Ντε λα μαγκέν ντε βοτανίκ

Όλους σας ευχαριστώ πάρα πολύ!!!

Για το “Εντελαμαγκέν” θα διατύπωνα την άποψή μου ως εξής:
Κουτσαβάκικη (ψευτομαγκίτικη) διασκευή για τις ανάγκες των παλιών σκυλάδων. Ταυτόχρονα, χασικλίδικοι στίχοι χωρίς να μπορεί να τους απαγορεύσει η Επιτροπή Λογοκρισίας, αφού οι λέξεις είναι ως επί το πλείστον …ανύπαρκτες.
Η γλώσσα είναι μίγμα “ψευτογαλλικών” και ελληνικής αργκό ή αν θέλετε ελληνική αργκό “γαλλοποιημένη”.
Δικό μου συμπέρασμα: Κακόγουστο τραγούδι όπως όλα τα ψευτομάγκικα.

Οσο για το ποιοι παίζουν στο “Ταξίμ ζεϊμπέκικο” που αναφέρθηκε, ας το σχολιάσουμε άλλη φορά.
ΑΝ

Γιατί άλλη φορά?

Εγώ το θεωρούσα σαν “persiflage” με πολύ χιούμορ!

Λοιπόν, να το πάρει το ποτάμι.
Μετά από πολύ προσεκτικό άκουσμα του “Ταξίμ ζεϊμπέκικο” (με επαγγελματικά ακουστικά που γ…ε) έφτασα στο εξής συμπέρασμα:
Το εισαγωγικό ταξίμι ΑΝΑΜΦΙΒΟΛΑ το παίζει ο Μάρκος.
Μόλις τελειώνει το ταξίμι και αρχίζει το σόλο ζεϊμπέκικο μπουκάρει άλλος μπουζουξής (κατά την άποψή μου είναι κατά 90% ο Περιστέρης).
Κιθάρα παίζει κάποιος άλλος (πιθανότατα ένας εκ των Σκαρβέλη, Καρίπη ή κάποιος άλλος απ’ τους Μικρασιάτες).
Η αμφιβολία είχε περάσει απ’ το μυαλό μου και παλιότερα, αλλά τότε με είχε “καθησυχάσει” ο χαιρετισμός του Στράτου “γεια σου ρε Μάρκο με τις πενιές σου”. Λέει ψέματα ο Στράτος; Φυσικά όχι. Τι γίνεται λοιπόν;
Ο Μάρκος κατά τη διάρκεια του ζεϊμπέκικου (και κατά τη χαιρετούρα του Στράτου) συνεχίζει να παίζει. Οχι όμως το σόλο! Κοπανάει ένα “ίσο” στις “γεμάτες”.
Παλιότερα υπήρχε το πρόβλημα με τις κακόηχες ηχογραφήσεις. Με την ηχογράφηση του Τσάρλυ το θέμα νομίζω ότι είναι ξεκάθαρο (κάτι ανάλογο συνέβαινε με το “Θερμαστή”, όταν ακουγόταν το “…με τσι φωτιές μαλώνει” κι όχι “μ’ έξι φωτιές μαλώνει” που είναι και το σωστό.
Οταν ανέφερα τα παραπάνω στην εκπομπή μου (πριν δυο-τρεις μήνες), κάποιοι με πήραν τηλέφωνο και μου 'βαλαν τις φωνές. Μετά από πολλές εξηγήσεις μάλλον τους έπεισα.
ΑΝ

Άρη ευτυχώς που το ακούω και από δεύτερο γιατί ακριβώς σχεδόν τρελό με βγάλαν σ αυτό το φόρουμ όταν πριν μήνες μπόλικους είχα ρωτήσει αν το σόλο το παίζει ο Περιστέρης γιατί η πενιά του ξεχωρίζει…

(μόνο απάντηση που δεν πήρα)
είναι μοναδική αυτή η μαντολινίστικη-γλύκα στο παίξιμο του πράγμα που δεν υπάρχει στο παίξιμο του Μάρκου.

