα
“να ρωτησω κατι ακομα τη μανταμ
ειστε μονη η περιμενετε κανενα?” …

τα φιληδονα τα χειλη της ξεσπαν
με χαμογελο , σα σφιγγα της Αιγυπτου
“περιμενω , μα δε ξερω αν θα `ρθει
βλεπεις ολα ειναι ρευστα και στο περιπου” …

εκει πανω ταχει παιξει το γκαρσον
αδιορατη υποσχεση εχει λαβει
και του κλεινει και το ματι η μανταμ
μεσ` το βλεμμα της θελει να “μεταλαβει” …

παιρνει θαρρος και κοιτωντας την στα ματια
μεσ` το “μπλε” τους , κανει δυο μακροβουτια
και αμεσως παρακατω κατεβαινει
και καρφωνεται στα σμιλευτα της μπουτια …

μια και δυο τοτε στα ισια της τα χωνει
τετοια μανταμ δεν πρεπει πλεον να `ναι μονη
μια “γυναικαρα” σαν κι αυτη και τι στον κοσμο
κι ο,τι ζητησει , ολα εγω θα της τα δωσω …

ετσι της λεει , “αν δε φανει το ραντεβου σας
θελω μανταμ μου να με εχετε στο νου σας
και πριν προλαβετε να πιειτε το Καμπαρι
θελω εγω κι εσεις να γινουμε ζευγαρι” …

ετσι οι δυο τους μυστικα δωσαν τα χερια

• μεσ` τη ζωη , οι τολμηροι παντα νικαν -
  και απο τοτε στο υπαιθριο μπαρακι
  παντα ανταμωνω το γκαρσον με τη μανταμ …:039:

[Grigoris_Maninakis]

{Υπαρχει και σε τραγουδι}

Ειμαι μου λες ρωμαντικος πως εχω μεινει πισω
γιατι ζηταω να σε δω διπλα σου να καθισω
και περιμενω γραμματα με την υπογραφη σου
γραμμενα απ’ το χερι σου μεσα απο την ψυχη σου…
Μα εσυ ΚΟΜΠΙΟΥΤΕΡ προτιμας μηνυματα να στελνεις
ανωνυμα και πονηρα τους αλλους να τρελαινεις…!

ΤΩΡΑ ΕΓΙΝΕ ΤΟ ΙΝΤΕΡΝΕΤ ΤΡΕΛΛΗ ΣΟΥ ΑΔΥΝΑΜΙΑ
ΤΑ ΚΩΔΙΚΑ ΟΝΟΜΑΤΑ ΚΑΙ Η ΑΝΩΝΥΜΙΑ
ΜΗΝΥΜΑΤΑ ΚΑΙ Σ’ ΑΓΑΠΩ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΑ ΚΟΜΠΙΟΥΤΕΡ
ΕΡΩΤΑΣ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΟΣ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΟΑ …ΣΟΥΠΕΡ.

Φλερταρεις κι’ ερωτευεσαι μεσ’ τις ιστοσελιδες
που διαφημιζουν ερωτα πουλανε και πατριδες
σκλαβωνεσαι με το γιαλι την αρρωστη οθονη
πουλιεσαι κι’ αγοραζεσαι τωρα ποιος σε γλυτωνει .
Μιλας σ’ αγνωστους και τους λες οτι ο νους σου βαζει
κι’ εγω ακουω Σαββοπουλο …για οθονη που βουλιαζει .

ΤΩΡΑ ΕΓΙΝΕ ΤΟ ΙΝΤΕΡΝΕΤ ΤΡΕΛΛΗ ΣΟΥ ΑΔΥΝΑΜΙΑ…κλπ

[pelagia (koukidou)]

λαθος βδομαδα διαλεξες λιμανι
εφυγαν ολες οι Τεταρτες της ζωης σου
και σαν τρελος μερομηνιά θα ψαχνεις
να τις χαρισεις , μα δε θα `ναι πια δικη σου …

ηρθε και της καρδιας το φτωχαηδονι
εριξε αγκυρα και αλλαξε συνηθειες
ψαχνει κλουβι να βρει για να κουρνιασει
να τραγουδησει , οσες ξεχασε αληθειες …

