Κατά βάση διασκευή της Παξιμαδοκλέφτρας, αλλά και με ολίγη από Σαλταδόρους Κατσαρού στη μελωδία, και μερικά πρωτότυπα στοιχεία.
Ο κ. Κυριακός συμφωνεί μαζί μου ότι ο τύπος που αναβάθμισε κοινωνικά την κυρία [ή τουλάχιστον έτσι θεωρεί ο ίδιος] δεν ήταν νταβατζής αλλά απλώς ο άντρας της. Βέβαια έργο γράφει ο Κυριακός, δε σημαίνει ότι και στην κανονική Παξιμαδοκλέφτρα ισχύουν τα ίδια.
Ο «τσακατσούκας» του τίτλου είναι πασατεμπάς. Θυμάμαι επί πάρα πολλά χρόνια, και μέχρι σχετικά πρόσφατα, έναν όλο και πιο ηλικιωμένο κύριο (θα πρέπει να πέθανε δουλεύοντας) να παίρνει σβάρνα όλα τα καφενεία και τα μπαράκια στα Εξάρχεια πουλώντας ξηρούς καρπούς, μ’ ένα τρίκυκλο όπου έγραφε «Ο Τσακατσούκας - Πάω αργά γιατί βιάζομαι». Σίγουρα και κάνας άλλος θα τον θυμάται. Δεν είχα φανταστεί ότι η λέξη σημαίνει το επάγγελμα, νόμιζα ότι αναφερόταν στο όχημά του. Τι μαθαίνει κανείς!!
Τέλος, να αναφέρω την πολλαπλή επανάληψη της λέξης κασόμπρα (υποτιμητικός χαρακτηρισμός γυναίκας), που την είχα ακούσει μόνο στο “Τουμπελέκι Τουμπελέκι” (άλλο έπος αυτό).
Το επάγγελμα αυτό έχει εξελιχθεί,το κτάστημα διαθέτει επίσης:σπόρια πατατάκια,καφέ,κρουασάν,χοτ ντογκ,σαντουιτς κ.α. Και όλα αυτά:στα γήπεδα. Τρέχουν οι άνθρωποι πάνω κάτω στις κερκίδες κάθε Κυριακή για το μεροκάματο!
Το ησουνα ξυπολητη με τον Κωστη ειναι πριν τον Τσατσατσουκα του Κυριακου ,ηχογραφημένο στις 20.5.1930.Την ίδια χρονιά 1930 ηχογραφεί και ο Δούσας Το μωρό μου που είναι επίσης ίδια μελωδία.
Ο ʽʼτσακατσούκαςʼʼ εμβληματική φυσιογνωμία στη δεκαετία 60 -70 στο ʽʼΚαραισκάκηʼʼ .Πούλαγε φιστίκι αράπικο και πασατέμπο. Πριν αγοράσεις σου΄δινε ετσι μερικά για δοκιμή !
Ο Σταύρος με πρόλαβε, έψαχνα κι εγώ τα στοιχεία και ο Μανιάτης δεν αναφέρει έτος ηχογράφησης ούτε αριθμό μήτρας, αλλά ο αριθμός καταλόγου είναι 80236 και μία άλλη πλάκα με Κυριακό και με αριθμό 80238 έχει χρονολόγηση 1932. ούτως ή άλλως, σίγουρα πρώτη είναι η ηχογράφηση της παξιμαδοκλέφτρας, αλλά θα έφευγε για την Αμερική!! Δεν προλάβαινε τόσο εύκολα να χτυπηθεί σε δίσκους στην Αμερική, να πουληθεί, να επιστρέψει στην Ελλάδα κάποιος “Αμερικάνος” με μία πλάκα του Κωστή στις βαλίτσες του, να την ακούσει ο Κυριακός κλπ κλπ κλπ κλπ. Άρα, φώς φανάρι: οι στίχοι πρέπει να γράφτηκαν από παράγοντα του θεατρικού κυκλώματος της Αθήνας, παρακολουθούντος στενά και του Τ. Δημητριάδη που παρεπιδημούσε στην πόλη και ίσως ήταν και ο προκαλέσας τη συγγραφή των στίχων, όχι μόνο της ξυπόλυτης αλλά όλου του πακέτου με τα 12 τραγουδιστικά συν 2 οργανικά που πήγαν κατευθείαν Αμερική. Για την Ορθοφώνικ, συνθέτης και στιχουργός της ξυπόλυτης αναφέρεται κάποιος “Τέντης”, δηλαδή ο Δημητριάδης. Η μουσική είναι, τόσο στο ήσουνα ξυπόλυτη όσο και στο μωρό, πάρα πολύ κοντά στο Αϊβαλιώτικο ζεϊμπέκικο, σε κάποιες από τις πάρτες του τουλάχιστον. Οι σαλταδόροι, Κατσαρού ή Γενίτσαρη, πέφτουν πάρα πολύ μακρυά χρονικά άρα δεν λαμβάνονται υπόψη.
Αυτό που θέλω εγώ να τονίσω είναι ότι, για παρατηρήσεις σχετικά με το άλλο θέμα που ενεπλάκη η παξιμαδοκλέφτρα, πρέπει να δούμε όλα αυτά τα κομμάτια ως πακέτο,στιχουργικά. Αλλά επ’ αυτού θα επανέλθω, αφού τελειώσω μιαν επείγουσα δουλειά που πρέπει να είναι έτοιμη ως την μεθαυριανή Κυριακή.
Συμφωνω με το Αιβαλιωτικο και πως εκει πρεπει να προηρθε.
Μην ξεχναμε επισης το Αραπ του Μαρκου, ιδια μελωδια το οποιο διασκευαστηκε σε οργανικο.
Για τους στιχους ομως της παξιμαδοκλεφτρας πρεπει να ειναι αδεσποτοι και οχι επιθεωρησιακοι.Ο Κερομυτης στις αφηγησεις του στον Λευτερη Παπαδοπουλο αναφερει για το συγκεκριμενο τραγουδι οτι οι παλαιοι πριν απο τον Μαρκο το λεγανε
με τους στιχους
Βαπορακι του Μπουρνοβα και καροτσα της στεριας
και με συνεχεια ησουνα ξυπολητη και γυριζες στους δρομους τωρα που σε πηρα εγω γυρευεις ιπποκομους
Με αυτην την μορφη το τραγουδαει σημερα ο Γιωργος ο Παπαζογλου ο γυιος του Βαγγελη,ετσι το λεγε και ο συγχωρεμενος ο Νικος ο Βραχνας