Ποσόστωση μουσικής

Να σου πω Νίκο γιατί το επισημαίνω:

Γιατί είμαι ακόμη στη φάση που προσπαθώ να καταλάβω περί τίνος πρόκειται. Στηρίζει όντως το ελληνικό τραγούδι;

Ήδη αυτό το ερώτημα μπορεί να σημαίνει δύο διαφορετικά πράγματα: (α) αν στηρίζει, πολιτισμικά, την ελληνική μουσική, (β) αν στηρίζει, οικονομικά, τους Έλληνες μουσικούς.

Λοιπόν, 150 μουσικοί υπέρ δείχνει ότι τουλάχιστον ένα από τα δύο το στηρίζει. Ή τουλάχιστον ότι οικονομικά δεν τους πλήττει. Ή τουλάχιστον ότι κάποιοι μουσικοί έτσι το βλέπουν. Αν αντιληφθώ ότι άλλοι μουσικοί τάσσονται κατά, τότε θα είναι πιο περίπλοκο (ίσως ευνοεί κάποιους αλλά πλήττει άλλους, ξερωγώ…).

Τελικά το 150 μουσικοί υπέρ είναι μια ψηφίδα στην ενημέρωσή μου.

(Επίσης, έψαχνα να καταλάβω την αναλογία με τους μπαρμπέρηδες. Εκείνοι έκαναν αίτημα στη χουντική κυβέρνηση. Οι μουσικοί δεν ήξερα αν έκαναν επίσης αίτημα. Βρήκα ότι είτε έκαναν είτε όχι, πάντως το στηρίζουν. Αυτό είναι όλο.)

Το κείμενο των 150 δεν αναφέρεται στην ποσόστωση, αλλά θίγει το ζήτημα της απόδοσης των πνευματικών δικαιωμάτων (ακόμα δεν έχει λυθεί το μπάχαλο από την εποχή της ΑΕΠΙ, επίσης κανάλια και ψηφιακές πλατφόρμες δεν αποδίδουν τα οφειλόμενα). Κατά τα άλλα η γλώσσα και τα επιχειρήματα είναι επίσης αμφιλεγόμενα…
Εγώ πάντως μίλησα για το μέτρο της ποσόστωσης συγκεκριμένα, και το εθνοκεντρικό ιδεολογικό υπόβαθρο που υπάρχει από πίσω (και στην ανακοίνωση των 150).

Ναι, η εθνοκεντρική παράμετρος υπάρχει.

Είμαστε Έλληνες, ζούμε σε μια ευλογημένη γη που παράγει ό,τι καλύτερο και πιο υγιεινό, αλλά όπου βγεις να φας ή να ψωνίσεις κυριαρχεί η αμερικανόφερτη ντομάτα και πατάτα, τα ιταλικά ζυμαρικά, οι τούρκικες συνταγές και οι γαλλικές σάλτσες. Τώρα τελευταία έχει γίνει και η κινέζικη εισβολή του ρυζιού. Ας επιστρέψουμε περήφανα στον μέλανα ζωμό και τον τραχανά, δεν έχουμε καμία ανάγκη να ακολουθούμε ανερμάτιστοι ξένα πρότυπα που μας απομακρύνουν από την ταυτότητα και την παράδοσή μας.

1 «Μου αρέσει»

Βασικά αυτό που ακούγεται περισσότερο είναι η μουσική που παράγεται από τις ισχυρότερες εταιρείες διακίνησης. Είτε ελληνική είτε ξένη, είτε κακή είτε καλή.

Να έβγαιναν μέτρα ενάντια στην οικονομική κυριαρχία των οικονομικά ισχυρότερων, ειδικά στον χώρο της μουσικής; Εδώ σε θέλω κάβουρα!

Κατά τα άλλα, αν άκουγα ότι σε κάποια χώρα (πιθανόν να υπάρχει) έχουν καταφέρει νομοθετικά να θωρακίσουν την ντόπια μουσική παραγωγή και να περιορίσουν την ξένη μέσα σε ελεγχόμενα όρια, δεν είμαι βέβαιος ότι θα τους ζήλευα.

