κόψε το δούλεμα ρε φίλε, έχουμε και δουλειές… καλά τα είπε ο αντώνας…
Τό βρίσκω κρίμα πού εξελίχθηκε ετσι αυτή η ωραία συζήτηση.
Η κατάληξη γιά μένα είναι,οτι εχουν ειπωθεί τόσα πολλά ,πού οτι και να ειπωθεί στο μέλλον,δέν θα μπορέσει να γίνει συντελεστής, ετσι ώστε να αλλάξει η γνώμη πού εχει ο καθένας απο εμάς.
Μιλάω πάντα γιά το θέμα ρεμπέτικο,τι είναι ρεμπέτικο και τα λοιπά…
Καλό ομως πού υπάρχουν πολλές και διαφορετικές γνώμες στήν ζωή…
Καί σε αυτό το ειδικό θέμα,πού δέν εχουν καθοριστεί ορια και κριτήρια,για το πιό τραγούδι ειναι ρεμπέτικο η οχι,πότε σταμάτησε να γράφεται ρεμπέτικο τραγούδι,τί είναι αυτό πού ξεχωρίζει ενα ρεμπέτικο τραγούδι απο τα αλλα κ.λ.π,ο καθένας ας κρίνει και ας πιστεύει οτι θέλει…
Γιά μένα ,και το ξαναλέω αυτό,μεγάλο ρόλο για την γνώμη πού εχει κατασταλάξει ο καθένας απο εμάς ,παίζει ο χαρακτήρας του,ο τρόπος πού μεγάλωσε και εμαθε να συμπεριφέρεται,και να ζεί…
Το ρεμπέτικο δέν ειναι μόνο τα ηχητικά ακούσματα,δέν είναι μόνο τα τραγούδια,αλλά είναι και αυτός ο τρόπος ζωής…ο τρόπος σκέψης…Γιατί τα τραγούδια αυτά, μιλάνε γιά αυτόν τόν ιδιαίτερο τρόπο ζωής και νοοτροπίας……Είναι γραμμένα πάνω σε αυτή τήν γλώσσα και νοοτροπία…
Δέν μπορείς να τα διαχωρισεις αυτά τα δύο πράματα…Μαζί πάνε…:089:
[b]
Το ρεμπέτικο ,η το καταλαβαίνεις και το αισθάνεσαι,η οχι…
[/b]
σε μια κοινωνια ομως οπου δεν ηταν επιλογη τους αλλα βρεθηκαν μοιραια.
Γιαυτο και ο Αντωνης ο βαρκαρης ο σερετης,επαψε να ζει ρεμπετης.
Θελει πλουτη και παλατια και της Καρμεν τα δυο ματια.
Ευχαριστω.
βρε ειλια μου ακηρο το βρησκο αυτο που λες η δεν καταλαβενετε τη λεγη ο κωστα,
η οτη του κατεβη του λολο στεφανη μου φενετε, αλα λογια να αγαπιομαστε.
και αυτο που λες δεν ηπηρχε ρεμπετης αντονης βαρκαρης ενα απλο τραγουδη ηταν
οταν τον ροταγαν τον μαρκο πιος ηταν ο αντονης ο σερετης ο μαρκος απορουσε
μα ενα τραγουδη ηταν απλος δεν ηπηρχε κανενας αντονης βαρκαρης και να ξεκοληση
ο κοσμος επηδη σηνεχια ροταγαν εφτιαξαν και ενα δευτερο τραγουδη που αναφερετε
οτη ο αντονης ο σερετης ο βαρκαρης ζουσε και την περνουσε μια χαρα ενοληγης
τον ξανα ζοντανεψαν μπας και ξεκοληση ο κοσμος, γιατη στα τραγουδια τα ρεμπετηκα
πολη γραφαν πραγματα απο την ζωη τους και πραγματα που ηχαν σηβη, αλα ηπηρχαν
τραγουδια, που ηταν απλος μια φαντασια, και μονο. καλα τα λεγη ο κοτσος
και το βρησκο απολητος σοστο…
αν μερηκη μερηκη δεν καταλαβενουν να ξανα ροτανε γιατη δεν καταλαβαν
αλα αμα αλα καταλαβενουν τουλαχηστον, να μην λενε αρλουμπες, αυτα…
και εγω σας ευχαρηστω.
αυτα.
