Άρθρο στην Κατιούσα για τον Ζαμπέτα.
Ωραιο αρθρο,αλλα τι να λεμε τωρα…εμεις.Οτι μας εχουν ταραξει οι κορνες κλπ?Αφου λιγο πολυ ζει αφυσικα ο σημερινος ανθρωπος.Πας σε ενα ταβερνακι,κ εισαι αλλου με το που μπαινεις.Τελειωνε η βραδια,με το που βγαινεις απ’τη πορτα.αφηνεις πισω σου τη ψυχουλα σου…Αστα να πανε…Τι δι…λο να παιξουμε εμεις,με ενα κεφαλι σκοτουρες?Αυτοι ολοι ηταν τεραστιοι…
Ρε παιδιά… Ο Ζαμπέτας λέει οτι ήταν 8 χρονών όταν πήγαινε στο μπαρμπέρικο του πατέρα του. Δηλαδή το 1933. Πότε πρόλαβε το μπουζούκι να γίνει ευρωπαικό, με 4 χορδές, αντί για ανατολίτικο, αμανετζίδικο. Άσε που ο πατέρας του, φαντάζομαι, δεν άρχισε να παίζει τότε. Γιατί έτσι πως το λέει, είναι να σαν να περιγράφει την μεταπολέμική εξέλιξη του μπουζουκιού, όχι την προπολεμική έκδοση του μπουζουκιού με 4 χορδες. Ποιό ήταν το Ευρωπαικό ρεπερτόριο σε τετράχορδο μπουζούκι στις αρχές του 1930, μην πω και πιο πίσω?
Μπουζούκι 4χορδο υπήρχε από τις αρχές του αιώνα και πιθανά πιο πριν. Κούρδισμα Ρε - Λα -Ρε -Λα. Το"ευρωπαϊκό" που λέει πιθανότερα αναφέρεται στο ρεπερτόριό που παίζανε.
Νομίζω το γράφει και στην βιογραφία του ότι θαύμαζε τον Μανέτα. Ο Μανέτας ήταν γνωστός γιατί έπαιζε με το μπουζούκι του τα πάντα. Νομίζω και ο πατέρας του τέτοιο ρεπερτόριο έπαιζε.
Ο τρόπος που παίζει μπουζούκι ο Ζαμπέτας, προσωπικά πιστεύω ότι είναι η συνέχεια αυτού του ρεπερτορίου, του “ευρωπαϊκού”, γιατί διαφέρει αισθητά από τον τρόπο που έπαιζαν οι πειραιώτες και οι μικρασιάτες.
Δε ρωτάς τον Σταύρο @stavros_k; Τα είχε γράψει κάποτε αυτά στην Κλίκα, αλλά η Κλίκα προς το παρόν είναι άφαντη. Φαίνεται πως υπήρχε τέτοιο ρεπερτόριο και μάλιστα, αν θυμάμαι καλά από το εξαφανισμένο άρθρο, ήταν περισσότερο αθηναϊκό και όχι πειραιώτικο. (Το αν εστίαζε σε 4χ ή 3χ δεν το θυμάμαι.)
Δεν το έχω υπόψιν το άρθρο στην κλίκα , αυτό έχω υπόψιν .
Κάτι σαν να θυμάμαι να αναφέρει ο Μάρκος στην αυτοβιογραφία του αλλά δεν το ‘χω πρόχειρο το βιβλίο - ούτε κ του Σταύρου τα βιβλία στα οποία ισως να αναφέρεται κάτι .
Εγώ αυτό που ήξερα ήταν για ρεπερτόριο φυλακης , δημοτικά και παραδοσιακά . Κ ο Μανέτας δεν μου κάνει κ για πολύ Ευρωπαίος … αν έχετε παράδειγμα άλλο , βάλτε κάνα σύνδεσμο .
——
Τι σύνδεσμο να βάλετε βέβαια , αφού μάλλον δεν θα υπαρχουν ηχογραφημένα …
Το αν σου κάνει ο Μανέτας για ευρωπαίος δεν παίζει ρόλο. Το σημαντικό είναι τι έπαιζε.
