Το δυσάρεστο νέο του θανάτου του κιθαρίστα Γιώργου Τσαλαμπούνη, κάνει τον γύρο του διαδικτύου στον κύκλο των μουσικών του ρεμπέτικου.
Ταλαντούχο παιδί, πολύ δυνατός παίχτης, συνεργάτης του Μυστακίδη… ό,τι και να πεις είναι λίγο…
Συλλυπητήρια στους δικούς του και στους φίλους του.
Ότι και να πω είναι λίγο. Είμαι σοκαρισμένος. Κουράγιο στην οικογένειά τους και στους αγαπημένους του.
Από αυτά που γράφονται στο Facebook, είχε τροχαίο ατύχημα πάνω σε μηχανή την οποία οδηγούσε άλλος…
και άλλο ένα βίντεο…
πόσο κρίμα… από τους πιο καλούς μουσικούς της γενιάς μας, με γνώση και φαντασία.
εδώ σε ένα αφιέρωμα στον γιοβάν τσαούς:
Γράφει ο Δημήτρης Μυστακίδης (@dimitris_mystakidis) στο προφίλ του στο Facebook για τον Γιώργο Τσαλαμπούνη:
“Δώσε Τσάλα” του φώναζα όταν ερχόταν η ώρα.
Και ξεχύνονταν όλο το απίστευτο ταλέντο και η ενέργεια που δεν μπορεί να εγκλωβιστεί με τίποτα μέσα στα όρια μιας “τυπικής” συναυλίας.
Ήταν απ αυτούς τους τύπους που τους αποδέχεσαι όπως είναι. Δεν μπορούσες και δεν έπρεπε να αλλάξεις τίποτα πάνω του.
Γιατί ήταν ένα διαμάντι.
Ήμασταν τυχεροί όσοι βρεθήκαμε κοντά του.
Τέτοια ψυχή και τόσο ταλέντο που να χωρέσουν;
Καλή αντάμωση Γιώργαρε.
Την ανάρτησή του συνοδεύει το παρακάτω τραγούδι:
Μπορείτε να δείτε την ανάρτηση στο Facebook εδώ:
Παρακάτω και η σχετική είδηση για το τροχαίο δυστύχημα…
Πόσο κρίμα!
Δεν τον ήξερα από κοντά, τον είχα δει μόνο στα λάιβ του Μυστακίδη. Και ήταν ένας πολύ ζωντανός άνθρωπος. Τουλάχιστον τις στιγμές που τον είδα, τις ζούσε μέχρι τέρμα.
Αιωνία του η μνήμη. Θερμότατα συλλυπητήρια στην οικογένειά του και όσους τον αγαπούσαν.
Για το θάνατο του Γιώργου Τσαλαμπούνη εξέδωσε ανακοίνωση και ο Σύλλογος Μουσικών Βορείου Ελλάδος:
Η τραγική είδηση του ξαφνικού και τόσο άδικου χαμού του αγαπημένου μας συναδέλφου Γιώργου Τσαλαμπούνη μας γέμισε θλίψη και οδύνη!
Δεν το χωράει το μυαλό!
Ένας από τους καλύτερους νέους μουσικούς της πόλης, ένα εξαιρετικό παιδί με αρχές και αξίες!
Φίλος, συνάδελφος!
Η οικογένεια των μουσικών της Θεσσαλονίκης θρηνεί!
Εκφράζουμε τα θερμότερά μας συλλυπητήρια στην οικογένεια του Γιώργου.
Με απόφαση του Δ.Σ., ο Σύλλογος Μουσικών Βορείου Ελλάδος θα στείλει στεφάνι ή θα κάνει κατάθεση, όπου ορίσει η οικογένειά του ως ελάχιστο φόρο τιμής στη μνήμη του.
Καλό παράδεισο Γιώργο!
Οι συνάδελφοι σου!
Ο Πρόεδρος
Πέτρος Καράλης
Ο Γ. Γραμματέας
Θόδωρος Χριστόπουλος
Τα μέλη του Δ.Σ.
Δημήτρης Ζερβουδάκης, Χαράλαμπος Γιαγκούδης, Μαίρη Δούτση, Χριστίνα Κωστάκη, Κοσμάς Σαρηγιαννίδης, Νικόλαος Γρηγοριάδης, Δημήτρης Σφίγγος
Πηγή: https://www.ogdoo.gr/epikairotita/koinonia/skotothike-se-troxaio-o-mousikos-giorgos-tsalampoynis
Πολύ κρίμα… και αρκετά μικρός δυστυχώς 
Τον είχα δει 3-4 φορές με το Μυστακίδη και ίσα που είχαμε μιλήσει μία φορά.
Συλλυπητήρια στους δικούς του!
Άνθρωποι σαν τον Γιώργο Τσαλαμπούνη βγαίνουν μια φορά στα 100 χρόνια. Ο Γιώργος από τη μία είχε καρδιά μικρού παιδιού, όντας ενθουσιώδης και μονίμως άδολος, και από την άλλη είχε ένα πηγαίο ταλέντο που σε άφηνε μονίμως κατάπληκτο. Ήταν εξαιρετικός μουσικός και ένας δοσμένος καλλιτέχνης που δούλευε σκληρά για την τέχνη του.
