Για να μην ανοιγω πολλα θεματα τα βαζω ολα που θελω σε ενα 
θελω πληροφοριες κ γενικοτερα οτι εχετε να μου πειτε για την ‘‘τριλογια’’ να το πω ετσι του Αντωνη του Βαρκαρη του Σερετη :090: κ της Καρμεν
Επισης για το τραγουδι’'Ξυσου γερο " , Αντωνης Νταλγκας (1928)
Κ αντε κ αμα τυχει για το " τον περικλη χτυπησανε"
Αυτα τα ολιγα , ευχαριστω :102:
Η Ιμπέριο Αρχεντίνα ήταν διάσημη Αργεντινό-Ισπανίδα ηθοποιός.
Στην ουσία είναι παρωδία αντίστοιχου τραγουδιού του Juan Mostazo. Το τραγούδι το τραγούδησε η ίδια η Ιμπέριο.
Το ωραίο είναι τους πήγε σε δίκη το 1939 σε ελληνικά δικαστήρια, όπου και δεν δικαιώθηκε.
Το ισπανικό τραγούδι λέγεται : Αντόνιο Βάργκας Χερέδια
Δεν είναι “τριλογία” τα τρία κομμάτια, με την έννοια ότι δεν γράφτηκαν ως τοιαύτη. Ξεκίνησε ο Περιστέρης (στο δίσκο αναφέρεται και ως στιχουργός ο ίδιος) σε δύο μάλιστα εκτελέσεις, μία με Μάρκο / Χατζηχρήστο (Odeon) και μία με Στελλάκη (Columbia), γράφοντας κάτι πάνω στην επιτυχία του σινεμά με την Ιμπέριο και παραφράζοντας ελάχιστα ένα τμήμα της σχετικής μελωδίας στην οργανική εισαγωγή του τραγουδιού του. Μετά την επιτυχία του κομματιού ακολουθούν τα της Κάρμεν, να αρπάξουν και αυτά, με τη σειρά τους, κάτι από τον απόηχο της αρχικής “Κάρμεν”. Η δίκη χάθηκε προφανώς επειδή το γήπεδο ήταν στην Αθήνα, όχι στη Σεβίλλη.
Το “ξύσου γέρο” είναι του Μενέλαου Μιχαηλίδη, σχετικά άγνωστου συνθέτη που έγραψε σε σμυρναίικο ύφος.
Το τραγούδι " Τον Περικλή χτυπήσανε" είναι του Γιάννη Κυριαζή.Το 1963 βγήκε σε δίσκο, αλλά μάλλον έχει γραφτεί πολύ νωρίτερα. Περισσότερα στοιχεία δεν μπόρεσα να βρώ είδικα για τους στίχους.
Κοιτα για το συγκεκριμενο στιχοι-μουσικη 1η ερμηνεια κ εγω τον Κυριαζη εχω βρει αλλα με ‘‘τρώει" λίγο οτι δεν εχει κατσει να βρω καμια ιστορία για τον "Περικλή’’ και για να πω την αμαρτία μου κ αυτο το ‘’ στου Μανθου την ταβερνα" :090::090:
Ποιος εκανε πρωτος τη διασκευη στο Χαρο (Το χαρο τον ανταμωσαν),ο Μπεμπης η ο Ζαμπετας η μηπως καποιος αλλος?Τ εχει πει και ο Μπιθικωτσης νομιζω.Επισης ποιοι παιζουν στα τραγουδια του Χατζηχρηστου Ρημαγμενη ζωη ,η βαρβαρα,Γλυκοβραδιαζει και ο ντουνιας.Πολλοι λενε οτι ειναι ο Τσιτσανης και οχι ο Χατζηχρηστος
O Μπέμπης το 1960, Ο Μπιθικώτσης το 1962
Φυσικά προηγήθηκε ο Τούντας, κοντά τρεις δεκαετίες πρίν. Διασκευή ήταν και αυτή, ο στίχος περί αναζήτησης πληροφοριών μέσω του χάρου είναι παλαιός αδέσποτος, υπάρχει και καταγραφή σε αμανέ.
ΞΕΡΟΥΜΕ ΚΑΤΙ ΓΙΑ ΑΥΤΟ ΚΑΙ ΑΝ ΣΧΕΤΙΖΕΤΕ ΜΕ ΟΠΟΙΟΔΗΠΟΤΕ ΤΡΟΠΟ ΜΕ ΤΟ 5 ΜΑΓΚΕΣ ΤΟΥ ΓΙΟΒΑΝ ΤΣΑΟΥΣ :112:
Ο ΑΜΕΡΙΚΑΝΟΣ (1935) Parlophon Ελλάδος B-21823 101602 - χασικλίδικο, ζεϊμπέκικος.
AYTH EINAI H ΠΡΩΤΗ ΕΚΤΕΛΕΣΗ ΤΟΥ ΤΡΑΓΟΥΔΙΟΥ ΑΠΟ ΤΗΝ ΣΤΕΛΛΑ ΒΟΓΙΑΤΖΗ (ΒΑΡΘΑΛΙΤΟΥ)
Kαλησπερα, γιατι να σχετιζεται λογω οι 5 μαγκες ; η κατι αλλο.