" Κατά τη σταδιοδρομία του, ανέπτυξε πλούσιο και ευρύ ρεπερτόριο, που εκτεινόταν από το βαρύ ρεμπέτικο και τις περίφημες αθηναϊκές καντάδες, μέχρι τα κερκυραϊκά και κεφαλλονίτικα τραγούδια, αλλά και την ευρωπαϊκή μουσική της εποχής (βαλς, φοξ, τανγκό, καντρίλιες κ.λπ.)“.
Πηγή: Αθανάσιος Μανέτας - Βικιπαίδεια
Από την άλλη πλευρά. Το κούρδισμα Ρε - Λα - Ρε ονομάζεται “ιταλικό” ή “ευρωπαϊκό”. Και ο Μανέτας είναι από τους πρώτους που το καθιέρωσαν.
Όσο για τα περί “ανατολίτικου”, αμανετζίδικου”, έχουμε το παράδειγμα του Τζανέα στους Γαργαλιάνους το 1896 να παίζει Σοπέν με μπουζούκι.
https://www.gargalianoionline.gr/λυκούργος-τζανέας-ο-κορυφαίος-γαργαλ/ Δεν είπε κανείς ότι το μπουζούκι έπαιζε μόνο αυτό ή εκείνο. Έπαιζε απ όλα πριν καθιερωθεί το πειραιώτικο στυλ. Ο Ζαμπέτας επηρεάστηκε από αυτό το παίξιμο στο μπουζούκι και αυτό λέει.
Μάλλον αυτό το άρθρο εννοούσα, μπράβο sofopc!
Μα βέβαια, όλοι αυτό ξέραμε. Το φυλακίσιο (ας πούμε γενικότερα το πρώιμο ρεμπέτικο, το παρεΐστικο, εκτός επαγγελματικής μουσικής) το ξέρουν όλοι, για το δημοτικό υπάρχουν βιβλιογραφικές αναφορές και σιγά σιγά εντοπίζονται και κάτι εντελώς σπάνιες ηχογραφήσεις, και το ευρωπαϊκό ήταν το καινούργιο. Προσωπικά από τον Κουρούση το πρωτόμαθα, και ήταν η μοναδική αναφορά μέχρι ν’ ακούσω κι αυτό τώρα του Ζαμπέτα.
Υποθέτω πως ο λόγος που μόνο από ρεμπέτικα υπάρχουν πολλές παλιές ηχογραφήσεις είναι ότι κάποια στιγμή υπήρξε εμπορικό ενδιαφέρον για το ρεπερτόριο - όχι για το όργανο. Για τα άλλα ρεπερτόρια το ενδιαφέρον καλυπτόταν και χωρίς μπουζούκι.
Ναι, αν υπήρχε ένα καθαρά ρεμπέτικο όργανο (με την έννοια του πρώιμου ρεμπέτικου), φαίνεται πως ήταν ο μπαγλαμάς. Εκείνος ο παλιός μπαγλαμάς που δεν ήταν μικρογραφία μπουζουκιού αλλά ξεχωριστό όργανο - και που αργότερα επηρεάστηκε από το μπουζούκι κι έγινε όπως τον ξέρουμε.
μπορείτε να ψάξετε για τα άρθρα “Κλίκα” εδω παρακάτω (υπομονή και ψάξιμο…)
Να και το άρθρο περί Μανέτα στη Βίκη
Νομίζω ήταν όπως την κιθάρα, για την οποία έχουμε αρκετές ελληνικές παρτιτούρες της εποχής, από καντάδες μέχρι διασκευές όπερας και φυσικά τσάμικο, συρτό κλπ. Για το μπουζούκι έχουμε μαρτυρίες, νομίζω πιο παλιά είχαν εμφανιστεί στο φόρουμ και κάποιες ηχογραφήσεις «αθηναϊκής σχολής».
Εμ, μήπως κάτι πρέπει να διορθωθεί στη Βικιπαίδεια; Η αναζήτηση «Μανέτας» ανοίγει τη σελίδα αποσαφήνισης, κι εκεί δεν τον έχουν.