Δέχομαι επομένως την υπόθεση σου…η ερώτηση είναι γιατί αναγράφεται σαν σόλο μπουζούκι Μάρκος??

Νίκος

Ρε σεις, με ευκαιρία την συγκεκριμένη κουβεντούλα και επειδή αναφέρθηκε παραπάνω, τι είναι αυτός ο “μεντρεσές” ο οποίος δίνει “συντάξεις”?

Γειαααααααααααααα εις τον πάσα έναν

Γεια σου Νικολή από την Γερμανία που μας τα λες όμορφα…

Ώπας καλώς τονε τον μερακλή.

Πάω να συνεχίσω να στέλνω τον Ταργκάν…

Ισως γιατί το σόλο σαν μουσική υπήρχε (παραδοσιακό). Το καινούργιο ήταν το ταξίμι.
Μπορεί πάλι να το καταχώρησαν στο Μάρκο γιατί δικός του είναι ο δίσκος. Μπορεί πάλι να το έκαναν γιατί …έτσι γούσταραν… Ποιος ξέρει;
Πάντως ορθώς αναφέρουν: Μπουζούκι-Μάρκος. Απλά, ίσως έπρεπε ν’ αναφέρουν και τον Περιστέρη.
Βέβαια είναι τελείως χαζό να μιλάμε για τέτοιου είδους αδικία σε βάρος του Περιστέρη, καθώς το αντίθετο είναι κανόνας.
AN

Ο μάγκας του Βοτανικού ήταν κάποιο πρόσωπο υπαρκτό; Είναι δηλαδή το τραγούδι γραμμένο για κάποιον συγκεκριμένα;; Ο Πετρόπουλος δεν γράφει τίποτα πάντως…

Μεσοξορίτις, είναι φώς φανάρι πως το πρόσωπο είναι φανταστικό, αν ήταν για κάποιον συγκεκριμένο θα περιείχε και πιο συγκεκριμένα στοιχεία. Πάντως, αν περιμένεις φώς απʼ τον Πετρόπουλο, καλά κρασσά…

Υ.Γ. Μία προτροπή προς τα νέα μέλη: παιδιά, καλό είναι να ενημερωθήτε για τις παλαιότερες συζητήσεις, αλλά θέματα που έχουν σταματήσει να συζητούνται εδώ και χρόνια δεν είναι σκόπιμο να τα επαναφέρετε στο προσκήνιο, εκτός αν υπάρχει κάτι πολύ σημαντικό που έχετε να προσθέσετε.

Πάντως, Νίκο, η απορία του Μεσοχωρίτη δεν ήταν παράλογη. Του απάντησες.

Σωστά, Κώστα, έχεις δίκιο.

Δεν μου λεές 'Αρη ,στο σερσέ λα φαμ ,είναι σε ψευτογαλλικών μόνο η έκφραση του τίτλου ,οι στίχοι που ξέρω δεν αποφεύγουν τίποτα την λογοκρισία ,στην γνώμη σου είναι και αυτό ψευτομάγκικο τραγούδι (δεν το κάνω γούστο εγώ); Άραγε σε κάπια εποχή ,δεν υπήρξε μιά γλώσσα σαν πανδέκται (:092:κόδικας) στο περιβάλον του υποκόσμου για να είναι ακατάληπτοι από την κοινωνία ; Και αυτά τα τραγούδια να μας αποδήχνουν την υπάρξη της γλώσσης(:019:καλά . . .της γλώσσας . . .) αυτής ;

