Μύθος και μυθοποίηση

Θέσεις & αντιθέσεις
70

Γεια σας,

Όντας ξένη και εγώ, θα έλεγα ότι είναι σίγουρα λόγω γλώσσας! Έχω ζήσει στην Ελλάδα και τα έχω πάνω από είκοσι χρόνια με Έλληνα (μιλάμε και ελληνικά στο σπίτι), και παρόλα αυτά νιώθω πολλές φορές ότι δεν μπρορώ να διατυπώσω με ακρίβεια αυτό που θέλω να πω…ειδικά όταν πρόκεται για περίπλοκα θέματα όπως αυτά που συζητάμε εδώ. Για να μπείτε για λίγο στη θέση της Μάρθας, φανταστείτε να γίνατε μέλη σε ένα Φόρουμ αφιερωμένο στη βουλγάρικη μουσική, όπου οι μεγάλη πλεοψημία των μελών είναι εθνικοί Βουλγάροι. Εκεί προσπαθείτε με τα (οπωσδήποτε περιορισμένα σε σχέση με του άλλους) βουλγάρικά σας να κάνετε συζήτηση για τα κοινωνικά, ιστορικά, μουσικολογικά κ.τ.λ της Βουλγαρίας. Θα είχατε εσείς τα κότσια (ή τους cojones που λένε οι λατινοαμερικάνοι) να κάνετε αυτό, ειδικά άμα βλέπατε να σας παρεξηγήσουν και καμιά φορά να σας αντιμετωπίσουν με ειρωνίες; Πάντως, η Μάρθα είναι χρόνια στο Φόρουμ, η συμπεριφορά της ήταν πάντα άψογη, και τη στιγμή που δεν είχε σκοπό να θίξει κανέναν με τις ερωτήσεις της, νομίζω ότι της άξιζε μια πιο φιλική αντιμετώπιση…

[QUOTE=Κώστας Φέρρης;181364]Κρατιόμουνα, κρατιόμουνα, και ξέσπασε ο Άρης!!!

Είμαι θάλεγα συγκινημένος, που βρίσκομαι σήμερα να συμφωνώ με τον Άρη, ΕΦ’ ΟΛΗΣ ΤΗΣ ΥΛΗΣ. Ακόμα και ως προς τη Μάρθα, που είναι χρόνια στο Φόρουμ, και οι “ερωτήσεις” της, ίσως λόγω γλώσσας, μοιάζουν με προβοκάτσιες!

Όσο για τον Pennanen, δεν έχω καμιά γνώμη για το έργο του, τις γνώσεις του ή για θητεία του εδώ στο φόρουμ … απλώς βρήκα τις πληροφορίες για τη δισκογραφία και τις παρέθεσα. Όπως γράφει ο Νίκος, οι σημερινοί “ρεμπετολόγοι” είναι καλύτερα πληροφορημένοι για τα ζητήματα της δισκογραφίας, οπότε φαίνεται να λύθηκε το πρόβλημα της ακριβής χρονολόγησης των δίσκων.

Εύα

71 
   Όχι Κώστα μου, δεν με εντυπωσίασες, απλά συμφωνώ και επαυξάνω (εδώ, όχι παντού…  :089::089:).

Το «καλώς» συγκερασμένα είναι κατά λέξιν μετάφραση του γερμανικού wohl temperiert, από το οποίο προέρχεται και το αγγλικό well tempered. Στην ελληνική ορολογία έχει επικρατήσει να λέμε απλά συγκερασμένα, αφού εμείς παραλάβαμε έτοιμη τη σύμβαση του Μπάχ, μετά το χρονικά πολύ εκτεταμένο μαλλιοτράβηγμα των δυτικών για το πώς θα συγκεράσουμε την άτιμη την κλίμακα, ώστε να μας βολέψει.

