Έφυγε για τη δική του “βόλτα στο φεγγάρι” ο Νότης Περγιάλης σε ηλικία 89 χρονών.
Είχε γεννηθεί το 1920 στα Ανώγεια Λακωνίας.
Πολύπλευρη και πολυτάλαντη προσωπικότητα, ασχολήθηκε νωρίς με το θέατρο.
Μάλιστα, το πρώτο του θεατρικό έργο, «Ο πόνος γεννάει θεούς» το έγραψε στα βουνά, πολεμώντας τους Γερμανούς κατακτητές, έργο για το οποίο βραβεύτηκε αργότερα, το1948.
Μετά την απελευθέρωση ήρθε στη Αθήνα και σπούδασε στη θεατρική σχολή του Βασίλη Ρώτα.
Ως ηθοποιός, συνεργάστηκε με τους Αιμ. Βεάκη, Μ. Κατράκη, Μ. Φωτόπουλο κ.ά.
Έγραψε πολλά θεατρικά έργα: “Το κορίτσι με το κορδελάκι”, “Χρυσό χάπι” “Αντιγόνη της Κατοχής” “Μάσκες για Αγγέλους”, “Τρελό φεγγάρι” , “Αυτό το δέντρο δεν το λέγανε υπομονή” , “Η γειτονιά του Τσέχωφ” .
Επίσης, τη μουσική επιθεώρηση “Μαγική πόλη”, που ανέβηκε το 1963 σε συνεργασία με τον Ιάκωβο Καμπανέλλη και σε μουσική Μίκη Θεοδωράκη.
Ακολούθησε το: “Άνοιξε την πόρτα” (Εθνικό Θέατρο - Νέα Σκηνή - Φεβρουάριος 1986 , σε σκηνοθεσία Νίκου Περέλη) και το ραδιοφωνικό έργο “Το άλογο του Θανάση” που ηχογραφήθηκε το 1954, με την ερμηνευτική συμμετοχή του ιδίου και σε σκηνοθεσία του Νίκου Γκάτσου.
Γνωστός επίσης έγινε από τη συμμετοχή του στον κινηματογράφο, σε ταινίες, όπως:
«Τα κόκκινα φανάρια», 1963, και «Το χώμα βάφτηκε κόκκινο»(Στο ρόλο του Μαρίνου Αντύπα) το 1965, του Βασίλη Γεωργιάδη,
«Ηλέκτρα»,1961, και «Το κορίτσι με τα μαύρα»,1956, του Μιχάλη Κακογιάννη,
«Η ζούγκλα των πόλεων» του Σταύρου Τσιώλη,
«Η νεράιδα και το παλληκάρι»,1969, «Οι βάσεις και η Βασούλα» του Ντίνου Δημόπουλου, «Ο αστερισμός της Παρθένου» του Γιάννη Δαλιανίδη, «Ερωτική συμφωνία» του Κώστα Καζάκου κ.ά.
Πάντα σε ρόλους ενός γαλήνιου και γλυκύτατου ανθρώπου, με λαϊκή σοφία…
Είχε κάνει το σενάριο και συμμετείχε ως αφηγητής στην πετυχημένη τηλεοπτική σειρά της ΕΡΤ «Ο Χριστός ξανασταυρώνεται» του Καζαντζάκη σε σκηνοθεσία Βασίλη Γεωργιάδη.
Συγγραφέας βιβλίων: «Όταν σηκώθηκαν τα δένδρα» (νουβέλα 1971), «Ο Ατάρ δεν πεθαίνει ποτέ» (1971), «Το κόκκινο πουλί», Εκδόσεις Σύγχρονη Εποχή, Αθήνα, 1990, κ.ά
Έγραψε τα σενάρια-διασκευές και στα ραδιοφωνικά σκετς “Λάμπρος και Μαρία” και “Ο Αστραπόγιαννος” (1954), σε μουσική του Θεοδωράκη. Επίσης έπαιξε και στο ραδιοφωνικό έργο του Παύλου Νιρβάνα “Μαρία η Πενταγιώτισσα”.
Μέχρι το θάνατό του, προχτές, ανέβαζε θεατρικές παραστάσεις με ερασιτεχνική ομάδα στους Αγίους Θεοδώρους Κορινθίας, όπου και έμενε τα τελευταία χρόνια και όπου επίσης είχε φτιάξει από το '82 ένα υπαίθριο θέατρο, εγκαινιάζοντάς το με το δικό του έργο , «Η Αντιγόνη της Κατοχής».
Γνωστός επίσης και ως στιχουργός των τραγουδιών:
[b]«Πάμε μια βόλτα στο φεγγάρι»[/b] σε μουσική Μάνου Χατζιδάκι,
[b]«Ο λεβέντης»[/b], σε μουσική Μ. Θεοδωράκη,
“Τι να την κάνω τη χαρά”,
«Το μπλόκο της Καισαριανής» που μελοποίησε ο Μίκης Θεοδωράκης,
[b]«Γκρεμισμένα σπίτια"[/b] σε μουσική Γιάννη Μαρκόπουλου,
ʽΝυφιάτικο τραγούδι» κ.ά.