1 «Μου αρέσει»

Ξεκαθαρα σωστο το μετρο. Αν αυτο για καποιους με κανει εθνικιστη, λυπαμαι μεσα απ την καρδια μου που το ακουω. Διαβαστε εδω.

1 «Μου αρέσει»

Οπωσδήποτε πάντως, σ’ αυτό το σημείο μπορεί κανείς να βρει αντιρρήσεις:

Aς αναρωτηθούμε ψύχραιμα όμως: γιατί ένας τζαζ σταθμός να μην παίζει και ελληνική τζαζ; Γιατί ένας ροκ σταθμός να μην παίζει και ελληνική ροκ; Γιατί στα καράβια να μην ακούμε και Βeatles και Χατζιδάκι;

…μία εκ των οποίων (όχι η κυριότερη βέβαια) είναι ότι, ειδικά στο παράδειγμα της τζαζ, είτε ξένη παίξεις είτε ελληνική, το συντριπτικά μεγαλύτερο ποσοστό θα είναι ορχηστρική μουσική. Η ελληνικότητα όμως ορίζεται με βάση τη γλώσσα των στίχων.

Το ίδιο και σ’ έναν σταθμό κλασικής μουσικής: υπάρχουν και κάποια έργα ελλήνων συνθετών, αλλά χωρίς λόγια! (Έλεγε η Μέριλυν σε κάποια ταινία: «αυτό κλασική μουσική δεν είναι; Το κατάλαβα γιατί δεν έχει λόγια!»)

~ ~ ~ ~ ~ ~ ~
Ο Αριστοτέλης Ρήγας, που γενικά τον πάω, στο συγκεκριμένο δεν είναι πολύ πειστικός. Δε βρίσκω να δίνει κάποιον συγκεκριμένο λόγο γιατί είναι κακό το νομοσχέδιο. Οπωσδήποτε όμως είναι πολύ γλαφυρός ως προς τις επιφυλάξεις του :
α) για τις αγαθές προθέσεις του υπουργείου Πολιτισμού σχετικά με τον πολιτισμό,
β) για το πώς θα ελέγχεται η εφαρμογή του νόμου (ελεγκτής, βιδωμένος μέσα στο ασανσέρ, να ανεβοκατεβαίνει όλη μέρα σημειώνοντας τα τραγούδια που ακούγονται…)

Υπάρχει κάποιο αποδεικτικό για αυτό;
Πού οφείλουν να αποδώσουν και πού δεν αποδίδουν;

Είναι μόνιμο παράπονο όλων των σωματείων μουσικών, τραγουδιστών κλπ.

Η Γαλλία νομίζω είχε κάποια σχετική νομοθεσία για ποσόστωση γαλλικής μουσικής στα ραδιόφωνα.

Τι γίνεται με έλληνες δημιουργούς που ηχογραφούν στα αγγλικά ή άλλες ξένες γλώσσες, π.χ. υπήρχε από την εποχή του 60 τουλάχιστο, σημαντική αγγλόφωνη ποπ/ροκ σκηνή στην Ελλάδα. Τι γίνεται με άλλες τοπικές γλώσσες, π.χ. σεφαραδίτικα ladino, αρβανίτικα κλπ. και τα παραδοσιακά τους τραγούδια;

Λέει τίποτα αυτός; Δεν τον έχω ποτέ κλικάρει, κόβοντάς τον για κάγκουρα, μου είχε προξενήσει αλγεινή εντύπωση το ότι, αν αντιλήβην σωστά, ήταν υπέρ της σερέτικης συμπεριφοράς του Γουίλ Σμιθ; (επίσης βέβαια, πέρα από την σοβαρότητα, βρίσκω απογοητευτικό το ότι κανένας δεν σκέφτηκε να λανσάρει meme με δύο στιγμιότυπα στη σειρά, το ένα ακριβώς πριν την εκτόξευση του χεριού, το άλλο στο τέλος της τροχιάς, και λεζάντες “WILL SMITH HIT ROCK?” “YES, HE WILL”)

Θα ήθελα να το συζητήσουμε. Κατ’ αρχάς να ξεκαθαρίσω ότι είναι υπέρ.

