κυριως στους αμανεδες!
2 «Μου αρέσει»
Ρεμπέτικο φόρουμ είμαστε Μιχάλη, όχι νεολαϊκό!
Έτσι. Σίγουρα ο Περικλής θα μας βρεί ένα παράδειγμα για κάθε ομάδα.
Το μεντέτ σχεδόν σε κάθε αμανέ. Τα διάφορα γιαρ, επίσης στους αμανέδες, πολύ συχνά αλλά -νομίζω- όχι στον ίδιο βαθμό όσο το μεντέτ, επίσης όμως και σε άλα είδη τραγουδιών. Για παράδειγμα, στα ποντιακά είναι πολύ συνηθισμένο ένας 15σύλλαβος στίχος να συμπληρώνεται μ’ ένα γιαρ στο τέλος, που τον κάνει 16σύλλαβο, και να τραγουδιέται σαν να ήταν δύο όμοια 8σύλλαβα ημιστίχια: Έλα πουλί μ’ ας σα μακρά / έλ’ ας σην ξενητείαν γιαρ…
Θα μου πεις, έχουμε φύγει πολύ εκτός ρεμπέτικου. Ε ναι, προφανώς δεν υπάρχει λόγος να λημματογραφούμε ό,τι υπάρχει στα …ποντιακά τραγούδια, ωστόσο έχει κάποιο ενδιαφέρον ο συσχετισμός αυτής της ιδιαιτερότητας του μανέ με άλλα είδη παραδοσιακού τραγουδιού (σε αντίθεση με το μεντέτ, που όσο ξέρω είναι αποκλειστικότητα των μανέδων).
1 «Μου αρέσει»
Α, και προσοχή: αν θεωρηθεί ότι οι αμανέδες δεν συμπεριλαμβάνονται στα ρεμπέτικα, ενώ το γλωσσάρι προσδιορίζεται ως ρεμπέτικο γλωσσάρι, τότε δεν θα προστεθούν βεβαίως αυτά τα λήμματα. Αν ρωτιόμουν πάντως εγώ, θα τα συμπεριελάμβανα.
1 «Μου αρέσει»
Για να είμαστε ακριβέστεροι, στους αλά τούρκα μανέδες. Σε δυτικότροπους τυποποιημένους μανέδες όπως το Σμυρναίικο Μινόρε, το Τζιβαέρι κλπ. συνηθίζεται μόνο «αμάν» και «ααα, αααχ».
Γιαρέι: Νεβασίρ μανές Αν ήξευρες, Μαρίκα Πολίτισσα.
Γιαρέι και μεντέτ έι: Γκαζελί σεχνάζ μανές Κόσμε καθώς σε γνώρισα, Ρόζα
1 «Μου αρέσει»
Μεγάλη συζήτηση.
Προσωπικά τους θεωρώ πολύ διαφορετικό πράγμα. Στην ουσία ο μόνος λόγος που συχνά τους συγκαταλέγουμε στο ίδιο ευρύτερο τσουβάλι με τα ρεμπέτικα είναι ότι πολλοί παλιοί τραγουδιστές είχαν γράψει και ρεμπέτικα και μανέδες. Π.χ. ο Παπασιδέρης (που όμως ήταν βασικά δημοτικός), ο Νταλγκάς (που έχει πει λίγο-πολύ κάθε είδος τραγουδιού της εποχής), κλπ.
Ανεπαρκέστατος λόγος.
Στην πράξη όμως αυτή η ομαδοποίηση έχει επικρατήσει. Το σίλαμπς έχει μερικές εκατοντάδες μανέδες. Δίσκοι με επανεκδόσεις ρεμπέτικων από τις 78 στρ πολύ συχνά περιλαμβάνουν και μανέδες. Σημερινοί μουσικοί που να αποτολμούν να αναμετρηθούν με αυτό το είδος, συνήθως έχουν ως κύριο ρεπερτόριο τα ρεμπέτικα. Και εν πάση περιπτώσει και οι ίδιοι οι παλιοί ρεμπέτες (Στράτος, Μάρκος, Μπάτης) έκαναν τις προσπάθειές τους, με τα όποια τέλος πάντων αποτελέσματα.
Οπότε, εύλογο είναι ότι και στο φόρουμ έχουμε πολλά νήματα για τον μανέ, και ότι αν κάποιος αναζητούσε ένα γλωσσάρι για να βρει λέξεις σχετικές με τον μανέ, δε θα απέρριπτε το ενδεχόμενο να κοιτάξει στο ρεμπέτικο γλωσσάρι.
(Το μόνο βέβαιο είναι ότι κάθε ειδολογικό - ταξινομικό ζήτημα έχει αποδειχθεί μέχρι τώρα ιδιαίτερα δυσεπίλυτο…)
Με πολύ λιγότερα λόγια: Μεγάλη συζήτηση σίγουρα, αλλά κανείς δεν νομίζω να μας κατηγορήσει σοβαρά αν συμπεριλάβουμε αυτά τα δύο λήμματα.
1 «Μου αρέσει»
τραγουδι του ηλια ποτοσιδη ειναι, ο οποιος οταν γνωρισε τον παπαιωαννου επαιζε μπουζουκι με καραντουζενι εκεινη την ωρα. επισεις και ο παπαιωαννου εχει γραψει αρκετα συρτα…
Το κομμάτι Μιχάλη δεν είναι ρεμπέτικο, ή μήπως το βρίσκεις εσύ ρεμπέτικου ύφους;
γιατι ειναι ρεμπετικα η κακαβια και ο ζεππος του παπαιωαννου…? η ειναι ρεμπετικο εκεινο με την μανα, που το βρηκες συγκινητικο στην αλλη συζητηση περι σκυλαδικου…?