Ο Αντώνης ο βαρκάρης, Τάκη, φυσικά και είναι μια φαντασία, αλλά όχι αχαλίνωτη. Οι στίχοι που παραθέτει ο Ηλίας θα μπορούσαν, αν ψάξουμε τον ρεαλιστικό τους πυρήνα (που πολλοί δε συμφωνούν με τέτοιες αναζητήσεις) να σημαίνουν:
«Κι εγώ θέλω πλούτη και παλάτια, και φυσικά δεν μπορώ να τα έχω. Αλλά τα ονειρεύομαι, και μαζί ονειρεύομαι τη στιγμή που θα πάψω να ζω ρεμπέτης».
Ας με διορθώσει ο Ηλίας, αλλά κάτι τέτοιο νομίζω ότι σκεφτόταν.
Αν Ηλία εννοείς αυτό, η απάντηση είναι ότι σε άλλα τραγούδια εκφράζεται η αμετανόητη απόφαση να συνεχίσει ο ρεμπέτης να ζει ρεμπέτης, και να πεθάνει ρεμπέτης.
Και μπορεί να ζούσαν σε συνθήκες που δεν τις επέλεξαν, το πώς όμως θα τις αντιμετωπίσουν αυτές τις συνθήκες ήταν δική τους επιλογή. Φυσικά, δεν επέλεγαν όλοι το ίδιο, μιλάμε για ανθρώπους και όχι για μηχανάκια από το ίδιο καλούπι.
Γενικά, πολλές φορές έχω υποστηρίξει κι εγώ ότι κάποια τραγούδια ή μουσικά είδη δεν πρέπει να κρίνονται από την όποια αυτόνομη καλλιτεχνική τους αξία (αν είναι εύηχα, με σωστές λέξεις και «καλή» μουσική κλπ.) αλλά ως έκφραση του κοινωνικού πλαισίου όπου γεννήθηκαν. Όμως, ούτε όλοι είναι υποχρεωμένοι να συμφωνήσουν μαζί μου σ’ αυτό, ούτε κι εγώ ο ίδιος αισθάνομαι υποχρεωμένος, επειδή το είπα μια φορά, να το εφαρμόζω αδιακρίτως σε κάθε τραγούδι.
Υπάρχουν περιπτώσεις και περιπτώσεις.
ναι περηκλη μου δεν αντηλεγο εγο… αυτο που λεγο πανο σε αυτο που ελεγε,
ο κοστας, απλα τορα που κολα ο αντονης ο βαρκαρης, σε αυτο που λεγη ο κοστας
αλο παπα εβαγκελιο αυτο, τεσπα. οκ, απο μενα.
και δεν εχο αντηρηση καλο τραγουδη ειναι και ομορφο,
δεν εχο αντηρηση, καθολου…
Ο Στέλιος Βαμβακάρης μιλάει για το Νίκο Βραχνά!!
Πόσο γουστάρω να ακούω οταν μιλάει o Στέλιος…Με τον κώδικα τον παλιό…Με λέξεις που δεν τρίζουν…
Του είχανε γίνει τα τραγούδια του Μάρκου λατέρνα......
Ακούμπαγε πάνω στον Μάρκο ,και του πέρναγε το συνάχι...
Ενα κι ενα κάνουν δύο Στέλιο μάγκα μου,και νάσαι καλά εκει που είσαι!!!
Γειά σου ρε Τηλέμαχε και σε ευχαριστώ φίλε πολύ!!!
Καλημέρα και καλή χρόνια στα μελή του ρεμπέτικου φόρουμ μας… Και καλές πενιές σε όλους μας (ερασιτέχνες και επαγγελματίες), και φυσικά πανό από όλα υγεία. Βρε αδερφε το λοιπόν… να σε καλά αδερφε μου Τηλέμαχε ευχαριστούμε και εσένα και τον στελαρα για τα ντοκουμέντα αυτά που μας έλεγε για τον Νικόλα βραχνά, εγώ μόνο σε αυτό μένω που λέγει ο Στέλιος ο άνθρωπος ήχε ας μου επετράπη οι φράση που έλεγε ο Στέλιος ο άνθρωπος ήχε καβλ…… ας, μην Πο καλύτερα, μιλάμε για πώρωση το ένιωθε το μπουζούκι και ακούσατε τη έλεγε ο Στέλιος για της ανοιχτές πενιές, μαστορακι καλό έλεγε… αυτό είναι το αυθεντικό το μάγκικο παίξιμο το πηρεοτηκο…
το παλιό που κατείχε και αυτοδίδαχτος κιόλας ο Νικόλας, ήχε τον μάρκο μέσα στην ψύχη του, ΑΘΑΝΑΤΟΣ…
ΥΓ… κότσο μου κάλε μου φίλε τα καλύτερα εύχομαι και με νέες δημιουργίες αναμένουμε… να μας πώρωσης να μην πο οπός το λέγει και ο Στέλιος, χα χα χα,
με τα μάγκικα παιξίματα σου αλά μουστάκιας,… οπός ξέρης εσύ…
Μήπως ξέρει κάποιος από ποια εκπομπή είναι αυτό το βίντεο με τον Βραχνά;
Ευχαριστώ
Πρέπει να είναι απόσπασμα από την ταινία Music of outsiders, ένα αφιέρωμα στο ρεμπέτικο, στους δημιουργούς του, στον τρόπο ζωής τους κ.λπ.