Αυτό που μπορώ εγώ να πώ είναι ότι στην αμέσως μετά τον πόλεμο εποχή συνέχιζαν τα «αστυνομικά» κινηματογραφικά έργα να είναι της μόδας, όπως και στη δεκαετία 30. Κατά την προσπάθεια εξιχνίασης ενός εγκλήματος, ο καλός αστυνομικός θα ψάξει για τα κίνητρα, που πολύ συχνά άπτονται ανθρωπίνων σχέσεων. Όταν αποκλειστούν (σχετικά εύκολα) βεντέτες, οικογενειακές / οικονομικές διαφορές κλπ. αυτό που μένει είναι τα ερωτικά κίνητρα και εκεί, κλειδί είναι η αναζήτηση της (μοιραίας) γυναίκας πίσω από την υπόθεση. Το “cherchez la femme” ήταν κλασική έκφραση όχι της μάγκικης αλλά της καθωσπρέπει κοινωνίας, αρχικά…

Πολύ ωραία καί λογική η εξήγηση ,πραγμάτικος το θέμα τον στίχων είναι για μιά μοιραία γυναίκα , καλά καί μου απαντήσατε εσείς κύριε Πολίτη σας ευχαρηστώ πάρα πολύ , γιατί από ότι βλέπω ο Άρης το κρατάει ΜΑΝΥΑΤΙΚΑ . . . Άντε μορέ Άρη νοσταλγώ τα πειράγματα σου . . . Έχε τον όρκο μου πος εαν με πειράξεις θά οίνε πολλή εφχάρυστω γηα μαίνα . . .

Αλλο πράμα η χρήση μιας φράσης (σερσέ λα φαμ) από ένα δημιουργό κι άλλο η “μεταγλώττιση”.
Σε μια εποχή παρακμής του λαϊκού τραγουδιού είχαν πέραση τα ψευτομάγκικα τραγούδια.
“Οπου πατώ το πόδι μου και ρίχνω τη ματιά μου
μεγάλος ντόρος γίνεται γύρω από τ’ όνομά μου”
τραγουδούσε ο μεταγενέστερος κουτσαβάκης. Εκεί εντάσσεται και το “Εντελαμαγκέν” κι εξέφραζε αυτόν που θα έσπαγε τα πιο πολλά πιάτα το βράδυ στο σκυλάδικο, είτε αυτός είναι κάποιος ματσωμένος είτε είναι ο μεροκαματιάρης που σκίζεται όλη τη βδομάδα για να τ’ ακουμπήσει στην πίστα. Δεν είναι τυχαίο ότι αυτοί που χόρευαν το “Εντελαμαγκέν”, αγνοούσαν παντελώς το “Ενας μάγκας στο Βοτανικό”, αλλά και το ρεμπέτικο γενικότερα.
Είναι σαν κάτι παλιές συναυλίες του Β. Παπακωνσταντίνου, που όταν τραγουδούσε το “Γουίλι”, στο σημείο “μου ‘λεγε πώς καπνίζουνε στ’ Αλγέρι το χασίς” (αντί “τον καπνό”), ξεσηκώνονταν από κάτω οι πιτσιρικάδες, λες κι έγινε επανάσταση!
Το χασίς! Πω πω ρε μάγκα μου! Πολύ μαγκιά! Αλλά πήγε η ώρα 11 και πάμε γρήγορα για το σπίτι γιατί θα θυμώσουν ο γέρος κι η γριά και αύριο δεν έχει φράγκο.

ΥΓ. Το “Οπου πατώ το πόδι μου” μπορεί να το κατατάσσω στα κουτσαβάκικα, όμως είναι ζόρικο ζεϊμπέκικο και η γενιά μου μεγάλωσε μ’ αυτό στα τζουκ μποξ των κουτουκιών του '80.

Άρη ,πρέπει πάντα να σε παραδέχομε . . .Καί δεν μπορώ να αφήσω απαρατήρητη την μεταγλώττιση . . .

Φιλε Θαναση θα σου πω εγω τι ειναι ο Μεντρεσες που δινει… και συνταξεις γιατι οι αλοι μαλλον σε γραψανε στα αρ…δια τους.Ο Μεντρεσες λοιπον ηταν η πιο διασημη φυλακη στην Αθηνα οκ?:092: