Για αλλη μια φορά, πάλι, ενα ξένος (Ρος Ντέιλι), κατάλαβε το μεγαλείο αυτού του ποιήματος.
οι Έλληνες (ως συνήθως) το ειδαν ethnic!
με Ντραμς και κοντραμπάσο.
ευτυχώς βρήκαν λαούτο…
ποια ειναι αυτα τα παλικάρια?
Μήπως θα ήταν πιο χρήσιμο να πούμε κάποια ουσιαστική γνώμη παρά ποιός είναι ξένος και ποιός έθνικ;
Θα ψάξω να το βρω να το ακούσω, δείχνει ενδιαφέρον, ευχαριστώ
5 «Μου αρέσει»
Ξένος δεν είναι ο Ρος μετά από τόσα χρόνια, με τη δράση και την προσφορά του.
6 «Μου αρέσει»
και την εν γένει στάση του.
1 «Μου αρέσει»
Στο λαούτο είναι ο Γιώργος Μανωλάκης νομίζω . Τους υπόλοιπους δυστυχώς δεν τους γνωρίζω .
Δυστυχώς κάποιοι “Έλληνες” έχουν παρωπίδες και κλειστά αυτιά. Ας ακούσουμε τι είπε ο ίδιος ο Μανωλάκης για τον Ερωτόκριτο και την μελωδία:
Και για την ιστορία που πράγματος:
Γιώργης Μανωλάκης - λαούτο
Νικόλας Χριστόπουλος - κρουστά ,τύμπανα
Στέφανος Κουρουπάκης - κοντραμπάσο
2 «Μου αρέσει»
Εγώ ρε παιδιά δεν την κατάλαβα τη φάση. Βοηθήστε με λίγο!
Τι έκανε ο Ρος; Πού είναι;
Εδώ τους βλέπω τους Έλληνες, με τα ντραμς και τα υπόλοιπα όργανά τους, αλλά και πάλι ο Ερωτόκριτος πού είναι;
Αυτό απαντήθηκε. Να προσθέσω λίγα που ξέρω για τον Μανωλάκη:
Ανάμεσα σε χιλιάδες μουσικούς των κρητικών στην Κρήτη, ξεχωρίζει ως ένας από τους πιο πρωτότυπους και δημιουργικούς, και γενικά με πολλούς τρόπους αξιόλογος. Είναι ένας από τους λίγους σολίστες λαουτιέρηδες, και μεγάλος δεξιοτέχνης (παρ’ ότι μερικοί λένε ότι είναι καλύτερος στο μπουζούκι). Αυτή την ιδιότητα, του σολίστα και δεξιοτέχνη λαουτιέρη, ουσιαστικά την πρωτοεισήγαγε ο Ψαρογιώργης, και ο Μανωλάκης ακολούθησε μέχρι ένα σημείο το χνάρι του, αν και έχει ευδιάκριτα προσωπικό στιλ.
Ίσως λοιπόν να παίζει κάποιο ρόλο ότι ο Ψαρογιώργης, σε μία από τις πολλές περσόνες του, έχει κάνει ντουέτο με τον Αυστραλό πανκ ντραμίστα Τζίμι Γουάιτ (καθαρό ντουέτο, μόνο λαούτο και ντραμς, ψάξτε τους!).
Όπως ο Ψαρογιώργης τράβηξε πολύ κουπί μέχρι να αναγνωριστεί ως κάτι παραπάνω από απλώς «ο γιος του Ψαραντώνη», έτσι κι ο Μανωλάκης έχει τραβήξει κουπί για να αυτονομηθεί από τον ίσκιο του Ψ/γιώργη.
Ρος, Ψαρογιώργης και Μανωλάκης είναι παρέα, με πολλές κατάκαιρούς συνεργασίες σε ποικίλα πλαίσια και με σχέσεις μαθητείας, άτυπης αλλά νομίζω (διορθώστε με) και τυπικής.
Τέλος:
Λέει «είναι μια πολύ ανοιχτή μελωδία, την έχουν παίξει/πει οι πάντες και είναι κάθε φορά κι αλλιώς», και ακούγεται για λίγο να παίζει κι ο ίδιος και να τραγουδάει, με το τρίο του, τον Ερωτόκριτο. Αυτός ο σκοπός είναι ο λεγόμενος «Στειακός Ερωτόκριτος» ή «του Καλογερίδη». Κατά τη γνώμη μου ανήκει σ’ ένα φάσμα μελωδιών που όλες μαζί, συμπεριλαμβανομένου και του κλασικού Ερωτόκριτου (με το εναλλασσόμενο μέτρο), είναι όλες παραλλαγές η μία της άλλης. Δεν είχα ακούσει κανέναν άλλο να υποστηρίζει το ίδιο, αλλά εδώ ο Μανωλάκης σαν κάτι τέτοιο να υπαινίσσεται.
για όσους θέλουν να 'δουν το επεισόδιο αυτό, θα το βρούνε εδω παρακάτω.