Θα προτιμούσα τη λέξη ύφος, αντί ήθος, ενώ τον όρο αμανέ τον δέχομαι με την ευρύτερή του έννοια, αυτή που του απέδωσαν οι άσχετοι με αυτόν διοικητικοί των εταιριών, που ονόμαζαν συλλήβδην αμανέδες όλα τα ανατολίτικου ύφους κομμάτια της δισκογραφίας της σμυρναίικης σχολής, αντιπαραβάλλοντάς τα με την παραγωγή της δυτικότροπης μουσικής.

(το γιατί επέλεξες ως παράδειγμα τον Σκαρβέλη, αναφέροντας τη σχέση του Θεοδωράκη με την ποντιακή λύρα, δεν το κατάλαβα πάντως, δεν θυμίζει ποντιακά το ύφος του)

Κατά τα άλλα, θα τα πούμε κατά την υλοποίηση της κουβέντας, ακούγοντας μόνο σε ό τι αφορά εμένα, αφού δεν έχω κάτι ενδιαφέρον να ανακοινώσω. Ελπίζω αυτό να γίνει σύντομα και να μην ξεφουσκώσει…

72

Την πάτησα και εγώ με τα ελληνικά μου φαίνεται, και δε μπορούσα να κάνω διόρθωση απευθείας!

…ήθελα να γράψω “για τη θητεία του”… και …“της ακριβούς χρονολόγησης”… είναι μάλλον το σωστό!

Σχετικά με τη γενική συζήτηση, μήπως θα έπρεπε να ξεχωρίζουμε το καθαρά ιστορικό σκέλος, που αφορά την ιστορία, τις ρίζες κ.τ.λ του ρεμπέτικου, από τους διάφορους “μύθους” γύρω από το ρεμπέτικο; Το δεύτερο σκέλος είναι περισσότερο (κατά τη γνώμη μου, βέβαια) κοινωνιολογικό, δηλαδή έχει πιο πολύ να κάνει με την πρόσληψη του ρεμπέτικου σαν κοινωνικό φαινόμενο, στην εποχή που ήκμαζε και στις μεταγενέστερες εποχές, παρά με το ρεμπέτικο σαν καθαρό μουσικό είδος. Ελπίζω να έγινα κατανοητή!

Εύα

Όσο για τον Pennanen, δεν έχω καμιά γνώμη για το έργο του, τις γνώσεις του ή για θητεία του εδώ στο φόρουμ … απλώς βρήκα τις πληροφορίες για τη δισκογραφία και τις παρέθεσα. Όπως γράφει ο Νίκος, οι σημερινοί “ρεμπετολόγοι” είναι καλύτερα πληροφορημένοι για τα ζητήματα της δισκογραφίας, οπότε φαίνεται να λύθηκε το πρόβλημα της ακριβής χρονολόγησης των δίσκων.

Εύα[/QUOTE]

73

Το θέμα του “περιθωρίου” που έθεσε η Μάρθα, νομίζω πως εξαντλήθηκε, αφού ο καθένας παραμένει στις θέσεις του, και η διαφωνία παραμένει.

Γιά τον Μίκη, Νίκο, ανέφερα τον Σκαρβέλη (ανεξάρτητα από την Ποντιακή λύρα) γιατί είμαι βέβαιος πως αν ο Θεοδωράκης είχε ΑΚΟΥΣΕΙ τον Σκαρβέλη, θα είχε πάθει πλάκα. Αλλά είναι κι αυτός θύμα των μυθολογιών, και πάλι θα… κακολογήσω τον Πετρόπουλο!

Τέλος, θα διευκρινίσω τα περί “ξεκινήματος” του ρεμπέτικου, και εννοώ του ρεμπέτικου τραγουδιού όπως το ανα-γνωρίζουμε σήμερα.

Οι απόλυτες ημερομηνίες και χρονολογήσεις, είναι πάντα συμβολικές, μιά και τα πράγματα εξελίσσονται πάντα σε μεγάλες διάρκειες μέσα στο χρόνο.