Συνηθίζουμε, Μιχάλη, τα παραδείγματα που επιλέγουμε για το ρεμπέτικο γλωσσάρι να είναι κατά προτίμησιν από ηχογραφήσεις ρεμπέτικου ύφους. Όσο για το κομμάτι που πράγματι βρήκα συγκινητικό σε διαφορετικό θέμα, δεν κατανόησα το λόγο για τον οποίο το φέρνεις στη συζήτηση αυτή. Ποντιακής καταγωγής είναι η κυρία και ποντιακό τραγούδι τραγουδάει, καμμία σχέση με ρεμπέτικα.
1 «Μου αρέσει»
δλδ εγω εκανα κατι ασυνηθηστο τωρα…? καλα, αμα δε σου αρεσε σβηστο. αλλα και στο φιναλε, και ο ποτοσιδης ποντιος ηταν, και το γιαρ το λενε και πολλα ποντιακα μεσα.
Για να σβηστεί κάποια δημοσίευση, Μιχάλη, πρέπει να έχει παραβιάσει κάποιους κανόνες ή να το ζητήσει ο συντάκτης της, εξηγώντας βέβαια τους λόγους . Στη συγκεκριμένη περίπτωση δεν συνέβη ούτε το ένα, ούτε το άλλο.
3 «Μου αρέσει»
αρα ειμουνα προβλεπομενος…
Μιχάλη, πραγματικά δυσκολεύομαι να παρακολουθήσω τη σκέψη σου. Για να σε διευκολύνω, παραθέτω όσο συντομότερα γίνεται, για να μην κουράσω και τους υπόλοιπους, το πώς γεννήθηκε το θέμα με τις αντιπαραθέσεις μας
Με το #12 σου πληροφόρησες την Ελένη ότι το γιαρ ακούγεται κυρίως στους αμανέδες, όμως πρότεινες ως παράδειγμα ένα τραγούδι που δεν είναι αμανές και που με το #13 μου χαρακτήρισα «νεολαϊκό», υπονοώντας ότι εμείς ως ρεμπέτικο φόρουμ και με ρεμπέτικο γλωσσάρι συνηθίζουμε να φέρνουμε παραδείγματα από ρεμπέτικα (ή αμανέδες, στη συγκεκριμένη περίπτωση). Με επόμενα μηνύματά σου υπερασπίστηκες την πρότασή σου, προβάλλοντας επιχειρήματα όπως ότι ο Ποτοσίδης έπαιζε καραντουζένι όταν γνώρισε τον Παπαϊωάννου (να σημειώσω ότι το τραγούδι Γιαρ γιαρ αμάν δεν θυμίζει καραντουζένι), ότι ο Παπαϊωάννου έχει γράψει αρκετά συρτά, ότι εμένα προσωπικά μου αρέσει κάποιο ποντιακό τραγούδι, ότι ο Ποτοσίδης ήταν και αυτός Πόντιος (άρα θα έπρεπε να μου αρέσουν και τα τραγούδια του; ) και ότι πολλά ποντιακά περιέχουν το γιάρ και με προέτρεψες, τελικά, να σβήσω κάποια δημοσίευσή σου «άμα δεν μου αρέσει».
Επειδή σε αυτό το φόρουμ οι συντονιστές δεν συνηθίζουμε να σβήνουμε δημοσιεύσεις μελών «άμα δεν μας αρέσουν», προσπάθησα να σου εξηγήσω πώς ακριβώς δουλεύουμε. Απέτυχα όμως, με αποτέλεσμα να θεωρήσεις τον εαυτό σου «προβλεπόμενο» για διαγραφή, αν καλά κατάλαβα. Λυπάμαι ειλικρινέστατα, αλλά δεν διαθέτω άλλα επιχειρήματα να στηρίξω τη θέση μου, θέση και ολόκληρης φυσικά της συντονιστικής ομάδας, ότι δεν ήσουν «προβλεπόμενος».
Όχι βρε Νίκο. «Προβλεπόμενος» όπως το λέμε στον στρατό, δηλαδή νόμιμος, με συμπεριφορά εντός των ορίων του θεμιτού.
Κομβιωμένος π.χ. είσαι προβλεπόμενος. Ακομβίωτος τρως καμπάνα.
(προβλέπεται = επιτρέπεται/επιβάλλεται, αναλόγως. Δεν προβλέπεται = απαγορεύεται.)
1 «Μου αρέσει»
Ε, βρε Περικλή, εγώ έτυχε να υπηρετήσω στο Ναυτικό, όπου δεν ευτύχησα να μάθω αυτή την ερμηνεία της λέξης…
(ευτύχησα πάντως, ευτυχώς, να μην προβληματιστώ με τα περί κομβιώσεως, που πραγματικά δεν απασχόλησαν τους αξιωματικούς του σώματος, όταν υπηρετούσα)
1 «Μου αρέσει»
Βάζοντας στην Αναζήτηση «μεντέτ», «γιαρέμ» κλπ. ανακαλύπτει κανείς ότι μάλλον τα περισσότερα που χρειάζεται κανείς να ξέρει γι’ αυτές τις λέξεις έχουν ήδη ειπωθεί κατά καιρούς σε διάφορες σκόρπιες συζητήσεις: ετυμολογία, παραδείγματα τραγουδιών κλπ.
Για παράδειγμα:
Να και τα αναφερόμενα κομμάτια:
1 «Μου αρέσει»
Αλλά και αυτό, το οποίο (τυχαία; ) ανακινήθηκε αυτόματα τις ημέρες που δημοσιεύαμε σ’ ετούτο το θέμα.