είμαι έτοιμος/είμαι στο τσακ
Προέρχεται από το στρατιωτικό παράγγελμα «Φέρτε! Αρμ!», συγκεκομμένο τύπο του «φέρετε» (προστ. ενεστώτα του «φέρω»), που υποδηλώνει άμεση ετοιμότητα.
Ακούγεται στο τραγούδι «Τραγιάσκες» (1933)
Στ., μουσ. εκτελ.: Βαμβακάρης.
“…είμαι φέρτε να της πω μωρ’ αδερφάκι ζούλα πάμε στον τεκέ για τσιμπουκάκι…”
Το “φέρετε! αρμ!” έχει να κάνει με την ανταλλαγή όπλων σε βάρδια σκοπού. Τα όπλα της βάρδιας σκοπού μένουν μόνιμα στη βάρδια. Όταν έρχεται η ώρα της αλλαγής, ένας ανώτερος με όλες τις αλλαγές περνάει από κάθε βάρδια. Εκεί ο παλιός σκοπός παραδίδει το όπλο στον νέο με το παράγγελμα που δίνει ο ανώτερος (συνήθως δεκανέας ή κάτι τέτοιο) και ο παλιός σκοπός ενσωματώνεται στην ομάδα με τις “αλλαγές” (συνήθως με τα παράγγελμα “μαρς”). Όταν περάσουν από όλες τις βάρδιες και έχουν γίνει οι αλλαγές, επιστρέφουν στη βάση του στρατοπέδου μέχρι να έρθει η ώρα να γίνει η επόμενη αλλαγή βάρδιας σκοπών.
Γενικότερα όταν παίρνεις ένα όπλο στο χέρι είναι αυτό το παράγγελμα από ανώτερο για να το κάνεις. Θυμάμαι σε διάλειμμα οπλασκήσεων που είχαμε τα όπλα σε πυραμίδα. Όταν ξεκινούσαν πάλι οι ασκήσεις για να πάρουμε τα όπλα αυτό ήταν το παράγγελμα.
Το “παρουσιάστε! αρμ!” είναι το παράγγελμα όταν “παρουσιάζουμε” το όπλο μπροστά μας κατακόρυφα (μάλιστα χαιρετώντας το) φέροντάς το από τον ώμο (εκεί βρέθηκε με το παράγγελμα “επ’ ώμου! αρμ!”).
Φέρατε άρμ.- Πηγαίνετε να οπλισθείτε, ή αλλιώς, ολοκληρώσατε την πολεμική σας εξάρτηση. Παρουσιάστε αρμ είναι το παράγγελμα χαιρετισμού,συνήθως για ανώτατους αξιωματικούς, ή πολιτικούς, ή την σημαία.
Εντάξει άντε πες εγώ είμαι νέος. Ο Νικολάου πάλι; Εντάξει δεν τον πήραν και τα χρόνια αλλά νέο δεν τον λες (συγκριτικά με εσένα πάντα ) Κατ’ άλλα αιώνιος έφηβος!
Εγώ όταν διάβασα ότι είναι παράγγελμα υπέθεσα ότι θα ήταν κάτι παλιό. Φαντάζομαι ότι ακόμη και του στρατού η γλώσσα θα εξελίσσεται, έστω και σε βραδείς, συνετούς ρυθμούς. Πάντως δεν το έχω ξανακούσει.
Α, επ’ ευκαιρία, θυμάμαι μια φορά σε μιαν άσκηση… (Καλά, το κόβω εδώ)
Επ! (πήγα να πώ Αρμ!) εγώ δεν μίλησα! Επί δικτατορίας υπηρέτησα, αλλά στο ναυτικό. Σκοπιά δεν κάθησα, σημαιοφόρος καθώς ήμουν, αλλά οι σκοπιές στο ναυτικό ήταν άοπλες. Κολλέγιο, γενικώς…. Έμαθα πάντως το Παρουσιάστε Άρμ για να ξέρω, λέει, να διατάξω απόσπασμα αν μου τύχει, τρομάρα μου…
Δεν ήμουν μάχιμος, τεχνικός ήμουν (μωβ σειρίτι). Οι της Σχολής Δοκίμων πάντως, εμάς τους «επίκουρους (εξ απονομής) σημαιοφόρους» μας ονόμαζαν «ναύτες πολυτελείας».
Τώρα τα έχουν κόψει αυτά. Στην καλύτερη “στρατεύσιμος κελευστής”. Για να γίνεις σημαιοφόρος πρέπει να είσαι είτε από Ναυτικών Δοκίμων είτε υπαξιωματικός που έφαγε τα νιάτα του και ανέβηκε στην ιεραρχία.
Το φέρτε δεν σημαίνει ομως νομίζω μόνο οτι , ειμαι ετοιμος / είμαι στο τσάκ , αλλά κι οτι είμαι φωρτομένος , δοσμένος ,…
Ασε με σε ησυχία ελεγε ο αλλος γιατί είμαι στο φέρτε μου…
Το “φέρατε αρμ” δεν ήταν παράγγελμα όπως το παρουσιάστε αρμ ή επ ώμου αρμ.Το φέρατε αρμ ήταν απλή εντολή για εξοπλισμό “εις την στρατιωτικήν διάλεκτον”.Στον καιρό μου (1981983) δεν υπήρχε όπλο στην σκοπιά μόνιμο .Ο καθένας με το ατομικό του χρεωμένο όπλο .Αφού ετοιμαζόταν ο στρατιώτης για την σκοπιά του, γινόταν ο έλεγχος από τον δεκανέα αλλαγής, και αφού όλα ήταν εντάξει (ρουχισμός εξαρτήσεις κ.λ.π.),δινόταν η εντολή για ξεκλείδωμα του οπλοβαστού “φέρε τα όπλα ρε” ή με στρατιωτική διάλεκτο “φέρατε άρματα”,(τα κλειδιά τα είχε ο θαλαμοφύλακας),και αφού έπαιρναν τα όπλα τους σχηματιζόταν άγημα προς αντικατάσταση των σκοπών.