Ναι το 5 μάγκες με κέντρισε γιατί είναι και τα 2 ηχογραφημένα πρώτη φορά το 1935 μήπως έπαιζε κάποια ιστορία ή oτιδήποτε τέτοιο
Ο κάθε δημιουργός άκουγε τις πρόσφατες δημιουργίες όλων των άλλων. Αυτό που μάλλον συνέβη είναι ότι ο ένας αντέγραψε τη φράση από τον άλλο, γιατί του άρεσε. Το αν ήταν ο Μοντανάρης ή ο Γιοβάν Τσαούς δεν μπορούμε να το μάθουμε σήμερα, αλλά δεν έχει και καμμία ουσιαστική σημασία. Αν είχε, θα ψάχναμε στους δίσκους να δούμε ποιά από τις δύο ηχογραφήσεις βγήκε πρώτη στην αγορά.
Καλησπερα ωραια δροσια εχει σημερα.Καπως ετσι ειναι τα πραγματα πως κ τι κ διοτι λιγο ρολο παιζει επι της ουσιας παρα μονο ιστορικο.Το τργουδι και η γευση του σου μενει,αν λεει τη θυμασαι κ την εχεις για παντα.
Σωστό ναι μεν αλλά το βλέπω απο άλλη οπτική πάντα που αρέσει να μαθαίνω αν υπάρχει κάποια ιστορία πίσω απο το τραγούδι , γιαυτό και οι πολλές ερωτήσεις . Όχι ότι με επηρεάζει σε κάτι απλά για λόγους ‘‘εγκυκλοπεδικους’’
Καλησπερα Μilan κ καλα το κανεις αν δε ρωτησουν κ δεν απαντησουν δεν υπαρχει δραστηριοτητα.Παντως ειναι ωραια τραγουδια κ τα δυο νασαι καλα τα λεμε.
Τι ιστορία βρε παιδιά να υπάρχει; Μια κλισέ φράση είναι, κατάλληλη για οποιοδήποτε συμφραζόμενο μαγκικο-υποκοσμικού τραγουδιού και ρυθμικά πρόσφορη να μπει σε στίχο και σε μελωδία. Όπως η ομοιοκαταληξία «μάγκες - ματσαράγκες» κλπ.
Θα μπορούσε κανείς να ρωτήσει κάτι άλλο: γιατί ο «αμερικάνος» είναι το κλασικό θύμα των χαρτοκλεφτών; (Πρβλ. τρεις μέρες βασανίζομαι με τον Αμερικάνο, για να του στήσω μηχανή το κόλπο να του κάνω). Εντάξει, ξέρουμε ότι οι ελληνοαμερικάνοι, δηλ. οι παλιννοστούντες μετανάστες, θεωρούνταν στερεοτυπικά αφελείς και νεόπλουτοι -ακόμα και σήμερα λέμε «αμερικανάκι» για τον χαζό-, αλλά με ντόπιους δε δούλευαν ποτέ οι χαρτοκλέφτες;
Εν πάση περιπτώσει η ηχογράφηση της Στ. Βογιατζή είναι καταπληκτική. Θυμίζω και μια σχετικά πρόσφατη μπλουζοπρεπή διασκευή: http://www.youtube.com/watch?v=AbHrgBZSZ9A&feature=related (Δ. Ζερβουδάκης, 1994)
Μα, αυτό και μόνο του είναι αρκετό για να απαντηθεί επαρκώς το ερώτημα. Κατά τα άλλα, υπάρχουν αρκετά τραγούδια με θύματα ντόπιους. Δεν μου έρχεται αυτή τη στιγμή στο μυαλό σχετικό παράδειγμα, αλλά δεν χρειάζεται να πέσετε όλοι να αναφέρετε όσα θυμηθήτε εσείς, σε τίποτα (και πάλι…) δεν θα βοηθήσουν.
Η μανίτα, πάντως, δεν είναι χαρτοπαίγνιο. Είναι το κόλπο όπου, έχοντας διαλέξει για θύμα κάποιον που να δείχνει αφελής, σε σταθμό ή λιμάνι κλπ. ένας από τη σπείρα πετάει με τρόπο μπροστά στο θύμα ένα πορτοφόλι χωρίς λεφτά αλλά με φωτογραφίες κλπ. που ο άλλος το ενθυλακώνει. Αμέσως εμφανίζεται ο “ιδιοκτήτης” που ζητάει πίσω τα λεφτά που δήθεν παρακράτησε το θύμα. “Αυτόπτες μάρτυρες”, μέλη της σπείρας και αυτοί, βεβαιώνουν το σούφρωμα και το θύμα εξαναγκάζεται να “επιστρέψει” τα χρήματα με την απειλή κλήσης της αστυνομίας (που φυσικά, ποτέ δεν θα κληθεί, εκτός αν στο κόλπο είναι και αστυφύλακας).
Ναι, σωστά. Πώς άκουσα εγώ κάτι για χαρτιά; Απορώ! Μάλλον μόνος μου έκανα το συνειρμό από τον άλλο Αμερικάνο, και μετά το φόρτωσα σ’ εκείνους, ότι όλο γράφουν τραγούδια με το ίδιο θέμα!
Καλησπερα,δουλευαν κ με ντοπιους αλλα οι Αμερικανοι ειχαν πιο πολυ χρημα κ οντως δεν ηταν τοσο πονηρεμενοι.Παντως το τραγουδι περιγραφει περιφημα μια συγκεκριμενη ιστορια κ πολλες φορες χρησιμοποιουσαν λεξεις η μικρες φρασεις για να βγει το μετρο στο στιχο η για την ομοιοκαταληξια.Εδω παντως τον ηθελε Αμερικανο σιγουρα.