Μια προσπάθεια που οργανώθηκε σε συνεργασία του Rebetiko Carnival (London) και Rebetika in Melbourne. Συμμετέχουν μουσικοί απο όλο τον κόσμο (Ελλάδα , Αγγλία, Κύπρο, Ολλανδία, Ιαπωνία, Βέλγιο, Γαλλία, Σκωτία,Γερμανία,Ιταλία και Αυστραλία) και οι ηχογραφήσεις ολοκληρώθηκαν τον Ιούλιο του 20.
Απίστευτο! Μπράβο σε όλους τους μουσικούς! Η ιδέα είναι καταπληκτική και το αποτέλεσμα συγκλονιστικό. Ευχαριστώ!!!
Λοιπόν, τον καιρό που βγήκε αυτό δε μου είχε κάνει καμία αίσθηση, γιατί πάταγε σε μια συνταγή που είχε γίνει τότε της μόδας και είχαμε δει πολλά παρόμοια. Το πρώτο (για μένα) ήταν ο Ερωτόκριτος, με καμιά 70ριά μουσικούς που ποτέ δε συναντήθηκαν, που είχε γίνει βάιραλ. Μετά τον Ερωτόκριτο βγήκαν ένα σωρό άλλα ανάλογα, και μέσα στα πολλά και τούτο.
Ξανακούγοντάς το όμως τώρα με κάποια απόσταση, και ξαναβλέποντάς το, το βρίσκω όντως αξιοθαύμαστο. Για ένα σωρό λόγους. Κατ’ αρχήν, μπορεί να μην ακούμε καθαρά τι παίζει ο καθένας πό τους 54, αλλά εφόσον ακούγεται καλό σημαίνει ότι ο καθένας παίζει καλά. Ύστερα, τι θαύμα ηχοληψίας!! Ύστερα: ενώ ένα τέτοιο πρότζεκτ δεν μπορεί παρά να έχει στηριχτεί σε λεπτομερέστατο σχέδιο για το τι ακριβώς θα κάνει ανά πάσα στιγμή ο καθένας από τους πενηντατέσσερις, εντούτοις το σύνολο δεν ακούγεται σαν καλοκουρντισμένα στρατιωτάκια αλλά ακριβώς το αντίθετο, ολοζώντανο και γκρουβάτο.
Και το κερασάκι στην τούρτα είναι το βίντεο.
Εύγε σ’ όλους!