Αλλά, περισσότερα θα γνωρίζει το μέλος και φίλος, Κώστας Ραυτογιάννης, ο οποίος γνώριζε προσωπικά το Ν. Βραχνά.
Το κοίταξα αυτό πριν ρωτήσω, ωστόσο τη συγκεκριμένη “φάση” δεν τη βρήκα εκεί…
Δεν μπορώ να θυμηθώ που τα ειχα βρεί αυτά τα στιγμιότυπα κι ειχα φτιάξει το βίντεο.
Σην ταινία Music of Outsiders , το ταβερνάκι που παίζει ο Βραχνάς και τα γεροντάκια που χορεύουν ,είναι ακριβώς τα ιδια οπως και στο βίντεο που μιλάμε .
Αλλά δεν ειναι απο αυτή την ταινία.
Κάπου ψάχνοντας στα αρχεία της ΕΡΤ για το ρεμπέτικο το ειχα βρεί.
Μάλιστα…
Να πούμε, με την ευκαιρία, ότι το παλληκάρι που χορεύει από το 2.34 και μετά είναι ο αρχαίος φίλος και εξαίρετος χορευτής και εικαστικός Βαγγέλης Πολύζος.
Βραχνας…
Απλα και αγνα.
Καθαρο πειραιωτικο μπουζουκι.
Ουτε μια νοτα εξτρα.
Ανοιχτα και με συνηχισμους ταμπουριστικους.
Τονισμοι στο ρεμπετικο, που ειναι καπως…
Πενια πριμοστακατο ντα λα μουερτε.
Παθος ρε πστ μου
Α, βρέθηκε η εκπομπή του 1988 (ΜΟΥΣΙΚΗ ΤΟΜΗ: “Ζεϊμπέκικο”)
Όλα τα λεφτά ο Βέλτσος που ρίχνει τις βόλτες του!
“χορογραφία” avantgarde?
ενδιαφέρον ντοκιμαντερ με αφήγηση Σπύρου Παπαϊωάννου και Κουνάδη κυριως.
Ακριβέστατος ο Δερβενιωτης στην περιγραφή των ρυθμών ζεϊμπέκικου.
Αυθεντικός ο Βραχνάς, αλλά μην αντιγράψτε τα ακόρντα του…
Νομίζω ότι ο γέροντας που μιλάει για το “αρτοζήν” και για την ετυμολογία του ζεϊμπέκικου είναι ο περίφημος Θάνος Μούρραης Βελλούδιος. Βρήκα ένα άρθρο, όπου μεταξύ άλλων μιλαει για τη συνάντησή του με το το ζεύγος Palmer-Σικελιανό και πως ετοίμασε μία παράσταστη με ζεϊμπέκικους χορούς για τους Δελφούς (Ζεϊμπέκικο στους Δελφούς).
Και τα λέει όλα σε άπταιστη καθαρεύσα, όπως και στην εκπομπή. Ομολογώ ότι βρήκα τις θεωρίες του και γενικά όλο το βίος και πολιτεία του εξίσου συναρπαστικά με το “avantgarde performance” του παρουσιαστή!
Δεν έχω την άνεση να δω σαραντάλεπτο ντοκιμαντέρ αυτή τη στιγμή, αλλά από μια διαγώνια σκούπα βρήκα ωραίες μουσικές. Ωραίος και ενδιαφέρων Σαλταδόρος, ωραίο και αλήτικο Από κάτω απ’ το ραδίκι.
Ο κύριος στο σκυλάδικο που χορεύει, παρ’ ότι κιτς, παραδέχομαι ότι βγάζει μια δύναμη. (Το είπα, δε νομίζω να το ξαναπώ άλλη φορά στη ζωή μου, μη βαρέσετε πολύ.)
Εκεί με τον Ξιδάκη κάποιος φαίνεται να παίζει αριστερόχειρο τζουρά, όντας δεξιόχειρας, επίτηδες (δηλαδή έχει ενσωματώσει στολίδια που το παίξιμό τους ευνοείται από το ανάποδο αρμάτωμα).