Θα κάνω μια προσπάθεια να δω τί λέει.

Στο συγκεκριμένο δε λέει τόσο πολλά. Σε΄άλλα τον έχω ακούσει πραγματικά να τα λέει όλα!

Αυτή είναι η στερεότυπη αρχή σ’ όλες του τις παρλάτες («είμαι» βέβαια).

Μπήκα. Ο τύπος είναι είρωνας κι εγώ, χωρίς να τον έχω ποτέ παρακολουθήσει, και παίρνοντας μετρητοίς κάποιους τίτλους του που μου είχαν έρθει suggested, τον είχα κόψει για πολύ μαλάκα.

Nα ήταν μόνο είρωνας, να πεις χαλάλι, αν βέβαια η ειρωνία έβγαινε από ένα συγκροτημένο μυαλό. Στη δική μου προσπάθεια, που άντεξα να τον ακούω 3 λεπτά, συγκροτημένη κατάθεση απόψεων, προσέγγιση κλπ. κλπ. δεν βρήκα, μόνο επαναλαμβανόμενες γενικότητες.

Δεν είναι είρωνας ρε παιδιά! Είρωνας σημαίνει ότι σε ειρωνεύεται. Σημαίνει κακή, απρεπή συμπεριφορά, απουσία σεβασμού, υπεροψία. Είρωνας είναι ο Καραμανλής, όπως είδαμε σ’ ένα σωρό στιγμιότυπα της εξεταστικής.

Η ειρωνεία ως εκφραστικό μέσο, ιδίως μάλιστα στη σάτιρα, δεν είναι το ίδιο. Δε στοχεύει κατά κάποιου προς τον οποίο να επιδεικνύει έλλειψη σεβασμού. Δεν ειρωνεύεται «κάποιον», απλώς χρησιμοποιεί ειρωνεία.

Τέλος πάντων, δεν έχω αναλάβει εγώ να του ανεβάσω τα βιουζ. Προσωπικά την ειρωνεία «είμαι υπέρ», ως σταθερή τακτική για να αποδομεί όλα τα επιχειρήματα υπέρ του εκάστοτε θέματος των βίντεό του, τη θεωρώ εκπληκτικό εύρημα. Το συγκεκριμένο όμως βιντεάκι δεν το βρήκα τόσο πετυχημένο, για τους λόγους που εξήγησα στο #27. Αν τώρα αυτό σημαίνει ότι έναν ή δύο καινούργιους θεατές δεν μπόρεσε να τους κερδίσει, δικό του πρόβλημα. Εγώ θα εξακολουθήσω να τον βλέπω μια φορά στα τόσα.

Θα πρότεινα να μην αναλώσουμε άλλο δημόσιο χώρο από το νήμα της ποσόστωσης σ’ έναν κωμικό που σχολιάζει την επικαιρότητα.

ΟΚ κι εγώ εννοούσα την ειρωνία των τίτλων, δηλ. ότι δεν είναι στ’ αλήθεια υπέρ του Κασιδιάρη, όχι ότι είναι κωλοπαίδι, μάλλον «ειρωνικός» έπρεπε να έχω πει.

Καλά λες, είχα ξεχάσει ότι εκτός από το να λέει κάθε φορά στην αρχή «να ξεαθαρίσω ότι είμαι υπέρ», το γράφει και στον τίλο των βιντέων. Εκεί το βλέπει και όποιος δεν ανοίξει το βίντεο, να δει τι λογής υπέρ είναι…

1 «Μου αρέσει»