μεσα απτα χερια πεταξ ολη η χαρα σου
δεν ησουν αξιος εσυ να την κρατησεις
κι η μοναξια σου ακυβερνητο καραβι
σε μαυρες θαλασσες , που τις φωναζουν , τυψεις …

δωσε στο αυριο μια δευτερη ευκαιρια
κι ο,τι απερριψες με μια προχειρη γνωμη
μεσα στα ματια κοιταξε το με λατρεια
και πες αντρικια , “καρδια μου εσφαλα , συγνωμη” …

[georgalasg (Γιώργος Γεωργαλάς)]

καλησπερα
σας ανεβαζω και ενα δικό μου στιχάκι που είχα γραψει όταν ήμουν φοιτητής το 2004.
Αναφερεται στην κοπέλα μου που μόλις είχα γνωρίσει και ήταν ολίγον τι διαβαστερού…έως φυτό… Μετα εστρωσε… αλλα στην αρχή υπήρχε πρόβλημα όπως λέει και το στιχακι…

Τι το ‘θελα, τι το ‘θελα και έμπλεξα μαζί της
ολημερίς εκάθεται στον υπολογιστή της.

μόλις ξυπνήσει το πρωί τηλεφωνεί στον Γλύκα (ο καθηγητής της διπλωματικής της)
και εγώ μονάχος κάθομαι στο νόημα εμπήκα.

Τη διπλωματική ξεκίνησε από Απρίλη μήνα
και από τότε στο κρεβάτι μου δεν τη ξαναείδα.

Έλα Ευτυχούλα μου φιλάκια να σου δώσω, ΡΕΦΡΕΝ
Όχι όχι δεν μπορώ πρέπει να τελειώσω.

Θα πάρω τα βουνά, τα όρη θα διασχίσω
αφού κοντά της δεν μπορώ τον πόθο μου να σβήσω.

Σε μοναστήρι θα κλειστώ με μοναχούς να ζήσω,
τι και αν δεν έχει θηλυκά, εγώ θα το γυρίσω.

Η εργασία πια τελειώνει, υπομονή λιγάκι,
επιτέλους θα χαρώ το λάγνο της κορμάκι.

Έλα Ευτυχούλα μου αγκαλίτσα να σε πάρω, ΡΕΦΡΕΝ
Και δουλίτσα πως θα βρω; Πρέπει να σερφάρω!

Τωρα πρεπει να γραφτει η μουσική, μάλλον χασαποσερβικο η κατι αλλο σε ευθυμο…

[pelagia (koukidou)]

παν` περιπατο οι Zippo
πανε τζαμπα κι οι Ντυπόν
κλεισανε τα εργοστασια
το τσιγαρο “γραφει” απων …

ξαφανίστηκαν οι Ronson
καταργηθηκαν κι οι Bic
στην καλη την κοινωνια
εμεινε μονο το “μπρικ” …

ασφυκτιούν οι χαρτοπαιχτες
οταν παιζουνε “μπιριμπα”
και πληρωνουν οσο οσο
να φουμαρουνε “Κοχιμπα” …

αντικαπνιστες χορευουν

• μια ζωη νομοταγεις -
  “εβρεξε” επι τελους νομος
  και γι αυτους , επι της γης …

τα `χουν παρει στο κρανιο
ολοι οι μαγαζατόροι
που τον βλεπουν τον πελατη
με το κυάλι , σα βαπορι …

ειν` ακομα καλοκαιρι
και παλευεται το θεμα
οταν σκασει ο χειμωνας
“μπρος γκρεμος και πισω ρεμμα” …

κι αμα εκλογες προκυψουν
και ξαναρθει το ΠΑΣΟΚ

• γιατι εκει παει το θεμα -
  ολους θα τους πιασει “αμοκ” …

θα μπουκαρει η αστυνομια
νταλα μερα μεσημερι
κι οταν βρισκει “φουμαδορους”
θα τους κοβει και το χερι …

βρε δε κοβουνε τα χερια
τα δικα τους λεω γω που θ αρχισουν τα χαρατσια
λες και βγαλανε λαγο …

μια το παρκιγκ , μια η φουμα
στο κεφαλι μας μπελαδες
μας καταντησαν που λετε
σαν θεοτρελες γελαδες …