Για μια μεγάλη περίοδο, πριν 5-6 χρόνια, κάναμε συνεχώς παρέα και είχαμε συγχρονιστεί μουσικά. Θαρρώ πως τον καταλάβαινα και με καταλάβαινε. Πολύ συχνά ερχόταν στο σπίτι για να παίξουμε. Θυμάμαι έντονα να μελετάει, πότε κιθάρα και πότε μπουζούκι, και πόσο πολύ επέμενε μέχρι να βγει ακόμα και η πιο μικρή φράση έτσι ακριβώς όπως «έπρεπε».
Όταν ήταν να γράψουμε τη «Διαμάντω» για τη συλλογή-αφιέρωμα στον Γιοβάν Τσαούς, ο Γιώργος είχε περιπέσει σε άλλη μια δαιδαλώδη αναζήτηση, κυρίως γύρω από το ταξίμι που θα εισήγαγε το τραγούδι. Το είχε πάρει πολύ σοβαρά το ζήτημα αν και ποτέ δεν το δήλωσε ρητά. Αλλά καταλάβαινα ότι αντιμετώπιζε με δέος και σεβασμό την προοπτική να καταθέσει το δικό του αυτοσχεδιασμό σε ένα τέτοιο τραγούδι. Στο μυαλό του έπρεπε να μπορεί να σταθεί επάξια δίπλα στο πρωτότυπο, εμβληματικό ταξίμι. Αφού λοιπόν μελέτησε πολύ καλά την αρχική ηχογράφηση, φροντίζοντας στο μεταξύ να μου επισημαίνει με θαυμασμό τα σημεία εκείνα που φανέρωναν την ιδιοφυΐα του Τσαούση, ο Γιώργος αφιέρωσε 2-3 μέρες προετοιμάζοντας το δικό του ταξίμι. Έπαιζε ασταμάτητα. Με λαχτάρα και μανία, που λέει κι ο Μάρκος. Στο τέλος, όταν μπήκαμε στο στούντιο, έγιναν γύρω στις 7 πλήρεις ηχογραφήσεις για τη «Διαμάντω» και κάθε μια είχε και λίγο διαφορετικό ταξίμι. Παρόλα αυτά, κανένα δεν τον ικανοποιούσε απόλυτα. Ανέλαβα να το λύσω κάνοντας ένα μικρό και δημιουργικό μοντάζ σε σημεία, φροντίζοντας πάντα να μην αλλοιώσω αυτό που ήξερα ότι είχε στο νου του ο Γιώργης. Δεν θα ξεχάσω το ακαταμάχητο χαμόγελο που μας έσκασε όταν του δείξαμε το τελικό αποτέλεσμα. Ήταν ο δικός του τρόπος για να επιβεβαιώσει ότι αυτό επεδίωκε και ότι χαιρόταν που τον καταλαβαίναμε.
Γιατί ο Γιώργης όταν επέστρεψε από την Άρτα έψαχνε τα άτομα εκείνα που θα τον καταλάβουν σε προσωπικό και σε μουσικό επίπεδο. Τραγουδούσε με νόημα «Από την Άρτα έφυγα στη Σαλονίκη ήρθα, μα δεν μπορώ, Ποπίτσα μου, να κοιμηθώ τη νύχτα» και για τους περισσότερους ήταν απλώς μια παιχνιδιάρικη παράφραση. Αλλά γι’ αυτούς που τον καταλάβαιναν, ο Γιώργης μιλούσε συνθηματικά.
Οι ατάκες του ήταν παροιμιώδεις και αυτό ήταν ένας ακόμα λόγος που ήταν περιζήτητος στις παρέες. Κάποτε του ζητήσαμε να μας παίξει έναν Μάρκο, όποιο τραγούδι ήθελε αυτός, και με απίστευτο timing γυρνάει και ρωτά πονηρά: ο Μάρκος να είναι ερωτιάρης ή… χασικλής;
Όταν αποφάσισε να ξεκινήσει την πτυχιακή του εργασία, μου ζήτησε να τον βοηθήσω στην καταγραφή των παρτιτούρων. Ξεκινήσαμε χωρίς να χάνουμε χρόνο και τότε είδα πόσο βαθιά και πλατιά γνώση του αντικειμένου είχε. Γιατί ένα άλλο γνώρισμα του Γιώργου ήταν ότι συνδύαζε τον αυθορμητισμό του παραδοσιακού μουσικού με τη θεωρητική κατάρτιση του σπουδαγμένου. Αξέχαστη θα μου μείνει η στιγμή όπου καταγράφουμε την πολύπλοκη «Αλανιάρα Σεβνταλού» του Σκαρβέλη με τον Γιώργο να μου υπαγορεύει μία προς μία και από μνήμης τις νότες της ηχογράφησης κάνοντας παράλληλα επί τόπου τρανσπόρτο στη μελωδία γιατί φυσικά είχε μάθει το τραγούδι σε άλλο τόνο από αυτό που ήθελε να το καταγράψει.
