Σ’ αυτό το βίντεο, ένας σεμνός τύπος, που δεν παριστάνει το δάσκαλο αλλά απλώς διαπίστωσε ότι κάτι που έψαχνε δεν υπήρχε πουθενά στο ίντερνετ και αποφάσισε να καλύψει ο ίδιος το κενό, δείχνει μια τεχνική, για την οποία σχολιάζει: «τρίλιες ή όπως αλλιώς λέγονται - δεν είμαι σίγουρος».
Λοιπόν, παρατηρήστε όλη τη συζήτηση που έχει γίνει στα σχόλια από κάτω. Για το πράγμα που κάνει ο τύπος στο βίντεο αντιπροτείνονται οι όροι παπάκια, φτερουγίσματα, τάι τάι, τσαλκάντζες, αποτζιατούρες, λεγκάτο. Για τη σωστή έννοια της τρίλιας προτείνονται τα συνώνυμα τρίηχα, συνδέσεις, και «αυτό που κάνει διαρκώς ο Ζαμπέτας». Επίσης αναφέρονται κι άλλοι όροι, χωρίς να γίνει σαφές γιατί αναφέρονται. Ο αρχικός ανεβάστορας είναι ο μόνος που κρατάει μια επιφύλαξη γι’ αυτό που λέει, όλοι οι άλλοι είναι σίγουροι. Είναι κυρίως άνθρωποι της λαϊκής μουσικής αλλά και κάποιοι με κλασική παιδεία. Η τόση βεβαιότητα δείχνει ότι ο καθένας κάπου έχει χρησιμοποιήσει τον όρο που προτείνει και πέτυχε να συνεννοηθεί. Δηλαδή ακριβώς το αντίθετο από τη Βαβυλωνία μεταξύ των εν λόγω σχολίων.
Υπάρχει κάποιο κοινά αποδεκτό σύστημα ονομασιών για τις τεχνικές των λαϊκών οργάνων;