και τελειωνοντας αν βρειτε
λυση εξυπνη εσεις ,
σαν την λεω , νομιμοποιειται
επισημως το χασίς …:092:

[pelagia (koukidou)]

Ποίημα 2. Γιαγιά ή ύπαιθρος. ( ιδεα και αρχη γενομενη απο χρηστη και “μανατζερ” voulpan )

‘‘Καθόταν η γιαγιάκα μου και τσάκιζε ελίτσες
και κάπου κάπου άφηνε μικρές μικρές κλανίτσες’’

πηγα και την πλησιασα κι εγω μικρο παιδακι
να μαθω πως καταφερε να κλανει με “μερακι” …

παιδακι μ, ο φλοιος τσ ελιας ακομα κι αν τσακιζει
παντα φερνει “αερια” και οποιος φαει “πορδιζει” …

μαθε τωρα τα βασικα και θελω να `σαι “μνημων”
διοτι θα σου χρειαστουν , αν γινεις “επιστημων” …

κουβεντα πηρα κι αφησα , να χασκει στον “αερα”
που να `ξερα ο “μανατζερ” , πως θα χρειαστω μια μερα …

και να που εγινα “γιατρος” και για τα βασικα μου
ευθυνεται η υπεροχη και “αξια” γιαγια μου …

και σεις λοιπον πελατες μου , τρωτε πολλες ελιες
αν και εμενα σαν γιατρο , δεν με συμφερει σιγουρα ,
να δινω συμβουλες …

αλλα επειδη απεφασισα επαγγελμα ν` αλλαξω
μεχρι το γιατριλικι μου θελω να “μεταλλαξω” …

στο κατω κατω της γραφης , τι ειμαι , ενας “χειρουργος”
με καμμια δεκα “οργανα” , χλιδατος κι οχι “μουργος” …

παντα με το χαμογελο τον “σφαζω” τον πελατη
και προσφατα “ιμπρεσαριος” της Πελης και Σαραντη …

γιατι η καλη μου η γιαγια , εκτος απο το “τσακισμα”
νανακαλυπτω μ εμαθε , μα****ες , για το “αρμεγμα” …:092:

[pelagia (koukidou)]

συνηθως αγαπαμε ο,τι θαυμαζουμε
αυτο επικρατει μεσα στις σχεσεις
λατρευουμε , στα ουρανια ανεβαζουμε
και παντα “παγιες” εχουμε τις θεσεις …

εγω ομως δεν ειχα τετοια κινητρα
σαγαπησα χωρις να σε γνωρισω και θυμωσα γι αυτα μου τα αισθηματα
μα πως χωρις εσενανε θα ζησω ???

πολλοι ο,τι αγαπαμε το ζηλευουμε
και λεμε ποταπο ειναι συναισθημα
μα ελα που δε γινεται να ελεγξουμε
τα μυχια της ψυχης μας πανω στο αισθημα …

ετσι και γω σε ζηλεψα παραφορα
και το μυστηριο , χωρις να σε γνωρισω
τρελαθηκα μ` αυτο μου το καταντημα
κι εβαλα στοιχημα να μη σε αντικρυσω …

“στρατηγικη” κινηση εκανα και σ` εδιωξα
αραγε ζυγισα σωστα μια αποφαση μου?
με ενα “ματ” πεταξα εξω την εικονα σου
κι υστερα “εκαψα” τον υπολογιστη μου …:106:

[pelagia (koukidou)]

γελα παλιατσε …
ολοι σε εχουνε σαν κατι δεδομενο
βαθια υποκλιση , thankyou και grazie
μα εγω σε βλεπω σαν βιολι ξεκουρντισμενο …

τυχη ρημαδα …
θες απο χομπυ το ξεκινημα ?
η απο παιδι , θαμωνας μεσ` τα τσιρκα ?
την τεχνη ζηλεψες , παραλογο ξετυλιγμα
τωρα παλευεις για τα ενσημα του Ι.Κ.Α. …

δυο ωρες βαψιμο …
κι ο “μπαντανας” στο κατακοκκινο στοχευει
πως θα πετυχει η νεκρικη του ασπρου αντιθεση
κι ο κινδυνος , μεσ` τα τεραστια παπουτσια “ελοχευει” …