Αν λοιπόν συμφωνήσουμε πως το ρεμπέτικο είναι η σύντηξη δύο μουσικών ιδιωμάτων, του μουρμούρικου και του σμυρνέϊκου μινόρε, τότε θα πάρομε ως εναρκτήριο λάκτισμα το Μινόρε του Χαλκιά. Είναι γνωστό πόσο αναστάτωσε τους μουσικούς εκείνης της εποχής ο δίσκος αυτός, και πως “άλλαξε εντός τους ο ρυθμός του κόσμου” που θάλεγε κι ο Βυζηϊνός. Εγώ θα πρόσθετα το Μουρμούρικο Ζεϊμπέκικο, επίσης του Χαλκιά, που είναι ένα… μουσμούρικο πρίμο-σεγκόντο.

Αυτά, και νομίζω πως εξαντλήθηκε το θέμα. Πάμε γιά… νέους αγώνες!

— Νέο μήνυμα προστέθηκε στις 15:04 ::: Το προηγούμενο μήνυμα δημοσιεύθηκε στις 15:00 —

Ετοιμάζω τις 30 επόμενες εκπομπές της ΕΤ3, κι εκτός του ότι θα έχομε και νέες εκπλήξεις, έχω φυλάξει καμιά δεκαριά τραγούδια γιά… παραγγελιές του Φόρουμ. Όπως έκανε και παλαιότερα ο Άρης. Περιμένω προτάσεις, και την άδεια ν’ αναφερθεί το όνομα του παραγγέλλοντος.

74

Ταξίμι από τον Μωραίτη για το ¨Καρδιά παραπονιάρα΄ του Χατζηχρίστου:102:

75

Ανοίγω την λίστα με αυτό:
Στ.Παντελίδη-Για μιαν αγάπη που 'χασα-κάβουρας-1938

Ωχ! με πρόλαβε ο Μπάμπης…:slight_smile:

76

Απλα να μην επαναληφθουν τα λαθη του παρελθοντος στην επιλογη των φωνών…

Νικος

77

Με κάθε σεβασμό Δάσκαλε να συμπληρώσω πως και κατά την διάρκεια του Εμφυλίου στα αντικρυνά χαρακώματα, ακουγότανε και από τις δύο πλευρές τα βράδυα τα ίδια τραγούδια, σύμφωνα και με τις αφηγήσεις του φίλου μας του Ρένου.
Μάλιστα έπεφταν και “παραγγελίες” από απέναντι για την αντάρτισσα (ξεχνάω το μικρό της) με την ωραία φωνή.

Υ.Γ. Και μια και μιλάμε για “παραγγελιές” και απ ότι φαίνεται έχουμε και το “μέσον”, να με βάλεις στη λίστα σου με τον αξεπέραστο “Αλανιάρη” του Δάσκαλου :089:

78

Μια και αναφέρθηκε το όνομα του Ρένου Αποστολίδη αξίζει να ειπωθεί ότι πέρα από τις συγκλονιστικές του σελίδες στην Πυραμίδα 67 για την απήχηση σε όλους,δεξιούς και αριστερούς, του Κάποια μάνα αναστενάζει και γενικότερα του ρεμπέτικου τραγουδιού με το ψευδώνυμο Παύλος Δημητρίου δημοσίευσε το 1959 ένα από τα καλύτερα κείμενα για το ρεμπέτικο,το οποίο βρίσκεται στο βιβλίο του Κώστα Βλησίδη Σπάνια κείμενα για το ρεμπέτικο.Επίσης συμπεριέβαλε στην περίφημη ανθολογία του και ρεμπέτικα τραγούδια.
Ο Κώστας Φέρρης ως φίλος του ίσως θα μπορούσε να μας δώσει περαιτέρω πληροφορίες για τη στάση του Ρένου απέναντι στο ρεμπέτικο.