Αυτές είναι μόνο μερικές από τις πολλές αναμνήσεις από τον Γιώργο. Εν καιρώ ίσως ειπωθούν κι άλλες, κάποιες όμως θα τις κρατήσουμε για εμάς. Γιατί τώρα τα μόνα που μένουν είναι οι αναμνήσεις και τα συναισθήματα σε όσους ήταν τυχεροί να έχουν συναναστραφεί με τον Τσαλαράκο. Εύχομαι κουράγιο και δύναμη στους δικούς του. Οι φίλοι του δεν θα τον ξεχάσουν ποτέ.
Ωραία τα 'πες Κώστα.
Να ζεις να τον θυμάσαι.
Ως άλλος Κάβουρας ή Δελιάς, μας άφησε πολύ νωρίς, να αναρωτιόμαστε που μπορούσε να φτάσει το ταλέντο του… Δεν θα ξεχάσω την μια και μοναδική φορά που τον άκουσα από κοντά, με τον Μυστακίδη να τον πειράζει και να τον ενθαρρύνει με τον δικό του τρόπο… και τόσο πολύ εντύπωση μου είχε κάνει η φωνή του… μια χαρακιά μας άφησε στην καρδιά για να τον θυμόμαστε, όπως κάνουν οι καλοί άνθρωποι…
Πολυ κριμα. Πολυ καλη πενια και πολυ μικρος. Αν και τα τροχαια δεν εχουν ηλικια. Απ’οτι εμαθα, με περιπολικο εγινε η συγκρουση…
Προσοχή στο τι αναπαράγετε, παιδιά. Οφείλω να σε διορθώσω, φίλε Ανεστάκο, γιατί κάποια μέσα ενημέρωσης μιλούν ανακριβώς για το συμβάν, θέλω να ελπίζω όχι εσκεμμένα, και παρασέρνουν και τους υπόλοιπους. Η σύγκρουση ήταν με υπηρεσιακό φορτηγό της Υποδιεύθυνσης Ασφάλειας Σερρών.
Από voria.gr:
Αναλυτικά η ανακοίνωση:
Βραδινές ώρες χθες (25-05-2020) στην Εγνατία Οδό (ρεύμα προς Αθήνα), Χ.Θ. Α2Κ523-01 Ευκαρπία, δίκυκλη μοτοσικλέτα που οδηγούσε 58χρονος ημεδαπός, συγκρούστηκε με φορτηγό της Υποδιεύθυνσης Ασφάλειας Σερρών που οδηγούσε 41χρονος ημεδαπός, με αποτέλεσμα το θανάσιμο τραυματισμό 31χρονου ημεδαπού – συνεπιβάτη της μοτοσικλέτας και τον ελαφρύ τραυματισμό των δύο οδηγών.
Προανάκριση ενεργείται από την Υποδιεύθυνση Τροχαίας Θεσσαλονίκης
Πηγή: https://www.voria.gr/article/egnatia-odos1-nekros-ke-2-travmaties-sto-trocheo-anakinosi-tis-elas
Άλλο ένα βίντεο με τον Γιώργο Τσαλαμπούνη…
Σήμερα είναι το μνημόσυνο του Γιώργου Τσαλαμπούνη.
Χθες, ο Δημήτρης Μυστακίδης έκανε την εξής ανάρτηση στο προφίλ του στο Facebook…
Αύριο θα γίνει το μνημόσυνο του Γιώργη. Τα “σαράντα” όπως μας λέει η εκκλησία. Σ αυτές τις σαράντα μέρες η ψυχή λέει έχει περιπλανηθεί και έχει γίνει η τελική κρίση για το που τελικά θα καταλήξει. Θαρρείς και χρειαζόταν 40 μέρες για να κατατάξεις μια ψυχή σαν του Τσάλα.
Σαν να τον βλέπω μπροστά μου τώρα να λέει στον Κριτή:
“Να σε πω. Εμένα θα με βάλεις εκεί που είναι οι μερακλήδες”. Όπου κι αν είναι αυτοί. Γιατί αυτό γούσταρε ο Γιώργης. Τα μεράκια.
Το τεράστιο ταλέντο του και το μεγαλείο της ψυχής του δεν χωρούσαν σε “κανονικότητες”.
Όταν έπιανε το όργανο η όταν αποφάσιζε πως υπήρχε λόγος να μιλήσει σοβαρά, έβλεπες τι πλούτος κρυβόταν μέσα του. Θα πάει λοιπόν εκεί που του ανήκει. Εκεί που πάνε οι χαρισματικοί. Και δυστυχώς θα περιμένει εκεί και τον φίλο του τον Μάριο που έφυγε χθες με τον ίδιο άσχημο τρόπο.
Βάλθηκε ο καριόλης ο χάρος να μαζέψει όλους τους μερακλήδες εκεί πάνω.
Μαζί με το παρακάτω βίντεο…
Μπορείτε να δείτε την ανάρτηση στο Facebook από εδώ.
5 posts were split to a new topic: Γιώργος Τσαλαμπούνης: πτυχιακή «Σκαρβέλης»