ακου το σφυριγμα …
το κανιβαλισμα στ` αυτια σου ειναι το μπραβο τους
κι αν αποτυχει της φιγουρας το στροβιλισμα
θα σου κρατησουν πρωτη θεση εις τον “παγκο” τους …

γελα παλιατσε …
κανε κουραγιο και το γελιο ζηταν ολοι
οταν ο Θεος μυαλο στον κοσμο εβρεχε
εσυ καημενε μου , κρατουσες “παρασόλι” …

ελα , μη κλαις …
χιλιαδες κοσμος απο κατω σε “μπιζαρει”
μια επαναληψη ζητα και την εικονα σου ,
ενα ενθυμιο στο σπιτι για να παρει …

κλαψε παλιατσε …
εχεις “δικαιωμα” και καψε στο βωμο τους τα χαρτια σου
στερνη υποκλιση στης μοιρας το “ξεθεωμα”
φτηνο ανταλλαγμα στα “όποια” γηρατεια σου …:106:

[mixalhs_cy (Μιχάλης/cy)]

ΤΟΥΡΚΙΚΗ ΕΙΣΒΟΛΗ ΣΤΗΝ ΚΥΠΡΟ 20 ΙΟΥΛΙΟΥ 1974

Σήμερα αναγκάστηκα τραγούδιν να συντάξω
να γράψω για την εισβολή ,πόκαμε η Τουρκία
και κτύπα άμαχον λαόν χωρίς καμίαν αιτία.
πλοία και αερόπλανα την Κυπρο εκτυπούσαν
μα για να βγούν εις την στεριάν, οι Τουρκοι δεν μπορούσαν
η ηρωική εθνοφρουρά μόνον με λίγα όπλα
εστάθηκεν αντίπαλη μπροστά στο ΝΑΤΟ όλο
κι ο κόσμος την εθαύμαζε απο βοράν ώς Νότο
όλοι ρικτήκαν στην φωτιάν τους Τούρκους και κτυπούσαν,
τους εισβολείς στην θαλασσα μονάχα ελαλούσαν.
Ερίβκαν με αλεξίπτωτα, στρατόν τζιαί μιάλα όπλα
μα πάντα εππέφτασιν νεκροί, την μαύρη τους την σόρτα.
οι μάχες μεγαλώσασιν,αίμα πολλυν εχύθη
που τα παιδιά της Ελλαδας και της Κυπρου μας,το χώμα εποτίσθη.
Και τότε επεμβήκασιν τα Ηνωμένα Εθνη,
κι εκεχειρία δώσασιν, ολα να σταματήσουν
να λύσουν τις διαφορές να δούσιν τι θα γένει.
Κι’ οι Τουρκοι υπογράψασιν όλα να σταματήσουν,
μα κείνοι προχωρούσασιν και τόπους εσκλαβώνναν,
δίχως καμμιάν αντίσταση τον κόσμο εσκοτώνναν.
Διαταγές του Κίσσινγκερ, οι Τουρκοι εκτελούσαν
και εσκοτώναν τα μωρά στις στράτες που βουρούσαν,
διότι εφοβήθηκαν πως ‘οταν μεγαλώσουν
εννά τους πάρουν το βορράν τζι εν να τους ισκοτώσουν,
οι Τουρκοι εν βαρβαρος λαός, παντού εξακουσμένοι.
τα σχέδια τους ήτανε να σφάξουν ν’ ατιμάσουν,
τζι ότ’ έχουσιν οι Χριστιανοί ούλλα να τους τα πιάσουν.
Το Σαλαμίνα κτίριον και κείνον βομβαρδίσαν
ερείπιον το κάμασιν πολλοί εσκοτωθήκαν,
την ομορφη Αμμόχωστον σχεδόν εδιαλύσαν
Νοσοκομεία, κτίρια, τίποτε δεν αφήσαν τζί
οπού ππέφταν οι πόμπες τους τον τόπον γερημώνναν
Άνθρωποι που εζούσασιν τζ’ είχαν τα ταιρκαστά τους
τώρα γινήκαν πρόσφυγες τζιείνοι τζιαί τα παιδιά τους
και κατοικούν στα αντίσκηνα ο ενας πας τον άλλον
μες την κρυάδα ,την βροχήν τζιαί περιμέναν χάρον.