Παράλληλα με το μισομπούζουκο που παρουσίασα πρόσφατα δουλευα και αυτήν την κατασκευή που θα παρουσιάσω εδώ. Πρόκειται για μία απόπειρα προσέγγισης τόσο σχεδιαστικά αλλά κατά κύριο λόγο σε ήχο σε προπολεμικό όργανο. Θυμάμαι σε μία έκθεση του φόρουμ (www.luthier.gr) που είχαμε καλεσμένο ομιλητή τον κ. Φρονιμόπουλο τον ρώτησα χαρακτηριστικά ότι για πολλούς από εμάς που ασχολούμαστε ερασιτεχνικά με την οργανοκατασκευή το ‘‘άγιο δισκοπότηρο’’ είναι να μπορέσουμε να πιάσουμε τον ήχο των παλιών μπουζουκιών και πως μπορεί να γίνει αυτό. Εκείνος μου απάντησε πως δεν υπάρχουν κάποια μυστικά απλά θα πρέπει να βασιστούμε στα κατασκευαστικά χαρακτηριστικά των παλιών μπουζουκιών. Ένα βασικό χαρακτηριστικό των πρώτων μπουζουκιών ήταν το καπάκι με την τσάκιση όπως του μαντολίνου. Λόγω απειρίας δείλιασα στην πρώτη μου κατασκευή και από ανασφάλεια στις επόμενες. Το 2020 μετά από 14 χρόνια ενασχόλησης με την οργανοποιία πήρα απόφαση να το ξεκινήσω. Και όχι μόνο αυτό, είπα να κάνω το μπουζούκι και με ντούγες σκαφτές (τεχνική του ναπολιτάνικου μαντολίνου) που μου άρεσει. Με σκαφτές ντούγες είχα ξαναφτιάξει στο παρελθόν ένα μπαγλαμά οπότε η όλη διαδικασία δεν μου ήταν άγνωστη. Μιας και η κατασκευή με τσάκιση ήταν πρωτόγνωρη για εμένα μελέτησα αρκετά υλικό που βρήκα στο ίντερνετ. Σημαντική βοήθεια και πληροφόρηση πήρα από τις δημοσιεύσεις των κ. Ν. Φρονιμόπουλου και Χρ. Σπουρδαλάκη που τις ρούφηξα κυριολεκτικά.
Για το σκάφος χρησιμοποιήθηκε κελεμπέκι και καρυδιά ελληνική ξύλα αποθηκευμένα στην αποθήκη μου από το 2006 και 2008 αντίστοιχα. Αποφασίστηκε όλο το όργανο να παίζει σε ένα συνδυασμό καφέ και λευκού ξύλου με μαύρο. Για να δούμε όμως και πιο αναλυτικά τα χαρακτηριστικά:
Σκάφος: κελεμπέκι καρυδιά ελληνική (σκούρα). Η κολάτζα είναι από κελεμπέκι με λεπτομέρεια από την ίδια καρυδιά του σκάφους. Στην εναλλαγή των ντουγών μπαίνει ενδιάμεσα μαύρο φιλέτο. αριθμός ντουγών (αν και είναι ένα θέμα δεν με απασχολεί - 15), η γραβάτα στην ένωση σκάφους μάνικου από μακασάρ
Καπάκι: έλατο, διακοσμητικά (πεναριά και αυτάκια) καρυδιά ελληνική, περιμετρικά φιλέτα - κριτίκια καρυδιά κελεμπέκι, ροζέτα με ένθετα κελεμπέκι και φυσικό όστρακο, κυρίως μέρος εποξική ρητίνη με σκόνη καρυδιάς, χορδιέρα ξύλινη πάνω στο κορμό της κλασικής μεταλλικής με καρυδιά-μαύρο φιλέτο - κελεμπέκι, ηχητική οπή οβάλ 10 εκ. με 7 εκ. (πρώτη φορά δοκίμασα τόσο μεγάλη).
Διαστάσεις σκάφους - μήκος 39.5 εκ. μέγιστο πλάτος 27 εκ., μέγιστο βάθος 16.5 εκ.
Μάνικο: κόντρα έβενος (δίχρωμος - 9 χιλ.πλάτος), κελεμπέκι, καρυδιά ελληνική (λευκή)
Καράολο: καρυδιά μαύρο-φιλέτο-καρυδιά
Ταστιέρα: έβενος δίχρωμος (αποχρώσεις μαύρου καφέ) με εξωτερικό φιλέτο κελεμπέκι σγουρό, όστρακο για τσαμπουκάδες.
Καβαλάρης: Παλίσανδρος με φυσικό κόκκαλο
Κλειδιά: Grover μαύρα (για μπαγλαμά), πάντα προτιμώ τα πιο μικρά κλειδιά ακόμα και στα μπουζούκια.
Κλίμακα: 68 εκ.
Όλα τα λούστρα είναι γομαλάκα.
Κλείνοντας να πω πως ο ήχος είναι πολύ κοντά σε αυτό που είχα στο μυαλό μου και περιμένω να βελτιωθεί και άλλο με τον χρόνο. Φαίνεται πως μάλλον βρήκα το αγαπημένο μου μπουζούκι από εδώ και μπρος.
Κάποια δείγματα ήχου που έγραψα πρόχειρα με το λειψό μου παίξιμο:
Βέβαια πρέπει να έχουν και ίδια καπάκια όπως και ίδιο σχήμα σκάφους κλπ. Όσο το δυνατόν πιο κοντά …