80

Μια και η κοινωνια βαρια στεναζει … το << ΦΤΩΧΕ ΔΙΑΒΑΤΗ >> (1952) του Τσιτσανη
(συνδημιουργος Γερασιμος Τσακαλος) , με ερμηνευτρια την Σωτηρια Μπελλου …

που προσωπικα θα γοητευομουνα , αν το ακουγα απο τη φωνη της Γιωτας Νεγκα …

ευχαριστω πολυ …:109:

81

Ας πώ κι εγώ 2-3 τραγουδάκια που δεν ακούγονται συχνά (με σειρά προτίμησης)

  1. Μπρος στα κλειστά παράθυρα - Χιώτη
  2. Νύχτες της Σταμπούλ - Μητσάκη
  3. Τρελλή που θέλεις να με στεφανώσεις - Τσιτσάνη

Κι ένα αουτσάϊντερ αφού δεν νομίζω ότι θα “κολλήσει” κάποιο αφιέρωμα σε σχέση με τις υπόλοιπες εκπομπές σας (αλλά πρέπει κάποτε να μάθει ο κόσμος που δεν είναι και τόσο μέσα στα πράγματα ή δεν ζει στον Βόλο)

Γιατί να μ’ αποχωριστείς - Κ. Μιλάνου

Και εις άλλα με υγείαν…

82

Εύα, σ’ ευχαριστώ πάρα πολύ για τα καλά σου λόγια.

Έχω μεγάλη αγάπη και μεράκι για το ρεμπέτικο τραγούδι. Λόγω της νοοτροπίας μου (που σημαίνει ακρίβεια, ανάλυση, λογική) έχω ανάγκι να εκφράζω ορισμένα ζητήματα, τα οποία μάλλον τα βλέπω πιο αντικειμενικά. Είναι ωραία για μένα να δω που μερικοί το καταλαβαίνουν και το αναγνωρίζουν.

83

Κυριε Κωστα Φερρη !!!Χαιρετισμους στον Γιαννη Μωραιτη απο τον λοφο της Νεαπολης της Κοκκινιας,και αν γινετε να παιξει το Μπιραλλαχ,αφιερωμενο σε ολους αυτους που μενουν σε καινουργιες πατριδες!!!:089:
Κωστας Ραυτογιαννης

84

Ε, δεν γίνεται να μη “παίξει” και ο Τούντας, (έστω και αν δεν θεωρείτε τους Σμυρνιούς καθαρά “ρεμπέτες”) και μάλιστα με κάποιο "γυναικείο¨τραγούδι ( …τόοοοσα έγραψε…) πχ “φέρτε πρέζα να πρεζάρω”, με τους στίχους που τραγουδά η Ρίτα, ή τη “Λιλή τη σκανδαλιάρα”…:088:

85

Και βέβαια δε γίνεται!! Και αυτό μου φέρνει στο νου ένα άλλο, κατά τη γνώμη μου με την καλύτερη ερμηνεία που έχω ακούσει: την Πασαλιμανιώτισσα. Αλλά με μία προϋπόθεση, άνευ της οποίας καλύτερα να λείπει: Να μην τρίξουν τα κόκαλα της Μαρίκας, αλλά ούτε και του ίδιου του Τούντα, που του βγήκε εκείνο το ανεπανάληπο στην ειλικρίνεια και τον αυθορμητισμό του «Γειά σου Μαρίκα!».

86

Κύριε Πολίτη για να μη “τρίξουν τα κόκαλα” θα πρέπει οι παίχτες και οι τραγουδιστές να είναι ότι καλύτερο υπάρχει στη πιάτσα. Ο Τούντας είναι εξαιρετικά δύσκολος :241:

87

Την Πασαλιμανιώτισσα σκέφτηκα στην αρχή κι εγώ κ. Πολίτη, αλλά είπα να μη περιοριστούμε τοπικά… και μείνουν απ΄έξω τα…Εξάρχεια!:):slight_smile:

88

Εξαρχειώτισσα, πάντως, δεν υπήρξε ούτε από Τούντα ούτε από κανέναν…:019:

89

Αν ζούσε μερικά χρόνια ακόμη, σίγουρα θα έγραφε και για …Εξαρχειώτισσα…!! :019::019:

90